คอลัมน์ Buzzer Beat โดย MVP
ปิดฉากลงอย่างสวยสดงดงาม สำหรับ โอลิมปิก 2016 ที่ประเทศบราซิล การแข่งขันที่ถือเป็นไฮไลต์วันสุดท้าย คงจะเป็นรอบชิงเหรียญทองของการแข่งขัน บาสเกตบอลชาย ซึ่งหากไม่ใช่ สหรัฐอเมริกา ที่เป็นแชมป์แล้ว ก็น่าจะเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์กันยกใหญ่ทีเดียว เฉกเช่นปี 2004 ที่เปรียบเสมือนจุดเริ่มต้นทัวร์นาเมนต์ระดับชาติของ คาร์เมโล แอนโธนี
หลาย ๆ ท่านน่าจะทราบกันแล้วว่า แอนโธนี ประกาศหันหลังให้ทีมชาติ เรียบร้อยแล้ว หากพิจารณาตามอายุอานามที่ปาเข้าไป 32 ปี คงไม่ใช่ข่าวคราวที่น่าตกใจมากมาย อย่างไรก็ตาม ต้องบอกว่า “เมโลแมน” อำลาการรับใช้บ้านเกิดอย่างยิ่งใหญ่ และยากจะหาใครมาทำลายสถิติที่สร้างไว้ได้
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยซีราคิวส์ จารึกประวัติศาสตร์ของวงการยัดห่วง เข้าร่วมกีฬาเพื่อมวลมนุษยชาติสูงสุด 4 สมัย ลองนึกดูว่า หากคุณขับเคี่ยวแบบดุเดือดอย่างน้อย ๆ 82 เกม ตลอด เรกูลาร์ ซีซัน เชื่อว่าหลายคนคงอยากจะพักผ่อนมากกว่า เพราะสู้อุตส่าห์เก็บตัวกับต้นสังกัดมาราว ๆ เดือนตุลาคม ถึง เดือนเมษายน ก็เหนื่อยแทบแย่ บางทีต้นสังกัดที่จ่ายค่าจ้างก้อนโต ก็ไม่อยากเห็น ซูเปอร์สตาร์ของตัวเอง อ่อนล้า หรือเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ
เอาจริง ๆ แค่การเล่น โอลิมปิก 3 สมัย ของ เดวิด โรบินสัน อดีตเซ็นเตอร์ ซาน อันโตนิโอ สเปอร์ส ก็เพิ่งจะมี แอนโธนี นี่แหละที่แซงหน้าได้ เอ๊ะ!! เลอบรอน เจมส์ เอง ก็ยังเปรย ๆ มาว่า ยังรอจะลุย โตเกียว เกมส์ 2020 แต่พอถึงวันนั้น คิงเจมส์ ก็อายุ 35 ปี ยังไม่รู้หรอกว่า ฝีไม้ลายมือจะถดถอยลงแค่ไหน หรือถ้าติดทีมไป ก็อาจไม่ใช่ตัวหลักอีกแล้ว ต้องบอกว่า เจ้าตัว ทิ้งโอกาสสร้างสถิติร่วมกับเพื่อนซี้เสียเอง
สุดท้ายนี้ อดีตผู้เล่น เดนเวอร์ นักเก็ตส์ ยังรีไทร์กับ ทีมสหรัฐฯ ในฐานะผู้ปิดสกอร์สูงสุดตลอดกาล (นับเฉพาะ โอลิมปิก) 336 แต้ม ก็ยังไม่รู้ว่า เลอบรอน จะมีโอกาสกลับมาทวงบัลลังก์คืนหรือเปล่า และรีบาวน์ดสูงสุด 125 ครั้ง หากใครหาญกล้ามาทำลาย คงต้องลุย โอลิมปิก อย่างน้อย ๆ 3 สมัย เล่นตำแหน่ง เพาเวอร์ ฟอร์เวิร์ด หรือ เซ็นเตอร์ ยิ่งตามเทรนด์ “สมอลล์ บอล” ยุคปัจจุบัน คงหาได้ยากเต็มกลืน
