ที่ห้องพิจารณาคดี 905 ศาลอาญานัดอ่านคำพิพากษาในคดีที่พนักงานอัยการฝ่ายคดีอาญา 5 เป็นโจทก์ยื่นฟ้อง นายชัยณรงค์ ดำแก้ว และนายธรรมรัตน์ ปุระสุวรรณ์ จำเลยในความผิดฐานร่วมกันฆ่าเจ้าพนักงาน ซึ่งกระทำการตามหน้าที่ และ พ.ร.บ. อาวุธปืนและเครื่องกระสุนปืน กรณีเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน ปี 2550 จำเลยได้ใช้อาวุธปืนยิงจ่าสิบตำรวจวิมล เวชกุล และจ่าสิบตำรวจสุริยันต์ พุทธขันธ์ ตำรวจสายตรวจ สน.บางเขน เสียชีวิต หลังได้รับแจ้งว่าจำเลยทั้ง 2 มีพฤติกรรมเตรียมก่อเหตุชิงทรัพย์ และกำลังขี่รถจักรยานยนต์ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนตระเวนหาเหยื่อย่านรามอินทรา เมื่อสบโอกาสจึงเรียกให้จอดรถเพื่อขอตรวจค้น แต่จำเลยทั้ง 2 กลับใช้อาวุธปืนใส่ตำรวจทั้ง 2 นาย ได้รับบาดเจ็บและสียชีวิตในเวลาต่อมา
ศาลพิเคราะห์พยานหลักฐานแล้วเห็นว่า แม้โจทก์มีพยานเป็นคนขับรถแท็กซี่ ขึ้นเบิกความ เห็นคนร้ายพยายามก่อเหตุชิงทรัพย์หญิงสาว 2 ราย โดยโจทก์ได้ขับรถแท็กซี่ไล่ติดตามคนร้าย แต่คาดกัน แต่โจทก์กลับสามารถชี้ตัวคนร้ายได้ ทั้งที่เห็นใบหน้าไม่ชัดเจน และไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ขณะตำรวจทั้ง 2 นายถูกยิง คำเบิกความของพยานโจกท์จึงไม่มีน้ำหนักรับฟังได้ ประกอบกับคำให้การจำเลยในชั้นจับกุมและชั้นสอบสวนไม่ตรงกัน กลับไปกลับมาเรื่องอาวุธปืนที่ใช้ก่อเหตุ รวมทั้งจำเลยให้การว่าถูกตำรวจข่มขู่ทำร้ายร่างกายให้รับสารภาพ และได้ร้องขอความยุติธรรมกับหน่วยงานราชการหลายแห่ง ดังนั้น จึงรับฟังไม่ได้ว่าจำเลยเป็นคนร้ายที่ก่อเหตุจริง ศาลจึงพิพากษายกฟ้อง แต่ให้ขังไว้ระหว่างอุทธรณ์
ศาลพิเคราะห์พยานหลักฐานแล้วเห็นว่า แม้โจทก์มีพยานเป็นคนขับรถแท็กซี่ ขึ้นเบิกความ เห็นคนร้ายพยายามก่อเหตุชิงทรัพย์หญิงสาว 2 ราย โดยโจทก์ได้ขับรถแท็กซี่ไล่ติดตามคนร้าย แต่คาดกัน แต่โจทก์กลับสามารถชี้ตัวคนร้ายได้ ทั้งที่เห็นใบหน้าไม่ชัดเจน และไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ขณะตำรวจทั้ง 2 นายถูกยิง คำเบิกความของพยานโจกท์จึงไม่มีน้ำหนักรับฟังได้ ประกอบกับคำให้การจำเลยในชั้นจับกุมและชั้นสอบสวนไม่ตรงกัน กลับไปกลับมาเรื่องอาวุธปืนที่ใช้ก่อเหตุ รวมทั้งจำเลยให้การว่าถูกตำรวจข่มขู่ทำร้ายร่างกายให้รับสารภาพ และได้ร้องขอความยุติธรรมกับหน่วยงานราชการหลายแห่ง ดังนั้น จึงรับฟังไม่ได้ว่าจำเลยเป็นคนร้ายที่ก่อเหตุจริง ศาลจึงพิพากษายกฟ้อง แต่ให้ขังไว้ระหว่างอุทธรณ์
