เอเอฟพี - เยอรมนีซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางอันดับ 1 สำหรับผู้ลี้ภัยนับแสนซึ่งหลั่งไหลเข้าไปยังยุโรป ได้รับคำร้องขอลี้ภัยลดลงถึง 66% เหลือเพียงราว ๆ 20,000 คน ในเดือน มี.ค. ที่ผ่านมา รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยเมืองเบียร์แถลงวันนี้ (8 เม.ย.)
“ในเดือน ธ.ค. ปี 2015 จำนวนผู้ขอลี้ภัยอยู่ที่ 120,000 คน ก่อนจะลดลงมาเรื่อย ๆ เหลือ 90,000 คน ในเดือน ม.ค., 60,000 คน ในเดือน ก.พ. และ 20,000 คน ในเดือน มี.ค.” โทมัส เดอ ไมเซียร์ รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยเยอรมนี ให้สัมภาษณ์ หลังจากเมื่อหลายสัปดาห์ก่อนกลุ่มประเทศบอลข่านได้สั่งปิดพรมแดนเพื่อสกัดการไหลเข้าของคลื่นผู้อพยพ
เยอรมนีรับผู้ลี้ภัยและผู้อพยพเข้าประเทศมากกว่า 1 ล้านคน ในปีที่แล้ว หลังจากนายกรัฐมนตรี อังเกลา แมร์เคิล ได้ใช้นโยบายเปิดพรมแดน และยกเว้นระเบียบการขอลี้ภัยตามปกติของสหภาพยุโรป (อียู) ไว้ชั่วคราวเมื่อเดือน ก.ย. ปี 2015 เพื่อเปิดทางให้ชาวซีเรียที่หนีภัยสงครามได้มีที่พักพิง
อย่างไรก็ตาม การที่ แมร์เคิล ปล่อยให้ผู้อพยพไหลบ่าเข้าประเทศก็ได้สร้างความไม่พอใจต่อชาวเยอรมัน จนรัฐบาลต้องนำมาตรการตรวจสอบหนังสือเดินทาง และคุมเข้มด่านพรมแดนมาใช้ชั่วคราว ขณะที่ประเทศยุโรปตะวันออกก็ได้สั่งปิดพรมแดนฝั่งที่ติดกับกรีซไปเมื่อต้นเดือน มี.ค. เพื่อสกัดคลื่นผู้อพยพ
เดอ ไมเซียร์ ระบุด้วยว่า ข้อตกลงแก้ไขวิกฤตผู้อพยพระหว่างอียู และตุรกี ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อยับยั้งไม่ให้ผู้คนล่องเรือมายังกรีซ “ได้ผลดีพอสมควรในระยะเริ่มต้น”
ข้อตกลงซึ่งเจรจากันสำเร็จเมื่อวันที่ 18 มี.ค. ได้กำหนดมาตรการต่าง ๆ เพื่อบรรเทาวิกฤตผู้ลี้ภัยครั้งใหญ่ที่สุดของยุโรปตั้งแต่ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา โดยตุรกียอมรับผู้ลี้ภัยที่ถูกส่งกลับมาจากเกาะของกรีซ และในทางกลับกันก็มีสิทธิ์ที่จะส่งผู้อพยพซีเรียเข้าไปอาศัยในกลุ่มประเทศอียูได้อย่างถูกกฎหมาย นอกจากนี้ พลเมืองตุรกียังได้รับการยกเว้นวีซ่าเมื่อเดินทางเข้ายุโรปด้วย
“จำนวนผู้ขอลี้ภัยที่เดินทางมาถึงประเทศเราเพื่อร้องขอสถานะผู้ลี้ภัยและผู้อพยพ ลดลงอย่างมากในไตรมาสแรกของปีนี้” เดอ ไมเซียร์ กล่าว พร้อมระบุว่าช่วง 3 เดือนแรกของปีมีผู้ขอลี้ภัยเพียง 170,000 คน ขณะที่ช่วงระหว่างเดือน ต.ค. - ธ.ค. ปี 2015 มีจำนวนสูงถึง 500,000 คน
อย่างไรก็ตาม เขาย้ำว่า “แม้จะมีแนวโน้มไปในทางที่ดีขึ้น แต่ยังเร็วเกินไปที่จะทำนายสถานการณ์ตลอดทั้งปีนี้”
“เรายังไม่ทราบว่าผู้อพยพจะหันไปใช้เส้นทางอื่น ๆ หรือไม่ เช่น จากลิเบียมาอิตาลี เป็นต้น และหากเป็นเช่นนั้น ทางการอิตาลีจะรับมืออย่างไร”
