อาลัย “นพ.ประยูร” พ่อพระของคนจน ผู้เปิดคลินิกรักษาฟรี จ.ภูเก็ต หลังเสียชีวิตลงด้วยโควิด

ร่วมอาลัย เหตุสูญเสียบุคลากรทางการแพทย์ไปอีก 1 รายจากโรคโควิด-19 ซึ่งคือ นพ.ประยูร ภคเมฆานนท์ หรือหมอเล็ก นายแพทย์ชื่อดังในพื้นที่ จ.ภูเก็ต ที่โด่งดังจากการเปิดคลินิกรักษาผู้ป่วยยากจนฟรี ไม่คิดค่าใช้จ่าย และยังทำโรงทานแจกข้าวสารถุงให้คนที่ได้รับความเดือดร้อนเป็นเวลานาน ได้เสียชีวิตลงวันที่ 2 มิ.ย.ที่ผ่านมา

เมื่อวันที่ 3 มิ.ย. เฟซบุ๊ก "ศักดิ์วุฒิ รัตตานุกูล" ได้เปิดเผยถึงการสูญเสียคุณหมอคนดีของชาวภูเก็ต โดยระบุว่า "อาลัย นายแพทย์ ประยูร" เช้าวันที่ 2 มิถุนายน 2564 ได้รับแจ้งทางไลน์ว่า หมอเล็ก นพ.ประยูร ภคเมฆานนท์ แพทย์ มอ.รุ่น 8 เพื่อนรักร่วมรุ่นของผม ที่ทำงานอยู่ภูเก็ต ติดเชื้อโควิด-19 ลงปอด ถูกส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์หลายวันมาแล้ว ได้จากไปอย่างสงบ

ทั้งนี้ หมอเล็กเปิดคลินิกส่วนตัวที่ป่าตอง อำเภอกระทู้ จังหวัดภูเก็ต ช่วงการระบาดของไข้โควิด-19 รอบแรกนั้นคลินิกคุณหมอได้ปรับเป็นโรงทาน แจกข้าวสารถุง ให้คนที่ได้รับความเดือดร้อน แต่ละวันมีคนมาเข้าคิวรับข้าวสารเป็นจำนวนมาก ติดต่อกันนับเดือน ระยะหลังที่การระบาดของโรคเริ่มคลี่คลาย คุณหมอได้พยายามโปรโมตการท่องเที่ยวของจังหวัดภูเก็ต ด้วยการเดินทางไปถ่ายภาพมุมสวยๆ ของจังหวัด นำเสนอผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว มีคนเข้ามาชมจำนวนมาก และแชร์อย่างแพร่หลาย

โดยทุกวันตอนเช้า เพื่อนๆ ในกลุ่มไลน์ แพทย์ มอ.รุ่น 8 จะได้ชมภาพสถานที่สวยๆ และภาพที่คุณหมอไปร่ายรำไท้เก๊ก ออกกำลังกายตามชายหาดป่าตองและหาดต่างๆ วันนี้ ไม่มีเพื่อน ไม่มีภาพเหล่านั้นอีกแล้ว ผมจึงขอเชิญเพื่อนๆ ทุกท่าน ร่วมส่งเพื่อนสู่สุคติ ด้วยความอาลัยยิ่ง กับบทกลอนที่เขียนขึ้นจากใจ ขอให้เพื่อนๆทุกท่านปลอดภัยจากโรคร้ายนี้ครับ

แสนใจหายสุดละห้อยเศร้าสร้อยหนัก
เมื่อเพื่อนรักจากไปไม่เหลียวหลัง
สุดขมขื่นเหมือนมิฟื้นตื่นภวังค์
ยากจะยั้งน้ำตาพร่าไหลริน
เคยร่วมเรียนร่วมเล่นเป็นเพื่อนเที่ยว
เคยกลมเกลียวแนบสนิทเป็นนิจสิน
เคยต่างลาไปตามทางต่างชีวิน
แต่มาสิ้นเพราะโรคภัยในป่าตอง
ครั้งโรคร้ายกรายกล้ำในย่ำแรก
เพื่อนก็แจกข้าวสารเจือจานผอง
คนยากไร้ได้ต่อลมสมใจปอง
แต่พื่อนต้องวิปโยคเพราะโรคนั้น
เคยตื่นไวไปชายหาดวาดความหวัง
โชว์พลังรอพลิกฟื้นคืนความฝัน
หาดจะคึกตึกที่ร้างสว่างพลัน
โรคน่าพรั่นจักสลายมลายไป
เจ้าไวรัสเหี้ยมโหดเหมือนโกรธหนัก
มีชนักก่อกลแต่หนไหน
จึงอาฆาตมาดร้ายให้กลายไกล
เหลือทิ้งไว้แต่ความดีที่มีมา
ดวงวิญญาณโปรดรับรู้ผู้อยู่หลัง
ร่วมจิตตั้งมุ่งมาดปรารถนา
ขอไปสู่สุคตินั้นสวรรคา
ไห้โหยหาความเป็นเพื่อนไม่เลือนราง"
นพ.ศักดิ์วุฒิ รัตตานุกูล
2 มิถุนายน 2564