มนต์“พีพี” เสน่ห์ที่มิเคยลืม

ขณะที่คนส่วนใหญ่มีด้านมืดและด้านสว่าง ทะเลก็มีด้านกราดเกรี้ยวบ้าคลั่งและด้านสงบสวยงาม

ยามทะเลบ้าคลั่ง(ช่วงมรสุม) เราไม่คิดแม้จะกล้ำกรายเข้าไปเฉียดเคียง แต่ยามทะเลสงบสดสวย(หมดมรสุม)เราถวิลหามันใจแทบขาด

ยิ่งเป็นเกาะที่ถูกยกให้เป็นสวรรค์กลางแจ้งของคนรักทะเลอย่าง“เกาะพีพี”แห่งอันดามัน(ทะเลกระบี่) มันยิ่งชวนวิจิตรเพริศแพร้วมากขึ้น

มนต์พีพีเล

ราวชั่วโมงกว่าจากท่าเรือคลองจิหลาด กระบี่ ภาพของหมู่เกาะพีพีกลางอันดามันค่อยๆเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ หลังจากนั้นเรือเบนหัวเข้าสู่เกาะพีพีดอน แหล่งชุมชนสำคัญในหมู่เกาะแห่งนี้

“ตะลอนเที่ยว” หลังนำข้าวของเก็บเข้าที่พัก เราก็ไม่รีรอออกตะลอนทัวร์ในทันที แต่เป้าหมายช่วงแรกของทริปนี้ไม่ได้อยู่ที่เกาะพีพีดอน หากแต่อยู่ที่“เกาะพีพีเล”ที่อยู่ใกล้ๆกัน

เกาะพีพีเล แม้เต็มไปด้วยหินปูนและหน้าผาสูงชัน แต่ไม่น่าเชื่อว่าเกาะแห่งนี้จะเต็มไปด้วยจุดน่าสนใจมากหลาย นับเป็นเกาะเพื่อการท่องเที่ยวโดยแท้

สำหรับจุดแรกที่เราแวะชมก็คือปากถ้ำไวกิ้ง ที่ภายในมีภาพเขียนสีสมัยประวัติศาสตร์ แต่เราไม่ได้เข้าชม เนื่องจากเขาเปิดเป็นบางโอกาส เพราะนี่เป็นเขตสัมปทานนกนางแอ่น งานนี้จึงทำได้เพียงล่องเรือเฉียดๆดูนั่งร้านไม้ไผ่ที่ปากถ้ำต่างๆเท่านั้น

พ้นจากถ้ำไวกิ้งมา เรือแล่นลุยคลื่นเลียบเคียงหน้าผาหินปูนเข้าสู่เวิ้งอ่าวโค้งคลื่นลมสงบเงียบ ซึ่งนี่คือ“อ่าวมาหยา” อันลือลั่น เพราะโด่งดังมาจากหนังเรื่อง The Beach ที่ก็สมราคาความดัง เพราะอ่าวมาหยานั้นงดงามนัก น้ำทะเลสวยใสพลิ้วไหวไปตามระลอกคลื่นแผ่วเบา บางช่วงเห็นปลาแหวกว่ายดูเพลินตา มีหาดทรายขาวสะอาดเนียนนุ่มเท้าเข้ากับเทือกเขาหินปูนที่ขึ้นหยึกหยัก ตีวงโอบกอดอ่าวมาหยาไว้ให้นักท่องเที่ยวรุ่นแล้วรุ่นเล่าเดินทางมาสัมผัส

บนอ่าวมาหยาไม่มีที่พักมีแต่หน่วยพิทักษ์อุทยานฯ แต่มีห้องน้ำไว้ให้นักท่องเที่ยวปลดปล่อยทุกข์ รวมถึงป้ายเตือนภัยสึนามิที่เราหวังว่าสึนามิอย่าได้กล้ำกรายมาเยือนที่นี่อีกตลอดกาลเลย ทิ้งป้ายเตือนภัยไว้ให้เป็นอนุสรณ์ของความโศกเศร้าเถิด

