ชั่งใจอยู่นานว่าจะเขียนเรื่องนี้ดีไหม เพราะภายหลังจากเห็นคลิปของคนที่ชื่อแจ๊ส ทำ Music Video (MV) เพลงที่ชื่อ “ยับแม่” ที่ว่อนอยู่ในโลกโซเชียลมีเดีย โดยมีเด็กอนุบาลมาร่วมเต้นแร้งเต้นกาด้วยท่าทางเปิดกระโปรงด้วยแล้ว มันออกอาการจี๊ดและปวดตับทันที
เดชะบุญที่คลิปนี้ถูกลบออกไปแล้ว
ที่ต้องชั่งใจเพราะพยายามจะข่มอารมณ์ไม่ให้เขียนวิพากษ์ด้วยอารมณ์เพียงอย่างเดียว
ในระยะหลังมีนักร้องที่ใช้วิธีทำเพลงแล้วถ่ายทำ MV เพื่อเผยแพร่ทางสื่อออนไลน์มีค่อนข้างมาก แทบจะเป็นสูตรสำเร็จกันเลยทีเดียว เพราะพวกเขาต้องการยอดคนดูจำนวนมาก ๆ เพื่อสร้างกระแส Talk of the town
คนที่ต้องการให้ผู้คนรู้จักหรืออยากมีชื่อเสียง ก็พยายามคิดและหาวิธีเรียกร้องความสนใจสารพัด มีทั้งที่เหมาะสมและไม่เหมาะสมในโลกออนไลน์ให้เห็นทุกวี่วัน โดยไม่แคร์เสียงวิพากษ์วิจารณ์ใด ๆ เพียงแค่อยากมีคนพูดถึง หรือมีคนเข้ามาดูแล้วกดไลก์หรือ Follow ก็ถือว่าพอใจแล้ว
สำหรับคนที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว แต่พยายามจะหาทาช่องทางโปรโมตผ่านสื่อออนไลน์ เพราะอยากให้ดังเป็นพลุแตก ก็ใช้วิธีนี้เช่นกันโดยไม่สนใจว่าสิ่งที่ถ่ายทำนั้นเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมหรือไม่
บทเพลงที่คุณแจ๊ส เอามาร้องโดยตั้งชื่อว่า “ยับแม่” ร้อยทั้งร้อยคนที่อ่านชื่อเพลง และนึกถึงหน้าคนร้อง ก็ต้องคิดไปในทิศทางเดียวกันว่าเล่นคำสองแง่สองง่าม หนำซ้ำยังนำมาทำเป็น MV ให้เด็กวัยอนุบาลเต้นตาม และเปิดกระโปรงตามด้วย ก็คาดเดาได้ว่า คนที่ทำการตลาดต้องการให้มีผู้คนพูดถึงเรื่องนี้ และจะดังเป็นพลุแตกในเวลาอันรวดเร็ว
และแม้เชื่อว่าต้องเป็นเสียงก่นด่าอย่างแน่นอน แต่วิธีคิดของคนเหล่านี้คือมันดังแน่ คนต้องรู้จักแน่นอน ถือว่าสำเร็จแล้ว โดยไม่สนว่ามันดังในทางไหน และมันเหมาะสมไหม
หรือถ้าหนักไปกว่านั้นก็คือมันทุเรศไหม ?
วิธีคิดเหล่านี้เป็นอันตรายต่อสังคมอยู่มาก เพราะคิดแต่จะตักตวง แต่ไม่สนใจว่าจะเกิดผลเสียหรือผลกระทบต่อสังคมหรือไม่
นักร้องหลายคนใช้วิธีนี้มาหลายครั้งมาก ซึ่งก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าผ่านกระบวนการเซ็นเซอร์ออกมาได้อย่างไร และผู้ที่เป็นเจ้าของค่าย หรือคิดแผนการตลาดให้ทั้งหลายจะไม่รู้หรือว่าไม่เหมาะสม
ดิฉันไม่เชื่อว่าไม่รู้ แต่เชื่อว่าไม่สนใจ ขอให้ดังเป็นพอ !
