คอลัมน์ “The Golf Touch” โดย “วันปีย์ สัจจมาร์ค”
สัปดาห์ที่ผ่านมามีนักกอล์ฟท่านหนึ่งส่งคำถามเข้ามาถามเกี่ยวกับระยะไดร์ฟที่สั้นกว่าที่ควรจะเป็นของไดร์ฟเวอร์ เนื่องจากนักกอล์ฟท่านนี้เป็นคนที่ตีเหล็กได้ระยะไกลพอสมควร (PW = 140, I9 = 150, I8 = 165) แต่กลับตีไดร์ฟเวอร์ได้เพียง 220 หลาเท่านั้น ซึ่งถ้าหากดูจากระยะเหล็กที่เขาตีได้แล้ว ระยะ 220 หลาน่าจะใช้เพียงแค่เหล็ก 3 หรือหัวไม้ 5 เท่านั้น แต่เนื่องจากไม่สามารถเห็นลักษณะการสวิงของผู้ถามได้ ผมจึงขอตั้งข้อสันนิษฐานความเป็นไปได้ดังนี้ครับ
ถ้าในกรณีที่ท่านนักกอล์ฟตีเหล็กได้ระยะค่อนข้างดี หมายความว่าเรื่องของการสร้างพลังจากส่วนต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการสร้างเกลียว รวมไปถึงการปล่อยพลังเข้าสู่ลูกกอล์ฟคงจะสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว ไม่ได้เป็นปัญหาเรื่องแรงไม่พอแน่นอน แต่สาเหตุที่ทำให้ตีหัวไม้ได้สั้นกว่าที่ควรจะเป็นนั้นผมว่าน่าจะเริ่มมอง 2 เรื่องก่อน คือเรื่องมุมเข้าปะทะ และเรื่องของอุปกรณ์
เรื่องของมุมเข้าปะทะนั้นสามารถส่งผลโดยตรงต่ออัตราสปินของลูกกอล์ฟ วิถีการพุ่งของลูกกอล์ฟ และแน่นอนระยะการเดินทางของลูกกอล์ฟ โดยหลักการที่เข้าใจและจำง่ายๆ ก็คือ การเข้าปะทะในมุมชันหมายถึงองศาการเคลื่อนตัวของหัวเหล็กที่พุ่งลงมาจากข้างบนเข้าหาพื้นดินก่อนที่จะปะทะลูกกอล์ฟ ซึ่งส่งผลให้ลูกกอล์ฟมีอัตราสปินค่อนข้างสูง และมีวิธีการพุ่งที่โด่ง สรุปคือวิธีนี้ลูกจะพุ่งโด่งและตกหยุด เป็นวิธีที่เหมาะกับการเล่นเหล็ก
ขณะที่การเข้าปะทะในมุมราบหมายถึงองศาการเคลื่อนตัวของหัวเหล็กหรือหัวไม้ที่พุ่งเข้าหาลูกกอล์ฟจากด้านข้างกึ่งลงเล็กน้อย โดยมีอารมณ์ของคำว่าด้านข้างเป็นหลักการสำคัญ ลูกกอล์ฟที่ถูกปะทะโดยมุมนี้มักจะพุ่งออกไปไม่โด่งมากนัก และมีอัตราสปินที่น้อยกว่ามุมชัน ส่งผลให้ลูกคลายตัวหลังจากตกพื้นหรือมีโอกาสที่จะกลิ้งมากขึ้นนั้นเอง แน่นอนวิธีนี้ฟังดูแล้วก็น่าจะเหมาะกับการเล่นเหล็กยาวหรืออุปกรณ์ประเภทหัวไม้
ส่วนการที่นักกอล์ฟจะสามารถปรับวงสวิงให้เข้าปะทะในมุมชันเมื่อใช้เหล็กและในมุมราบเมื่อใช้หัวไม้ ไม่ใช่เรื่องยากถ้าพื้นฐานการยืน การจัดระเบียบร่างกายและการถ่ายน้ำหนักเป็นลักษณะที่ถูกต้องตามตำราอยู่แล้ว มิฉะนั้นก็คงจะต้องมีการดัดท่วงท่าระหว่างการสวิงเพื่อให้ชดเชยโจทย์ที่เราต้องการ ผมแนะนำว่าแวะไปหาโปรเพื่อปรับท่ายืนหรือการถ่ายน้ำหนักให้ดีขึ้น น่าจะช่วยได้ครับ
