ท่านพี่น้องประชาชนครับ เราได้อ่านแถลงการณ์ไปแล้ว ตอนนี้เราจะมาบอกกับพี่น้องประชาชนว่า เราได้ไปประชุมแล้วประชุมอีก ผลเป็นอย่างไร และที่ทำมาแล้วมันเกิดผลอย่างไร กระผมขอเรียนให้พี่น้องประชาชนทราบอีกครั้งหนึ่งนะครับว่า การที่ท่านมาชุมนุมคราวนี้เป็นคราวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในรอบปี ใช่ไหมครับ (ใช่) โอกาสนี้หายากนะครับ ท่านทำแบบนี้รัฐบาลที่อยู่ที่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นรัฐมนตรีคนไหนก็ตาม เมื่อเห็นภาพอย่างนี้แล้วกลั๊ว กลัว กลัวยิ่งขึ้นไปอีก ใช่หรือเปล่า (ใช่) แล้วท่านคิดดูสิครับ ขนาดคราวที่แล้วที่เรามาชุมนุมกันอยู่ตรงนี้ 5 วัน ตั้งแต่วันที่ 25 มาถึงวันนี้ คนน้อยกว่านี้นะครับ แต่เราเกาะติดอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดผลใช่ไหมครับ 5 วันเท่านั้นเอง ทำให้เกิดผล 2 อย่าง หนึ่งก็คือจักรภพ ลาออก ใช่หรือเปล่า (ใช่) สองก็คือมีการถอนชื่อกันใหญ่เลยนะครับ ตอนนั้นก็บอกว่าจะเอาให้ได้ๆ จะแก้รัฐธรรมนูญให้ได้ ตอนนี้เป็นไงครับ ชื่อไม่พอใช่ไหม (ใช่) เพราะฉะนั้นถ้าเราดำรงคงมั่นในเรื่องนี้ต่อไป สำเร็จแน่ๆ ครับ และผมคิดว่าไม่ถึง 34 วัน 34 คืนอย่างคราวที่แล้ว ถ้าถึงแสดงว่าเสียฝีมือครับ
ท่านพี่น้องประชาชนครับ เราทำด้วยความรอบคอบ เราทำแล้วเราคิดแล้วคิดอีกว่าทำอย่างไรถึงจะให้ประโยชน์กับบ้านเมืองเรา เราดำรงความมุ่งหมายเดิมนะครับ ผมอยากจะเรียนย้ำแล้วย้ำอีก ความมุ่งหมายของพันธมิตรฯ คือพวกเราทั้งหมด ไม่ว่าจะมาจากจังหวัดไหน กลุ่มใดก็ตาม ความมุ่งหมายของเราก็คือการพิทักษ์รักษาชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ การปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ใช่หรือเปล่า (ใช่) เราไม่เคยทิ้งความมุ่งหมายเดิมนะครับ
ในทางทหารแล้วเรามีหลักอยู่หลายประการ แต่ประการหนึ่งก็คือต้องดำรงความมุ่งหมายเดิม ที่แล้วมาเราเปลี่ยนจากความมุ่งหมายนี้ไปหรือเปล่า ไม่เปลี่ยน และความมุ่งหมายนี้คือหน้าที่ของเราใช่ไหม ใช่ อยู่ในรัฐธรรมนูฐครับ มาตรา 70 ของรัฐธรรมนูญปี 2550 พูดไว้ชัดอย่างที่ผมพูดมาทุกคำเลยครับ ไม่เชื่อไปเปิดดู ตกลงเรามาทำหน้าที่แล้วใช่ไหมครับ (ใช่) เรามาทำหน้าที่นี้แล้ว หน้าที่นี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ผมเรียนพี่น้องประชาชนว่าถ้าพวกเรา ไม่ว่าจะมาจากจังหวัดไหนก็ตาม ถ้าเราไม่ทำหน้าที่นี้ ใครทำครับในบ้านเมืองนี้ เมื่อตอนหัวค่ำท่านได้ยินใช่ไหมครับ อดีตนายทหารอากาศผู้ใหญ่บอกว่า ทหารมองแล้วอาย อายจริงๆ ครับ เพราะทหารทำไม่ได้ ทหารทำได้คือต้องออกมาเป็นพลเรือนแบบเรา ต้องนอกเครื่องแบบมา คืนวันนี้ผมเห็นพลเอกตั้งหลายคนมาป้วนเปี้ยนอยู่ในนี้ ล้วนแล้วแต่อยู่ฝ่ายเราทั้งสิ้นครับ
