เกาะกระแส
00 อย่างที่เคยบอกไปแล้วว่าจากเหตุการณ์น่าเศร้าสลดที่การรถไฟฯทำให้เกิดการตื่นตัวกันอย่างขนานใหญ่ โดยเฉพาะแรงกดดันจากสังคมกระหน่ำให้มีการรื้อปรับปรุงองค์กรรัฐวิสาหกิจที่ล้าหลังแห่งนี้ เพื่อให้สมกับที่เป็นหน่วยงานสำคัญในอันดับต้นๆของประเทศในการขับเคลื่อนระบบเศรษฐกิจแห่งอนาคต นั่นคือการ คมนาคมขนส่งระบบราง และเชื่อว่านับจากนี้การรถไฟฯจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน ไม่เปลี่ยนไม่ได้เป็นอันขาด
00 ขณะเดียวกันนาทีนี้ก็น่าจะมาพิจารณากันดูว่าคนอย่าง ประภัสร์ จงสงวน อดีตผู้ว่ารฟม.อดีตผู้สมัครผู้ว่าฯกทม.และล่าสุดรัฐบาล ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ส่งเข้ามาเข้ามาดูผลประโยชน์ในเก้าอี้ผู้ว่าฯรถไฟ จะหน้าด้านนั่งเก้าอี้ตัวนี้ไปได้อีกกี่ชั่วโมง และถ้ายังยืนหยัดได้ท่ามกลางกระแสด่ากันทั่วเมืองแบบนี้ก็ต้องบอกว่า "เอ็งนี่มันพันธุ์พิเศษจริงๆ"ผ่าสิ
00 ได้ฟังเหตุผลเพื่อเป็นข้ออ้างนั่งเก้าอี้ต่อว่า "ไม่ลาออกเพราะต้องอยู่แก้ปัญหา"รวมทั้งคำพูดที่บอกว่า "ผู้ว่าฯไม่รู้ทุกเรื่อง หรือรู้ว่าน็อตมีกี่ตัว" ยิ่งพูดยิ่งทุเรศ คำถามก็คือมันไม่มีโอกาสสำหรับให้อยู่แก้ปัญหาแล้ว เพราะนั่งเก้าอี้บริหารรัฐวิสาหกิจแห่งนี้มานานพอสมควรแล้ว แต่ก็ยังไม่มีแนวโน้มดีขึ้นเลย อย่าบอกว่าหนี้สินสะสมเยอะ ปัญหาหมักหมมมานาน เพราะนั่นไม่ใช่ข้ออ้างของนักบริหารมืออาชีพ คนเก่งต้องบริหารในภาวะจำกัดได้มีประสิทธิภาพได้ แต่นี่มันไม่ใช่เป้าหมายที่เข้ามามันทำให้สงสัยว่าเข้ามาเพื่อจัดการกับทรัพย์สินขององค์กรที่มีมากมายมหาศาลมากกว่า อีกทั้งคำถามตรงๆก็คือ มีสำนึกสปิริตในหัวใจบ้างหรือเปล่า แต่ไม่ออกก็ไม่เป็นไร จะลากองค์กรให้จมธรณีไปด้วยกันก็เชิญ
00 พูดถึงเรื่องการรถไฟฯแล้ว พลันได้เห็นถึงการทำงานของตำรวจ ได้เห็นธาตุแท้ของคนในหน่วยงานแบบนี้ว่าตรงกับความหมายที่ว่า "ไม่มีอะไรที่ตำรวจไทยทำไม่ได้"ซึ่งส่วนใหญ่ความหมายมักไม่ใช่ทางที่ดีเสียด้วยซี หากโยงไปถึงคดีน่าเศร้าสลดกับเด็กหญิงวัย 13 ขวบบนขบวนรถไฟ ที่ครึกโครมในเวลานี้มองภายนอกคดีกำลังเดินไปข้างหน้าอยู่แล้วเชียว ถ้าไม่เกิดกรณีญาติๆที่เป็นพี่สาวพี่ชายของผู้ตายเหลืออดกับพฤติกรรมของนายตำรวจบางคน(ส่วนใหญ่เป็นนี้)พยายามเอาหน้า