“..ไร้ถิ่นแผ่นดินอยู่.."
ยังไม่รู้ว่ากรรมถึง
เหิมเกริมเติมกรรมดึง
ยิ่งเร้ารึงยิ่งเร่งรุก
ยิ่งรุกก็ยิ่งเร่ง
ยิ่งบานเบ่งประเลงทุกข์
กลางใจคือไฟลุก
ยิ่งไร้สุขกรรมคุกคาม
คืนใดไหนนอนหลับ
กระส่ายกระสับนอนทับหนาม
เร่าร้อนนอนวู่วาม
นรกทรามคอยลามเลีย
กรรมใดจะใหญ่ร้าย
เท่าทำลายแผ่นดินเสีย
พลัดลูกถูกพรากเมีย
ล้วนสนองกรรมของตัว
ก่อกรรมอำมหิต
ไม่หยุดพิษยิ่งผิดทั่ว
ก่อกรรมกรรมยวนยั่ว
ตีตราชั่วชั่วตราตรึง
“..ไร้ถิ่นแผ่นดินอยู่.."
ยังไม่รู้ว่ากรรมถึง
เหิมเกริมเติมกรรมดึง
ยิ่งเร้ารึงยิ่งเร่งรุด
กงล้อกรรมนำทาง
ให้ก้าวย่างไม่รู้หยุด
ชดใช้เป็นชุดชุด
จนสิ้นสุด..อวสาน!
รัตนธาดา แก้วพรหม
สำนักกวีน้อยเมืองนคร
๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
มองด้วยคติความเชื่อทางพระพุทธศาสนา เรื่อง “กฎแห่งกรรม” แล้วก็จะเห็นปรากฏการณ์ “กรรมบันดาล” เพื่อนำไปสู่การชดใช้กรรมของคนที่อกตัญญูไม่รู้คุณแผ่นดิน ทำลายชาติบ้านเมือง ได้อย่างชัดเจน
