xs
xsm
sm
md
lg

เฒ่าคู่สามีภรรยาเมืองตรังร่ำไห้ ลูกสาวหายตัวไปนานนับปี วอนอยากพบหน้าก่อนตาย

เผยแพร่:   ปรับปรุง:   โดย: MGR Online


 
ตรัง - เฒ่าคู่สามีภรรยาเมืองตรังร่ำไห้ ลูกสาวคนเดียวหายตัวไปนานนับปี วอนใครรู้ข่าวช่วยบอกให้กลับบ้าน เผยอยากเห็นหน้าก่อนตายเพราะโรคร้ายรุมเร้า ทุกวันนี้อยู่ด้วยความทุกข์ทรมานเพราะเป็นห่วงลูก และเกรงว่าลูกจะได้รับอันตราย

วันนี้ (26 ธ.ค.) ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่บ้านเลขที่ 32/12 ถนนเพลินพิทักษ์ ต.ทับเที่ยง อ.เมือง จ.ตรัง ซึ่งเป็นห้องเช่าเล็กๆ ของ ลุงโฮม และป้าวร หรือนายโฮม และนางถาวร วรรณทวี สองเฒ่าวัยเกือบ 70 ปีทั้งคู่ อาศัยอยู่เพียงลำพัง มิหนำซ้ำทั้งคู่ยังป่วย โดยลุงโฮม ตาข้างซ้ายเป็นต้อเนื้อ ทำให้ตาพร่ามัวมองเห็นไม่ชัด แต่ที่หนัก คือ นางถาวร หรือป้าวร เป็นหลายโรครุมเร้า ทั้งเบาหวาน ความดัน อัมพฤกษ์ และโรคมะเร็งเต้านมระยะสุดท้าย ทั้งคู่ใช้ชีวิตด้วยเงินคนชรา และค่าจ้าง (บางวัน) ครั้งละ 100-200 บาท จากการรับจ้างถากหญ้า ตัดต้นไม้ของลุงโฮม ผู้เป็นสามี แต่สิ่งที่ทั้งคู่เรียกร้อง และอ้อนวอนตลอดเวลา คือ ขอให้ลูกสาวคนเดียวที่หายไปจากบ้านไปนานเกือบ 1 ปี กลับมาเยี่ยมมาให้พบหน้าอีกสักครั้งก่อนตาย
 

 
นางถาวร หรือป้าวร กล่าวต่อผู้สื่อข่าวด้วยน้ำตาที่อาบแก้มตลอดเวลา ว่า เดิมทีตนมีลูก 2 คน ผู้ชาย 1 คน ผู้หญิง 1 คน โดยผู้ชายได้ป่วย และเสียชีวิตไปนานแล้ว มีเพียงลูกสาวคนเดียว ตนเอง และสามีเมื่อครั้งร่างกายยังแข็งแรงก็ทำงานรับจ้างซักผ้า สามีก็รับจ้างทั่วไป พอมีรายได้เลี้ยงครอบครัว และส่งเสียลูกสาว คือ น.ส.ณิชาภัทร วรรณทวี หรือบุ้ง ปัจจุบันอายุ 33 ปี จนจบการศึกษาระดับ ปวช.ที่วิทยาลัยอาชีวะเอกชนแห่งหนึ่งใน จ.ตรัง และได้ทำงานเป็นพนักงานบริษัทบ้าง ห้างสรรพสินค้าบ้าง ล่าสุด ทราบว่าไปทำงานที่ จ.นครศรีธรรมราช ก็มีการส่งเงินให้ตนเอง และสามีใช้จ่ายเป็นประจำไม่เคยขาด
 

 
แต่ปรากฏว่า เมื่อปลายปีที่แล้วประมาณเดือนธันวาคม 2559 ลูกสาวตนได้หายไป และไม่สามารถติดต่อได้ จนถึงขณะนี้ก็ยังไม่รู้ชะตากรรม ทำให้ตอนนี้เป็นที่ทุกข์ใจมาก เพราะเป็นห่วงลูกสาวอย่างมาก ไม่รู้เป็นตายร้ายดีอย่างไร โรคร้ายที่ตนเป็นอยู่เคยหายไปแล้ว 8 ปี แต่พอมาทุกข์ใจกับเรื่องลูกสาวที่หายไป ทำให้โรคมะเร็งกลับมาเป็นอีก และลุกลามอย่างรวดเร็ว จนหมอบอกว่า ขอให้ทำใจ เพราะเป็นระยะสุดท้ายแล้ว แต่ถ้าตนจะตายขอให้ได้พบหน้าลูก หรือได้ทราบข่าวว่าลูกปลอดภัยสักครั้งก็ยังดี ตนเป็นห่วงลูก บางทีอาจมีคนทำร้ายลูก กักขังลูกไว้ ไม่ให้ติดต่อกับพ่อแม่ได้ เพราะถ้าลูกไม่เป็นอะไรไป ลูกต้องติดต่อพ่อแม่ได้แล้ว เพราะลูกเป็นคนดี มีนิสัยเรียบร้อย

ซึ่งก่อนหน้านี้ ตนเคยไปแจ้งความคนหายไว้ที่ สภ.เมืองตรัง แล้ว แต่เรื่องก็เงียบหายไป ตนเองก็จนปัญญาว่าจะตามหาลูกที่ไหน แม้ตนจะป่วยหนัก แต่ถ้าลูกกลับมาตนอาจจะมีชีวิตต่อไปได้อีกหลายปีอย่างแน่นอน เพราะลูกคือกำลังใจสำคัญของชีวิต ทุกวันนี้อยู่อย่างทุกข์ทรมานมาก หลับตาทุกครั้งก็เห็นแต่หน้าลูกตลอดเวลา ตนอยากวอนให้ใครก็ตามที่พอจะทราบข่าวคราวเรื่องลูกสาวของตน ขอให้แจ้งหรือติดต่อกลับมาที่ตนด้วย หมายเลขโทรศัพท์ 06-2954-8583 ตนขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้
 
กำลังโหลดความคิดเห็น