ตราสัญลักษณ์ เชฟโรเลต “โบว์ไท” ซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างดีทั่วโลกในปัจจุบันนี้ ได้เปิดตัวขึ้นครั้งแรกในปลายปี พ.ศ. 2456 โดย วิลเลียม ซี ดูแรนท์ ผู้ร่วมก่อตั้งเชฟโรเลต แต่เรื่องราวความเป็นมาของตราสัญลักษณ์ ซึ่งเกี่ยวข้องกับแบรนด์เชฟโรเลตได้อย่างไรนั้น ยังเป็นเรื่องราวที่หลายคนสงสัยและพยายามตีความกันอยู่
ตำนานที่มาของโลโก้โบว์ไทจากการเล่าของ ดูแรนท์ นั้นเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย ซึ่งเขายืนยันด้วยตัวเองว่า ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการลวดลายของวอลเปเปอร์ที่โรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงปารีส
ตามข้อมูลในหนังสือ เดอะ เชฟโรเลต สตอรี่ (The Chevrolet Story) หนังสือพิเศษเพื่อเฉลิมฉลองโอกาสครบรอบ 50 ปีของเชฟโรเลตในปี พ.ศ. 2504 ระบุไว้ว่า
“โลโก้โบว์ไทของเชฟโรเลตเกิดขึ้นจากจินตนาการของ ดูแรนท์ ในช่วงที่เขาได้เดินทางท่องโลกในปี พ.ศ. 2541 ซึ่งในระหว่างนั้น เขาได้มีโอกาสเห็นรูปแบบของลายวอลเปเปอร์บนผนังของโรงแรมแห่งหนึ่งในฝรั่งเศส และได้ฉีกชิ้นส่วนของวอลเปเปอร์นั้นออกมาและนำไปให้เพื่อนของเขาดู ด้วยความเชื่อมั่นว่าลักษณะของลวดลายบนวอลเปเปอร์ชิ้นนั้นจะต้องเป็นตราสัญลักษณ์ที่ดีเยี่ยมสำหรับรถยนต์”
อย่างไรก็ตาม ได้มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับตำนานสัญลักษณ์โบว์ไทที่แตกต่างกันไปเกิดขึ้นมาภายหลัง ซึ่งแต่ละเรื่องก็มีความเป็นไปได้มากพอกัน เรื่องราวนี้ยังคงเป็นปริศนาต่อไปและอาจจะไม่สามารถสืบค้นความเป็นมาที่แท้จริงได้เลยก็เป็นได้ ซึ่งในหลายๆ เรื่องราวที่เล่าต่อกันมาก็มีอยู่ 2 เรื่องที่เล่าขานจากสมาชิกของตระกูลดูแรนท์เอง
เมื่อปี พ.ศ. 2472 มาร์เจอร์รี ลูกสาวของ ดูแรนท์ ได้เล่าถึงตำนานของสัญลักษณ์โบว์ไทในหนังสือ ‘พ่อของฉัน’ (My Father) ว่าบางครั้งพ่อของเธอชอบนำเศษกระดาษมาขีดเขียนเพื่อออกแบบสัญลักษณ์บนโต๊ะอาหาร ซึ่งมาร์เจอร์รีบอกเอาไว้ว่า “ดิฉันคิดว่าน่าจะเป็นคืนหนึ่งหลังจากที่เราทานซุปและไก่ทอดเป็นมื้อค่ำที่คุณพ่อได้ร่างแบบตราสัญลักษณ์ซึ๋งนำมาใช้กับรถยนต์เชฟโรเลตจนถึงทุกวันนี้”
จนกระทั่งกว่าครึ่งศตวรรษหลังจากนั้น เรื่องราวเกี่ยวกับต้นกำเนิดของสัญลักษณ์โบว์ไทอีกเรื่องหนึ่งก็ได้ถูกนำมาตีพิมพ์ใน เชฟโรเลต โปร แมเนจเม้นท์ แมกกาซีน (Chevrolet Pro Management Magazine) ในปี พ.ศ. 2529 โดยเรื่องราวนี้ได้รับการถ่ายทอดมาจากบทสัมภาษณ์แคทเธอรีน ซึ่งเป็นภรรยาของดูแรนท์ เมื่อ 13 ปีก่อนหน้า
โดยเธอเล่าถึงช่วงเวลาพักร้อนของเธอกับวิลเลียมที่เมือง ฮอต สปริงส์ ในรัฐเวอร์จิเนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ในปี พ.ศ. 2455 ขณะที่เขาและเธอกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ในห้องพักของโรงแรม วิลเลียมได้สังเกตเห็นบางสิ่งและร้องอุทานขึ้นมาว่า “ผมคิดว่าสัญลักษณ์นี้ต้องเป็นสัญลักษณ์ที่เหมาะสำหรับเชฟโรเลตอย่างแน่นอน” แต่น่าเสียดายที่ในขณะนั้นแคทเธอรีนมิได้กล่าวว่าสัญลักษณ์นั้นมีลักษณะอย่างไร หรือว่าได้ถูกนำมาใช้แบบไหน
