คอลัมน์ EYE ON SPORTS โดย กษิติ กมลนาวิน ราชวังสัน
เมื่อฝนเทกระหน่ำลงมา ต่อให้สนามฟุตบอลมีระบบการระบายน้ำเข้าขั้นมาตรฐานก็ตาม หลายสนามก็ยังต้องเผชิญต่อสภาพเฉอะแฉะคั่งค้าง ความจริงก็ไม่น่าจะกระทำการแข่งขันได้ ขืนดื้อฝืนดำเนินการไป ฟุตบอลมันก็ไม่เป็นฟุตบอล แล้วเราจะได้อะไรจากการแข่งขัน นอกจากจะแข่งให้มันจบๆไปเพื่อให้รู้ผลแพ้ชนะที่อาจผิดเพี้ยนจากความเป็นจริงในสภาพสนามปกติ
หลายครั้งที่เราต้องทนชมการแข่งขันบนสนามที่มีน้ำเจิ่งนอง ซึ่งนักเตะไม่สามารถใช้ทักษะ ความสามารถ ศักยภาพที่แท้จริงของตนเอง ผู้ชมจะไม่ได้เห็นฟอร์มเก่งของพวกเขา ไม่ได้สนุกไปด้วยอย่างแน่นอน เพราะนักเตะแต่ละคนต้องหันมาพลิกตำราวักน้ำ ตักบอลไปยังเป้าหมาย ใครทำได้ดีกว่า ก็อาจทำให้ทีมชนะ แต่นั่นยังไม่จบ มันต้องอาศัยโชคอีกด้วย บางครั้งบอลแฉลบ ลื่นหลุดเข้าประตู บางครั้งลูกบอลที่ส่งให้ก็ไปไม่ถึงเพื่อน ดันถูกน้ำสกัดแรงเคลื่อนตัวอย่างคาดไม่ถึง กลับเป็นทีมคู่แข่งที่บังเอิญอยู่ใกล้ฉกบอลเข้าไปทำประตูซะอีก
สภาพสนามที่เป็นอุปสรรคจากน้ำฝน เลี้ยงบอลยาก จะวิ่งก็ลื่นไถลง่าย ทรงตัวลำบาก การเบรค การเลี้ยว เอี้ยวตัวก็เป็นไปได้ยาก นักเตะไม่ได้ฝึกฝน พัฒนาฝีเท้าในขณะลงเกม ผู้ชมอดชมเกมที่สวยงาม ไม่เห็นจะคุ้มค่าเงินที่ควักมาสนับสนุน ซ้ำร้ายโอกาสที่นักเตะจะปะทะกันจนได้รับบาดเจ็บก็มีมากกว่าในสภาพสนามปกติ
ในต่างประเทศเขาคงไม่มีปัญหาเรื่องน้ำเจิ่งนองสนามมากนัก คนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศนานๆคงทราบดีว่า เมื่อฝนตก มันแค่ปรอยๆ น้อยครั้งที่จะเป็นห่าฝนแบบบ้านเราซึ่งอยู่ในเขตอากาศร้อนชื้น
ในทางตรงกันข้าม ปัญหาของหลายประเทศในทวีปยุโรปคือ หิมะ หรือ หมอกลง ซึ่งถ้ามันหนักจริงๆ ทั้งลื่น ทั้งมองไม่เห็นลูกบอล ไม่เห็นเกม เขาก็ไม่แข่ง ทำให้ในหลายประเทศจัดเป็นช่วงพักครึ่งฤดูกาลหลบไปเลย
ผมเห็นใจที่หลายครั้งเมื่อฝนตกลงมาทำให้สภาพสนามไม่เหมาะสำหรับการแข่งขัน แต่จะทำอะไรได้ ในเมื่อเกมนี้ได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ผู้ชมอุตส่าห์เดินทางมารอชมแล้ว สนามก็เช่าไว้แล้ว ทีมงานหลายร้อยชีวิตจัดจ้างมาแล้ว มันจะกลายเป็นค่าใช้จ่ายที่สูญเปล่า ต้องยอมจ่ายอีกเท่าตัวสำหรับการแข่งขันที่เลื่อนไปหรือนี่ แถมค่าตั๋วเข้าชมก็คงเก็บอีกไม่ได้แล้ว นี่ยังไม่รวมบรรดากองเชียร์ที่ต้องลงทุนเดินทางมาจากที่ห่างไกลจะทำอย่างไร เหตุผลนี้กระมังที่ไม่มีใครอยากเลื่อนการแข่งขันง่ายๆ
