คอลัมน์ "The Golf Touch" โดย "วันปีย์ สัจจมาร์ค"
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาทางทีมงานรายการ TeeOff ได้มีโอกาสไปชมกอล์ฟรายการปิดท้ายของ Asian Tour ที่สนามอมตะ สปริงส์ ในรายการ Thailand Golf Championship 2011 ซึ่งเป็นรายการที่ได้รับความสนใจจากแฟนๆกอล์ฟเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นแฟนกอล์ฟในประเทศไทย หรือจากประเทศอื่นๆในแถบเอเชีย ก็ต่างตื่นเต้นไปกับการเห็นซูเปอร์สตาร์มากมาย ตัวเป็นๆ ที่มาแข่งขันกันให้เห็นอย่างใกล้ชิด
เป็นเรื่องที่น่ายินดีที่มีกอล์ฟรายการใหญ่จัดขึ้นที่ประเทศเรา และก็น่าภูมิใจที่สนามในประเทศไทยอย่าง อมตะ สปริงส์ คันทรี่ คลับ ได้รับการรับเลือกให้เป็นสนามแข่งขันที่ดีที่สุดของ Asian Tour ในฤดูกาลปี 2011
สรุปก็คือกอล์ฟรายการดีๆเริ่มมีแข่งในบ้านเราอย่างต่อเนื่องแล้ว ในช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมานักกอล์ฟชั้นนำของโลกก็เริ่มคุ้นเคยกับการเดินทางมาแข่งขันในเมืองไทยเป็นประจำในช่วงปลายปีหรือต้นปีอย่างต่อเนื่องแล้ว เสียงตอบรับของการแข่งในเมืองไทยโดยภาพรวมถือว่าดีมาก แต่สิ่งที่ยังได้ยินเป็นข้อติ และควรจะเป็นเรื่องที่จะต้องพัฒนาตามมาก็คือ “มารยาทในการชมกอล์ฟ”
แน่นอนว่าแฟนๆกอล์ฟส่วนใหญ่เมื่อมีโอกาสได้เห็นนักกอล์ฟในดวงใจ หรือนักกอล์ฟระดับซูเปอร์สตาร์ ที่อยู่ในระยะสายตาสัมผัสได้ ก็แน่นอนว่าอยากจะบันทึกภาพความทรงจำดีๆเก็บเอาไว้ บ้างก็อัดบันทึกเป็นวีดีโอ เพื่อเก็บวงเอาไว้ศึกษา
ไม่แปลกหรอกครับ ใครๆก็อยากใกล้ชิด อยากได้ความทรงจำดีๆ แต่เราต้องคำนึงถึงนักกีฬาด้วย ถ้าสังเกตจะเห็นว่ามีป้ายข้อความห้ามอย่างเข้มงวดเรื่องการถ่ายภาพจากกล้องหรือจากมือถือ เพราะว่าอาจมีเสียงรบกวนของชัตเตอร์ หรือจังหวะขยับตัวของผู้ถ่ายที่รบกวนสมาธิของนักกอล์ฟขณะแข่งขันได้
นอกเหนือจากนี้ก็ยังมีกิริยาปฎิบัติทั่วๆไปไม่ว่าจะเป็นการคุยโทรศัพท์ คุยกับเพื่อน หรือแม้กระทั่งเสียงการเดินและเสียงขยับตัวของคนร้อยคนในเวลาเดียวกันที่สามารถสะท้อนถึงภาพความไม่พร้อมในมารยาทการดูกอล์ฟของคนในบ้านเราได้
ต้องช่วยกันนะครับ คนที่รู้จักกอล์ฟดี เข้าใจถึงมารยาทของเกมต้องช่วยให้ความรู้หรือเตือนสติผู้ร่วมชมคนอื่นๆ ว่าถ้าเดินอยู่หรือคุยอยู่ก็ควรสังเกตจังหวะการแข่งขันใกล้ตัวเรา และหยุดทำสิ่งเหล่านั้นชั่วคราวก่อน เพราะมันจะทำให้นักกอล์ฟเสียสมาธิได้
ทางคณะจัดการแข่งขันได้มีการช่วยเตือนสติแล้ววิธีหนึ่งคือ มีอาสาสมัครช่วยชูมือหรือชูป้าย ควรจะนิ่ง หรือควรจะเงียบ ผมแนะนำว่าเริ่มกับคนใกล้ตัวเราครับ คนที่เราพาไปดู หรือแม้กระทั่งสอนคนที่เราพาไปทั้งๆที่เขารู้อยู่แล้วเพื่อชิ่งคำเตือนไปยังคนข้างๆที่ยืนอยู่ใกล้เราแต่เราไม่รู้จัก
เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาทางทีมงานรายการ TeeOff ได้มีโอกาสไปชมกอล์ฟรายการปิดท้ายของ Asian Tour ที่สนามอมตะ สปริงส์ ในรายการ Thailand Golf Championship 2011 ซึ่งเป็นรายการที่ได้รับความสนใจจากแฟนๆกอล์ฟเป็นอย่างมาก ไม่ว่าจะเป็นแฟนกอล์ฟในประเทศไทย หรือจากประเทศอื่นๆในแถบเอเชีย ก็ต่างตื่นเต้นไปกับการเห็นซูเปอร์สตาร์มากมาย ตัวเป็นๆ ที่มาแข่งขันกันให้เห็นอย่างใกล้ชิด
เป็นเรื่องที่น่ายินดีที่มีกอล์ฟรายการใหญ่จัดขึ้นที่ประเทศเรา และก็น่าภูมิใจที่สนามในประเทศไทยอย่าง อมตะ สปริงส์ คันทรี่ คลับ ได้รับการรับเลือกให้เป็นสนามแข่งขันที่ดีที่สุดของ Asian Tour ในฤดูกาลปี 2011
สรุปก็คือกอล์ฟรายการดีๆเริ่มมีแข่งในบ้านเราอย่างต่อเนื่องแล้ว ในช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมานักกอล์ฟชั้นนำของโลกก็เริ่มคุ้นเคยกับการเดินทางมาแข่งขันในเมืองไทยเป็นประจำในช่วงปลายปีหรือต้นปีอย่างต่อเนื่องแล้ว เสียงตอบรับของการแข่งในเมืองไทยโดยภาพรวมถือว่าดีมาก แต่สิ่งที่ยังได้ยินเป็นข้อติ และควรจะเป็นเรื่องที่จะต้องพัฒนาตามมาก็คือ “มารยาทในการชมกอล์ฟ”
แน่นอนว่าแฟนๆกอล์ฟส่วนใหญ่เมื่อมีโอกาสได้เห็นนักกอล์ฟในดวงใจ หรือนักกอล์ฟระดับซูเปอร์สตาร์ ที่อยู่ในระยะสายตาสัมผัสได้ ก็แน่นอนว่าอยากจะบันทึกภาพความทรงจำดีๆเก็บเอาไว้ บ้างก็อัดบันทึกเป็นวีดีโอ เพื่อเก็บวงเอาไว้ศึกษา
ไม่แปลกหรอกครับ ใครๆก็อยากใกล้ชิด อยากได้ความทรงจำดีๆ แต่เราต้องคำนึงถึงนักกีฬาด้วย ถ้าสังเกตจะเห็นว่ามีป้ายข้อความห้ามอย่างเข้มงวดเรื่องการถ่ายภาพจากกล้องหรือจากมือถือ เพราะว่าอาจมีเสียงรบกวนของชัตเตอร์ หรือจังหวะขยับตัวของผู้ถ่ายที่รบกวนสมาธิของนักกอล์ฟขณะแข่งขันได้
นอกเหนือจากนี้ก็ยังมีกิริยาปฎิบัติทั่วๆไปไม่ว่าจะเป็นการคุยโทรศัพท์ คุยกับเพื่อน หรือแม้กระทั่งเสียงการเดินและเสียงขยับตัวของคนร้อยคนในเวลาเดียวกันที่สามารถสะท้อนถึงภาพความไม่พร้อมในมารยาทการดูกอล์ฟของคนในบ้านเราได้
ต้องช่วยกันนะครับ คนที่รู้จักกอล์ฟดี เข้าใจถึงมารยาทของเกมต้องช่วยให้ความรู้หรือเตือนสติผู้ร่วมชมคนอื่นๆ ว่าถ้าเดินอยู่หรือคุยอยู่ก็ควรสังเกตจังหวะการแข่งขันใกล้ตัวเรา และหยุดทำสิ่งเหล่านั้นชั่วคราวก่อน เพราะมันจะทำให้นักกอล์ฟเสียสมาธิได้
ทางคณะจัดการแข่งขันได้มีการช่วยเตือนสติแล้ววิธีหนึ่งคือ มีอาสาสมัครช่วยชูมือหรือชูป้าย ควรจะนิ่ง หรือควรจะเงียบ ผมแนะนำว่าเริ่มกับคนใกล้ตัวเราครับ คนที่เราพาไปดู หรือแม้กระทั่งสอนคนที่เราพาไปทั้งๆที่เขารู้อยู่แล้วเพื่อชิ่งคำเตือนไปยังคนข้างๆที่ยืนอยู่ใกล้เราแต่เราไม่รู้จัก