ไม่ใช่เท่านั้นครับ ท่านได้ยินประกาศเมื่อวานนี้ใช่ไหมครับ ในการบริจาคเงิน นักเรียนเตรียมทหารรุ่นน้องๆ ผมเขาบริจาคช่วยเหลือเราตั้ง 5 แสน นั่นเป็นก้อนแรกนะครับ แล้ววันนี้อีก 4 แสนใช่ไหม (ใช่) นี่แสดงว่าเขาเห็นว่าการทำอย่างนี้มันได้ผล ถ้าไม่ได้ผลเขาจะรวบรวมเงินมาเสีย 9 แสนทำไมครับ
แล้วพี่น้องนะครับ ผมเรียนท่าน ท่านย้อนกลับไปหน่อยสิครับ ย้อนกลับไปเมื่อคืนวันที่ 25 คืนวันที่ 25 นั้น เราบอกแล้วว่าเราจะไปทำเนียบฯ แต่เขามากั้นเราที่ผ่านฟ้า เราหลอกไปหลอกมาเราก็ทะลุมาได้ พอมาถึงตรงนี้ เราก็นับถอยหลัง เอาที่ผ่านฟ้าก่อนนะครับ เพราะว่าหลายท่านไม่ได้ไป ตอนนั้นรถเครื่องกระจายเสียงของเราอยู่ข้างหลัง พอข้างหน้าติดพวกเราก็กระซิบ ผมจำได้มีคุณสนธิ มีใคร บอกว่าเอ๊ะเราอยู่ข้างหลังไม่ได้แล้ว เราต้องไปข้างหน้า ไปเจรจากับตำรวจ ก็ไปเจรจากับตำรวจว่าเราขอผ่านเถอะ เปิดมาเถอะ เราจะไปทำเนียบฯ แล้วทำเนียบฯ น่ะเราไม่เข้าไปในทำเนียบฯ หรอก มันจะทำให้เกิดความเสียหาย ช่วยเปิดหน่อยน่า เขาก็ไม่ยอมเปิด เมื่อไม่ยอมเปิดปั๊บ เรามีอำนาจในการต่อรองถึงขนาดกำหนดให้ตำรวจด้วยซ้ำ คุณตัดสินใจภายใน 10 นาทีนะ ว่าคุณจะเปิดให้เราไปหรือไม่ไป แล้วเราก็นับถอยหลัง 10..9..8..7.. ในขณะนั้นเราก็มองเห็นแล้วครับว่าเขาโหว่ทางปีกซ้าย พอนับถึง 0 ปั๊บ ก็บอก พี่น้องประชาชนครับ ตำรวจเขาเปิดให้เราแล้วครับ กรุณาเข้าไปทางปีกซ้ายครับ เท่านั้นก็เสร็จครับ เราก็มาได้เต็มที่แล้ว พอมาถึงตรงนี้ปั๊บ เจออีกครับ เราก็ใช้วิธีเดิม เพื่อให้เขาเกิดความระทึกใจว่า เอาอีกแล้ว ไม่รู้มันจะเล่นท่าไหนไอ้พวกนี้ มันผ่ากูมาได้ด่านหนึ่ง ทั้งๆ ที่กูมีอาวุธครบมือเลย คนเยอะแยะเลย ยังเสียท่ามันเลย แล้วนี่ผู้หญิงเยอะแยะเลย จะทำยังไงดีล่ะเนี่ย ผมก็บอกว่า ท่านระวังให้ดีนะครับตำรวจ ตอนนี้จะบันทึกเป็นหลักฐานนะ ถ้าไม่ยอมให้เราไป เราจะกินที่นี่ นอนที่นี่ รถติดเป็นเรื่องของคุณนะ คุณเป็นจำเลยนะ ไม่ใช่เรานะ จำได้ไหมครับ
เสร็จแล้วบอก ตกลงใจหรือยังครับ เขาก็พูดในลักษณะเขาขอร้องผม ผมก็เจรจากับเขาด้วยดี เพราะนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ที่คุมนั้นเป็นลูกศิษย์ผม เขาก็บอก อาจารย์ อาจารย์เป็นอาจารย์ผมนะ บอกใช่แล้ว แต่วันนี้ผมมาทำหน้าที่นี้ แล้วผมถามนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ว่า จำได้ไหม วันแจกวุฒิบัตรผมบอกพวกเราไว้แล้วว่า