เวลา Michelangelo จะทำงานศิลปกรรมทุกรูปแบบเขาใช้หลักการว่า เมื่อจะวาดภาพ จะแกะสลักหรือจะสร้างอาคารใด ๆ เขาจะต้องสเกตช์ภาพของสิ่งนั้นก่อน ดังนั้นถ้าเราพิจารณาผลงานที่ Michelangelo ทำตลอดชีวิตเราก็คิดว่าภาพร่าง (sketch) น่าจะมีหลายพันชิ้น แต่จะด้วยเหตุผลใดไม่มีใครรู้ชัด Michelangelo ได้เผาภาพร่างเหล่านั้นจนเกือบหมด เสมือนไม่ต้องการให้ใครรู้ความเพียรพยายาม และจินตนาการของตนว่าได้ทุ่มเทไปมากและนานเพียงใด แต่โลกก็โชคดีที่ภาพร่างยังมีเหลือประมาณ 600 ภาพ ให้ทุกคนชื่นชม ขณะนี้ จนถึงวันที่ 4 มกราคม ปีหน้า ภาพร่างของ Michelangelo ได้ถูกนำออกแสดงที่ Art Galleries แห่งมหาวิทยาลัย Syracuse ที่ New York โดยใช้ชื่อ นิทรรศการ ว่า “Michelangelo : The Man and the Myth”
ย้อนอดีตไปเมื่อ 400 ปีซึ่งเป็นเวลาที่ Columbus เพิ่งพบทวีปอเมริกาและยุโรปกำลังอยู่ในยุค Renaissance ที่ Galileo กำลังปฏิรูปวิทยาศาสตร์ และนักโบราณคดีได้ขุดพบวัตถุโบราณของกรีกมากมายในโรม เช่นในปี 2049 Belvedere Torso ได้ขุดพบประติมากรรมหินอ่อนที่แสดงนักบวช Laocoon แห่งกรุง Troy ผู้กล่าวเตือนชาว Troy มิให้ลากม้าไม้เข้าเมือง Laocoon จึงถูกเทพ Poseidon ส่งงูทะเลมากัดตนกับลูกขายทั้ง 2 คนจนขาดใจตาย Michelangelo ซึ่งขณะนั้นอยู่ที่โรมได้รู้สึกประทับใจในความงามของประติมากรรมชิ้นนี้มาก เพราะเขาเองก็หมกมุ่นในเรื่องการตายเช่นกัน
Michelangelo ได้เคยเล่าว่าในปี 2018 ครอบครัว Buonarroti ที่มี Lodovico ผู้เป็นสามีและ Francesca ผู้เป็นภรรยาได้เดินทางถึงหมู่บ้าน Caprese เมื่อภรรยาตกม้า อุบัติเหตุนี้ทำให้ Lodovico เกรงว่าภรรยาจะแท้งลูก แต่ทารก Michelangelo ก็ได้โผล่ออกมาดูโลกอย่างปลอดภัยเมื่อวันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2018 หลังจากนั้น 1 เดือนครอบครัว Buonarroti ก็ได้เดินทางไปพำนักที่ Florence จนกระทั่งอายุ 6 ขวบ Michelangelo ก็กำพร้าแม่ เหตุการณ์ไร้แม่ตั้งแต่เด็กนี้ทำให้นักประวัติศาสตร์ศิลปะหลายคนคิดว่า คงมีส่วนทำให้ผลงานประติมากรรมและภาพเหมือนของสตรีทุกคนที่ Michelangelo วาด ดูเย็นชา ห่างเหิน และไม่อบอุ่นเลย
Michelangelo ได้เข้าเรียนชั้นประถมศึกษาที่ Santa Croce แต่มักหนีเรียนไปดูภาพวาดตามผนังโบสถ์บ่อย เมื่อบิดารู้ว่าลูกชายตัดสินใจจะมีอาชีพเป็นศิลปิน ซึ่งสังคมในสมัยนั้นถือเป็นอาชีพของคนชั้นต่ำ บิดารู้สึกไม่พอใจมาก จึงหาสาเหตุทุบตี Michelangelo เนือง ๆ
