แผ่นดินจีนกว้างใหญ่ ทำไม? ประธานสีจิ้นผิงต้องเดินทางไปเยี่ยมชมโรงงานผลิตบะหมี่สำเร็จรูปชื่อ No.Wang คงเป็นเรื่องที่แปลกใจสำหรับคนไทย
แล้วบะหมี่แกงส้มซุปหอยขมหน่อไม้ดอง คนจีนเขากินได้อย่างไร?
Story telling ของเรื่องนี้เริ่มที่สถานีรถไฟหลิ่วโจว กรรมกรคนทำงานชาวบ้านคนจีนที่มีรายได้ไม่มาก ต้องกินอาหารราคาไม่แพงที่สถานีรถไฟ
หอยขมในนาข้าวคือเนื้อโปรตีนสำหรับผู้มีรายได้น้อยในชนบทกินมาตั้งแต่โบราณสถานีรถไฟหลิ่วโจว มีการนำหอยขมในนาข้าวมาใส่ในก๋วยเตี๋ยว ผสมกับหน่อไม้ดองที่เป็นอาหารท้องถิ่น
ถั่วฝักยาวดอง-หน่อไม้ดองเปรี้ยวรสชาติเหมือนแกงส้มในประเทศไทย ช่วงโควิดที่เมืองอู่ฮั่น ผู้ป่วยคนชรากินอาหารไม่ได้ลิ้นไม่ได้รับรสชาติ ปรากฏว่าบะหมี่ No.Wang ได้แจกไปยังอู่ฮั่นเป็นบะหมี่รสเผ็ดเปรี้ยวเพราะหน่อไม้ดอง คนชราที่ทานอาหารไม่ได้ เมื่อได้รสชาติอาหารเผ็ดเปรี้ยว ปรากฏว่าชีวิตชีวาเรี่ยวแรงกลับคืนมากินอาหารได้
บะหมี่นี้เกิดขึ้นยามวิกฤติ ทำให้ No.Wang เติบโตแบบก้าวกระโดด สื่อจากปักกิ่งก็ลงมาสนับสนุนกระจายข่าว "บะหมี่แกงส้มซุปหอยขมในนาข้าวใส่หน่อไม้ดองรสเปรี้ยว" นี่คือรสชาติแห่งท้องถิ่นของหลิ่วโจว ที่มีเรื่องราวของกลิ่นอายที่ต้องการแก้ไขความยากจนของชาวนาในชนบท
โรงงาน No.Wang เขาส่งเสริมให้ชาวนาเลี้ยงหอยในนาไม่ต้องใช้สารเคมีทำลายสิ่งแวดล้อม รับซื้อหอยขมจากชาวนามาเข้าโรงงานต้มเป็นผงน้ำซุป ชาวนาปลูกไผ่ในที่ดินชนบทก็ได้ตัดหน่อไม้ส่งมายังโรงงาน No.Wang บ้างก็ปลูกถั่วฝักยาวเสริมหารายได้ส่งเข้ามาดองที่โรงงานให้มีรสเปรี้ยว หอยขมในนาวันนี้แทบไม่พอต่อการเติบโตธุรกิจของ No.Wang
ท่านผู้อ่านอยากรู้ใช่ไหมว่า กำลังการผลิตบะหมี่แกงส้มหน่อไม้ดองถั่วฝักยาวดองนั้น กำลังการผลิตของโรงงานนี้ คือหนึ่งล้านห้าแสนห่อใน 24 ชั่วโมงทุกวัน ในเวลาหนึ่งเดือน No.Wang ต้องผลิตถึง 45 ล้านซองเพื่อป้อนให้กับตลาดผู้บริโภค
คราวนี้ท่านผู้อ่านคงจะเห็นแล้วใช่ไหมครับว่า หอยขมในทุ่งนาสร้างรายได้เพิ่มให้ชาวนาเท่าไหร่..หน่อไม้ของหมู่บ้านในหลิ่วโจวจะงอกแทงหน่อทันต่อการผลิตหรือไม่! ถั่วฝักยาวจะลำเลียงเข้าสู่โรงงานบะหมี่แกงส้มนี้สักเท่าไหร่!
รายได้เสริมให้กับชาวนาในหมู่บ้าน รายได้จากหอยขมในนา รายได้จากข้าวเข้าสู่โรงงานเพื่อทำเส้นหมี่ "บะหมี่แกงส้มหน่อไม้ดองเปรี้ยว" ท่านผู้อ่านให้เอา 1.5 ล้านคูณห่อละ 10 หยวน
ผมถึงไม่แปลกใจที่ธุรกิจของ No.Wang ประธานสีจิ้นผิง จึงต้องเดินทางจากปักกิ่ง ไปดูวิธีคิดที่นาย No.Wang ร่วมแก้ไขความยากจนในแผ่นดินประเทศจีน
วันนี้ Local Culture คือจุดขายในประเทศจีนครับ!
#หลินอี้จื้อรายงานจากโรงงานบะหมี่แกงส้มหน่อไม้ดองเมืองหลิ่วโจว
***จากเฟซบุ๊ก Mee Nabon ของ ยุทธิยง ลิ้มเลิศวาที พิธีกรรายการ "สภากาแฟ สภาประชาชน" ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1