แต่ด้วยสภาพอากาศของเมืองไทยในช่วงฤดูฝนนั้น แม้สนามกีฬาบางแห่งจะมีระบบระบายน้ำอย่างสุดยอด แต่หากไม่ใช่หญ้าเทียม ดินก็ต้องอุ้มน้ำ มันก็ไม่มีทางที่จะระบายน้ำที่เจิ่งนองบนผืนหญ้าให้หมดไปได้ในระยะเวลาอันรวดเร็ว
หลายสิ่งหลายอย่างนั้น เราเลียนแบบชาติอื่นๆมาทั้งดุ้นคงส่งผลดี แต่บางสิ่งบางอย่าง เราคงต้องเลือกทำในสิ่งที่เหมาะกับสภาพแวดล้อมของเราเอง คือเลือกที่จะเป็นตัวของตัวเอง เพราะทุกสิ่งมนุษย์อุปโลกน์ขึ้นมา มันย่อมปรับเปลี่ยนได้ อย่ายอมจำกัดตัวเองอยู่ในกรอบแคบๆ เช่น เรื่องการจัดการแข่งขันฟุตบอลในประเทศให้หลบหลีกฤดูฝน แล้วขยับรายการอื่นๆให้ลงตัว ไม่ต้องมีข้ออ้างติดนั่นติดนี่ให้มาก เพราะถ้าทางตันจอมปลอมที่ผูกมัดตัวเองมันเยอะ มันก็ไม่มีทางไปไหนได้ ผมเชื่อว่า การปรับการแข่งขันหลบหลีกฤดูฝนจะเป็นอีกเสี้ยวส่วนหนึ่งที่ขับให้ฟุตบอลของไทยให้พัฒนาในทางที่ดีขึ้นอย่างแน่นอนครับ
เมื่อฝนเทกระหน่ำลงมา ต่อให้สนามฟุตบอลมีระบบการระบายน้ำเข้าขั้นมาตรฐานก็ตาม หลายสนามก็ยังต้องเผชิญต่อสภาพเฉอะแฉะคั่งค้าง ความจริงก็ไม่น่าจะกระทำการแข่งขันได้ ขืนดื้อฝืนดำเนินการไป ฟุตบอลมันก็ไม่เป็นฟุตบอล แล้วเราจะได้อะไรจากการแข่งขัน นอกจากจะแข่งให้มันจบๆไปเพื่อให้รู้ผลแพ้ชนะที่อาจผิดเพี้ยนจากความเป็นจริงในสภาพสนามปกติ
หลายครั้งที่เราต้องทนชมการแข่งขันบนสนามที่มีน้ำเจิ่งนอง ซึ่งนักเตะไม่สามารถใช้ทักษะ ความสามารถ ศักยภาพที่แท้จริงของตนเอง ผู้ชมจะไม่ได้เห็นฟอร์มเก่งของพวกเขา ไม่ได้สนุกไปด้วยอย่างแน่นอน เพราะนักเตะแต่ละคนต้องหันมาพลิกตำราวักน้ำ ตักบอลไปยังเป้าหมาย ใครทำได้ดีกว่า ก็อาจทำให้ทีมชนะ แต่นั่นยังไม่จบ มันต้องอาศัยโชคอีกด้วย บางครั้งบอลแฉลบ ลื่นหลุดเข้าประตู บางครั้งลูกบอลที่ส่งให้ก็ไปไม่ถึงเพื่อน ดันถูกน้ำสกัดแรงเคลื่อนตัวอย่างคาดไม่ถึง กลับเป็นทีมคู่แข่งที่บังเอิญอยู่ใกล้ฉกบอลเข้าไปทำประตูซะอีก