อย่าใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวมาทำให้หน้าที่ของตำรวจนั้นสูญเสียไป ถ้าผมผิดคุณจำเลย ถ้าคุณเห็นผมผิดตอนนี้คุณจับเลย บอกไม่ใช่ ไม่ใช่ครับ แต่ไม่อยากให้ไปครับ พรุ่งนี้จราจรมันติดขัด เราก็รู้แล้วว่าตรงนี้มันดีกว่า พี่น้องครับทำไมผมรู้ดี ผมท้าเลยนะครับ ที่นั่งอยู่ที่นี้ทุกคนพวกผมทั้งนั้น นักเรียนนายร้อยเก่าทั้งนั้นที่รู้ตรงนี้ดีที่สุดครับ ใช้หรือเปล่าครับ โรงเรียนนายร้อยอยู่ตรงนี้เอง ผมเดินอยู่ที่นี่ติดต่อกันถึง 5 ปี แล้วผมจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าที่นี่มันดีกว่าทำเนียบเยอะเลย ถามทำไมมีประสบการณ์ที่ทำเนียบ ผมเคยทำงานที่ทำเนียบตั้งแต่เป็นนายทหารหนุ่มๆ อยู่ เป็นข้าราชการการเมืองชั้นพิเศษ ที่เรียกว่า ประจำสำนักนายกรัฐมนตรี สมัยก่อนนี้ข้าราชการมีชั้น ตรี โท เอก ชั้นพิเศษใช่ไหมครับ นั่นแหละครับ สมัยท่านนายกฯ เกรียงศักดิ์ เป็นนายกฯ แล้วผมเป็นเลขาธิการนายกรัฐมนตรีสมัยท่าน พล.อ.เปรม เป็นนายกฯ แล้วผมมาเป็นรองนายกฯ อีก ทำไมผมจะไม่รู้รอบทำเนียบเป็นอย่างไร เพราะฉะนั้นเราได้ประเมินดูแล้วครับว่า ตรงนี้ดีกว่ากันเยอะเลย เราเลยตกลงใจกันว่าเอาอย่างไรดี วันนี้เราจะไปที่ทำเนียบไหม มันก็น่าเดินเล่นนะครับ แต่มันไม่เกิดผลครับ เกิดผลคืออยู่ตรงนี้ ผมยืนยันกับท่านทั้งหลายเลยว่า ไม่ยาวนานเหมือนคราวที่แล้วหรอก แต่พี่น้องต้องช่วยกันหน่อยนะครับ มาอย่างวันนี้ นี่ท่านมาในฐานะดารานะครับ ดาราอย่างไร มาปรากฏกายไม่ว่าหญิงหรือชาย มาปรากฏกายพอแล้ว เรื่องอื่นเป็นเรื่องที่พวกผมต้องทำกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรักษาความปลอดภัย เรื่องหาอาหารอะไรต่างๆ ขอให้ท่านทำอย่างนี้อย่างต่อเนื่องเท่านั้น นึกว่านี่คือภารกิจสำคัญของเราที่จะช่วยบ้านเมือง วิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด เราได้ถกเถียงกัน เราได้คุยกันมานานแล้ว จึงขอเรียนพี่น้องประชาชนว่า ตรงนี้ท่านมานี่ก่อให้เกิดประโยชน์อย่างมากมายแล้ว ท่านไม่ต้องเดินไปหรอกครับ ท่านอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวเรามีรายการดีๆ ต่างๆ เพิ่มขึ้นมากมาย แล้ววันต่อๆ ไปนั้นท่านช่วยกรุณา วันนี้เราดีใจมากที่มากันทุกจังหวัด แต่ละจังหวัดท่านจัดเวรมาได้ไหม เหมือนกับมาพักผ่อน มาที่นี่แล้วมีอาหารให้กิน กี่มื้อก็ได้ครับ ตลอด 24 ชั่วโมง มีที่ไหนบ้างครับที่ทำอาหารให้ถึงขนาดนี้ แล้วก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกพร้อมพรั่ง เหมือนกับเรามาพักผ่อน มาตากอากาศกัน ถึงเวลาเราก็กลับ อีกส่วนหนึ่งก็มา มาอย่างนี้ไม่กี่วันครับรัฐบาลไปแน่ๆ เชื่อผมครับ ไปแน่ๆ ครับ อยู่ไม่ได้หรอกครับ มีรัฐบาลไหนบ้างไหมหน้าหนาเหลือเกิน คนเขามาเป็นแสนบอกให้มึงออก มึงออก แล้วมึงยังอยู่ได้ได้อย่างไร ไม่ใช่เท่านั้นถ้าแกไม่ออกฉันไม่ไปนะ ฉันจะจัดคนของฉันมาเพิ่ม มาเติมตลอดเวลา ให้มันรู้ไปว่าใครจะชนะ เราชนะครับ