บางคนบอกว่าอย่าคิดมากอย่าซีเรียส ดาราตลกทำก็อย่างนี้แหละ ทำเอาฮา
แต่เรื่องแบบนี้ดิฉันไม่ฮาแน่ค่ะ และเชื่อว่าคนเป็นพ่อแม่ก็ฮาไม่ออกเหมือนกัน เพราะมันออกแนวตลกร้ายมากกว่า
ความจริงคุณแจ๊สก็มีลูกนะ จะมาบอกว่าไม่ได้เป็นพ่อแม่ก็คงไม่ได้ อยากถามเหมือนกันว่าหัวอกคนเป็นพ่อ ชอบแบบนี้และอยากให้ลูกเต้นแบบนี้ด้วยจริงหรือไม่ !
ดิฉันจำได้ว่าเมื่อครั้งลูกชายอยู่วัยประถม พาเขาไปดูการ์ตูนในโรงภาพยนตร์ แต่ก่อนจะได้ดูการ์ตูนก็จะมีโฆษณาภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ ก่อน ซึ่งก็มีภาพยนตร์ตลกอยู่ด้วย แต่เป็นตลกที่ขำไม่ออกเพราะเป็นตลกประเภทใช้คำหยาบคาย และคำสารพัดสัตว์เต็มไปหมด จนถึงขั้นผวาในครั้งต่อไป ที่ต้องพาลูกไปดูในโรงภาพยนตร์ จะรอให้ภาพยนตร์ฉายเลย ไม่เข้าไปดูภาพยนตร์โฆษณาให้หงุดหงิดใจ
คำถามคือ พอเป็นภาพยนตร์ตลก ภาษาที่ใช้ถือว่าเป็นมุกตลกหมดกระนั้นหรือ !
ที่ผ่านมา เราอยู่กับการทำอะไรตามใจฉัน ขอให้ฉันได้ ขอให้ฉันดังเป็นพอ โดยไม่สนใจว่าจะเกิดผลกระทบอะไรต่อสังคมมาโดยตลอด
ล่าสุด เพลงเดียวกันนี้แหละ หลังจากลบภาพ MV เด็กอนุบาลที่ออกมาเต้นแล้ว ก็ปรากฏคลิปใหม่เป็นการเต้นที่พัทยา และไปเต้นบนพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมอีกต่างหาก ที่ร้ายกว่านั้น ตอนไปขออนุญาตใช้เป็นสถานที่เต้นประกอบเพลงในที่หนึ่ง แต่เวลาไปถ่ายทำกลับถ่ายทำในพื้นที่เพิ่มเติมที่ไม่ได้ขออนุญาตด้วย
มันอดใจคิดไม่ได้ว่า ได้เตรียมการไว้หมดแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นตามมา และก็สร้างกระแสใหม่เพิ่มอีก
เรื่องสื่อกับเด็ก เป็นเรื่องที่พ่อแม่และผู้ใหญ่ในสังคมยุคนี้ต้องใส่ใจอย่างมาก เพราะสื่อทุกชนิดมีอิทธิพลต่อเด็กมาก เช่น การเลียนแบบ การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตามการนำเสนอของสื่อ ไม่ว่าจะเป็นภาพความรุนแรง ลามก อนาจารฯลฯ ซึ่งถึงแม้จะดูผิวเผินว่าปลอดภัยในเรื่องร่างกาย แต่ลึก ๆ แล้ว อาจเสพสื่อซึมลึกไปถึงจิตใจ ทั้งในด้านความรุนแรง เรื่องเพศ หรือสิ่งไม่เหมาะสม
จะว่าไปแล้ว ปัจจุบันเราแทบจะไม่มีพื้นที่ปลอดภัยสำหรับเด็กเลย !