บนอ่าวมาหยา“ตะลอนเที่ยว”เพลินอยู่ที่นั่นพักใหญ่ เพราะช่วงนี้นักท่องเที่ยวต่างชาติน้อย เราจึงถือโอกาสสัมผัสกับบรรยากาศบนนี้อย่างเต็มที่ เพราะที่ผ่านมาเที่ยวอ่าวมาหยาทีไรรู้สึกเหมือนไปเมืองนอกทุกที เพราะมีฝรั่งเต็มไปหมด มีแต่คราวนี้แหละที่ค่อยรู้สึกว่าอ่าวมาหยาเป็นอ่าวของไทยหน่อย

หลังเล่นน้ำ เสพบรรยากาศ อ่าวมาหยาจนจุใจ เราไปยังด้านหลังอ่าวมาหยา ซึ่งก็คือ “อ่าวโละซามะ” อ่าวเล็กๆไม่มีชายหาด มีแต่เรือพานักท่องเที่ยวมาเล่นน้ำ ดำน้ำดูปะการัง เพราะโลกใต้ทะเลที่นี่สวยงามไม่เบา

ใกล้ๆกับอ่าวโละซามะเป็นเกาะบิดะใน เกาะบิดะนอก ที่เป็นจุดดำน้ำชั้นดีอีกจุดหนึ่ง

อีกอ่าวหนึ่งที่เรือไปแวะก่อนกลับและไม่พูดถึงไม่ได้ก็คือ“อ่าวปิเละ” ที่มีลักษณะเป็นลากูน(Lagoon) หรือทะเลใน เพราะถูกโอบล้อมด้วยหน้าผาสูงชันเกือบทุกด้าน น้ำทะเลที่นี่ใสปิ๊งนิ่งเขียวปานมรกต จนหลายคนให้ฉายาว่า“สระว่ายน้ำกลางทะเล”

ก่อนกลับเข้าฝั่งเราแวะดูลิงแสมที่หาดลิง(Monkey Beach)ก่อนเดินทางกลับเกาะพีพีดอนที่ให้อารมณ์บรรยากาศทางการท่องเที่ยวแตกต่างออกไปจากเกาะพีพีเล

มนต์พีพีดอน

เรือกลับมาเทียบท่าที่เกาะพีพีดอนอีกครั้ง ที่นี่เป็นดังเมืองขนาดย่อม เต็มแน่นไปด้วยบ้านเรือน ที่พัก โรงแรม ร้านอาหาร ร้านค้า ผับบาร์ และสิ่งอำนวยความสะดวกอีกเพียบ ในขณะที่ในผืนน้ำก็มีเรือหางยาว สปีดโบ้ท เรือนำเที่ยว จอดอยู่เรียงรายไปตามแนวเวิ้งหาด

ส่วนด้านวิถีชีวิตนั้น ผู้ประกอบการ ชาวบ้าน นักท่องเที่ยว ชาวไทยมุสลิม ต่างก็อยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน มีรอยยิ้มทักทายยามไปมาหาสู่ พร้อมด้วยมุขตลกขำบ้างไม่ขำบ้างของคนอารมณ์ดีมากมาย สร้างรอยยิ้มให้ผู้พบเห็นได้เป็นอย่างดี แม้เศรษฐกิจปีนี้จะเป็นปีเผาหลอกและปีหน้าเป็นปีเผาจริงก็ตาม

หากย้อนอดีตกลับไป วันที่ 26 ธ.ค. 47 พื้นที่แถบนี้โดนสึนามิถล่มยับเยิน มาวันนี้ฟื้นตัวเกือบหมดแล้ว แต่ก็คงต้องทำใจกับจำนวนนักท่องเที่ยวที่ลดน้อยลง