ส่วนเรื่องของอุปกรณ์นั้น ผมมีความเห็นว่าการเลือกไดร์ฟเวอร์ให้เหมาะสมกับเราถือเป็นเรื่องสำคัญ องศาของหัวไม้ที่เหมาะกับเรา น้ำหนักโดยรวม สวิงเวท (Swing Weight), ชนิดของก้าน, คิ๊กพ้อยท์ (Kickpoint), การบิดตัวของก้าน รวมไปถึงความยาวของไดร์ฟเวอร์ ทั้งหมดนี้ต้องสามารถรองรับสวิงสปีดของเราได้ และช่วยเสริมสร้างประสิทธิภาพเราให้มากขึ้น เพราะว่าหากเราใช้อุปกรณ์ที่ไม่เหมาะกับเราแล้ว นอกจากจะลดประสิทธิภาพของสวิงของเราไป ระยะหายไป ยังส่งผลไปถึงสภาพจิตใจให้เราเกิดความหงุดหงิดในการเล่น และสูญเสียความมั่นใจได้
โดยทั่วไปถ้าตีไดร์ฟเวอร์แล้วสั้นและวิถีลูกโด่งเกินไป แต่เช็คแล้วว่าไม่เกี่ยวกับมุมเข้าปะทะที่ชันเกินไป อาการน่าจะมาจากก้านที่อ่อนเกินไป ก้านที่เสื่อมสภาพ หรือก้านที่มี kickpoint ที่ต่ำเกินไป แต่ถ้าลูกพุ่งต่ำและไม่ได้ระยะก็น่าจะเป็นเพราะก้านที่แข็งเกินไปหรือหนักเกินไป ทั้งนี้เรากำลังพูดถึงลูกที่โดนจุด sweet spot พอดี
ลองสังเกตตัวเองดูนะครับ เนื่องจากท่านเป็นคนที่มีพลังและรู้จักการใช้เป็นอย่างดีแล้ว ข้อผิดพลาดที่ดูเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมได้กล่าวไปอาจจะเป็นอะไรที่ท่านได้มองข้ามไปแบบไม่รู้ตัว ถ้าเพี้ยนที่วงต้องใช้เวลาซ่อมและปรับใหม่เสียนิดหน่อย แต่ถ้าวงเราดีอยู่แล้ว ก็หยิบไดร์ฟเวอร์มาซ่อมให้เหมาะกับตัวเราให้มากขึ้น เพิ่มความมั่นใจกับอุปกรณ์ที่เราไม่ชอบ เปลี่ยนศัตรูมาเป็นมิตรเราให้ได้
สัปดาห์ที่ผ่านมามีนักกอล์ฟท่านหนึ่งส่งคำถามเข้ามาถามเกี่ยวกับระยะไดร์ฟที่สั้นกว่าที่ควรจะเป็นของไดร์ฟเวอร์ เนื่องจากนักกอล์ฟท่านนี้เป็นคนที่ตีเหล็กได้ระยะไกลพอสมควร (PW = 140, I9 = 150, I8 = 165) แต่กลับตีไดร์ฟเวอร์ได้เพียง 220 หลาเท่านั้น ซึ่งถ้าหากดูจากระยะเหล็กที่เขาตีได้แล้ว ระยะ 220 หลาน่าจะใช้เพียงแค่เหล็ก 3 หรือหัวไม้ 5 เท่านั้น แต่เนื่องจากไม่สามารถเห็นลักษณะการสวิงของผู้ถามได้ ผมจึงขอตั้งข้อสันนิษฐานความเป็นไปได้ดังนี้ครับ
ถ้าในกรณีที่ท่านนักกอล์ฟตีเหล็กได้ระยะค่อนข้างดี หมายความว่าเรื่องของการสร้างพลังจากส่วนต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการสร้างเกลียว รวมไปถึงการปล่อยพลังเข้าสู่ลูกกอล์ฟคงจะสมบูรณ์แบบอยู่แล้ว ไม่ได้เป็นปัญหาเรื่องแรงไม่พอแน่นอน แต่สาเหตุที่ทำให้ตีหัวไม้ได้สั้นกว่าที่ควรจะเป็นนั้นผมว่าน่าจะเริ่มมอง 2 เรื่องก่อน คือเรื่องมุมเข้าปะทะ และเรื่องของอุปกรณ์
