อัสสลามุอะลัยกม
เย็นลมบางเบาของเช้าชื่น
โลกผ่านความเวิ้งว้างช่วงกลางคืน
เพื่อตื่นมาเห็นความเป็นไป
แสงฟ้าเริ่มแรเริ่มแผ่กว้าง
แสงจะสางความจริงอันยิ่งใหญ่
โลกยังมีสายหมอกมีดอกไม้
อยู่ร่วมในวิถีของชีวิต
อัลเลาะฮ์ปลุกคนให้ตนตื่น
มายืนดูโลกอันศักดิ์สิทธิ์
โลกยังมีครบถ้วนซึ่งมวลมิตร
ในทุกทิศทุกที่และทุกทาง
เธอจึงยังตื่นมาแต่ฟ้ามืด
ได้สืดกลิ่นกล้าแห่งฟ้าสาง
โลกยังมีสนสูงมียูงยาง
และลมพร่างเย็นชื่นมารื่นรมย์
เธอจึงยังคงกลั้วเสียงหัวเราะ
อัลเลาะฮ์อุ่นอบได้โอบห่ม
โลกมีศรัทธามั่นมานานนม
ในเรือนผมในทรวงในดวงตา
เธอจึงยังงดงามอยู่ร่ำไป
แดดใหม่แห่งแสงจะแรงกล้า
โลกมีวันเดือนปีมีเวลา
เช่นนี้มาเช่นนั้นนิรันดร์ไป
อัสสลามุอะลัยกม
เย็นลมเทือกเขาของเช้าใหม่
มันจะเป็นชื่นเช้า-จงเข้าใจ
เถิดอดทนเข้าไว้-อีกไม่นาน!
.................................
.................................
แผ่นดินที่ทุกข์เข็ญร้อนเป็นไฟ
มันจะดับลงได้-อีกไม่นาน!
มนตรี ศรียงค์
------------------------
มนตรี ศรียงค์ กวีซีไรต์ปี 2550 จากรวมบทกวี “โลกในดวงตาข้าพเจ้า” มีความสุขดีอยู่กับการขายบะหมี่เป็ดที่หาดใหญ่ มีผลงานรวมเล่มทั้งบทกวี เรื่องสั้นและนิยายจำนวนมาก เช่น น้ำชาโต๊ะหน้าบ้าน / การพังทลายของทางช้างเผือก / ดอกฝัน : ฤดูฝนที่แสนธรรมดา / The DuckDuck’s Manifesto : มาจากร้านหมี่เป็ดศิริวัฒน์ / ดอกตะแบกเริ่มบาน / เรื่องของเรา เราไม่เกี่ยว? / และล่าสุดคือ นวนิยายเรื่อง “รุสนี”
