คอลัมน์ Final Quarter โดย ลุงแซม
ขณะกำลังปั่นต้นฉบับอยู่นั้น ศึกบาสเกตบอล เอ็นบีเอ (NBA) ฤดูกาล 2009/10 รูดม่านกันแล้ว ประเดิมด้วยคู่ บอสตัน เซลติกส์ เยือน คลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส น่าเสียดายไม่มีการถ่ายทอดสดมายังเมืองไทย ทำให้ต้องลุ้นผลการแข่งขันทางอินเทอร์เน็ตกันไป สำหรับคอยัดห่วงในสัปดาห์ต่อๆ ไปสัญญาว่าจะนำเอาเรื่องราวน่าสนใจมาแลกเปลี่ยนทรรศนะกัน ทว่าวันนี้ขอใช้เนื้อที่ระบายความอัดอั้นตันใจ
เช้าวันอังคารที่ผ่านมา ผมรู้สึกตื่นตัวไม่น้อยกับการได้ชมการถ่ายทอดสดศึกอเมริกัน ฟุตบอล เอ็นเอฟแอล (NFL) เกมมันเดย์ไนท์ ระหว่างทีมรัก วอชิงตัน เรดสกินส์ ปะทะ ฟิลาเดลเฟีย อีเกิลส์ คู่ปรับร่วมกลุ่มเอ็นเอฟซี (NFC) ตะวันออก ซึ่งผลแฟนๆ คนชนคนคงทราบแล้วว่า “อินทรีมรกต” บุกจิกชัยถึงถิ่น “อินเดียนแดง” 27-17
เกมที่หวังว่าสถานการณ์จะพลิกฟื้น แต่ทุกอย่างเสมือนจบลงตั้งแต่เริ่มควอเตอร์ที่สองได้ไม่นาน เมื่ออีเกิลส์นำห่างถึง 17-0 อะไรที่ทำให้ผมท้อใจเช่นนั้น ก็เนื่องจาก 6 เกมที่ผ่านมา เรดสกินส์ไม่เคยทำได้เกิน 17 แต้ม โดย เจสัน แคมป์เบลล์ มาเสียอินเทอร์เซปต์ขว้างแฉลบไปเข้ามือ วิลล์ วีเธอร์สพูน และมาเสียอีกฟัมเบิลเป็นผลให้โดน เดวิด เอเคอร์ส ส่องฟิลด์โกลเข้าไปอีก เกมรับที่เสริมตัวเก่งราคาแพงอย่าง อัลเบิร์ต เฮย์นเวิร์ธ พลาดตั้งแต่เริ่มเกมแค่ 1.54 นาที ปล่อย เดอชอน แจ็คสัน สลัดหลุดทางซ้ายวิ่งโกยอ้าว 67 หลาเบิกร่องทัชดาวน์ให้ทีมเยือน
ใครเป็นแฟนเรดสกินส์ ที่ได้ดูเกมนี้คงหงุดหงิดเหมือนผม แม้การประเดิมเรียกแผนเกมบุกของ เชอร์แมน ลูอิส มีมิติที่น่าสนใจ แต่ศักยภาพทีมบุก “อินเดียนแดง” ถือว่าบ้อท่า การขาดหายไปของ คริส ซามูเอลส์ แท็คเกิลด้านซ้าย ทำให้แผงออฟเฟนซีฟไลน์ ไม่สามารถปกป้อง แคมป์เบลล์ ได้ดีพอ จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไปควอเตอร์แบ็กซึ่งเคยเป็นความหวังถึงโดนแซ็คไปเบาะๆ 6 หน เกมนี้ แคมป์เบลล์ เจอแพ็คเกจบลิตช์ของ ฌอน แม็คเดอม็อตต์ ที่รับมรดกตกทอดมาจาก จิม จอห์นสัน เล่นซะอ่วมอรทัย เสียไปอีกหนึ่งอินเทอร์เซปต์
