จะเรียกได้ว่าภายในสองสามวันนี้เป็น “วันแดงเดือด” ก็ย่อมได้ เพราะบรรดากลุ่ม “คนเสื้อแดง” ที่ระดมกันมาชุมนุมในกรุงเทพมหานครต่างผ่านการ “เป่าหู” รับฟังข้อมูลด้านเดียวเพื่อให้เกิดความเกลียดชังฝ่ายตรงข้ามอย่างสุดขั้ว
เรียกได้ว่าผ่านการ “ปลุกระดม” เพิ่มดีกรีกันมาอย่างต่อเนื่อง และที่สำคัญงานนี้ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร เป็นคนบัญชาการโดยตรง ไม่มีการปิดบังอำพรางหรืออ้อมค้อมกันอีกต่อไป ขณะเดียวกันก็ได้มีการประกาศตัวเป็นศัตรูอย่างเปิดเผยกับทุกคนที่เอ่ยนามมาทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นบรรดาองคมนตรี ศาล รัฐบาล ผู้มีอำนาจในกองทัพ
เรียกได้ว่าด่ากราด เปิดศึกชนแบบไม่มียั้งกันอีกต่อไป !!
อย่างไรก็ดีต้องมาหาเหตุผลและตั้งคำถามกันว่าทำไมถึงต้อง “เร่งเกมเสี่ยง” แบบนั้น แม้ว่านาทีนี้ยังสรุปไม่ได้ แต่ถ้าให้เดาก็น่าจะมาจากเส้นทางข้างหน้ามันชักตีบตันเข้าไปทุกที
เห็นได้ชัดจากการขับเคลื่อนเกมในสภาของพรรคเพื่อไทยจากการยื่นญัตติอภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีอีก 5 คน ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า มีแต่ภาพติดลบ เข้าเนื้อ
ส่วนการเคลื่อนไหวภายใต้ยุทธศาสตร์โลกล้อมประเทศ ใช้สื่อต่างประเทศเป็นเครื่องมือพลังก็เริ่มลดลงเรื่อยๆ แม้ว่าแรกๆอาจฮือฮามีคนฟังบ้าง แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานวัน ให้สัมภาษณ์ในท่วงท่าเดิมๆ ไม่มีอะไรใหม่ มันก็หาอะไรมาเป็นประเด็นพาดหัวไม่ได้
ยิ่งอยู่ในฐานะนักโทษหลบหนีคดี แล้วยังเคลื่อนไหวทางการเมืองโจมตีประเทศตัวเองอยู่ตลอดเวลา ก็น่าเชื่อว่าคงไม่มีที่ไหนแฮปปี้แน่นอน เริ่มตั้งแต่อังกฤษ ญี่ปุ่น ล่าสุดเริ่มมีข่าววงในว่าจีนที่เริ่มรู้สึกอึดอัด
เมื่อที่ยืนในต่างประเทศเหลือน้อยลงเรื่อยๆ แถมยังมีโอกาสเสี่ยงถูกรวบตัวส่งกลับมายัดคุกในไทย เป็นใครก็ต้องเสียว และนี่ก็อาจเป็นมูลเหตุจูงใจสำคัญให้ต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง
ทางรอดจึงน่าจะมีอยู่ทางเดียวคือกลุ่มพลังมวลชนเสื้อแดงที่ต่อ “ท่อน้ำเลี้ยง” เติมเชื้อกันมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งต้องยอมรับความจริงว่าคนกลุ่มนี้ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มรากหญ้าเข้าไม่ถึงข้อมูล จึงง่ายต่อการ “เป่าหู” ให้คล้อยตาม
สังเกตได้จากการโฟนอิน หรือใช้วิธีวีดิโอลิงก์ก็ตามในระยะหลังใช้วิธีเร่งเร้ามวลชน เพิ่มความเกลียดชังใส่ฝ่ายตรงข้ามอย่างเต็มกำลัง และโหมหนักขึ้นช่วงใกล้ถึงวันดีเดย์ชุมนุมใหญ่
เมื่อคนเสื้อแดงอยู่ในอารมณ์เดือดแบบนี้มันก็น่าเป็นห่วงว่า จะถูกชักนำไปสู่ความรุนแรงได้ทุกเมื่อ เพราะหากมองตามสถานการณ์แล้วเป้าหมายของคนที่บัญชาการอยู่เบื้องหลังก็คือต้องการให้ “เปลี่ยนแปลง” ในเร็ววัน
ซึ่งตามแผน “ตากสิน” หรือ “TAKSIN” ที่หลายคนรับรู้กันไปแล้วได้วางเอาไว้เป็นขั้นตอน เริ่มจากการล้มรัฐบาล ล้มองคมนตรี และขั้นตอนสุดท้ายคือ “เหนือ” ไปกว่านั้น
อย่างไรก็ดีนาทีนี้ดูเหมือนว่าฝ่ายรัฐบาลและความมั่นคงเริ่มตื่นตัวกันกว่าทุกครั้ง เนื่องจากเริ่มเล็งเห็นตรงกันว่า สถานการณ์เริ่ม “หวาดเสียว” และต้องหาทางรับมือในช่วงจุด “หักเห” ภายใน 2-3 วันข้างหน้าให้ได้
ต้องรอลุ้นว่าจำนวนคนเข้าร่วมกันอย่างล้นหลามหรือไม่ เพราะหากไม่มามืดฟ้ามัวดิน มีแค่ไม่กี่หมื่นก็ไม่มีทางทำอะไรได้ อีกทั้งต้องรอดูว่า ผ่านไปสักหนึ่งวัน หรือเจอแสงแดดหน้าร้อนจะทนกันได้กี่น้ำ
ขณะเดียวกันการชุมนุมครั้งนี้ยังเป็นการพิสูจน์พลังศรัทธาต่อ พ.ต.ท.ทักษิณ ว่ายังเข้มข้นเพียงใด เพราะถ้าอยู่ทน อยู่ยืด นั่นย่อมหมายความว่า “รักจริง ไม่ได้หวังเงิน” บรรยากาศก็ยิ่งน่ากลัวเข้าไปอีก
และถ้าฟังจากคำพูดของระดับแกนนำที่หลุดปากออกมาว่าจะปักหลักล้อมทำเนียบรัฐบาลไม่เกิน 3 วัน มันก็ยิ่งน่าคิด เพราะหากพิจารณาตามสถานการณ์ก็พอจะมองออกว่ามันเป็น 3 วันอันตราย พร้อมแตกหัก ทุกเวลา
และที่สำคัญเมื่อ ทักษิณ เป็นหัวหน้าม็อบออกโรงเร่งเกมเองมันก็อันตรายเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า !!
