ตัวผู้เขียนเองสูง 157 เซนติเมตร และตอนนี้อายุก็เกือบจะล่วงเลยหลักสี่ไปแล้ว ด้วยความสูงเพียงนี้ คนตัวเตี้ยหรือถ้าเรียกให้สุภาพ คือ คนตัวเล็กอย่างผู้เขียนต้องเผชิญเรื่องยุ่งยากมากมายที่คนตัวสูงอาจไม่รู้ และนี่คือปัญหาของคนตัวเตี้ยที่คนรอบข้างจะได้รู้
1. ทุกอย่างอยู่ห่างเกินเอื้อม ไม่ใช่เรื่องสนุกเลยที่ต้องปีนหาของที่อยู่ชั้นบนในห้องครัว ในตู้เสื้อผ้า แม้กระทั่งปีนหยิบหนังสือจากชั้นหนังสือ หรือเวลาไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาเก็ตถ้าเจอของที่อยู่สูงก็ต้องเรียกให้พนักงานมาหยิบให้ แทบจะต้องขอให้คนมาช่วยหรือมองหาบันไดใช้ปีนอยู่ทุกครั้ง ถึงแม้ว่าบางครั้งจะรู้สึกสนุกอยู่บ้างที่ได้ปีนป่ายชั้นวางของก็ตาม และยิ่งไปกว่านั้นคือเวลานั่งรถไฟฟ้าหรือรถประจำทางต้องรีบมองหาที่นั่งไว้ก่อนเพราะไม่สามารถเอื้อมมือโหนถึงราวจับได้นั่นเอง
2. น้ำหนักขึ้นแล้วหนักใจ เมื่อเราตัวเตี้ยจะเป็นสิ่งที่เห็นได้ชัดเจนมากหากเรามีน้ำหนักเพิ่มขึ้น เพราะตัวจะขยายออกข้าง ยื่นหน้า ยื่นหลัง สาวๆ ตัวเล็กและอ้วนบางคนอาจถึงขั้นเสียความมั่นใจกันไปเลยทีเดียวหากมีคนมาทักว่าท้องอยู่หรือเปล่า (ทั้งๆที่ไม่ได้ท้องแต่แค่อ้วนพุงยื่นออกมาก็เท่านั้น)
3. เดินช้าเหมือนเต่าคลาน คนตัวเตี้ยจะรู้สึกเหนื่อยเมื่อต้องเดินตามคนที่สูงกว่า เรามักเดินตามคนอื่นไม่ค่อยทันนั่นเพราะเรามีขาที่สั้นกว่า คนอื่นเขาเดินไปถึงไหนๆกันแล้ว ดูสิเรายังต้วมเตี้ยมเดินตามหลังไม่ทันเขาอยู่นั่นเอง
4. แต่งตัวแสนยาก จะสวมใส่อะไรมักจะมีข้อจำกัดอยู่เยอะแยะไปหมด กางเกงยีนส์ก็ขายาวเกินไปต้องลำบากให้ร้านตัดขากางเกงให้เสียเงินเสียทองเพิ่มไปอีก เสื้อเชิ้ตแขนยาวสวยๆจะใส่ก็ต้องพับแขนทบขึ้นมา รองเท้าก็ต้องเสริมส้น ส้นสูง ส้นตึกต้องมีติดตู้รองเท้าเอาไว้ จะเมื่อย เจ็บ ปวด ระบมเท้าแค่ไหนก็ต้องทนสวมไป ไม่กล้าสวมแบบแบนๆไปไหนหรอกเพราะจะไม่สวยสง่าเหมือนใครเขา