การตามหลังห่างแบบช็อกคนดู คลินตัน พอร์ติส ยอดรันนิงแบ็กก็แทบหลุดออกจากเกม แถมเริ่มควอเตอร์ที่สองได้ไม่นาน คริส คูลีย์ ปีกในที่รับบอลมากที่สุดของทีมดันสะดุดยอดหญ้าข้อเท้าแตกพักเป็นเดือน ระส่ำระสายไปหมด ตอนนี้สภาพจิตใจของผู้เล่นเรดสกินส์ เข้าขั้นตะเลิด อันควาน แรนเดิล เอล ปีกตัวทีเด็ดไปเล่นในทีมพิเศษรับลูกวิ่งย้อน แต่ปล่อยให้บอลหล่นมากระแทกหน้ากากโดนชิงการครองบอลไปอีก สามเทิร์นโอเวอร์ของเจ้าถิ่น ผู้มาเยือนเปลี่ยนเป็น 13 แต้ม ช่วงท้ายขณะบุกเข้าสู่เรดโซน เคซีย์ ราบัช เซ็นเตอร์ชั้นดีสแน็ปบอลพลาดโดนแย่งบอลไปอีก เลอะเทอะกันไปใหญ่
แม้ทีมย่ำแย่เพียงใด เมื่อกล้องจับไปที่ จิม ซอร์น ก็เห็นแต่ทำหน้าจ๋องๆ ไม่โวยวายในความผิดพลาด หรือกระตุ้นลูกทีมเลย จึงมีคำถามฝากไปยัง แดน สนายเนอร์ เจ้าของทีมที่เคยเปลี่ยนตัวเฮดโค้ชเป็นว่าเล่น แต่ทำไมตอนนี้ถึงได้ใจเย็นนัก สถิติชนะ 2 แพ้ 5 ถึงเวลาต้องหาจุดเปลี่ยน ชื่อของ “บิลล์ คาวเออร์” อดีตหัวหน้าโค้ช พิตต์สเบิร์ก สตีลเลอร์ส ถูกดึงขึ้นมาเป็นประเด็น ซึ่งผมคิดว่าโค้ชดีกรีแชมป์ซูเปอร์โบว์ลรายนี้เหมาะสมที่สุดในการนำน้ำมาหล่อเลี้ยงเฟรนไชส์ที่เต็มไปด้วยซูเปอร์สตาร์ แต่แรงใจกำลังแห้งเหือด ถ้ายังทู่ซี้อยู่กับ ซอร์น ก็ปล่อยให้ นิวยอร์ก ไจแอนท์ส, ดัลลัส คาวบอยส์ หรือ อีเกิลส์ ผลัดกันแย่งชิงความเป็นหนึ่งในดิวิชันไปแล้วกัน
ขณะกำลังปั่นต้นฉบับอยู่นั้น ศึกบาสเกตบอล เอ็นบีเอ (NBA) ฤดูกาล 2009/10 รูดม่านกันแล้ว ประเดิมด้วยคู่ บอสตัน เซลติกส์ เยือน คลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส น่าเสียดายไม่มีการถ่ายทอดสดมายังเมืองไทย ทำให้ต้องลุ้นผลการแข่งขันทางอินเทอร์เน็ตกันไป สำหรับคอยัดห่วงในสัปดาห์ต่อๆ ไปสัญญาว่าจะนำเอาเรื่องราวน่าสนใจมาแลกเปลี่ยนทรรศนะกัน ทว่าวันนี้ขอใช้เนื้อที่ระบายความอัดอั้นตันใจ
เช้าวันอังคารที่ผ่านมา ผมรู้สึกตื่นตัวไม่น้อยกับการได้ชมการถ่ายทอดสดศึกอเมริกัน ฟุตบอล เอ็นเอฟแอล (NFL) เกมมันเดย์ไนท์ ระหว่างทีมรัก วอชิงตัน เรดสกินส์ ปะทะ ฟิลาเดลเฟีย อีเกิลส์ คู่ปรับร่วมกลุ่มเอ็นเอฟซี (NFC) ตะวันออก ซึ่งผลแฟนๆ คนชนคนคงทราบแล้วว่า “อินทรีมรกต” บุกจิกชัยถึงถิ่น “อินเดียนแดง” 27-17