ดังนั้น พื้นที่ที่ปลอดภัยที่สุด คือ การปลูกฝังให้เด็กรู้จักป้องกันตัวเองจากพื้นที่ที่ไม่ปลอดภัย อย่างกรณีสื่อก็เหมือนกัน ต้องสอนให้เด็กรู้ว่า ภาพ หรือเนื้อหาแบบนี้มันเป็นอย่างไร
ถ้าลูกยังเล็กควรหลีกเลี่ยงอย่าให้ดูสื่อประเภททางเดียว ที่มีภาพเคลื่อนไหวเร็ว เพราะมีผลต่อพัฒนาการของลูก และบางทีการนำเสนอภาพความรุนแรง ภาพลามกอนาจาร ฯลฯ เด็กอาจซึมซับโดยไม่รู้ตัว จนกลายเป็นเรื่องปกติ และชินชาในสังคม เพราะพ่อแม่ไม่ได้บอกว่าสิ่งไหนดี หรือไม่ดี
ในขณะที่เด็กเล็ก คือ วัยกำลังเลียนแบบ เมื่อเด็กเห็นภาพนั้นบ่อย ๆ ก็อยากเลียนแบบ เพราะเด็กยังแยกแยะไม่ออกว่าสิ่งไหนดี หรือสิ่งไหนไม่ดี
เรื่องสื่อเป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงมากที่สุด ต่อให้เราเป็นพ่อแม่ที่ดูแลลูกมาดี ก็ต้องระวัง ทุกพื้นที่ล้วนเสี่ยง และอันตรายด้วยกันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าคุณจะเตรียมทักษะ ให้ความรู้ หรือข้อมูลกับลูก เพื่อเป็นเครื่องป้องกัน หรือหลีกหนีความชั่วร้ายในพื้นที่เสี่ยงเหล่านั้นมากน้อยแค่ไหน ถ้าคุณพร้อม ลูกของคุณก็จะอยู่ในพื้นที่เสี่ยงได้อย่างปลอดภัย
ไม่น่าเชื่อนะว่าจะต้องมานั่งพร่ำพรรณนาในเรื่องเหล่านี้บนแผ่นดินที่ผู้คนภาคภูมิใจในความเป็นชาติที่สูงส่งด้วยวัฒนธรรมและประเพณีอันดีงาม
เรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง ?
ติดตาม Facebook Fanpage ของ “Quality of Life” ได้ที่
เดชะบุญที่คลิปนี้ถูกลบออกไปแล้ว
ที่ต้องชั่งใจเพราะพยายามจะข่มอารมณ์ไม่ให้เขียนวิพากษ์ด้วยอารมณ์เพียงอย่างเดียว
ในระยะหลังมีนักร้องที่ใช้วิธีทำเพลงแล้วถ่ายทำ MV เพื่อเผยแพร่ทางสื่อออนไลน์มีค่อนข้างมาก แทบจะเป็นสูตรสำเร็จกันเลยทีเดียว เพราะพวกเขาต้องการยอดคนดูจำนวนมาก ๆ เพื่อสร้างกระแส Talk of the town
คนที่ต้องการให้ผู้คนรู้จักหรืออยากมีชื่อเสียง ก็พยายามคิดและหาวิธีเรียกร้องความสนใจสารพัด มีทั้งที่เหมาะสมและไม่เหมาะสมในโลกออนไลน์ให้เห็นทุกวี่วัน โดยไม่แคร์เสียงวิพากษ์วิจารณ์ใด ๆ เพียงแค่อยากมีคนพูดถึง หรือมีคนเข้ามาดูแล้วกดไลก์หรือ Follow ก็ถือว่าพอใจแล้ว
สำหรับคนที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว แต่พยายามจะหาทาช่องทางโปรโมตผ่านสื่อออนไลน์ เพราะอยากให้ดังเป็นพลุแตก ก็ใช้วิธีนี้เช่นกันโดยไม่สนใจว่าสิ่งที่ถ่ายทำนั้นเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมหรือไม่
บทเพลงที่คุณแจ๊ส เอามาร้องโดยตั้งชื่อว่า “ยับแม่” ร้อยทั้งร้อยคนที่อ่านชื่อเพลง และนึกถึงหน้าคนร้อง ก็ต้องคิดไปในทิศทางเดียวกันว่าเล่นคำสองแง่สองง่าม หนำซ้ำยังนำมาทำเป็น MV ให้เด็กวัยอนุบาลเต้นตาม และเปิดกระโปรงตามด้วย ก็คาดเดาได้ว่า คนที่ทำการตลาดต้องการให้มีผู้คนพูดถึงเรื่องนี้ และจะดังเป็นพลุแตกในเวลาอันรวดเร็ว
และแม้เชื่อว่าต้องเป็นเสียงก่นด่าอย่างแน่นอน แต่วิธีคิดของคนเหล่านี้คือมันดังแน่ คนต้องรู้จักแน่นอน ถือว่าสำเร็จแล้ว โดยไม่สนว่ามันดังในทางไหน และมันเหมาะสมไหม
หรือถ้าหนักไปกว่านั้นก็คือมันทุเรศไหม ?
