กว่าจะเติบกว่าจะโตแต่ละต้น
ผ่านกี่ร้อนกี่ฝนทนกี่หนาว
ผลิใบอ่อนผ่อนใบแก่ลงกี่คราว
ผ่านเรื่องราวอีกเท่าไร..ที่ไม่รู้
รากทุกรากยึดเหนี่ยวเกาะเกี่ยวดิน
หวังถวิลให้ต้นคงดำรงอยู่
ถึงมดแมงชอนไชไม่น่าดู
ยังหยัดสู้ให้กิ่งใบได้เบ่งบาน
เป็นร่มเงาสัตว์นานาได้อาศัย
เป็นร่มใจให้ผู้คนบนทางผ่าน
ซับไอร้อนผ่อนไอพิษปลิดภัยพาล
โดยมิเคยระรานรุกร้ายใคร
กว่าจะเติบกว่าจะโตแต่ละต้น
ล้วนแผ่ผลงอกงามตามสมัย
รู้หน้าที่ทำหน้าที่วิถีใด
ถึงยาวไกลยังกล้าแกร่งรู้แบ่งปัน
มนุษย์น้อยกระจิริดชีวิตหนึ่ง
ยากจะถึงร้อยปี..ชีวิตสั้น
เพียงเศษเสี้ยวอายุไม้ตามสายพันธุ์
จากวันนี้ก็รอวันหมดสัญญา
จึงฝากหวังฝากกาลนานกว่านี้
นับร้อยปีแห่งสุขโศกของโลกหล้า
ฝากร่มรื่นผืนโลกโชคชะตา
ไว้กับต้นยางนา..พญาไม้ฯ
รัตนธาดา แก้วพรหม
สำนักกวีน้อยเมืองนคร
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๙
วันที่ร่วม "บวชต้นไม้" ปกป้องต้นยางนาหน้าศูนย์การแพทย์วลัยลักษณ์นั้น...คิดคำนึงถึงอายุคน และอายุต้นไม้ รับรู้ว่าเรามีเวลาสั้นกว่าต้นไม้มากนัก จึงต้องฝากต้นไม้ให้ดูแลโลกแทนเราสืบไป