เกาะสร้างผลงานบนความเจ็บปวดของคนอื่น คราวนี้มีการเปิดโปงว่ามีการให้แม่ของผู้ตายท่องสคริปต์ชื่นชมผลงานของตำรวจ ทั้งที่ในความจริงในตอนต้นไม่ได้ให้ความร่วมมืออะไรนัก ซึ่งรับรองว่าสังคมต้องเชื่อฝ่ายญาติของผู้เสียหายมากกว่าอยู่แล้ว เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องมากุเรื่องขึ้นมาดิสเครดิต อย่างนี้เขาเรียกว่าค้ากำไรความดีความชอบเกินขอบเขต และไม่ใช่เรื่องแปลกมันเป็นแบบนี้มานานแล้ว เพียงแต่ว่าในยุคปัจจุบันในระบบสื่อออนไลน์มันฉับไว มีบันทึกหลักฐานได้จะจะ เท่านั้นเอง
00 โยงมาที่คดีจับอาวุธสงคราม มีการโยงไปถึง พล.ท.มนัส เปาริก อดีตรองแม่ทัพภาคที่ 3 เพื่อนรัก ทักษิณ ชินวัตร ที่ล่าสุดได้ออกหมายจับ และเจ้าตัวก็เข้ามอบตัวที่น่าสังเกตก็คือตำรวจคัดค้านการประกันตัว อ้างว่ายังสอบสวนไม่เสร็จรวมทั้งยืนยันถึงพยานหลักฐานเอาผิด โดยเหตุการณ์ทำความผิดตั้งแต่ปี 53 อีกคดีก็คือการจับกุม ธานัท ธนวัชรนนท์ หรือ ทอม ดันดี ในข้อหาหมิ่นพระบรมเดชานุภาพตามความผิด ม.112 เหตุความผิดเกิดขึ้นจากการปราศรัยจาบจ้วงมาตั้งแต่ปี 53 คำถามก็คือ ผิดก็คือผิด แล้วทำไมเพิ่งมาจับกุมเอาตอนนี้ในปี 57 หรือก่อนหน้านี้ไม่จับ เพราะตำรวจเป็นพวกเดียวกัน หรือพอเปลี่ยนนายใหม่ จะมีการลุ้นในตำแหน่งสำคัญใน สตช.จึงต้องสร้างผลงานอย่างนั้นหรือ พล.ต.อ.สมยศ พุ่มพันธุ์ม่วง พล.ต.อ.เอก อังสนานนท์ !!
00 อีกคดีก็ไม่ต่างกันคือมีการจับกุมมือยิง สุทิน ธราทิน อดีตแกนนำ คปท.ที่วัดศรีเอียมย่านถนนศรีนครินทร์ เหตุการณ์ก็ผ่านมาเป็นปี มีหลักฐานภาพถ่ายเป็นภาพนิ่ง ภาพเคลื่อนไหวทุกรูปแบบยิงกันกลางเมืองกลางวันแสกๆ รู้กันอยู่ว่าฝีมือใครแต่ตำรวจก็ไม่จับ มาวันนี้นึกจะจับก็จับได้ทันควัน คำถามก็คือมาตรฐานการทำหน้าที่ของตำรวจอยู่ตรงไหน การจับกุมเกิดขึ้นเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงตัวบุคคลระดับผู้บังคับบัญชาในหน่วยงานอย่างนั้นหรือ แบบนี้ถือเป็นความโชคดีที่ชุดก่อนออกไปแล้วชุดใหม่เข้ามา อย่างนั้นหรือ ทำไมในยุค พล.ต.อ.อดุลย์ แสงสิงแก้ว เป็นผบ.ตร.ถึงเฉย หรือจับกุมไม่ได้ มองเห็นแบบนี้มันก็น่าเศร้าใจเหมือนกันนะ !!
