ศาลแพ่งธนบุรี นัดอ่านคำพิพากษาคดีที่นางเกษร พุ่มแจ่ม อาชีพช่างเย็บผ้า เป็นโจทก์ฟ้องโรงพยาบาลกรุงธน 2 หรือ บริษัท รพ.กรุงธน จำกัด (มหาชน) และ นพ.พิพัฒน์ชัย อรุณธรรมคุณ สูตินารีแพทย์ เป็นจำเลย เรื่องละเมิด เรียกค่าเสียหายจำนวน 7 ล้านบาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี จากกรณีเมื่อเดือน ก.ค. 2549 นางเกษร มีอาการปวดบริเวณท้องน้อยอย่างรุนแรง จึงเข้ารับการตรวจที่โรงพยาบาลกรุงธน 2 โดยมี น.พ.พิพัฒน์ชัย เป็นผู้ตรวจรักษา และวินิจฉัยว่านางเกษร เป็นช็อกโกแลตซีสต์บริเวณใต้รังไข่ด้านขวา และเข้ารับการผ่าตัดในวันที่ 9 สิงหาคม 2549 หลังจากนั้นประมาณ 1 เดือน ก็มีอาการอ่อนแรง ผ่ายผอม น้ำหนักลด ปวดหลัง ประจำเดือนมีมากผิดปกติ กระทั่งวันที่ 10 มิถุนายน 2551 ได้ไปตรวจอัลตราซาวด์ ที่ รพ.บางปะกอก 3 พบว่าไตข้างขวาหายไป เหลือเพียงไตข้างซ้าย ซึ่งมีอาการเสื่อมมากทำงานได้ไม่เต็มที่ ทั้งที่ก่อนหน้านี้โจทก์เคยประสบอุบัติเหตุต้องเอ็กซ์เรย์ที่โรงพยาบาลกรุงเทพพระประแดง ซึ่งยืนยันว่า ไตทั้งสองข้างยังอยู่ครบ แต่ภายหลังเข้ารับการผ่าตัดกับ น.พ.พิพัฒน์ชัย ไตข้างขวากลับหายไปและไตข้างซ้ายเสื่อม จึงยื่นฟ้องเรียกค่าเสียหายดังกล่าว เนื่องจากไม่สามารถประกอบอาชีพได้ จำเลยปฏิเสธ
ศาลพิเคราะห์คำเบิกความ และพยานหลักฐานของทั้งสองฝ่ายแล้ว โดยได้นำแพทย์ผู้เชี่ยวชาญมาเบิกความได้ความว่า การผ่าตัดช็อกโกแลตซีสต์ บริเวณใต้รังไข่ แพทย์ไม่สามารถที่จะไปผ่าเอาไตออกมาได้ เนื่องจากอวัยวะทั้งสองอยู่คนละตำแหน่งกัน นอกจากนี้ การอ่านฟิล์มเอกซ์เรย์บริเวณไตของโจทก์เชื่อได้ว่า ไตไม่ได้หายไป เพียงแต่มีการฝ่อทำให้ขนาดเล็กลง ซึ่งอาจเป็นมาตั้งแต่กำเนิด และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญยังเบิกความด้วยว่า หากการผ่าตัดมีผลต่อไตจะเกิดได้ 2 กรณี คือท่อไตอุดตันและท่อไตถูกมัด ซึ่งกรณีที่ทำให้ไตฝ่อคือกรณีที่ท่อไตถูกมัด โดยหลังผ่าตัด 2-3 วัน ผู้ป่วยจะมีอาการปวดท้องรุนแรง น้ำปัสสาวะขุ่นและมีอาการไข้ แต่ข้อเท็จจริงปรากฏว่า หลังการผ่าตัด 2-3 วัน โจทก์มีอาการปกติ จึงรับฟังไม่ได้ว่าจำเลยทั้งสองทำการโดยประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้ไตของโจทก์หายไป หรือเสื่อมสภาพลง จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลพิเคราะห์คำเบิกความ และพยานหลักฐานของทั้งสองฝ่ายแล้ว โดยได้นำแพทย์ผู้เชี่ยวชาญมาเบิกความได้ความว่า การผ่าตัดช็อกโกแลตซีสต์ บริเวณใต้รังไข่ แพทย์ไม่สามารถที่จะไปผ่าเอาไตออกมาได้ เนื่องจากอวัยวะทั้งสองอยู่คนละตำแหน่งกัน นอกจากนี้ การอ่านฟิล์มเอกซ์เรย์บริเวณไตของโจทก์เชื่อได้ว่า ไตไม่ได้หายไป เพียงแต่มีการฝ่อทำให้ขนาดเล็กลง ซึ่งอาจเป็นมาตั้งแต่กำเนิด และแพทย์ผู้เชี่ยวชาญยังเบิกความด้วยว่า หากการผ่าตัดมีผลต่อไตจะเกิดได้ 2 กรณี คือท่อไตอุดตันและท่อไตถูกมัด ซึ่งกรณีที่ทำให้ไตฝ่อคือกรณีที่ท่อไตถูกมัด โดยหลังผ่าตัด 2-3 วัน ผู้ป่วยจะมีอาการปวดท้องรุนแรง น้ำปัสสาวะขุ่นและมีอาการไข้ แต่ข้อเท็จจริงปรากฏว่า หลังการผ่าตัด 2-3 วัน โจทก์มีอาการปกติ จึงรับฟังไม่ได้ว่าจำเลยทั้งสองทำการโดยประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้ไตของโจทก์หายไป หรือเสื่อมสภาพลง จึงพิพากษายกฟ้อง