วิธีคิดเหล่านี้เป็นอันตรายต่อสังคมอยู่มาก เพราะคิดแต่จะตักตวง แต่ไม่สนใจว่าจะเกิดผลเสียหรือผลกระทบต่อสังคมหรือไม่
นักร้องหลายคนใช้วิธีนี้มาหลายครั้งมาก ซึ่งก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าผ่านกระบวนการเซ็นเซอร์ออกมาได้อย่างไร และผู้ที่เป็นเจ้าของค่าย หรือคิดแผนการตลาดให้ทั้งหลายจะไม่รู้หรือว่าไม่เหมาะสม
ดิฉันไม่เชื่อว่าไม่รู้ แต่เชื่อว่าไม่สนใจ ขอให้ดังเป็นพอ !
บางคนบอกว่าอย่าคิดมากอย่าซีเรียส ดาราตลกทำก็อย่างนี้แหละ ทำเอาฮา
แต่เรื่องแบบนี้ดิฉันไม่ฮาแน่ค่ะ และเชื่อว่าคนเป็นพ่อแม่ก็ฮาไม่ออกเหมือนกัน เพราะมันออกแนวตลกร้ายมากกว่า
ความจริงคุณแจ๊สก็มีลูกนะ จะมาบอกว่าไม่ได้เป็นพ่อแม่ก็คงไม่ได้ อยากถามเหมือนกันว่าหัวอกคนเป็นพ่อ ชอบแบบนี้และอยากให้ลูกเต้นแบบนี้ด้วยจริงหรือไม่ !
ดิฉันจำได้ว่าเมื่อครั้งลูกชายอยู่วัยประถม พาเขาไปดูการ์ตูนในโรงภาพยนตร์ แต่ก่อนจะได้ดูการ์ตูนก็จะมีโฆษณาภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ ก่อน ซึ่งก็มีภาพยนตร์ตลกอยู่ด้วย แต่เป็นตลกที่ขำไม่ออกเพราะเป็นตลกประเภทใช้คำหยาบคาย และคำสารพัดสัตว์เต็มไปหมด จนถึงขั้นผวาในครั้งต่อไป ที่ต้องพาลูกไปดูในโรงภาพยนตร์ จะรอให้ภาพยนตร์ฉายเลย ไม่เข้าไปดูภาพยนตร์โฆษณาให้หงุดหงิดใจ
คำถามคือ พอเป็นภาพยนตร์ตลก ภาษาที่ใช้ถือว่าเป็นมุกตลกหมดกระนั้นหรือ !
