ชาวบ้านบางปะกงยังคงใช้ชีวิตร่วมฝูงลิงแสมบริเวณปากอ่าวแม่น้ำบางปะกงตามปกติ

ฉะเชิงเทรา - ชาวบ้านบางปะกงยังคงใช้ชีวิตร่วมกับฝูงลิงแสมที่เข้ามาอาศัยอยู่ตามป่าชายเลนบริเวณปากอ่าวแม่น้ำบางปะกง จ.ฉะเชิงเทรา ตามปกติโดยไม่หวั่นโรคระบาดฝีดาษลิง เผยพฤติกรรมลิงแสมแค่ซุกซนแต่ไม่เคยเข้ามาสัมผัสใกล้ชิดกับคน

จากกรณีที่มีการเผยแพร่ข่าวเกี่ยวกับการพบผู้ติดเชื้อฝีดาษลิงในหลายประเทศจนสร้างความตื่นตระหนกไปทั่ว และยังส่งผลกระทบต่อบรรยากาศการท่องเที่ยวในหลายพื้นที่ของประเทศไทย โดยเฉพาะบรรยากาศการท่องเที่ยวบนเขาสามมุข ที่มีลิงแสมเป็นจำนวนมาก และถือเป็นสัญลักษณ์สำคัญของเขาสามมุข จ.ชลบุรี ที่พลอยเงียบจนทำให้ยอดขายอาหารลิงหายแล้ว 90% นั้น

วันนี้ (31 พ.ค.) ผู้สื่อข่าวประจำ จ.ฉะเชิงเทรา ได้ลงพื้นที่ตรวจสอบบริเวณปากอ่าวแม่น้ำบางปะกง อ.บางปะกง ซึ่งมีฝูงลิงแสมอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากทั้งด้านฝั่งตะวันตกของลำน้ำ และฝั่งตะวันออกติดกับพื้นที่ ต.คลองตำหรุ อ.เมือง จ.ชลบุรี พบว่า ชาวบ้านในพื้นที่ยังคงใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับฝูงลิงที่แยกฝูงเข้ามาอยู่ในหมู่บ้าน และตามป่าแสมตามปกติ

แม้ล่าสุดจะมีข่าวการพบผู้ป่วยแล้วจำนวน 494 ราย ใน 32 ประเทศ และยังมีการรายงานข่าวผ่านสื่อต่างๆ เรื่องผู้ติดเชื้อฝีดาษลิงที่เดินทางผ่านมาต่อเครื่องบินในประเทศไทยเพื่อมุ่งหน้าไปยังประเทศออสเตรเลีย จนทำให้มีลูกเรือของสายการบินแห่งหนึ่งเข้าข่ายเสี่ยงสัมผัสสูงถึง 12 รายก็ตาม


โดยพบว่าฝูงลิงแสมบริเวณปากอ่าวแม่น้ำบางปะกง ยังคงออกมานั่งผึ่งแดดยามเช้าและในเวลาเย็นบริเวณถนนภายในชุมชน ต.ท่าข้าม ทั้งในพื้นที่ ม.1 ม.2 และ ม.3 รวมถึง ต.ท่าข้าม อ.บางปะกง ตามปกติ และยังพากันออกมานั่งคอยคอยอาหารจากผู้คนที่สัญจรไปมา

นางคำพอง เหลืองงาม อายุ 47 ปี ชาว จ.อุบลราชธานี ที่เข้ามาทำงานในโรงงานเขต อ.บางปะกง บอกว่า ทุกวันตนเองจะต้องขับรถผ่านบริเวณถนนที่มีลิงแสมอาศัยอยู่เป็นจำนวนมากถึง 200 ตัว แต่ยังไม่รู้สึกวิตกวังวลเกี่ยวกับโรคระบาดที่เกิดขึ้นในต่างประเทศมากนัก เนื่องจากลิงในพื้นที่ยังไม่มีอาการผิดปกติแต่อย่างใด

โดยลิงที่ตายในพื้นที่ส่วนใหญ่มักเกิดจากการถูกรถทับเนื่องจากมานั่งรออาหารอยู่ริมถนน อีกทั้งลิงแสม เป็นลิงที่มีนิสัยไม่ดุร้าย และไม่ทำร้ายคนจึงทำให้มีคนใจดีนำผลไม้และอาหารมากองให้กินริมถนนเป็นประจำ


เช่นเดียวกับ นายปรีชา สุวรรณ์ อายุ 78 ปี ชาว ต.ท่าข้าม บอกว่า ขณะนี้ชาวบ้านในพื้นที่ยังไม่มีความรู้สึกหวาดกลัวกับโรคระบาดที่เกิดขึ้นแต่อย่างใด เพราะยังมีความเชื่อว่าเป็นโรคที่เกิดขึ้นในพื้นที่ห่างไกล อีกทั้งชาวบ้านไม่ได้เข้าไปสัมผัสใกล้ชิดกับลิงแสมโดยตรง

เนื่องจากพื้นที่ที่มีลิงแสมอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก คือบริเวณพื้นที่ป่าชายเลน และลิงเหล่านี้จะจับปูแสมและปูเปี้ยวกินเป็นอาหารในช่วงน้ำลง อีกทั้งปัจจุบันฝูงลิงแสมได้ลดจำนวนไปมาก จากการก่อสร้างโรงงานและบ้านเรือน รวมถึงการถางป่าทำนากุ้ง จึงไม่ต้องเกรงว่าจะเกิดโรคระบาดขึ้นได้โดยง่าย