5. ไปดูคอนเสิร์ตหรือดูหนังหรือดูละครเวที ต้องคิดมากในการเลือกที่นั่งมากกว่าคนอื่น เพราะถ้าเลือกที่นั่งไม่ดีจะถูกคนข้างหน้าบังหมด ถ้าพอมีเงินหน่อยก็อาจจะต้องยอมเสียเงินแพงๆ ซื้อตั๋วเพื่อให้ได้นั่งแถวหน้าจะได้มองเห็นชัดๆ แต่ถ้าเบี้ยน้อยก็นั่งแบบไกลสุดๆ บนอัฒจันทร์เอา แม้ไม่มีใครบังแน่นอนแต่มองเห็นนักแสดงตัวเท่ามด ช่างน่าสงสารจริงๆ
6. ฉายามากันให้เพียบ ทั้งคนแคระ เจ้าเตี้ย เจ้าจิ๋ว สเมิร์ฟ (smurf) ทั้งถูกแซว ถูกล้อ ถูกเย้ยหยันว่าแขนสั้น ขาสั้น ตัวเตี้ยจนคนมองไม่เห็น เวลาจะทำอะไรอย่าได้หวังว่าจะได้โดดเด่น ดีหน่อยที่เวลาถ่ายรูปรวมกลุ่มก็ได้รับเกียรติให้อยู่ด้านหน้า เพราะไม่งั้นคงไม่มีทางได้ติดอยู่ในเฟรมแน่นอน เศร้า เศร้า เศร้า
7.ขั บรถก็แสนลำบาก คนตัวเตี้ยขับรถค่อนข้างลำบาก เพราะขาไม่ถึงคันเร่งไม่ถึงเบรค ต้องดันเบาะจนแทบจะติดกับพวงมาลัย แถมยังลำบากซ้ำซ้อนเข้าไปอีกเพราะหัวคนขับอยู่ในระดับสูสีกับพวงมาลัย ต้องใช้หมอนรองก้นให้สูงขึ้นมา คนตัวเตี้ยจึงมักต้องเจียมตัวเลือกขับรถคันกระจุ๋มกระจิ๋มแทนรถคันใหญ่แล้วให้เหตุผลแบบสวยๆเก๋ๆว่ารถเล็กประหยัดน้ำมันค่า
8. ถูกมองเป็นเด็กอยู่ตลอด จริงๆ น่าจะเป็นข้อดี แต่บางทีเราก็อยากให้คนเชื่อถือ แต่ติดที่รูปลักษณ์ไม่อำนวยจึงต้องรับสภาพกับการที่คนมองว่าเรายังไม่โต แม้จะแต่งตัวแต่งหน้าทำผมแบบจัดเต็มเพื่อแกรนด์โอเพนนิ่งให้คนชมว่าดูสวยสง่า แต่สุดท้ายคำชมที่ได้กลับมาคือคำว่า “น่ารัก” เอ๊ะ หรือนี่คือคำคุณศัพท์ที่ใช้กับคนตัวเตี้ยเท่านั้นนะ
การเป็นคนตัวเตี้ยอาจจะมีข้อจำกัดอยู่บ้างในการดำเนินชีวิตประจำวัน บางคนแสนจะกลุ้มใจเพราะรู้สึกเป็นปมด้วยเหลือเกิน อยากจะต่อแขนต่อขาดึงกระดูกให้ยืดถ้าทำได้ แต่หากมองโลกในแง่ดีก็เห็นว่าข้อดีมันก็มีอยู่ไม่น้อย เช่นคนทั่วไปมักจะชมว่าดูเด็ก หน้าเด็ก ดูอ่อนกว่าวัย แม้ว่าเราจะอายุมากแล้วก็ตาม หรือสามารถหาเสื้อผ้าขนาดของเด็กโตมาสวมใส่ได้ ดังนั้น จะดีจะร้ายอยู่ที่เราเลือกจะมอง จะเตี้ยจะสูงขอแค่มีความสุขในตัวเอง อีกทั้งคิดดี ทำดี แค่นี้ก็ชนะเลิศแล้ว
ติดตาม Facebook Fanpage ของ “Quality of Life” ได้ที่
