“พิชาย” เชื่อแรงกดดันนานาชาติ ทำรัฐบาลทหารพม่าไม่กล้าปราบปรามประชาชนรุนแรงเกินเหตุ คาดจบลงด้วยการเจรจา “ซูจี” แต่คงไม่เปิดโอกาสให้มีอำนาจมากเกิน
วันที่ 9 ก.พ. 2564 รศ.ดร.พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต อาจารย์ประจำหลักสูตรการเมืองและยุทธศาสตร์การพัฒนา คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม (นิด้า) ร่วมสนทนาในรายการ “คนเคาะข่าว” ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ผ่านดาวเทียม ช่อง “นิวส์วัน” ในหัวข้อ “การชุมนุมเมียนมา สถานการณ์จะไปทางไหน ?”
โดย ดร.พิชาย กล่าวว่า องค์กรต่างชาติต่างๆ ออกมากดดัน ก็อาจเป็นปัจจัยภายนอกที่ทำให้รัฐบาลทหารพม่าจะต้องมีความระวังในการตัดสินใจหลายเรื่อง เช่น การใช้ความรุนแรงปราบปรามประชาชน เพราะนานาประเทศเฝ้าจับตาอยู่ หากทำก็จะถูกบอยคอตมากกว่านี้ หรือถูกสหประชาชาติแทรกแซง หรือดูสถานการณ์แล้วไม่ไหว ทั้งจากภายในกดดัน และภายนอกเข้ามา ทหารอาจตัดสินใจเลือกเจรจากับ อองซาน ซูจี ก็ได้ โดยหลักอาจยอมถอยระดับหนึ่งเพื่อให้สถานการณ์เดินต่อไปได้
ส่วนบทบาทของจีนที่มีความสัมพันธ์กับพม่า จีนคงรอดูท่าทีอยู่ ตอนนี้จีนต่างจากอดีตพอควร เพราะเป็นจีนธุรกิจ ถ้าพม่าเป็นเผด็จการ แล้วนานาชาติไม่ร่วมสังฆกรรม ก็อาจกระทบธุรกิจของจีน เขาจึงสงวนท่าทีอยู่ อีกทั้งจีนอาจได้ประโยชน์ที่ ซูจี มาเป็นรัฐบาลประชาธิปไตย เพราะมีการลงทุนจากต่างชาติมากมาย ทำให้ความเป็นอยู่ประชาชนดีขึ้น
ทางด้านรัสเซีย จุดยืนก็เป็นไปในทิศทางเดียวกันกับจีน ประธานาธิบดีของทั้งสองประเทศคงคุยกัน อะไรที่มันสุดขั้ว แข็งกร้าวเกินไป ในโลกปัจจุบันมันไปไม่ได้ ถ้าพม่าปราบประชาชนรุนแรง จีนกับรัสเซียต้องคิดหนักมาก ว่า จะสนับสนุนรัฐบาลทหารพม่าไหม แต่ถ้าประนีประนอมได้ คงสนับสนุนให้ประนีประนอมมากกว่า ดีไม่ดี จีน รัสเซีย รวมถึงหลายประเทศที่ลงทุนในพม่า อาจส่งสัญญาณไปที่รัฐบาลก็ได้ ว่าอย่าใช้ความรุนแรงเกินเหตุ
ดร.พิชาย กล่าวถึง อองซาน ซูจี ว่า ตนประเมินจิตใจทหารพม่า คงไม่อยากให้ ซูจี ให้มีบทบาททางการเมือง ถ้ากักขังได้แบบเดิมก็คงดำเนินการ แต่เป็นจริงได้หรือไม่ขึ้นกับสถานการณ์ภายหน้าที่จะเกิดขึ้น ถ้าไม่มีเหตุผลในการจับขัง ต่อให้ขังก็ไม่ทำให้สถานการณ์สงบได้ คิดว่า ซูจี ก็คงถูกปล่อยออกมา ถ้ามีการเจรจากัน แต่ต้องจับตาดูว่าจะมีบทบาทการเมืองที่เป็นทางการหรือไม่
ส่วนสถานการณ์จะยืดเยื้อไหม ยืดเยื้อแน่ อย่างน้อยเดือนนี้ไม่สงบ ระหว่างนี้จะมีการชุมนุมมากขึ้นเรื่อยๆ ขยายวงกว้าง คงมีการปะทะกันทวีความรุนแรง และพอถึงจุดหนึ่งคงมีการเจรจากันหาข้อยุติทั้งสองฝ่าย