แต่ละตำนานและเรื่องเล่าต่างๆ ที่ถูกถ่ายทอดต่อกันมานั้น กลายมาเป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่ทำให้ เคน คอฟแมน นักประวัติศาสตร์และบรรณาธิการของ เดอะ เชฟโรเลต รีวิว (The Chevrolet Review) ได้เสาะแสวงหาความจริงในเรื่องนี้ จนในที่สุด คอฟแมน ได้พบโฆษณาชิ้นหนึ่งที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ เดอะ คอนสติติวชั่น (The Constitution) ที่ตีพิมพ์ในเมืองแอตแลนต้า ฉบับวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2454
โดยโฆษณาชิ้นนั้นนำเสนอผลิตภัณฑ์ โคลเลทท์ เชื้อเพลิงกลั่นสำหรับการจุดไฟของบริษัท ซัทเทิร์น คอมเพรสต์ โคล คอมพานี ซึ่งตราสัญลักษณ์ของโคลเลทท์มีโบว์ไทคาดในลักษณะที่เหมือนกับสัญลักษณ์ของเชฟโรเลตที่เปิดตัวออกมาไม่นานหลังจากนั้น จริงๆ แล้วนี่คือโฆษณาในหนังสือพิมพ์ที่เหมือน หรือมีลักษณะคล้ายคลึงกับโฆษณาที่วิลเลียม ดูแรนท์และภรรยาของเขาเห็นในปีต่อมามีหรือไม่ ในรัฐที่มีระยะทางห่างขึ้นไปทางเหนือ 2-3 รัฐใช่หรือไม่ โดยเฉพาะเชฟโรเลต มอเตอร์ คอมพานี ก่อตั้งขึ้นเพียง 9 วันก่อนหน้านั้น
ทั้งนี้ ยังมีตำนานที่ถูกถ่ายทอดกันมาว่า ตราสัญลักษณ์เชฟโรเลตอาจได้แรงบันดาลใจมาจากสัญลักษณ์กากบาทบนธงชาติประเทศสวิตเซอร์แลนด์ อันเป็นสถานที่เกิดของ หลุยส์ เชฟโรเลต ซึ่งมีเชื้อสายฝรั่งเศส ในวันคริสต์มาสต์ปี พ.ศ. 2421 ณ เมือง ลา โช เดอ ฟงด์ เขตปกครอง โนชาเตล
ไม่ว่าตำนานไหนจะเป็นเรื่องราวที่แท้จริง แต่เพียง 2-3 ปีหลังจากนั้น สัญลักษณ์โบว์ไทของเชฟโรเลตก็ได้ปรากฎในหนังสือพิมพ์ วอชิงตัน โพสต์ ในวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2456 และนับเป็นหลักฐานชิ้นที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งแสดงให้เห็นถึงการใช้ตราสัญลักษณ์เชฟโรเลตสำหรับการตีพิมพ์เพื่อการโฆษณาแบรนด์เป็นครั้งแรก ในโฆษณาชิ้นนั้นมีคำโฆษณาสั้นๆ เขียนกำกับเอาไว้บนโลโก้ว่า
“มองหาสัญลักษณ์นี้” ซึ่งถือเป็นสิ่งที่ลูกค้าของเชฟโรเลตมองหาและให้ความไว้วางใจในคุณภาพของยานยนต์จากเชฟโรเลตตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ตลอดระยะเวลากว่าหนึ่งศตวรรษที่ผ่านมา สัญลักษณ์โบว์ไทได้มีการเปลี่ยนแปลงเรื่องสีและรายละเอียดอยู่บ้าง แต่สิ่งเดียวที่ไม่เคยเปลี่ยนคือรูปทรงโบว์ไทของตราสัญลักษณ์แห่งคุณภาพนี้ และเมื่อปี พ.ศ. 2547 เชฟโรเลต ได้เริ่มใช้สัญลักษณ์โบว์ไทเป็นสัญลักษณ์ของยานยนต์เชฟโรเลตในทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์หรือรถกระบะก็ตาม เพื่อเป็นการเน้นย้ำให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของแบรนด์ที่ถือได้ว่าเป็นผู้ผลิตยานยนต์ที่ดีที่สุดรายหนึ่งของโลก ซึ่งในปีพ.ศ. 2553 ที่ผ่านมา เชฟโรเลตมียอดจำหน่ายยานยนต์กว่า 4.25 ล้านคันใน 120 ประเทศทั่วโลก
