กาญจนบุรี - ผอ.สบอ.3 (บ้านโป่ง) ไวยาวัจกรวัดป่าหลวงตาบัว หรือวัดเสือ ตั้งโต๊ะเจรจาขนย้ายสัตว์ป่าของกลางอีกรอบผ่านฉลุย พร้อมประสานมูลนิธิสืบฯ และมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่าเข้าตรวจสอบ เหตุกวางมีการผสมพันธุ์ออกลูกอีกเพียบ พบ “หลวงตามหาบัว” มอบกวางรูซ่าให้ “หลวงตาจันทร์” เลี้ยงดูเมื่อปี 51 จำนวน 25 ตัว
เมื่อเวลา 15.30 น.วันนี้ (5 ก.ค.) นานยรรยง เลขาวิจิตร ผู้อำนวยการสำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 3 (บ้านโป่ง) พร้อมด้วย นายวิรุฬห์ ศรีสนิท ผู้อำนวยการส่วนอนุรักษ์สัตว์ป่า สำนักบริหารพื้นที่อนุรักษ์ที่ 3 (บ้านโป่ง) นายสิขกพงษ์ กระแจะจันทร์ หัวหน้าเขตห้ามล่าสัตว์ป่าอุทยานสมเด็จพระศรีนครินทร์ อ.เมือง จ.กาญจนบุรี
ได้เข้าพบ นายศิริ หวังบุญเกิด ไวยาวัจกร และนายสายหยุด เพ็งบุญชู ทนายความ วัดป่าหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน หรือวัดเสือ หมู่ 5 ต.สิงห์ อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี เพื่อเจรจาดำเนินการขนย้ายสัตว์ป่าของกลางที่ยังมีอยู่ภายในวัดประกอบด้วย ละมั่ง สัตว์ป่าสงวนลำดับที่ 6 เก้ง สัตว์ป่าสงวน ลำดับที่ 14 และกวางป่า สัตว์ป่าคุ้มครองลำดับที่ 14 ผลการเจรจาผ่านไปด้วยดีโดยใช้เวลาประมาณ 30 นาที โดยมีจิตอาสาชาวต่างชาติที่เคยเลี้ยงเสือเข้าร่วมรับฟังด้วย
โดยในวงการเจรจา นายศิริ หวังบุญเกิด ไวยาวัจกรได้แจ้งให้ทราบว่า ทางวัดยินดีที่จะให้กรมอุทยานฯ เข้ามาขนย้ายสัตว์ป่าที่มีอยู่ แต่เนื่องจากเมื่อปี 2551 หลวงตามหาบัว ญาณสัมปัญโน หรือหลวงตาบัว ได้นำกวางรูซ่า มามอบให้แก่หลวงตาจันทร์เพื่อให้เลียงดู จำนวน 25 ตัว โดยนำภาพมายืนยันต่อเจ้าหน้าที่ ภายหลังกวางรูซ่า และกวางป่าของกลางได้มีการผสมพันธุ์จนมีลูกออกมาจำนวนมาก
ดังนั้น ก็ขอให้ตรวจสอบให้แน่ชัดว่ากวางตัวไหนคือกวางป่าของกลาง โดยก่อนมีการขนย้ายตนจะได้เชิญเจ้าหน้าที่มูลนิธิสืบนาคะเสถียร รวมทั้ง นายเอ็ดวิน วิค ประธานมูลนิธิเพื่อนสัตว์ป่า เดินทางมาร่วมตรวจสอบร่วมกับเจ้าหน้าที่กรมอุทยานฯ ด้วย ซึ่งทาง นายยรรยง ก็ไม่ได้ขัดข้องแต่อย่างใด
สำหรับสัตว์ป่าของกลางที่เจ้าหน้าที่กรมอุทยานฯ เข้ามาตรวจนับเมื่อไม่นานมานี้ ประกอบด้วย ละอง หรือละมั่ง จำนวน 39 ตัว ของกลางในบัญชีที่ต้องขนย้าย จำนวน 20 ตัว กวางป่า จำนวน 83 ตัว ของกลางในบัญชีที่จะต้องขนย้าย จำนวน 11 ตัว สำหรับเก้งหม้อ ที่สามารถนับได้ในวันดังกล่าว จำนวน 4 ตัว แต่ของกลางในบัญชีมีจำนวน 8 ตัว ส่วนสาเหตุที่ไม่สามารถนับได้เนื่องจากเก้งได้กระจายไปอยู่ตามชายป่าเชิงเขาจึงทำให้ไม่สามารถนับได้ โดยการเจรจากันในครั้งนี้ยังไม่มีการนัดหมายว่าจะเข้ามาขนย้ายในวันไหน
ทั้งนี้ อาสาสมัครสาวชาวออสเตรเลียที่สามารถพูดภาษาไทยได้แต่ไม่มากนัก เปิดเผยว่า ตนเข้ามาเป็นจิตอาสาเลี้ยงเสือโคร่งมาแล้ว 7 ปี ตนรู้สึกคิดถึง และเป็นห่วงเสือที่นำไปไว้ที่จังหวัดราชบุรีเป็นอย่างมาก และเชื่อว่าเสือเหล่นั้นก็คงคิดถึงพวกตนที่เคยเลี้ยงเขามาตั้งแต่เล็กเช่นกัน ซึ่งหากเป็นไปได้ก็ต้องการให้นำเสือโคร่งทั้งหมดนำกลับมาไว้ที่วัดดังเดิม เพราะมีสถานที่ที่กว้างขวาง เสือสามารถวิ่งเล่นได้อย่างมีความสุข ซึ่งต่างจากแหล่งที่อยู่ของเสือในปัจจุบันเป็นอย่างมาก
