หมอระบายความในใจ ในวันที่สถานการณ์โควิดวิกฤตหนัก ต้องเลือกเอาออกซิเจนให้ใครรอดชีวิต

เพจ “วันนี้ชั้นติ่งอะไร” โพสต์ข้อความระบายความในใจ ในขณะที่สถานการณ์โควิดเข้าขั้นวิกฤตหนัก จนทำให้ทีมแพทย์ต้องเลือกเอาออกซิเจนให้ใครรอดชีวิต ซ้ำร้ายเจอภาวะผึ้งแตกรัง เพราะมีคนแห่หนีไปรักษาโรงพยาบาลตามต่างจังหวัด

เมื่อวันที่ 24 มิ.ย. เพจ “วันนี้ชั้นติ่งอะไร” ซึ่งได้โพสต์ถึงเรื่องระบบสาธารณสุขที่กำลังจะล่ม หลังมีผู้ป่วยเพิ่มขึ้นวิกฤตมากในแต่ละวัน ทางผู้โพสต์ได้ระบายความปวดใจ วันนี้ที่ต้องเลือกเอาออกซิเจนให้ใครรอดชีวิต

ทางเพจเล่าว่า “ล่มสลายของเราไม่เท่ากัน : เกิดอะไรขึ้นกับห้องฉุกเฉินในกรุงเทพฯ” เริ่มเล่าย้อนในช่วงเหตุการณ์ที่เกิดระเบิดในกรุงเทพฯ ปี 2558 ซึ่งตอนนั้นผู้เขียนได้ประจำห้องฉุกเฉิน ได้รับคำสั่งให้เคลียร์เตียงผู้ป่วยรองรับผู้บาดเจ็บจำนวนมาก ในวันนั้น ระบบสาธารณสุขหมิ่นเหม่ต่อการล่มสลาย เตียงเต็มตลอดเวลา ผู้ป่วยคาที่ห้องฉุกเฉิน ทางแพทย์ได้แต่ประคับประคองทำทุกอย่างที่ทำได้ กระทั่งเหตุการณ์ผ่านไป

จากนั้น เพจได้เล่าตัดภาพมาที่ปัจจุบัน หลังจากเกิดการระบาดรอบใหม่ในเดือนเมษายน 2564 ก็รอดูว่ากรุงเทพมหานคร (กทม.) จะมีนโยบายจัดการอย่างไร ซึ่งที่ผ่านมา บุคลากรทางการแพทย์ที่อยู่ด่านหน้า พยายามสกัดโรคไว้ พยายามจบแต่ละคลัสเตอร์ให้ได้ เพื่อปกป้องศูนย์กลางประเทศ อุ้มเศรษฐกิจให้เดินต่อ ซื้อเวลาให้ส่วนกลางเตรียมความพร้อมสู้ศึกใหญ่ แต่ผลมันก็ไม่เป็นเช่นนั้น ยังคงอ่อนแอเหมือนเดิม ในวันนี้ห้องฉุกเฉินเต็มไปด้วยผู้คนนอนแออัด รอการรักษาในแบบที่ไม่ควรจะเป็น

เตียงว่างที่สวยงามอาจเป็นเรื่องที่ไม่มีจริง!
เมื่อดูสถิติผู้ป่วย พบว่า จำนวนผู้ป่วยระดับเหลืองและแดง สูงกว่ารอบก่อนอย่างเทียบกันไม่ได้ ส่วนการมีโรงพยาบาลสนาม ก็พอช่วยผู้ป่วยสีเขียวให้ได้รับการดูแลอย่างทั่วถึง และรักษาทันเมื่ออาการทรุด แต่ก็ทำให้ไม่สามารถดูแลผู้ป่วยระดับสีเหลืองที่ต้องการออกซิเจนได้ และไม่ต้องพูดถึงระดับสีแดงที่ต้องการเครื่องช่วยหายใจ ดูแลระดับ ICU

สถานการณ์เตียงเต็ม สำหรับผู้ป่วยสีเขียวอาจจะกลับบ้านได้ แต่ถ้าเป็นเหลืองหรือแดง ไม่อาจไปไหนได้เลย ได้แต่ค้างอยู่ในห้องฉุกเฉินจนกว่าจะจากกันในวิธีต่างๆ กัน
วันหนึ่งผู้เขียนโทรศัพท์คุยกับเพื่อนที่ประจำห้องฉุกเฉิน พบว่า อีกฝ่ายร้องไห้ มีการพูดถึงเรื่องไปป์ออกซิเจนหมดทุกเวร สถานการณ์วิกฤตจนต้องเลือกรักษา ไม่เอาคนแก่ติดเตียง เอาให้เด็กใช้ก่อน สุดท้ายเรื่องก็จบลงด้วย “แล้วเขาก็ไป”

ในทุกๆ เช้า จะมีเตียงผู้ป่วยว่างในระบบ แล้วก็มีการออกข่าวว่า เรายังมีเตียงรองรับได้ แต่ความจริงช่วงสาย เตียงพวกนั้นก็ไม่ว่างแล้ว เพราะต้องรับคนไข้ที่ค้างจากห้องฉุกเฉินมารักษาต่อ โดยที่คนไข้ก็เพิ่มมาเรื่อยๆ ยังไม่หมด "คำเตียงว่างที่สวยงาม แต่มันไม่มีอยู่จริง”

สถานการณ์ 2-3 วันล่าสุดวิกฤติหนักดุจผึ้งแตกรัง
สถานการณ์ล่าสุด 2-3 วันที่ผ่านมา เริ่มมีคนแปลกหน้ามาขอตรวจที่โรงพยาบาลต่างจังหวัด คนเหล่านี้คือคนที่หนีกลับจากกรุงเทพฯ เพราะหาที่ตรวจไม่ได้แล้ว ซึ่งทางโรงพยาบาลก็รับรักษา ทำให้โรงพยาบาลเล็ก ๆ ทั่วประเทศ กำลังจะเผชิญภาวะผึ้งแตกรัง ผู้ป่วยกำลังหนีตาย ไม่รู้จะยันได้นานแค่ไหน และนี่อาจจะเป็นจุดตายที่ผู้หลักผู้ใหญ่ไม่เคยคิด

สุดท้าย ทางเพจชี้แจงว่า รู้สึกดีใจที่หมอเริ่มออกมาส่งเสียงมากขึ้น ที่ผ่านมาหมอไม่พูดนั่นเป็นเพราะว่า บางครั้งการออกมาต่อต้านความอยุติธรรมข้างนอก ก็มีราคาที่ต้องจ่ายแพงมาก และหลังจากนี้ก็สนับสนุนให้บุคลากร โดยเฉพาะหมอออกมาพูดในสิ่งที่ตนคิดมากขึ้นเรื่อยๆ