ศูนย์ข่าวหาดใหญ่ - “ไพชัฎ ภูวเชษฐ์” หรือ “พิเชษฐ์ สุวรรณรัตน์” นักเขียนเรื่องสั้นมือรางวัล อีกหนึ่งความภาคภูมิใจของคนใต้ สิ้นลมหายใจอย่างสงบด้วยโรคมะเร็ง
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ตลอดวันนี้ (7 ก.ค.) ผู้ที่อยู่ในวงการนักเขียน และกวีในภาคใต้ ได้ใช้สื่อสังคมออนไลน์ในการไว้อาลัยต่อการจากไปของนักเขียนเรื่องสั้นมือรางวัลของสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์ ผู้ใช้นามปากกาว่า “ไพชัฎ ภูวเชษฐ์” หรือในชื่อจริงคือ “พิเชษฐ์ สุวรรณรัตน์” โดยได้เสียชีวิตเมื่อช่วงคืนที่ผ่านมา ด้วยโรคมะเร็ง
สำหรับ นายพิเชษฐ์ สุวรรณรัตน์ หรือชื่อที่เรียกขานในวงญาติพี่น้องเพื่อนฝูงคือ “ไข่” แต่ใช้นามปากกาเขียนเรื่องสั้นจนเป็นที่รู้จักของคนในวงการว่า “ไพชัฎ ภูวเชษฐ์” เสียชีวิตในวัยกว่า 50 ปี พื้นเพเป็นชาวสงขลา หลังแต่งงานก็หันไปใช้ชีวิตเป็นไต๋เรือประมงอยู่ฝั่งทะเลอันดามันช่วงเวลาหนึ่ง ก่อนจะขึ้นบกไปปักหลักทำมาหากินด้วยการเปิดร้านรับซื้อน้ำยาง และยางจากชวนสวนใน อ.ควนกาหลง จ.สตูล ซึ่งประสบการณ์ดังกล่าวได้ถูกถ่ายทอดสอดแทรกในเรื่องสั้นหลายเรื่อง
เกี่ยวกับเรื่องนี้ นายปรเมศวร์ กาแก้ว นักเขียน และกวีรุ่นใหม่ชาวใต้คนหนึ่งได้โพสต์ในเฟซบุ๊กที่ใช้ชื่อ “ปรเมศวร์ กาแก้ว” ไว้ว่า...
อาลัย “ไพชัฎ ภูวเชษฐ์” หรือ พิเชษฐ์ สุวรรณรัตน์ นักเขียนเรื่องสั้นที่ผมนับถือ ข่าวการทิ้งลมหายใจสุดท้ายของพี่ผ่านมาถึงผมเมื่อคืน สำหรับผมพี่เป็นตัวอย่างของความมุมานะ และเป็นผู้ใหญ่ที่ผมนับถือเสมอมา เรารู้จักกันเมื่อสิบกว่าปีก่อนด้วยการแนะนำของพี่วรภ วรภา จากนั้นก็ไปมาหาสู่กันเรื่อยมา
ตอนผมอยู่เกาะยอ/สงขลา เราเจอกันบ่อย นักดื่มกินยาวๆ กันตามวาระ พี่มักมาพร้อมด้วยพี่วรภ วรภา หรือมาคนเดียวตามแต่โอกาสอำนวย ใครๆ ก็รู้พี่ถึงไหนถึงกัน กินเที่ยวอย่างสุขุมไม่โอกอากโวยวาย พี่ชอบ “หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว” และเราเคยแลกเปลี่ยนเรื่องนี้กันอย่างสนุก
ตอนผมพาชีวิตช่วงหนึ่งไปวุ่นวายอยู่เมืองหลวง พี่ขึ้นมารับรางวัลเรื่องสั้นของสมาคมภาษาฯ หลังเสร็จงานเราเตร่ไปเรื่อย กินข้าวริมแม่น้ำเจ้าพระยา และที่ผมประทับใจคือ การที่เราพาพี่ไปเที่ยวถนนข้าวสาร พี่บอกว่า “เมศมันได้บุญพาพี่มาเที่ยวถนนข้าวสาร ได้เห็นกับตา”
หลังจากนั้นผ่านมาสักระยะ ผมหวนคืนหมู่บ้านริมทะเลสาบ เราก็ยังคงพบปะกันตามวาระอีกครั้ง จนวันนี้พี่ทิ้งลมหายใจไปก่อนแล้ว การกล่าวถึงใครในวาระเช่นนี้มันยาก
