ถ้านึกถึงสภาพของรถที่มีอายุ 80 ปีขึ้นไป คงเป็นรถที่แทบจะเหลือแต่ซากจนไม่รู้ว่าครั้งหนึ่งมันเคยมีหน้าตาอย่างไร เช่นเดียวกับคนเรายิ่งมีอายุมากขึ้นยิ่งโหยหาอดีตที่ผ่านมา ยิ่งเป็นชีวิตในวัยหลังเกษียณหลายคนคงรู้สึกว่างเปล่า แต่ไม่ใช่สำหรับ พ.ต.อ.แสวง จิรานุวัฒน์ อดีตผู้กำกับการสถานีตำรวจนครบาลบางรักในวัย 83 ปี อาจจะเป็นเพราะเสน่ห์ของรถโบราณที่รักยิ่งคันนี้
ย้อนกลับไปสมัยหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 กระแสนิยมแบบอเมริกากำลังมาแรงทั้ง ของเก่าจึงถูกทิ้งไม่ได้รับความสนใจ รวมถึงบรรดารถถูกทิ้งขว้างอยู่ตามถนนในเมืองกรุงเกลื่อนกลาด หากแต่นายตำรวจหนุ่มผู้นี้กลับประทับใจ และทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะใจเจ้าของรถยนต์สัญชาติอิตาลี Fiat Tipo ปี 1926 และความสำเร็จก็มาเยือนเมื่อเขาได้พยายามด้วยวิถีแห่งมิตรภาพ
"ผมเป็นสารวัตรอยู่โรงพักกลางสน.พลับพลาไชย ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เลิกใหม่ๆ ประมาณ 4-5 ปีนะ ผมไปตรวจท้องที่ตอนเย็น ผมก็ไปยืนอยู่ที่หน้าโรงหนังเฉลิมเขต ใกล้สะพานกษัตริย์ศึก ผมก็เห็นรถคันนี้มันผ่านมา มันลากไปด้วยนะ เจ้าของเค้ามีอู่ซ่อมรถขับคันนี้ไปฉุดไปลากรถรุ่นใหม่มาซ่อม หลังคาผ้าขาดวิ่น พะรุงพะรัง เหลือแต่โครงหลังคา แต่เพราะผมสนใจรถคันนี้ผมก็ตามไป ยังว่าเอ๊!..ทำไมกำลังมันแรงดีจังเลย สงสัยจะเป็นรถโบราณเพราะล้อมันผิดปกติ ล้อเป็นล้อเกวียน ล้อเกวียนอย่างนี้มี 2 ล้อนะ เป็นล้อหน้า ข้างหลังไม่มี ข้างหลังก็ใช้ล้อซี่ลวดของมอริส มันเล็กกว่า หน้ารถก็แหงนเชิด ผมก็ตามเค้าไปถึงอู่"
"หลังจากที่ผมได้รถมาแล้ว ผมก็ขับไปตรวจท้องที่ ทั้งๆ ที่พะรุงพะรังนี่ จนกระทั่งเค้าเรียกผมว่า สารวัตรรถเก่า ตอนนั้นยังไม่ได้ซ่อมนะ หลังจากนั้นอีกหลายเดือนผมก็ไปหาอู่ซ่อมก็ไปที่บางรัก เจ้าของรับซ่อมให้เราด้วยความเกรงใจ เพราะเป็นอู่ซ่อมรถใหม่ กลัวคนเห็นรถเก่าโทรมแล้วคิดว่าอู่จะเจ๊ง เค้าก็บอกว่าเอาอย่างนี้ได้มั๊ย ผมจะเอารถไปไว้ก้นอู่ผม แล้วก็เอาม่านกั้นไม่ให้ใครเห็น ผมก็บอกได้ ขอให้ลื้อซ่อมให้อั๊วะแล้วกัน"
"ตัวถังนี่ของเดิมนะแข็งแรง รูปร่างมันยังดีอยู่ เพียงแค่ตัวถังผุหมดแล้ว ได้เครื่องยนต์เท่านั้นเอง ขนาดเครื่องยนต์ก็ 800 ซีซี ทีนี้เราก็ให้ช่างเค้าปะผุ ก็รื้อใหม่หมดนะ พอปะแล้วก็ต้องกรอให้เนื้อมันเสมอ กว่าเนื้อจะเสมอก็ต้องทำทีละรูๆ อะไหล่ก็ไปหาเอา ซื้อเก็บไว้ๆ ของเหล่านี้มันไม่มีแล้ว นอกจากเราฟลุคไปหาแถววรจักร ผมก็ไปได้จากแถววรจักร ก็ซื้อหาเอามาเก็บ"