ที่มา : เชฟโรเลต ประเทศไทย
ตำนานที่มาของโลโก้โบว์ไทจากการเล่าของ ดูแรนท์ นั้นเป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลาย ซึ่งเขายืนยันด้วยตัวเองว่า ได้รับแรงบันดาลใจมาจากการลวดลายของวอลเปเปอร์ที่โรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงปารีส
ตามข้อมูลในหนังสือ เดอะ เชฟโรเลต สตอรี่ (The Chevrolet Story) หนังสือพิเศษเพื่อเฉลิมฉลองโอกาสครบรอบ 50 ปีของเชฟโรเลตในปี พ.ศ. 2504 ระบุไว้ว่า
“โลโก้โบว์ไทของเชฟโรเลตเกิดขึ้นจากจินตนาการของ ดูแรนท์ ในช่วงที่เขาได้เดินทางท่องโลกในปี พ.ศ. 2541 ซึ่งในระหว่างนั้น เขาได้มีโอกาสเห็นรูปแบบของลายวอลเปเปอร์บนผนังของโรงแรมแห่งหนึ่งในฝรั่งเศส และได้ฉีกชิ้นส่วนของวอลเปเปอร์นั้นออกมาและนำไปให้เพื่อนของเขาดู ด้วยความเชื่อมั่นว่าลักษณะของลวดลายบนวอลเปเปอร์ชิ้นนั้นจะต้องเป็นตราสัญลักษณ์ที่ดีเยี่ยมสำหรับรถยนต์”
อย่างไรก็ตาม ได้มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับตำนานสัญลักษณ์โบว์ไทที่แตกต่างกันไปเกิดขึ้นมาภายหลัง ซึ่งแต่ละเรื่องก็มีความเป็นไปได้มากพอกัน เรื่องราวนี้ยังคงเป็นปริศนาต่อไปและอาจจะไม่สามารถสืบค้นความเป็นมาที่แท้จริงได้เลยก็เป็นได้ ซึ่งในหลายๆ เรื่องราวที่เล่าต่อกันมาก็มีอยู่ 2 เรื่องที่เล่าขานจากสมาชิกของตระกูลดูแรนท์เอง
เมื่อปี พ.ศ. 2472 มาร์เจอร์รี ลูกสาวของ ดูแรนท์ ได้เล่าถึงตำนานของสัญลักษณ์โบว์ไทในหนังสือ ‘พ่อของฉัน’ (My Father) ว่าบางครั้งพ่อของเธอชอบนำเศษกระดาษมาขีดเขียนเพื่อออกแบบสัญลักษณ์บนโต๊ะอาหาร ซึ่งมาร์เจอร์รีบอกเอาไว้ว่า “ดิฉันคิดว่าน่าจะเป็นคืนหนึ่งหลังจากที่เราทานซุปและไก่ทอดเป็นมื้อค่ำที่คุณพ่อได้ร่างแบบตราสัญลักษณ์ซึ๋งนำมาใช้กับรถยนต์เชฟโรเลตจนถึงทุกวันนี้”
จนกระทั่งกว่าครึ่งศตวรรษหลังจากนั้น เรื่องราวเกี่ยวกับต้นกำเนิดของสัญลักษณ์โบว์ไทอีกเรื่องหนึ่งก็ได้ถูกนำมาตีพิมพ์ใน เชฟโรเลต โปร แมเนจเม้นท์ แมกกาซีน (Chevrolet Pro Management Magazine) ในปี พ.ศ. 2529 โดยเรื่องราวนี้ได้รับการถ่ายทอดมาจากบทสัมภาษณ์แคทเธอรีน ซึ่งเป็นภรรยาของดูแรนท์ เมื่อ 13 ปีก่อนหน้า
โดยเธอเล่าถึงช่วงเวลาพักร้อนของเธอกับวิลเลียมที่เมือง ฮอต สปริงส์ ในรัฐเวอร์จิเนีย ประเทศสหรัฐอเมริกา ในปี พ.ศ. 2455 ขณะที่เขาและเธอกำลังอ่านหนังสือพิมพ์ในห้องพักของโรงแรม วิลเลียมได้สังเกตเห็นบางสิ่งและร้องอุทานขึ้นมาว่า “ผมคิดว่าสัญลักษณ์นี้ต้องเป็นสัญลักษณ์ที่เหมาะสำหรับเชฟโรเลตอย่างแน่นอน” แต่น่าเสียดายที่ในขณะนั้นแคทเธอรีนมิได้กล่าวว่าสัญลักษณ์นั้นมีลักษณะอย่างไร หรือว่าได้ถูกนำมาใช้แบบไหน