ที่ผ่านมา เราอยู่กับการทำอะไรตามใจฉัน ขอให้ฉันได้ ขอให้ฉันดังเป็นพอ โดยไม่สนใจว่าจะเกิดผลกระทบอะไรต่อสังคมมาโดยตลอด
ล่าสุด เพลงเดียวกันนี้แหละ หลังจากลบภาพ MV เด็กอนุบาลที่ออกมาเต้นแล้ว ก็ปรากฏคลิปใหม่เป็นการเต้นที่พัทยา และไปเต้นบนพื้นที่ที่ไม่เหมาะสมอีกต่างหาก ที่ร้ายกว่านั้น ตอนไปขออนุญาตใช้เป็นสถานที่เต้นประกอบเพลงในที่หนึ่ง แต่เวลาไปถ่ายทำกลับถ่ายทำในพื้นที่เพิ่มเติมที่ไม่ได้ขออนุญาตด้วย
มันอดใจคิดไม่ได้ว่า ได้เตรียมการไว้หมดแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้นตามมา และก็สร้างกระแสใหม่เพิ่มอีก
เรื่องสื่อกับเด็ก เป็นเรื่องที่พ่อแม่และผู้ใหญ่ในสังคมยุคนี้ต้องใส่ใจอย่างมาก เพราะสื่อทุกชนิดมีอิทธิพลต่อเด็กมาก เช่น การเลียนแบบ การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตามการนำเสนอของสื่อ ไม่ว่าจะเป็นภาพความรุนแรง ลามก อนาจารฯลฯ ซึ่งถึงแม้จะดูผิวเผินว่าปลอดภัยในเรื่องร่างกาย แต่ลึก ๆ แล้ว อาจเสพสื่อซึมลึกไปถึงจิตใจ ทั้งในด้านความรุนแรง เรื่องเพศ หรือสิ่งไม่เหมาะสม
จะว่าไปแล้ว ปัจจุบันเราแทบจะไม่มีพื้นที่ปลอดภัยสำหรับเด็กเลย !
ดังนั้น พื้นที่ที่ปลอดภัยที่สุด คือ การปลูกฝังให้เด็กรู้จักป้องกันตัวเองจากพื้นที่ที่ไม่ปลอดภัย อย่างกรณีสื่อก็เหมือนกัน ต้องสอนให้เด็กรู้ว่า ภาพ หรือเนื้อหาแบบนี้มันเป็นอย่างไร
ถ้าลูกยังเล็กควรหลีกเลี่ยงอย่าให้ดูสื่อประเภททางเดียว ที่มีภาพเคลื่อนไหวเร็ว เพราะมีผลต่อพัฒนาการของลูก และบางทีการนำเสนอภาพความรุนแรง ภาพลามกอนาจาร ฯลฯ เด็กอาจซึมซับโดยไม่รู้ตัว จนกลายเป็นเรื่องปกติ และชินชาในสังคม เพราะพ่อแม่ไม่ได้บอกว่าสิ่งไหนดี หรือไม่ดี
ในขณะที่เด็กเล็ก คือ วัยกำลังเลียนแบบ เมื่อเด็กเห็นภาพนั้นบ่อย ๆ ก็อยากเลียนแบบ เพราะเด็กยังแยกแยะไม่ออกว่าสิ่งไหนดี หรือสิ่งไหนไม่ดี
เรื่องสื่อเป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงมากที่สุด ต่อให้เราเป็นพ่อแม่ที่ดูแลลูกมาดี ก็ต้องระวัง ทุกพื้นที่ล้วนเสี่ยง และอันตรายด้วยกันทั้งนั้น อยู่ที่ว่าคุณจะเตรียมทักษะ ให้ความรู้ หรือข้อมูลกับลูก เพื่อเป็นเครื่องป้องกัน หรือหลีกหนีความชั่วร้ายในพื้นที่เสี่ยงเหล่านั้นมากน้อยแค่ไหน ถ้าคุณพร้อม ลูกของคุณก็จะอยู่ในพื้นที่เสี่ยงได้อย่างปลอดภัย
ไม่น่าเชื่อนะว่าจะต้องมานั่งพร่ำพรรณนาในเรื่องเหล่านี้บนแผ่นดินที่ผู้คนภาคภูมิใจในความเป็นชาติที่สูงส่งด้วยวัฒนธรรมและประเพณีอันดีงาม
เรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง ?
ติดตาม Facebook Fanpage ของ “Quality of Life” ได้ที่