เกมที่หวังว่าสถานการณ์จะพลิกฟื้น แต่ทุกอย่างเสมือนจบลงตั้งแต่เริ่มควอเตอร์ที่สองได้ไม่นาน เมื่ออีเกิลส์นำห่างถึง 17-0 อะไรที่ทำให้ผมท้อใจเช่นนั้น ก็เนื่องจาก 6 เกมที่ผ่านมา เรดสกินส์ไม่เคยทำได้เกิน 17 แต้ม โดย เจสัน แคมป์เบลล์ มาเสียอินเทอร์เซปต์ขว้างแฉลบไปเข้ามือ วิลล์ วีเธอร์สพูน และมาเสียอีกฟัมเบิลเป็นผลให้โดน เดวิด เอเคอร์ส ส่องฟิลด์โกลเข้าไปอีก เกมรับที่เสริมตัวเก่งราคาแพงอย่าง อัลเบิร์ต เฮย์นเวิร์ธ พลาดตั้งแต่เริ่มเกมแค่ 1.54 นาที ปล่อย เดอชอน แจ็คสัน สลัดหลุดทางซ้ายวิ่งโกยอ้าว 67 หลาเบิกร่องทัชดาวน์ให้ทีมเยือน
ใครเป็นแฟนเรดสกินส์ ที่ได้ดูเกมนี้คงหงุดหงิดเหมือนผม แม้การประเดิมเรียกแผนเกมบุกของ เชอร์แมน ลูอิส มีมิติที่น่าสนใจ แต่ศักยภาพทีมบุก “อินเดียนแดง” ถือว่าบ้อท่า การขาดหายไปของ คริส ซามูเอลส์ แท็คเกิลด้านซ้าย ทำให้แผงออฟเฟนซีฟไลน์ ไม่สามารถปกป้อง แคมป์เบลล์ ได้ดีพอ จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไปควอเตอร์แบ็กซึ่งเคยเป็นความหวังถึงโดนแซ็คไปเบาะๆ 6 หน เกมนี้ แคมป์เบลล์ เจอแพ็คเกจบลิตช์ของ ฌอน แม็คเดอม็อตต์ ที่รับมรดกตกทอดมาจาก จิม จอห์นสัน เล่นซะอ่วมอรทัย เสียไปอีกหนึ่งอินเทอร์เซปต์
การตามหลังห่างแบบช็อกคนดู คลินตัน พอร์ติส ยอดรันนิงแบ็กก็แทบหลุดออกจากเกม แถมเริ่มควอเตอร์ที่สองได้ไม่นาน คริส คูลีย์ ปีกในที่รับบอลมากที่สุดของทีมดันสะดุดยอดหญ้าข้อเท้าแตกพักเป็นเดือน ระส่ำระสายไปหมด ตอนนี้สภาพจิตใจของผู้เล่นเรดสกินส์ เข้าขั้นตะเลิด อันควาน แรนเดิล เอล ปีกตัวทีเด็ดไปเล่นในทีมพิเศษรับลูกวิ่งย้อน แต่ปล่อยให้บอลหล่นมากระแทกหน้ากากโดนชิงการครองบอลไปอีก สามเทิร์นโอเวอร์ของเจ้าถิ่น ผู้มาเยือนเปลี่ยนเป็น 13 แต้ม ช่วงท้ายขณะบุกเข้าสู่เรดโซน เคซีย์ ราบัช เซ็นเตอร์ชั้นดีสแน็ปบอลพลาดโดนแย่งบอลไปอีก เลอะเทอะกันไปใหญ่
แม้ทีมย่ำแย่เพียงใด เมื่อกล้องจับไปที่ จิม ซอร์น ก็เห็นแต่ทำหน้าจ๋องๆ ไม่โวยวายในความผิดพลาด หรือกระตุ้นลูกทีมเลย จึงมีคำถามฝากไปยัง แดน สนายเนอร์ เจ้าของทีมที่เคยเปลี่ยนตัวเฮดโค้ชเป็นว่าเล่น แต่ทำไมตอนนี้ถึงได้ใจเย็นนัก สถิติชนะ 2 แพ้ 5 ถึงเวลาต้องหาจุดเปลี่ยน ชื่อของ “บิลล์ คาวเออร์” อดีตหัวหน้าโค้ช พิตต์สเบิร์ก สตีลเลอร์ส ถูกดึงขึ้นมาเป็นประเด็น ซึ่งผมคิดว่าโค้ชดีกรีแชมป์ซูเปอร์โบว์ลรายนี้เหมาะสมที่สุดในการนำน้ำมาหล่อเลี้ยงเฟรนไชส์ที่เต็มไปด้วยซูเปอร์สตาร์ แต่แรงใจกำลังแห้งเหือด ถ้ายังทู่ซี้อยู่กับ ซอร์น ก็ปล่อยให้ นิวยอร์ก ไจแอนท์ส, ดัลลัส คาวบอยส์ หรือ อีเกิลส์ ผลัดกันแย่งชิงความเป็นหนึ่งในดิวิชันไปแล้วกัน