ผมพูดกับพี่น้องได้เต็มปากนะครับ เพราะว่าผมบังเอิญอยู่ในจุดที่เจอมาแล้วทั้งนั้น พี่น้องจำได้ไหมครับที่เชิงสะพานผ่านฟ้าคราวที่แล้ว ผมจะติดคุกทั้งทีผมติดมัน 2 คุกเลย ทั้งคุกตำรวจคุกทหารเลย เจอมาแล้ว เรารู้มาแล้วว่าทำยังไงมันถึงจะประสบผลสำเร็จ ทำยังไงถึงจะเอาชนะได้ เพราะฉะนั้นมาบอกพี่น้องประชาชนนี่โดยอาศัยประสบการณ์ โดยอาศัยข้อมูลต่างๆ โดยอาศัยการพูดคุยกันมาเป็นลำดับกับพวกผม 5 คนนี่ คุยกันหนักเลยครับ ไม่มีใครมีอะไรที่โต้แย้งเลยว่า ให้เลือกเอาวิธีนี้ล่ะครับเป็นวิธีที่ดีที่สุด ดีสำหรับพี่น้องประชาชนด้วย ดีสำหรับการแก้ปัญหาของเราด้วย เพราะคราวที่แล้วเราทำสำเร็จแล้ว พวกเรามาอยู่ที่นี่เพียง 5 วันเท่านั้น ผมก็เลยอยากจะเรียนพี่น้องประชาชนครับว่า เราได้พิจารณาแล้วพิจารณาอีก วันนี้ผมใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ นะครับ ลอบไปเองนะครับตระเวนไปหมดเลยครับ จากนี่ไปทำเนียบฯ จะไปยังไง จะหลบจะหลีกยังไง แล้วสามารถพาประชาชนไปถึงหน้าทำเนียบฯ ได้ แต่ไปถึงนั่นได้มันไม่มีอะไรอ่ะครับ ทำเนียบฯ เขาก็ไม่ได้ทำงาน แล้วเราไปทำอะไรครับ ที่ก็ไม่มีเยอะแยะแบบนี้นะครับ ที่มันก็เป็นที่คับๆ แคบๆ มันก็แค่นั้นเอง เพราะฉะนั้นการที่เราอยู่ที่นี่ดีกว่าครับ ผมอยากจะเรียนพี่น้องประชาชนขอให้ท่านตั้งใจเหมือนเดิมที่จะสนับสนุนอย่างเต็มที่ โดยส่งคนมาเป็นดารามาปรากฏตนเท่านั้นเองครับ ในที่นี้แล้วเราชนะแน่ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมขอจบแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวพวกเราจะได้ช่วยกันชี้แจงแสดงเหตุผล
ท่านพี่น้องประชาชนครับ เราทำด้วยความรอบคอบ เราทำแล้วเราคิดแล้วคิดอีกว่าทำอย่างไรถึงจะให้ประโยชน์กับบ้านเมืองเรา เราดำรงความมุ่งหมายเดิมนะครับ ผมอยากจะเรียนย้ำแล้วย้ำอีก ความมุ่งหมายของพันธมิตรฯ คือพวกเราทั้งหมด ไม่ว่าจะมาจากจังหวัดไหน กลุ่มใดก็ตาม ความมุ่งหมายของเราก็คือการพิทักษ์รักษาชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ การปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ใช่หรือเปล่า (ใช่) เราไม่เคยทิ้งความมุ่งหมายเดิมนะครับ