เมื่ออายุ 13 ปี Michelangelo ได้เข้าฝึกงานศิลปะกับ Domenico Ghirlandaio ผู้เป็นจิตรกรคนสำคัญแห่งเมือง Florence และเมื่อครูที่สอนเห็นแววศิลปินอัจฉริยะของ Michelangelo โรงเรียนจึงได้สนับสนุนให้ไปเรียนประติมากรรมที่โรงเรียนในพระอุปถัมภ์ของเจ้าชาย Lorenzo de Medici ซึ่งมีเป้าหมายจะฝึกหัดศิลปินให้แก่เมือง Florence โดยผู้เรียนไม่ต้องเสียค่าเล่าเรียน และได้เงินเดือนด้วย เมื่อ Michelangelo ได้ครูดีที่ชื่อ Giovanni ซึ่งเป็นศิษย์ของ Donatello มาสอนการปั้นและหล่อรูปสำริด Michelangelo ก็สามารถผลิตผลงานที่โดดเด่นได้มากมายจน Lorenzo รู้สึกรัก Michelangelo เสมือนลูกในไส้ เหตุการณ์นี้ทำให้เพื่อนในโรงเรียนรู้สึกอิจฉามากถึงกับต่อย Michelangelo จนดั้งจมูกหัก ทำให้ใบหน้ามีรอยพิการไปจนตลอดชีวิต
เมื่อ Michelangelo อายุ 19 ปี Lorenzo ได้เสียชีวิตลง และตระกูล Medici ถูกไล่ออกจากเมือง Florence เด็กหนุ่ม Michelangelo จึงต้องหนีออกจากเมือง Florence ด้วย และได้เดินทางไปโรมเพื่อรับจ้างแกะสลักหินอ่อนจากเมือง Carrara เป็นรูปประติมากรรม ชื่อ Pieta ถวายพระคาร์ดินัล ชื่อ Villije ในราคา 450 ducat ประติมากรรมนี้แสดงรูปพระนางมาเรียประทับบนพระแท่นหิน และมีร่างของพระเยซูในสภาพเกือบเปลือยอ่อนระทวยพาดพระองค์บนตัก ประติมากรรมนี้แสดงให้เห็นความสงบ วางเฉยและไม่เศร้าของพระพักตร์พระนางมาเรียที่ดูเหมือนสาวรุ่น (เพราะนางเป็นสาวพรหมจารีย์ สังขารจึงไม่เป็นไปตามวัย) นางสวมอาภรณ์ที่มีรอยยับ และยาวปกคลุมถึงเท้า Michelangeloต้องใช้เวลานาน 2 ปีในการแกะสลักหินอ่อนเนื้อดีสีขาวบริสุทธิ์นี้
เมื่อออกจากโรม Michelangelo ได้เดินทางกลับ Florence อีก เพื่อแกะสลักหินอ่อนรูป David ผู้ฆ่ายักษ์ Goliath ด้วยสายแผ่นหนังกับก้อนหิน ประติมากรรมที่สูง 6 เมตรนี้ แสดง David ในลักษณะยืนทระนง ใบหน้าเบนไปทางซ้าย แขนขวาแนบกายและในมือถือก้อนหิน
เมื่อแกะสลักรูป David เสร็จ สันตะปาปา Julius ที่ 2 ได้ทรงบัญชาให้ Michelangelo เดินทางกลับโรมทันทีเพื่อออกแบบสุสานฝังศพของพระองค์ในมหาวิหาร St. Peter โดยตั้งใจให้สุสานเด่นเป็นสง่า สวยและถาวร Michelangelo จึงได้ออกแบบให้บนโลงมีประติมากรรมที่ทำด้วยหินอ่อน แต่การขนส่งหินอ่อนจากเมือง Carara ดำเนินอย่างล่าช้า และสงครามใกล้จะเกิด เหตุการณ์เหล่านี้ ทำให้สันตะปาปาทรงหมดความสนพระทัยเรื่องสุสานของพระองค์เอง Michelangelo จึงถือโอกาสนี้หนีออกจากโรมอีก (อ่านต่ออังคารหน้า)
สุทัศน์ ยกส้าน เมธีวิจัยอาวุโส สกว.
