เอเจนซีส์ - ฝันร้ายก่อนคริสต์มาสอาจเกิดขึ้น เมื่อมีการเสนอให้ฆ่ากวางเรนเดียร์ราว 250,000 ตัว ในพื้นที่ทางตอนเหนือของไซบีเรีย เพื่อลดความเสี่ยงการแพร่ระบาดของเชื้อแอนแทรกซ์
หนังสือพิมพ์ ไซบีเรียน ไทม์ ระบุว่า มีเรนเดียร์มากกว่า 700,000 ตัว ในเขตพื้นที่ ยามาโล-เนเนตส์ ในแถบอาร์กติกของที่ราบไซบีเรียตะวันตก ซึ่งถือเป็นฝูงสัตว์ที่มีจำนวนมากที่สุดในโลก ในจำนวนนั้นมีประมาณ 300,000 ตัว อยู่ในแถบคาบสมุทรยามาล ทำให้เกิดความกังวลเรื่องมีสัตว์กินหญ้ามากเกินไป แถมสัตว์ฝูงใหญ่ขนาดนั้น อาจเอื้อต่อการแพร่ระบาดของโรคร้าย
ดมิทรี โคบิลกิน ผู้ว่าการเขตยามาโล-เนเนตส์ ได้เรียกร้องให้มีการเสนอกันมาว่า ทำอย่างไรจึงจะสามารถลดจำนวนประชากรเรนเดียร์ให้ได้ 250,000 ตัว ให้ได้ข้อสรุปสุดท้ายภายในสิ้นเดือนกันยายนนี้
การเลือกฆ่าสัตว์ป่าเป็นสิ่งที่ทำกันประจำในช่วงเดือนพฤศจิกายน และธันวาคม แต่จำนวนสัตว์ที่จะถูกฆ่าในปีนี้ คาดว่า จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก หลังมีการระบาดของเชื้อแอนแทรกซ์ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
อาการเจ็บป่วยที่ถูกเรียกขานว่า “โรคซอมบี” คาดว่า จะกลับมาระบาดอีกครั้งเมื่อตอนอุณหภูมิที่อบอุ่นแบบผิดปกติได้ละลายซากกวางเรนเดียร์ที่ตายไปแล้วหลายทศวรรษเพราะแอนแทรกซ์ แบคทีเรียจึงถูกปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
มีการประกาศภาวะฉุกเฉินเมื่อเดือนกรกฎาคม หลังการเสียชีวิตของเด็กชายวัย 12 ปี ในเขตพื้นที่ ยามาโล-เนเนตส์ เพราะกินเนื้อกวางที่ติดเชื้อแอนแทรกซ์
ไซบีเรียน ไทม์ รายงานว่า ตอนนั้นมีกวางเรนเดียร์ที่ตายเพราะการระบาดประมาณ 2,350 ตัว รวมถึงสุนัขอีกอย่างน้อย 4 ตัว
ตอนนี้เจ้าหน้าที่จึงได้เรียกร้องให้มีการลดประชากรกวางเรนเดียร์ พร้อมเตือนว่า การติดเชื้ออาจแพร่กระจายอย่างรวดเร็วผ่านฝูงสัตว์ขนาดใหญ่
นิโคไล วลาซอฟ รองหัวหน้าหน่วยงานเฝ้าระวังด้านสุขอนามัยพืชและโรคสัตว์จากส่วนกลางของรัสเซีย บอกว่า ยิ่งมีประชากรสัตว์หนาแน่นมาก ความเสี่ยงที่โรคร้ายจะแพร่ระบาดก็มากขึ้นเช่นกัน
“ความหนาแน่นของพื้นที่ปศุสัตว์เป็นเรื่องที่เปราะบางมาก โดยเฉพาะในพื้นที่แบบทุนดรา ซึ่งควรจะมีการควบคุมดูแล มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะขยายพันธุ์เรนเดียร์โดยไม่มีการกำหนดข้อจำกัด จำนวนประชากรเรนเดียร์ในคาบสมุทรยามาลใกล้ถึงขีดอันตรายแล้ว เรนเดียร์ประมาณ 300,000 ตัว ต้องแย่งกันกินอาหารที่มีพอให้กับสัตว์แค่ 110,000 ตัว” วลาซอฟ กล่าว
วลาซอฟ ยังบอกว่า การมีสัตว์จำนวนมากอาจเป็นการทำลายทุ่งหญ้า บั่นทอนวิถีชีวิตของประชากรในท้องถิ่นทางตอนเหนือ จึงควรให้เรนเดียร์ย้ายไปอยู่พื้นที่ทางใต้ของ ยามาโล-เนเนตส์ เพื่อให้ทุ่งหญ้าทางเหนือได้มีการฟื้นฟู
นอกจากนี้ ยังมีข้อเสนอจูงใจให้คนเลี้ยงสัตว์เร่ร่อน ยอมเอาเรนเดียร์ของพวกเขามาจำนองแลกเป็นอพาร์ตเมนต์ราคาไม่แพง
อย่างไรก็ตาม โอลกา มูราชโก นักมานุษยวิทยา ได้แสดงความกังวลในเรื่องนี้ ว่า การฆ่ากวางจำนวนมาก อาจส่งผลเสียแก่บรรดาคนเลี้ยงสัตว์เร่ร่อน ที่มักมีกวางกลุ่มเล็กอยู่ในความดูแลราว 100 ตัว
“คนเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนจำนวนมากในคาบสมุทรยามาล และ กีดาน จะสูญเสียวิธีการดำรงชีวิต รวมถึงเสียโอกาสที่จะรักษาวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมของพวกเขาด้วย” มูราชโก กล่าว