ในทางทหารแล้วเรามีหลักอยู่หลายประการ แต่ประการหนึ่งก็คือต้องดำรงความมุ่งหมายเดิม ที่แล้วมาเราเปลี่ยนจากความมุ่งหมายนี้ไปหรือเปล่า ไม่เปลี่ยน และความมุ่งหมายนี้คือหน้าที่ของเราใช่ไหม ใช่ อยู่ในรัฐธรรมนูฐครับ มาตรา 70 ของรัฐธรรมนูญปี 2550 พูดไว้ชัดอย่างที่ผมพูดมาทุกคำเลยครับ ไม่เชื่อไปเปิดดู ตกลงเรามาทำหน้าที่แล้วใช่ไหมครับ (ใช่) เรามาทำหน้าที่นี้แล้ว หน้าที่นี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง ผมเรียนพี่น้องประชาชนว่าถ้าพวกเรา ไม่ว่าจะมาจากจังหวัดไหนก็ตาม ถ้าเราไม่ทำหน้าที่นี้ ใครทำครับในบ้านเมืองนี้ เมื่อตอนหัวค่ำท่านได้ยินใช่ไหมครับ อดีตนายทหารอากาศผู้ใหญ่บอกว่า ทหารมองแล้วอาย อายจริงๆ ครับ เพราะทหารทำไม่ได้ ทหารทำได้คือต้องออกมาเป็นพลเรือนแบบเรา ต้องนอกเครื่องแบบมา คืนวันนี้ผมเห็นพลเอกตั้งหลายคนมาป้วนเปี้ยนอยู่ในนี้ ล้วนแล้วแต่อยู่ฝ่ายเราทั้งสิ้นครับ
ไม่ใช่เท่านั้นครับ ท่านได้ยินประกาศเมื่อวานนี้ใช่ไหมครับ ในการบริจาคเงิน นักเรียนเตรียมทหารรุ่นน้องๆ ผมเขาบริจาคช่วยเหลือเราตั้ง 5 แสน นั่นเป็นก้อนแรกนะครับ แล้ววันนี้อีก 4 แสนใช่ไหม (ใช่) นี่แสดงว่าเขาเห็นว่าการทำอย่างนี้มันได้ผล ถ้าไม่ได้ผลเขาจะรวบรวมเงินมาเสีย 9 แสนทำไมครับ
แล้วพี่น้องนะครับ ผมเรียนท่าน ท่านย้อนกลับไปหน่อยสิครับ ย้อนกลับไปเมื่อคืนวันที่ 25 คืนวันที่ 25 นั้น เราบอกแล้วว่าเราจะไปทำเนียบฯ แต่เขามากั้นเราที่ผ่านฟ้า เราหลอกไปหลอกมาเราก็ทะลุมาได้ พอมาถึงตรงนี้ เราก็นับถอยหลัง เอาที่ผ่านฟ้าก่อนนะครับ เพราะว่าหลายท่านไม่ได้ไป ตอนนั้นรถเครื่องกระจายเสียงของเราอยู่ข้างหลัง พอข้างหน้าติดพวกเราก็กระซิบ ผมจำได้มีคุณสนธิ มีใคร บอกว่าเอ๊ะเราอยู่ข้างหลังไม่ได้แล้ว เราต้องไปข้างหน้า ไปเจรจากับตำรวจ ก็ไปเจรจากับตำรวจว่าเราขอผ่านเถอะ เปิดมาเถอะ เราจะไปทำเนียบฯ แล้วทำเนียบฯ น่ะเราไม่เข้าไปในทำเนียบฯ หรอก มันจะทำให้เกิดความเสียหาย ช่วยเปิดหน่อยน่า เขาก็ไม่ยอมเปิด เมื่อไม่ยอมเปิดปั๊บ เรามีอำนาจในการต่อรองถึงขนาดกำหนดให้ตำรวจด้วยซ้ำ คุณตัดสินใจภายใน 10 นาทีนะ ว่าคุณจะเปิดให้เราไปหรือไม่ไป แล้วเราก็นับถอยหลัง 10..9..8..7.. ในขณะนั้นเราก็มองเห็นแล้วครับว่าเขาโหว่ทางปีกซ้าย พอนับถึง 0 ปั๊บ ก็บอก พี่น้องประชาชนครับ ตำรวจเขาเปิดให้เราแล้วครับ กรุณาเข้าไปทางปีกซ้ายครับ เท่านั้นก็เสร็จครับ เราก็มาได้เต็มที่แล้ว พอมาถึงตรงนี้ปั๊บ เจออีกครับ เราก็ใช้วิธีเดิม เพื่อให้เขาเกิดความระทึกใจว่า เอาอีกแล้ว ไม่รู้มันจะเล่นท่าไหนไอ้พวกนี้ มันผ่ากูมาได้ด่านหนึ่ง ทั้งๆ ที่กูมีอาวุธครบมือเลย คนเยอะแยะเลย ยังเสียท่ามันเลย แล้วนี่ผู้หญิงเยอะแยะเลย จะทำยังไงดีล่ะเนี่ย ผมก็บอกว่า ท่านระวังให้ดีนะครับตำรวจ ตอนนี้จะบันทึกเป็นหลักฐานนะ ถ้าไม่ยอมให้เราไป เราจะกินที่นี่ นอนที่นี่ รถติดเป็นเรื่องของคุณนะ คุณเป็นจำเลยนะ ไม่ใช่เรานะ จำได้ไหมครับ
