นายอดุลย์ เขียวบริบูรณ์ ประธานคณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 แถลงว่า ตามที่พรรคภูมิใจไทย ได้เสนอกฎหมายการนิรโทษกรรมผ่านรัฐสภา ให้มีการพิจารณานิรโทษกรรมความผิดแก่ผู้ต้องคดีตามกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย และ กลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ หรือ นปช. ในการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่เกี่ยวเนื่องกับความขัดแย้ง และความรุนแรงทางสังคม และความผิดทางอาญาตามกฏหมายไทย ในช่วงที่ผ่านมานั้น
คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 ผู้ได้รับผลกระทบโดยตรงจากพระราชกำหนดนิรโทษกรรมจากเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ จากความผิดพลาดของ พล.อ.สุจินดา กับพวก การนิรโทษกรรมความผิดดังกล่าว ทำให้ครอบครัวญาติวีรชนผู้เสียชีวิต สูญหาย และบาดเจ็บ พิการกลายเป็นพลเมืองชั้นสองของประเทศ มาจนถึงทุกวันนี้ โดยไม่มีโอกาสอุทธรณ์ ฎีกาใดๆ ทั้งสิ้น ดังนั้นการนำเสนอกฎหมายนิรโทษกรรมตามแนวคิดของพรรคภูมิใจไทย จึงเป็นการกระทำที่ไม่มีความรอบคอบ และไม่สำนึกถึงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ ของเหล่าวีรชน นับจากเหตุการณ์ 14 ตุลา 16, 6 ตุลา 19 พฤษภาทมิฬ 17-20 พฤษภาคม 2535 จึงขอเรียกร้องต่อพรรคการเมืองทุกๆ พรรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งพรรคภูมิใจไทย ซึ่งได้แสดงเจตจำนงในการนำเสนอขอออกกฎหมายนิรโทษกรรมฉบับนี้ ดังนี้
1.คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 ไม่เห็นด้วยที่จะนำเสนอกฎหมายนิรโทษกรรมดังกล่าว เช่นเดียวกับทั้งพันธมิตรฯ และ กลุ่ม นปช. เพราะเป็นกฎหมายนิรโทษกรรมที่มีเจตนาลบล้างความผิด จากการใช้กำลังเกินกว่าเหตุจากเจ้าหน้าที่รัฐ ซึ่งเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ใช้อำนาจในการควบคุมฝูงชนตามปกติ ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายอยู่แล้ว จึงไม่มีเหตุจำเป็นใด ๆ ที่จะต้องได้รับการนิรโทษกรรม เหมือนเช่นประชาชนที่ได้ชุมนุมเคลื่อนไหวทางการเมือง ด้วยความเชื่อ ความศรัทธาที่บริสุทธิ์ใจ ย่อมได้รับการนิรโทษกรรมความผิดทุกรณี ซึ่งเป็นหน้าที่ของรัฐบาลผู้บริหารบ้านเมือง จะต้องดำเนินการไม่ว่าจะมาจากพรรคการเมืองใดก็ตาม
2.อย่างไรก็ตาม คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 เห็นว่า การออกกฎหมายนิรโทษกรรมใดๆ ต่อผู้กระทำผิด จะต้องมีเจตนาเพื่อความสงบสุขของสังคมโดยรวม ไม่ใช่เฉพาะประเด็นใดประเด็นหนึ่งหรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ดังนั้นหากจะมีการผลักดันกฎหมายนิรโทษกรรมต่อผู้กระทำผิดในอนาคต ควรเป็นการผลักดัน จากรัฐบาลโดยตรงเข้าสู่สภา เพื่อสร้างความสงบและการปรองดองของคนในชาติ โดยมีประโยชน์ตกแก่สังคมโดยรวมและฝ่ายประชาชนเป็นหลัก
คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 ขอเรียกร้องให้รัฐบาลแสดงเจตนารมณ์ในการสร้างความสมานฉันท์แห่งชาติ ยุติความขัดแย้ง และความรุนแรง ของสังคม อย่าให้การเสนอกฎหมายนิรโทษกรรมต่อผู้กระทำผิดครั้งนี้ เหมือนกับการนิรโทษกรรมทุกครั้งที่ผ่านมา ซึ่งเป็นเหตุผลของนักการเมืองผู้กระทำการปฏิวัติรัฐประหาร
คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 ผู้ได้รับผลกระทบโดยตรงจากพระราชกำหนดนิรโทษกรรมจากเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ จากความผิดพลาดของ พล.อ.สุจินดา กับพวก การนิรโทษกรรมความผิดดังกล่าว ทำให้ครอบครัวญาติวีรชนผู้เสียชีวิต สูญหาย และบาดเจ็บ พิการกลายเป็นพลเมืองชั้นสองของประเทศ มาจนถึงทุกวันนี้ โดยไม่มีโอกาสอุทธรณ์ ฎีกาใดๆ ทั้งสิ้น ดังนั้นการนำเสนอกฎหมายนิรโทษกรรมตามแนวคิดของพรรคภูมิใจไทย จึงเป็นการกระทำที่ไม่มีความรอบคอบ และไม่สำนึกถึงเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ ของเหล่าวีรชน นับจากเหตุการณ์ 14 ตุลา 16, 6 ตุลา 19 พฤษภาทมิฬ 17-20 พฤษภาคม 2535 จึงขอเรียกร้องต่อพรรคการเมืองทุกๆ พรรค โดยเฉพาะอย่างยิ่งพรรคภูมิใจไทย ซึ่งได้แสดงเจตจำนงในการนำเสนอขอออกกฎหมายนิรโทษกรรมฉบับนี้ ดังนี้
1.คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 ไม่เห็นด้วยที่จะนำเสนอกฎหมายนิรโทษกรรมดังกล่าว เช่นเดียวกับทั้งพันธมิตรฯ และ กลุ่ม นปช. เพราะเป็นกฎหมายนิรโทษกรรมที่มีเจตนาลบล้างความผิด จากการใช้กำลังเกินกว่าเหตุจากเจ้าหน้าที่รัฐ ซึ่งเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ใช้อำนาจในการควบคุมฝูงชนตามปกติ ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายอยู่แล้ว จึงไม่มีเหตุจำเป็นใด ๆ ที่จะต้องได้รับการนิรโทษกรรม เหมือนเช่นประชาชนที่ได้ชุมนุมเคลื่อนไหวทางการเมือง ด้วยความเชื่อ ความศรัทธาที่บริสุทธิ์ใจ ย่อมได้รับการนิรโทษกรรมความผิดทุกรณี ซึ่งเป็นหน้าที่ของรัฐบาลผู้บริหารบ้านเมือง จะต้องดำเนินการไม่ว่าจะมาจากพรรคการเมืองใดก็ตาม
2.อย่างไรก็ตาม คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 เห็นว่า การออกกฎหมายนิรโทษกรรมใดๆ ต่อผู้กระทำผิด จะต้องมีเจตนาเพื่อความสงบสุขของสังคมโดยรวม ไม่ใช่เฉพาะประเด็นใดประเด็นหนึ่งหรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ดังนั้นหากจะมีการผลักดันกฎหมายนิรโทษกรรมต่อผู้กระทำผิดในอนาคต ควรเป็นการผลักดัน จากรัฐบาลโดยตรงเข้าสู่สภา เพื่อสร้างความสงบและการปรองดองของคนในชาติ โดยมีประโยชน์ตกแก่สังคมโดยรวมและฝ่ายประชาชนเป็นหลัก
คณะกรรมการญาติวีรชนพฤษภา 2535 ขอเรียกร้องให้รัฐบาลแสดงเจตนารมณ์ในการสร้างความสมานฉันท์แห่งชาติ ยุติความขัดแย้ง และความรุนแรง ของสังคม อย่าให้การเสนอกฎหมายนิรโทษกรรมต่อผู้กระทำผิดครั้งนี้ เหมือนกับการนิรโทษกรรมทุกครั้งที่ผ่านมา ซึ่งเป็นเหตุผลของนักการเมืองผู้กระทำการปฏิวัติรัฐประหาร