แต่ละตำนานและเรื่องเล่าต่างๆ ที่ถูกถ่ายทอดต่อกันมานั้น กลายมาเป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่ทำให้ เคน คอฟแมน นักประวัติศาสตร์และบรรณาธิการของ เดอะ เชฟโรเลต รีวิว (The Chevrolet Review) ได้เสาะแสวงหาความจริงในเรื่องนี้ จนในที่สุด คอฟแมน ได้พบโฆษณาชิ้นหนึ่งที่ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ เดอะ คอนสติติวชั่น (The Constitution) ที่ตีพิมพ์ในเมืองแอตแลนต้า ฉบับวันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2454
โดยโฆษณาชิ้นนั้นนำเสนอผลิตภัณฑ์ โคลเลทท์ เชื้อเพลิงกลั่นสำหรับการจุดไฟของบริษัท ซัทเทิร์น คอมเพรสต์ โคล คอมพานี ซึ่งตราสัญลักษณ์ของโคลเลทท์มีโบว์ไทคาดในลักษณะที่เหมือนกับสัญลักษณ์ของเชฟโรเลตที่เปิดตัวออกมาไม่นานหลังจากนั้น จริงๆ แล้วนี่คือโฆษณาในหนังสือพิมพ์ที่เหมือน หรือมีลักษณะคล้ายคลึงกับโฆษณาที่วิลเลียม ดูแรนท์และภรรยาของเขาเห็นในปีต่อมามีหรือไม่ ในรัฐที่มีระยะทางห่างขึ้นไปทางเหนือ 2-3 รัฐใช่หรือไม่ โดยเฉพาะเชฟโรเลต มอเตอร์ คอมพานี ก่อตั้งขึ้นเพียง 9 วันก่อนหน้านั้น
ทั้งนี้ ยังมีตำนานที่ถูกถ่ายทอดกันมาว่า ตราสัญลักษณ์เชฟโรเลตอาจได้แรงบันดาลใจมาจากสัญลักษณ์กากบาทบนธงชาติประเทศสวิตเซอร์แลนด์ อันเป็นสถานที่เกิดของ หลุยส์ เชฟโรเลต ซึ่งมีเชื้อสายฝรั่งเศส ในวันคริสต์มาสต์ปี พ.ศ. 2421 ณ เมือง ลา โช เดอ ฟงด์ เขตปกครอง โนชาเตล
ไม่ว่าตำนานไหนจะเป็นเรื่องราวที่แท้จริง แต่เพียง 2-3 ปีหลังจากนั้น สัญลักษณ์โบว์ไทของเชฟโรเลตก็ได้ปรากฎในหนังสือพิมพ์ วอชิงตัน โพสต์ ในวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2456 และนับเป็นหลักฐานชิ้นที่เก่าแก่ที่สุดซึ่งแสดงให้เห็นถึงการใช้ตราสัญลักษณ์เชฟโรเลตสำหรับการตีพิมพ์เพื่อการโฆษณาแบรนด์เป็นครั้งแรก ในโฆษณาชิ้นนั้นมีคำโฆษณาสั้นๆ เขียนกำกับเอาไว้บนโลโก้ว่า
“มองหาสัญลักษณ์นี้” ซึ่งถือเป็นสิ่งที่ลูกค้าของเชฟโรเลตมองหาและให้ความไว้วางใจในคุณภาพของยานยนต์จากเชฟโรเลตตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ตลอดระยะเวลากว่าหนึ่งศตวรรษที่ผ่านมา สัญลักษณ์โบว์ไทได้มีการเปลี่ยนแปลงเรื่องสีและรายละเอียดอยู่บ้าง แต่สิ่งเดียวที่ไม่เคยเปลี่ยนคือรูปทรงโบว์ไทของตราสัญลักษณ์แห่งคุณภาพนี้ และเมื่อปี พ.ศ. 2547 เชฟโรเลต ได้เริ่มใช้สัญลักษณ์โบว์ไทเป็นสัญลักษณ์ของยานยนต์เชฟโรเลตในทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์หรือรถกระบะก็ตาม เพื่อเป็นการเน้นย้ำให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของแบรนด์ที่ถือได้ว่าเป็นผู้ผลิตยานยนต์ที่ดีที่สุดรายหนึ่งของโลก ซึ่งในปีพ.ศ. 2553 ที่ผ่านมา เชฟโรเลตมียอดจำหน่ายยานยนต์กว่า 4.25 ล้านคันใน 120 ประเทศทั่วโลก
ที่มา : เชฟโรเลต ประเทศไทย