เสร็จแล้วบอก ตกลงใจหรือยังครับ เขาก็พูดในลักษณะเขาขอร้องผม ผมก็เจรจากับเขาด้วยดี เพราะนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ที่คุมนั้นเป็นลูกศิษย์ผม เขาก็บอก อาจารย์ อาจารย์เป็นอาจารย์ผมนะ บอกใช่แล้ว แต่วันนี้ผมมาทำหน้าที่นี้ แล้วผมถามนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ว่า จำได้ไหม วันแจกวุฒิบัตรผมบอกพวกเราไว้แล้วว่า อย่าใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวมาทำให้หน้าที่ของตำรวจนั้นสูญเสียไป ถ้าผมผิดคุณจำเลย ถ้าคุณเห็นผมผิดตอนนี้คุณจับเลย บอกไม่ใช่ ไม่ใช่ครับ แต่ไม่อยากให้ไปครับ พรุ่งนี้จราจรมันติดขัด เราก็รู้แล้วว่าตรงนี้มันดีกว่า พี่น้องครับทำไมผมรู้ดี ผมท้าเลยนะครับ ที่นั่งอยู่ที่นี้ทุกคนพวกผมทั้งนั้น นักเรียนนายร้อยเก่าทั้งนั้นที่รู้ตรงนี้ดีที่สุดครับ ใช้หรือเปล่าครับ โรงเรียนนายร้อยอยู่ตรงนี้เอง ผมเดินอยู่ที่นี่ติดต่อกันถึง 5 ปี แล้วผมจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าที่นี่มันดีกว่าทำเนียบเยอะเลย ถามทำไมมีประสบการณ์ที่ทำเนียบ ผมเคยทำงานที่ทำเนียบตั้งแต่เป็นนายทหารหนุ่มๆ อยู่ เป็นข้าราชการการเมืองชั้นพิเศษ ที่เรียกว่า ประจำสำนักนายกรัฐมนตรี สมัยก่อนนี้ข้าราชการมีชั้น ตรี โท เอก ชั้นพิเศษใช่ไหมครับ นั่นแหละครับ สมัยท่านนายกฯ เกรียงศักดิ์ เป็นนายกฯ แล้วผมเป็นเลขาธิการนายกรัฐมนตรีสมัยท่าน พล.อ.เปรม เป็นนายกฯ แล้วผมมาเป็นรองนายกฯ อีก ทำไมผมจะไม่รู้รอบทำเนียบเป็นอย่างไร เพราะฉะนั้นเราได้ประเมินดูแล้วครับว่า ตรงนี้ดีกว่ากันเยอะเลย เราเลยตกลงใจกันว่าเอาอย่างไรดี วันนี้เราจะไปที่ทำเนียบไหม มันก็น่าเดินเล่นนะครับ แต่มันไม่เกิดผลครับ เกิดผลคืออยู่ตรงนี้ ผมยืนยันกับท่านทั้งหลายเลยว่า ไม่ยาวนานเหมือนคราวที่แล้วหรอก แต่พี่น้องต้องช่วยกันหน่อยนะครับ มาอย่างวันนี้ นี่ท่านมาในฐานะดารานะครับ ดาราอย่างไร มาปรากฏกายไม่ว่าหญิงหรือชาย มาปรากฏกายพอแล้ว เรื่องอื่นเป็นเรื่องที่พวกผมต้องทำกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องรักษาความปลอดภัย เรื่องหาอาหารอะไรต่างๆ ขอให้ท่านทำอย่างนี้อย่างต่อเนื่องเท่านั้น นึกว่านี่คือภารกิจสำคัญของเราที่จะช่วยบ้านเมือง วิธีนี้เป็นวิธีที่ดีที่สุด เราได้ถกเถียงกัน เราได้คุยกันมานานแล้ว จึงขอเรียนพี่น้องประชาชนว่า