ลบล้างผิดเพื่อหมายให้พ้นผิด
ก็โดยจิตชั่วโฉดให้โทษหาย
ลบล้างชั่วใช้ชั่วย่ำเข้าทำลาย
เอากฎหมู่ล้างกฎหมายขยายกรรม
“กัมมุนา วัตตะติ โลโก”
ใครอย่าโง่ลบล้างเดินย่างย่ำ
มนุษย์นี้ดีชั่วตัวกระทำ
มนุษย์นี้สูงต่ำเพราะทำตัว
รู้ว่าผิดก็หยุดย่างเดินทางผิด
สำนึกคิดอย่าซ้ำไปทำชั่ว
ที่เคยผิดแต่ก่อนเก่าเลิกเมามัว
หยุดพันพัวกลับใจมาใฝ่ดี
ความผิดซึ่งเกิดแล้วเยี่ยงแก้วแตก
แก้วก็แหลกจะคืนใหม่นั้นใช่ที่
ระวังแก้วอีกหลายใบในมือมี
อย่าขยี้ให้แตกซ้ำช้ำอุรา
เมื่อไม่อาจล้างบาปคราบชีวิต
ก็อย่าเพิ่มเติมผิดให้ติดหนา
ต้องเติมถูกปลูกดีให้ตีตรา
กลบชั่วช้าให้จางเบาบางไป
กรรมใดใครก่อก็รับผล
อย่าดิ้นรนขยายกรรมถลำใหม่
กฎแห่งกรรมใครทำก็กรรมใคร
นิรโทษเยี่ยงไร...ไม่พ้นกรรม!
รัตนธาดา แก้วพรหม
สำนักกวีน้อยเมืองนคร
๑๑ สิงหาคม ๒๕๕๖
สถานการณ์ทำลายขื่อแปของบ้านเมือง โดยใช้กฎหมู่ของเผด็จการรัฐสภาเดินหน้าเสนอกฎหมายนิรโทษกรรม เพื่อลบล้างความผิดให้คนบางคนบางกลุ่ม...โดยพวกเขาหลงลืมไปว่าโลกนี้มี “กฎแห่งกรรม” กำกับอยู่อย่างยากที่จะปฏิเสธ!