เรื่องของมุมเข้าปะทะนั้นสามารถส่งผลโดยตรงต่ออัตราสปินของลูกกอล์ฟ วิถีการพุ่งของลูกกอล์ฟ และแน่นอนระยะการเดินทางของลูกกอล์ฟ โดยหลักการที่เข้าใจและจำง่ายๆ ก็คือ การเข้าปะทะในมุมชันหมายถึงองศาการเคลื่อนตัวของหัวเหล็กที่พุ่งลงมาจากข้างบนเข้าหาพื้นดินก่อนที่จะปะทะลูกกอล์ฟ ซึ่งส่งผลให้ลูกกอล์ฟมีอัตราสปินค่อนข้างสูง และมีวิธีการพุ่งที่โด่ง สรุปคือวิธีนี้ลูกจะพุ่งโด่งและตกหยุด เป็นวิธีที่เหมาะกับการเล่นเหล็ก
ขณะที่การเข้าปะทะในมุมราบหมายถึงองศาการเคลื่อนตัวของหัวเหล็กหรือหัวไม้ที่พุ่งเข้าหาลูกกอล์ฟจากด้านข้างกึ่งลงเล็กน้อย โดยมีอารมณ์ของคำว่าด้านข้างเป็นหลักการสำคัญ ลูกกอล์ฟที่ถูกปะทะโดยมุมนี้มักจะพุ่งออกไปไม่โด่งมากนัก และมีอัตราสปินที่น้อยกว่ามุมชัน ส่งผลให้ลูกคลายตัวหลังจากตกพื้นหรือมีโอกาสที่จะกลิ้งมากขึ้นนั้นเอง แน่นอนวิธีนี้ฟังดูแล้วก็น่าจะเหมาะกับการเล่นเหล็กยาวหรืออุปกรณ์ประเภทหัวไม้
ส่วนการที่นักกอล์ฟจะสามารถปรับวงสวิงให้เข้าปะทะในมุมชันเมื่อใช้เหล็กและในมุมราบเมื่อใช้หัวไม้ ไม่ใช่เรื่องยากถ้าพื้นฐานการยืน การจัดระเบียบร่างกายและการถ่ายน้ำหนักเป็นลักษณะที่ถูกต้องตามตำราอยู่แล้ว มิฉะนั้นก็คงจะต้องมีการดัดท่วงท่าระหว่างการสวิงเพื่อให้ชดเชยโจทย์ที่เราต้องการ ผมแนะนำว่าแวะไปหาโปรเพื่อปรับท่ายืนหรือการถ่ายน้ำหนักให้ดีขึ้น น่าจะช่วยได้ครับ
ส่วนเรื่องของอุปกรณ์นั้น ผมมีความเห็นว่าการเลือกไดร์ฟเวอร์ให้เหมาะสมกับเราถือเป็นเรื่องสำคัญ องศาของหัวไม้ที่เหมาะกับเรา น้ำหนักโดยรวม สวิงเวท (Swing Weight), ชนิดของก้าน, คิ๊กพ้อยท์ (Kickpoint), การบิดตัวของก้าน รวมไปถึงความยาวของไดร์ฟเวอร์ ทั้งหมดนี้ต้องสามารถรองรับสวิงสปีดของเราได้ และช่วยเสริมสร้างประสิทธิภาพเราให้มากขึ้น เพราะว่าหากเราใช้อุปกรณ์ที่ไม่เหมาะกับเราแล้ว นอกจากจะลดประสิทธิภาพของสวิงของเราไป ระยะหายไป ยังส่งผลไปถึงสภาพจิตใจให้เราเกิดความหงุดหงิดในการเล่น และสูญเสียความมั่นใจได้
โดยทั่วไปถ้าตีไดร์ฟเวอร์แล้วสั้นและวิถีลูกโด่งเกินไป แต่เช็คแล้วว่าไม่เกี่ยวกับมุมเข้าปะทะที่ชันเกินไป อาการน่าจะมาจากก้านที่อ่อนเกินไป ก้านที่เสื่อมสภาพ หรือก้านที่มี kickpoint ที่ต่ำเกินไป แต่ถ้าลูกพุ่งต่ำและไม่ได้ระยะก็น่าจะเป็นเพราะก้านที่แข็งเกินไปหรือหนักเกินไป ทั้งนี้เรากำลังพูดถึงลูกที่โดนจุด sweet spot พอดี
ลองสังเกตตัวเองดูนะครับ เนื่องจากท่านเป็นคนที่มีพลังและรู้จักการใช้เป็นอย่างดีแล้ว ข้อผิดพลาดที่ดูเล็กๆ น้อยๆ ที่ผมได้กล่าวไปอาจจะเป็นอะไรที่ท่านได้มองข้ามไปแบบไม่รู้ตัว ถ้าเพี้ยนที่วงต้องใช้เวลาซ่อมและปรับใหม่เสียนิดหน่อย แต่ถ้าวงเราดีอยู่แล้ว ก็หยิบไดร์ฟเวอร์มาซ่อมให้เหมาะกับตัวเราให้มากขึ้น เพิ่มความมั่นใจกับอุปกรณ์ที่เราไม่ชอบ เปลี่ยนศัตรูมาเป็นมิตรเราให้ได้