แม้จะถูกดันไปเก็บไว้ด้านหลังเพชรเม็ดนี้ ก็ยังคงส่องประกายกระทั่งต้องตาต้องใจผู้สูงศักดิ์ และเศรษฐีทั้งไทยและเทศไม่ขาดสายตั้งแต่ยังซ่อมไม่เสร็จ เหมือนมีการประมูล จาก 60,000 เพิ่มขึ้นเป็น 65,000 เรื่อยมาจนปัจจุบันนับไม่ถ้วนแล้วว่ามีกี่คนที่เข้ามาหา ราคาก็ยังคงเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ล่าสุดท่านผู้การเล่าให้ฟังว่าเจ้า Fiat Tipo คันนี้ราคาสูงถึง 14 ล้านบาท เพราะคนนิยมมากยิ่งเก่ายิ่งสูงค่า ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเหลือรถรุ่นนี้อยู่เพียงคันเดียวในเอเชีย ซึ่งประวัติการเข้ามาในเมืองไทยนั้นไม่ชัดเจน
"ประวัติรถนี่ผมไปค้นที่กองทะเบียนก็ไม่มีนะ ไม่รู้ได้มายังไง แต่เจ้าของอู่เค้าก็ตีทะเบียนไว้ มันเริ่มตีทะเบียนเมื่อปี 2489 สงครามโลกครั้งที่ 2 เลิก ก่อนหน้านั้นการทะเบียนของเรายังไม่มี ของกรมตำรวจยังไม่มีเป็นหลักเป็นฐานอะไร เมื่อก่อนในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 นี่ผมเรียนอยู่ที่ธรรมศาสตร์ และทำงานด้วย ตอนนั้นมีรถรุ่นก่อนสงครามฯ วิ่งอยู่หลายคันน่ะ แต่ว่าอยู่ในมือของคนมีสตางค์ทั้งนั้น เค้าก็ใช้กันมาอย่างนั้นน่ะแบบไม่มีทะเบียน และไอ้รถนี่มันก็เข้ามาก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ผมเข้าใจว่าจะมาจากอินเดีย เพราะว่าอินเดียมีเอเย่นต์รถหลายยี่ห้อ และก็คงจะเข้ามานานก่อนสงครามโลกครั้ง ที่ 2 เลิก"
"เสน่ห์มันสวยไปอีกแบบหนึ่ง คนโบราณเค้าสร้างปีหนึ่งๆ ไม่กี่คัน รถคันนี้นะผมได้ข่าวมาว่ารุ่นของมันประมาณ 5 พันคัน หรือ 5 ร้อยคัน เท่านั้นเอง เค้าทำมากไม่ได้ เมื่อก่อนนี้เครื่องไม้เครื่องมือเทคโนโลยี ไม่เหมือนเดี๋ยวนี้ การสร้างโดยมากจะใช้มือสร้างมากกว่า นี่กว่าจะได้คันหนึ่งๆ แล้วเค้าคิดสร้างแต่ละรุ่น รถสมัยโบราณเมื่อใครผลิตรูปแบบออกมาเค้าจะตามกัน ยี่ห้ออื่นเค้าจะตามกัน เสน่ห์ของมันมีความสวยงาม คนรักของเก่าถึงจะเห็นว่ามันสวยยังไง"
สภาพรถในปัจจุบันของเจ้า Fiat Tipo นี้ยังถือว่าแข็งแรงมากเมื่อเทียบกับอายุอานามของมันในวัยเกือบ 80 ปี เช่นเดียวกับผู้เป็นเจ้าของซึ่งยังคงกระฉับกระเฉกแววตาเปี่ยมไปด้วยประกายความภาคภูมิใจในรถคันนี้ทุกครั้งที่เอ่ยถึง และความรู้สึกนี้จะคงอยู่ต่อไปอีกนาน
**ผู้สนใจเข้าชมงาน Motor Expo สามารถมารับบ้ตรได้ท่านละ 5 ใบที่หนังสือพิมพ์ผู้จัดการ โทร.02-6294488 ตั้งแต่วันนี้จนกว่าบัตรจะหมด**