จากการพูดคุยกับผู้ประกอบการที่นี่พบว่าราคาที่ดิน ค่าเช่าที่บนนี้แพงระยับ ส่งผลให้ที่พัก อาหาร ข้าวของ บนนี้แพงตามไปด้วย แต่ก็ไม่ทั้งหมด เพราะยังมีมุมของกินและที่พักราคาไม่แพงให้นักท่องเที่ยวแบ็คแพ็กได้เลือกกัน

เอาล่ะเมื่อได้เห็นภาพคร่าวๆของเกาะพีพีดอนกันแล้ว ทีนี้เราเดินเท้าออกสำรวจจุดน่าสนใจบนเกาะแห่งนี้ในช่วงบ่ายแก่ๆของวันนั้น โดยเริ่มต้นที่ "อ่าวต้นไทร" ที่มีต้นไทรใหญ่ตั้งตระหง่าน โคนต้นมีผ้าแพรหลากสีผูกอยู่ ส่วนใต้ต้นมีศาลเจ้าที่ตั้งอยู่ดูขรึมขลัง

นักท่องเที่ยวฝรั่งที่เดินผ่านไปมาส่วนหนึ่งแวะดูศาลและผ้าแพรด้วยความฉงน ส่วนเราคนไทยเมื่อเดินผ่านก็ยกมือไหว้เพื่อความเป็นสิริมงคล

เนื่องจากอ่าวต้นไทรมีชายหาดยาวร่วม 2 กม.ที่นี่เหมาะแก่การเล่นน้ำ เดินชิลล์ ชิลล์ เลาะเลียบริมอ่าว ชมวิวทิวทัศน์ของเรือหลากสีสันที่จอดเรียงรายโดยมีเขาหินปูนตั้งตระหง่านเป็นฉากหลัง

ด้วยเป็นอ่าวสำคัญ รอบบริเวณอ่าวต้นไทรจึงเต็มไปด้วยร้านอาหาร ร้านค้า ที่พัก และสารพัดสิ่งอำนวยความสะดวก

จากอ่าวต้นไทรเราเดินขึ้นเขาไปยังจุดชมวิวที่เมื่อมองลงมาเห็นโค้งเวิ้งอ่าวคู่ดูคอดกิ่วคล้ายพระจันทร์เสี้ยว 2 ดวงหันส่วนโค้งชนกัน ปนด้วยภาพของชุมชนที่พักที่คงจะผุดแน่นขึ้นเรื่อยๆในอนาคต ซึ่งนี่ถือเป็นวิวเอกลักษณ์ของเกาะพีพีดอนเลยทีเดียว

หลังดูวิวอ่าวคู่แต่ไม่ย้อนดูตนเสร็จสรรพ เรากลับลงมาอีกครั้ง แล้วเดินผ่านร้านขายของที่ระลึกมากมายสู่ “อ่าวโละดาลัม” ที่เป็นเวิ้งอ่าวกว้างใหญ่ มีหาดทรายยาวขาวเนียน มีแบ็คกราวน์เป็นขุนเขาโอบล้อม ที่นี่มีนั่กท่องเที่ยวมาทำกิจกรรมหลากหลาย ทั้งเล่นน้ำ ฟุตบอล วอลเล่ย์บอล นอนเล่น นั่งเล่น เดินเล่น อ่านหนังสือ และสาวๆชาวแหม่มที่เปลือยอกอาบแดดกันแบบไม่สนคนไทย

แสงแดดยามเย็นอ่อนล้าลงเรื่อยๆก่อนตะวันจะค่อยๆลอยลับเหลี่ยมเขาทิ้งวันนี้ให้ผ่านพ้นไป รอวันใหม่ให้เดินเข้ามา

มนต์ราตรี

ปัจจุบันแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลหลายแห่ง พอรัตติกาลมาเยือน จะอบอวลไปด้วยสีสันความบันเทิงทั้งร้านรวงผับบาร์

เราสะพายกล้องถือกระป๋องเบียร์ แล้วออกเดินโต๋เต๋ไปตามแสงไฟที่วิบวับสองข้างทางดูวิถีสีสันบนเกาะแห่งนี้

