ครอบครัวของเรา / รัตนธาดา แก้วพรหม

ครอบครัวเราอยู่ในภาวะวิกฤต
เพราะต่างคิดต่างหมายหลายวิถี
เพราะต่างลืมสิ่งใดอะไรดี
เพราะต่างชี้ต่างชวนกันรวนเร
ครอบครัวเรา..มีพ่อเป็นผู้นำ
เป็นผู้กำหนดทางจนห่างเห
พ่อถือสิทธิ์ถืออำนาจคาดคะเน
เฝ้าโมเมคิดทำตามลำพัง
ครอบครัวเรา..มีแม่ดูแลลูก
คอยฝังปลูกให้งามตามคาดหวัง
ภาระแม่เยอะยุ่งอยู่นุงนัง
ตามคำสั่งของพ่อผู้บงการ
พ่อไม่เคยนำพาปัญหาแม่
ถือว่าแน่ในวิธีบริหาร
แม่เป็นครูรู้รอบในกรอบงาน
ใจจึงต้านมิเชื่อใจในพ่อนัก
ลูกลูกจึงเหลวแหลกแตกเป็นเสี่ยง
หลงทางเบี่ยงสับสนจนเสียหลัก
ล้วนโง่เขลาหดหู่ไม่รู้รัก
ไม่รู้จักชั่วดีในชีวา
ครอบครัวเรา..คนละทางต่างเป้าหมาย
จึงขยายทุกประเด็นเป็นปัญหา
จนเลี้ยงลูกไม่ได้ไร้น้ำยา
ครอบครัวเราชื่อว่า..ศึกษาธิการ !

รัตนธาดา แก้วพรหม

สำนักกวีน้อยเมืองนคร

---------------------------
องค์กรที่ “ผู้นำ” ไม่ใส่ใจ ไม่นำพา ไม่รับรู้ต่อปัญหาที่แท้จริงของ “ผู้ปฏิบัติงาน” ขณะที่ “ผู้ปฏิบัติงาน” ก็ไม่เชื่อมั่น ไม่ศรัทธาในวิธีคิดที่เพ้อฝันไม่ได้อยู่บนฐานความเป็นจริงของ “ผู้นำ” ก็เหมือนกับครอบครัวที่ “พ่อ” และ “แม่” ไม่ได้คิดร่วมรวมใจกัน ไม่เชื่อไม่ศรัทธาต่อกัน แล้วจะสอนลูกให้ดีได้อย่างไรเล่า...