ทางกลับกัน 4 เหรียญ โอลิมปิก อาจจะเป็นรางวัลปลอบใจที่ดีสุดของ แอนโธนี เพราะโอกาสที่จะลุ้นแชมป์ NBA กลายเป็นฝุ่นไปเรียบร้อยแล้ว ชั่วโมงนี้ นิกส์ อย่าว่าถึงแชมป์เลย แค่เพลย์ออฟก็เลือดตาแทบกระเด็น ขุมกำลังที่มีดูชื่อชั้น จัดว่าน่าจับตา แต่ก็ไม่ได้อยู่ในช่วงพีกสุดขีด เช่น เดอร์ริค โรส หรือ โจอาคิม โนอาห์ ส่วน คริสแต็ป พอร์ซินกิส ก็ต้องจับตาดูปีที่ 2 ของอาชีพ ว่า จะพัฒนาขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า
นึกถึงความจริงประการหนึ่งว่า ชีวิตนักกีฬาบาสเกตบอลอาชีพ ตะบี้ตะบันฝึกซ้อมมาตั้งแต่ประถม , มัธยม และมหาวิทยาลัย เป้าหมายสูงสุด คือ แหวนแชมป์ NBA เหมือนกับนักเทนนิสที่ถูกปลูกฝังว่า ต้องเป็นแชมป์ แกรนด์ สแลม หรือถ้าเป็นนักกอล์ฟ ก็ต้องแชมป์เมเจอร์ ใช่ว่าจะกระหายเหรียญทอง โอลิมปิก เฉกเช่น ไมเคิล เฟล์ปส หรือ อูเซน โบลต์ เสียทุกราย ทั้งนี้ก็ต้องอยู่ที่ดุลพินิจส่วนตัว
สำหรับ แอนโธนี หากมองมุม NBA ก็คือ สุดยอดผู้เล่นที่ไม่เคยสัมผัสโทรฟี แลร์รี โอ’ไบรอัน ไม่แตกต่างอะไรจาก คาร์ล มาโลน, จอห์น สต็อกตัน หรือ อัลเลน ไอเวอร์สัน ฯลฯ แต่ถ้าพิจารณาแง่ โอลิมปิก ทั้งลงเล่นมากสุด, คะแนนสูงสุด, รีบาวน์ดสูงสุด, เหรียญทอง และเหรียญรางวัลมากสุด ก็ต้องยอมรับว่า คือ ตำนานของ สหรัฐอเมริกา อย่างแท้จริง
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
ปิดฉากลงอย่างสวยสดงดงาม สำหรับ โอลิมปิก 2016 ที่ประเทศบราซิล การแข่งขันที่ถือเป็นไฮไลต์วันสุดท้าย คงจะเป็นรอบชิงเหรียญทองของการแข่งขัน บาสเกตบอลชาย ซึ่งหากไม่ใช่ สหรัฐอเมริกา ที่เป็นแชมป์แล้ว ก็น่าจะเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์กันยกใหญ่ทีเดียว เฉกเช่นปี 2004 ที่เปรียบเสมือนจุดเริ่มต้นทัวร์นาเมนต์ระดับชาติของ คาร์เมโล แอนโธนี
หลาย ๆ ท่านน่าจะทราบกันแล้วว่า แอนโธนี ประกาศหันหลังให้ทีมชาติ เรียบร้อยแล้ว หากพิจารณาตามอายุอานามที่ปาเข้าไป 32 ปี คงไม่ใช่ข่าวคราวที่น่าตกใจมากมาย อย่างไรก็ตาม ต้องบอกว่า “เมโลแมน” อำลาการรับใช้บ้านเกิดอย่างยิ่งใหญ่ และยากจะหาใครมาทำลายสถิติที่สร้างไว้ได้
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยซีราคิวส์ จารึกประวัติศาสตร์ของวงการยัดห่วง เข้าร่วมกีฬาเพื่อมวลมนุษยชาติสูงสุด 4 สมัย ลองนึกดูว่า หากคุณขับเคี่ยวแบบดุเดือดอย่างน้อย ๆ 82 เกม ตลอด เรกูลาร์ ซีซัน เชื่อว่าหลายคนคงอยากจะพักผ่อนมากกว่า เพราะสู้อุตส่าห์เก็บตัวกับต้นสังกัดมาราว ๆ เดือนตุลาคม ถึง เดือนเมษายน ก็เหนื่อยแทบแย่ บางทีต้นสังกัดที่จ่ายค่าจ้างก้อนโต ก็ไม่อยากเห็น ซูเปอร์สตาร์ของตัวเอง อ่อนล้า หรือเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ
เอาจริง ๆ แค่การเล่น โอลิมปิก 3 สมัย ของ เดวิด โรบินสัน อดีตเซ็นเตอร์ ซาน อันโตนิโอ สเปอร์ส ก็เพิ่งจะมี แอนโธนี นี่แหละที่แซงหน้าได้ เอ๊ะ!! เลอบรอน เจมส์ เอง ก็ยังเปรย ๆ มาว่า ยังรอจะลุย โตเกียว เกมส์ 2020 แต่พอถึงวันนั้น คิงเจมส์ ก็อายุ 35 ปี ยังไม่รู้หรอกว่า ฝีไม้ลายมือจะถดถอยลงแค่ไหน หรือถ้าติดทีมไป ก็อาจไม่ใช่ตัวหลักอีกแล้ว ต้องบอกว่า เจ้าตัว ทิ้งโอกาสสร้างสถิติร่วมกับเพื่อนซี้เสียเอง
สุดท้ายนี้ อดีตผู้เล่น เดนเวอร์ นักเก็ตส์ ยังรีไทร์กับ ทีมสหรัฐฯ ในฐานะผู้ปิดสกอร์สูงสุดตลอดกาล (นับเฉพาะ โอลิมปิก) 336 แต้ม ก็ยังไม่รู้ว่า เลอบรอน จะมีโอกาสกลับมาทวงบัลลังก์คืนหรือเปล่า และรีบาวน์ดสูงสุด 125 ครั้ง หากใครหาญกล้ามาทำลาย คงต้องลุย โอลิมปิก อย่างน้อย ๆ 3 สมัย เล่นตำแหน่ง เพาเวอร์ ฟอร์เวิร์ด หรือ เซ็นเตอร์ ยิ่งตามเทรนด์ “สมอลล์ บอล” ยุคปัจจุบัน คงหาได้ยากเต็มกลืน
ทางกลับกัน 4 เหรียญ โอลิมปิก อาจจะเป็นรางวัลปลอบใจที่ดีสุดของ แอนโธนี เพราะโอกาสที่จะลุ้นแชมป์ NBA กลายเป็นฝุ่นไปเรียบร้อยแล้ว ชั่วโมงนี้ นิกส์ อย่าว่าถึงแชมป์เลย แค่เพลย์ออฟก็เลือดตาแทบกระเด็น ขุมกำลังที่มีดูชื่อชั้น จัดว่าน่าจับตา แต่ก็ไม่ได้อยู่ในช่วงพีกสุดขีด เช่น เดอร์ริค โรส หรือ โจอาคิม โนอาห์ ส่วน คริสแต็ป พอร์ซินกิส ก็ต้องจับตาดูปีที่ 2 ของอาชีพ ว่า จะพัฒนาขึ้นกว่าเดิมหรือเปล่า
นึกถึงความจริงประการหนึ่งว่า ชีวิตนักกีฬาบาสเกตบอลอาชีพ ตะบี้ตะบันฝึกซ้อมมาตั้งแต่ประถม , มัธยม และมหาวิทยาลัย เป้าหมายสูงสุด คือ แหวนแชมป์ NBA เหมือนกับนักเทนนิสที่ถูกปลูกฝังว่า ต้องเป็นแชมป์ แกรนด์ สแลม หรือถ้าเป็นนักกอล์ฟ ก็ต้องแชมป์เมเจอร์ ใช่ว่าจะกระหายเหรียญทอง โอลิมปิก เฉกเช่น ไมเคิล เฟล์ปส หรือ อูเซน โบลต์ เสียทุกราย ทั้งนี้ก็ต้องอยู่ที่ดุลพินิจส่วนตัว
สำหรับ แอนโธนี หากมองมุม NBA ก็คือ สุดยอดผู้เล่นที่ไม่เคยสัมผัสโทรฟี แลร์รี โอ’ไบรอัน ไม่แตกต่างอะไรจาก คาร์ล มาโลน, จอห์น สต็อกตัน หรือ อัลเลน ไอเวอร์สัน ฯลฯ แต่ถ้าพิจารณาแง่ โอลิมปิก ทั้งลงเล่นมากสุด, คะแนนสูงสุด, รีบาวน์ดสูงสุด, เหรียญทอง และเหรียญรางวัลมากสุด ก็ต้องยอมรับว่า คือ ตำนานของ สหรัฐอเมริกา อย่างแท้จริง
* * *คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า “MGR SPORT” รับข่าวสารแวดวงกีฬาชนิดเกาะติดขอบสนามคลิกที่นี่เลย!!* * *