ที่พัก โรงแรม รีสอร์ท วิลล่า เปิดไฟให้แสงสีวิบวับ เสียงดนตรีตามผับบาร์ของแต่ละร้านดังลอยล่องแข่งกับเสียงคลื่นลม ตามผับบาร์ริมหาดเต็มไปด้วยนักควงกระบองไฟ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นจุดขายสำคัญของแต่ละร้าน เนื่องจากนักท่องเที่ยวฝรั่งให้ความสนใจกันเป็นพิเศษ

เราเดินพร้อมดื่มแบบจิบๆชมโน่นชมนี่ไปเรื่อย นั่นเป็นบาร์ริมถนน นั่นเป็นร้านขายของที่ระลึกสไตล์ฮิป-เก๋-เท่ห์-แนว นั่นเป็นร้านซีฟู้ดปิ้งๆย่างๆ นั่นเป็นร้านผัดไทกับแม่ค้าหน้าหวาน นั่นเป็นร้านขายเหล้าสารพัดสูตรสารพัดมิกซ์ให้เลือกผสมในถังเดียวกัน นั่นเป็นร้านอาหารบรรยากาศหรูดูภายนอกแล้วเดาไม่ยากว่าต้องแพงแน่นอน นั่นเป็นเวทีมวยไทยที่นักมวยยอมเจ็บตัวเพื่อแลกกับเงินค่าชก นั่นเป็นร้านข้าวเหนียว-ไก่ย่าง-ส้มตำ บรรยากาศไทยอีสาน นั่นเป็นร้านโรตีที่แม่ค้ามีลีลาการตีแป้งได้อย่างน่าดูชม

นั่นเป็น...นั่นเป็น...นั่นเป็น ฯลฯ นั่นเป็นทั้งหมดทั้งปวงที่เมื่อรวมกันแล้ว นั่นก็คือสีสันราตรีบนพีพีดอนที่กว่าจะหลับใหลก็ปาเข้าไปครึ่งค่อนคืน ซึ่งบรรยากาศเหล่านี้อาจไม่เป็นที่ถูกใจของผู้รักความสงบเงียบและผู้นิยมธรรมชาติจ๋า แต่สำหรับชาวบ้านกลุ่มหนึ่งที่ทำธุรกิจกลางคืนแล้ว นี่คือช่วงเวลาทองที่จะสร้างรายได้ให้กับพวกเขา เพราะนี่คือโลกของการท่องเที่ยวที่คนในพื้นที่เลือกแล้วว่าจะให้มันเป็นไปในทิศทางแบบนั้น

เราในฐานะคนนอกก็ได้แต่เอาใจช่วย ขอให้โลกของการท่องเที่ยวบนเกาะพีพีเติบโตก้าวหน้าและเดินไปอย่างยั่งยืนมั่นคง

*****************************************

เกาะพีพี อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารา - หมู่เกาะพีพี แห่งทะเลกระบี่(อันดามัน) ประกอบด้วยเกาะ 6 เกาะคือ เกาะพีพีดอน เกาะพีพีเล เกาะไม้ไผ่ เกาะยูง เกาะบิดะใน เกาะบิดะนอก อยู่ห่างจากแผ่นดินกระบี่ประมาณ 42 กิโลเมตร ใช้เวลานั่งเรือประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง ฤดูที่เหมาะแก่การเที่ยวเกาะพีพี จะอยู่ระหว่าง เดือนพ.ย.-พ.ค. เพราะเป็นช่วงที่ไม่มีมรสุมเข้า น้ำทะเลจะใสเหมาะแก่การดำน้ำดูปะการัง กิจกรรมที่นิยมทำได้แก่ เล่นน้ำ ชมวิวตามจุดชมวิวต่างๆ, ดำน้ำตื้น, ดำน้ำลึก, เที่ยวถ้ำ, พายเรือแคนู นั่งฟังเพลงยามค่ำคืน ผู้สนใจสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ สอบถามข้อมูลได้ที่ ททท. สำนักงานกระบี่ โทร. 0-7562-2163