สภาพสนามที่เป็นอุปสรรคจากน้ำฝน เลี้ยงบอลยาก จะวิ่งก็ลื่นไถลง่าย ทรงตัวลำบาก การเบรค การเลี้ยว เอี้ยวตัวก็เป็นไปได้ยาก นักเตะไม่ได้ฝึกฝน พัฒนาฝีเท้าในขณะลงเกม ผู้ชมอดชมเกมที่สวยงาม ไม่เห็นจะคุ้มค่าเงินที่ควักมาสนับสนุน ซ้ำร้ายโอกาสที่นักเตะจะปะทะกันจนได้รับบาดเจ็บก็มีมากกว่าในสภาพสนามปกติ
ในต่างประเทศเขาคงไม่มีปัญหาเรื่องน้ำเจิ่งนองสนามมากนัก คนที่เคยใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศนานๆคงทราบดีว่า เมื่อฝนตก มันแค่ปรอยๆ น้อยครั้งที่จะเป็นห่าฝนแบบบ้านเราซึ่งอยู่ในเขตอากาศร้อนชื้น
ในทางตรงกันข้าม ปัญหาของหลายประเทศในทวีปยุโรปคือ หิมะ หรือ หมอกลง ซึ่งถ้ามันหนักจริงๆ ทั้งลื่น ทั้งมองไม่เห็นลูกบอล ไม่เห็นเกม เขาก็ไม่แข่ง ทำให้ในหลายประเทศจัดเป็นช่วงพักครึ่งฤดูกาลหลบไปเลย
ผมเห็นใจที่หลายครั้งเมื่อฝนตกลงมาทำให้สภาพสนามไม่เหมาะสำหรับการแข่งขัน แต่จะทำอะไรได้ ในเมื่อเกมนี้ได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ผู้ชมอุตส่าห์เดินทางมารอชมแล้ว สนามก็เช่าไว้แล้ว ทีมงานหลายร้อยชีวิตจัดจ้างมาแล้ว มันจะกลายเป็นค่าใช้จ่ายที่สูญเปล่า ต้องยอมจ่ายอีกเท่าตัวสำหรับการแข่งขันที่เลื่อนไปหรือนี่ แถมค่าตั๋วเข้าชมก็คงเก็บอีกไม่ได้แล้ว นี่ยังไม่รวมบรรดากองเชียร์ที่ต้องลงทุนเดินทางมาจากที่ห่างไกลจะทำอย่างไร เหตุผลนี้กระมังที่ไม่มีใครอยากเลื่อนการแข่งขันง่ายๆ
แต่ด้วยสภาพอากาศของเมืองไทยในช่วงฤดูฝนนั้น แม้สนามกีฬาบางแห่งจะมีระบบระบายน้ำอย่างสุดยอด แต่หากไม่ใช่หญ้าเทียม ดินก็ต้องอุ้มน้ำ มันก็ไม่มีทางที่จะระบายน้ำที่เจิ่งนองบนผืนหญ้าให้หมดไปได้ในระยะเวลาอันรวดเร็ว
หลายสิ่งหลายอย่างนั้น เราเลียนแบบชาติอื่นๆมาทั้งดุ้นคงส่งผลดี แต่บางสิ่งบางอย่าง เราคงต้องเลือกทำในสิ่งที่เหมาะกับสภาพแวดล้อมของเราเอง คือเลือกที่จะเป็นตัวของตัวเอง เพราะทุกสิ่งมนุษย์อุปโลกน์ขึ้นมา มันย่อมปรับเปลี่ยนได้ อย่ายอมจำกัดตัวเองอยู่ในกรอบแคบๆ เช่น เรื่องการจัดการแข่งขันฟุตบอลในประเทศให้หลบหลีกฤดูฝน แล้วขยับรายการอื่นๆให้ลงตัว ไม่ต้องมีข้ออ้างติดนั่นติดนี่ให้มาก เพราะถ้าทางตันจอมปลอมที่ผูกมัดตัวเองมันเยอะ มันก็ไม่มีทางไปไหนได้ ผมเชื่อว่า การปรับการแข่งขันหลบหลีกฤดูฝนจะเป็นอีกเสี้ยวส่วนหนึ่งที่ขับให้ฟุตบอลของไทยให้พัฒนาในทางที่ดีขึ้นอย่างแน่นอนครับ