ตรงนี้ท่านมานี่ก่อให้เกิดประโยชน์อย่างมากมายแล้ว ท่านไม่ต้องเดินไปหรอกครับ ท่านอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวเรามีรายการดีๆ ต่างๆ เพิ่มขึ้นมากมาย แล้ววันต่อๆ ไปนั้นท่านช่วยกรุณา วันนี้เราดีใจมากที่มากันทุกจังหวัด แต่ละจังหวัดท่านจัดเวรมาได้ไหม เหมือนกับมาพักผ่อน มาที่นี่แล้วมีอาหารให้กิน กี่มื้อก็ได้ครับ ตลอด 24 ชั่วโมง มีที่ไหนบ้างครับที่ทำอาหารให้ถึงขนาดนี้ แล้วก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกพร้อมพรั่ง เหมือนกับเรามาพักผ่อน มาตากอากาศกัน ถึงเวลาเราก็กลับ อีกส่วนหนึ่งก็มา มาอย่างนี้ไม่กี่วันครับรัฐบาลไปแน่ๆ เชื่อผมครับ ไปแน่ๆ ครับ อยู่ไม่ได้หรอกครับ มีรัฐบาลไหนบ้างไหมหน้าหนาเหลือเกิน คนเขามาเป็นแสนบอกให้มึงออก มึงออก แล้วมึงยังอยู่ได้ได้อย่างไร ไม่ใช่เท่านั้นถ้าแกไม่ออกฉันไม่ไปนะ ฉันจะจัดคนของฉันมาเพิ่ม มาเติมตลอดเวลา ให้มันรู้ไปว่าใครจะชนะ เราชนะครับ
ผมพูดกับพี่น้องได้เต็มปากนะครับ เพราะว่าผมบังเอิญอยู่ในจุดที่เจอมาแล้วทั้งนั้น พี่น้องจำได้ไหมครับที่เชิงสะพานผ่านฟ้าคราวที่แล้ว ผมจะติดคุกทั้งทีผมติดมัน 2 คุกเลย ทั้งคุกตำรวจคุกทหารเลย เจอมาแล้ว เรารู้มาแล้วว่าทำยังไงมันถึงจะประสบผลสำเร็จ ทำยังไงถึงจะเอาชนะได้ เพราะฉะนั้นมาบอกพี่น้องประชาชนนี่โดยอาศัยประสบการณ์ โดยอาศัยข้อมูลต่างๆ โดยอาศัยการพูดคุยกันมาเป็นลำดับกับพวกผม 5 คนนี่ คุยกันหนักเลยครับ ไม่มีใครมีอะไรที่โต้แย้งเลยว่า ให้เลือกเอาวิธีนี้ล่ะครับเป็นวิธีที่ดีที่สุด ดีสำหรับพี่น้องประชาชนด้วย ดีสำหรับการแก้ปัญหาของเราด้วย เพราะคราวที่แล้วเราทำสำเร็จแล้ว พวกเรามาอยู่ที่นี่เพียง 5 วันเท่านั้น ผมก็เลยอยากจะเรียนพี่น้องประชาชนครับว่า เราได้พิจารณาแล้วพิจารณาอีก วันนี้ผมใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ นะครับ ลอบไปเองนะครับตระเวนไปหมดเลยครับ จากนี่ไปทำเนียบฯ จะไปยังไง จะหลบจะหลีกยังไง แล้วสามารถพาประชาชนไปถึงหน้าทำเนียบฯ ได้ แต่ไปถึงนั่นได้มันไม่มีอะไรอ่ะครับ ทำเนียบฯ เขาก็ไม่ได้ทำงาน แล้วเราไปทำอะไรครับ ที่ก็ไม่มีเยอะแยะแบบนี้นะครับ ที่มันก็เป็นที่คับๆ แคบๆ มันก็แค่นั้นเอง เพราะฉะนั้นการที่เราอยู่ที่นี่ดีกว่าครับ ผมอยากจะเรียนพี่น้องประชาชนขอให้ท่านตั้งใจเหมือนเดิมที่จะสนับสนุนอย่างเต็มที่ โดยส่งคนมาเป็นดารามาปรากฏตนเท่านั้นเองครับ ในที่นี้แล้วเราชนะแน่ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมขอจบแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวพวกเราจะได้ช่วยกันชี้แจงแสดงเหตุผล
