ครูผู้เสียสละ..ห้องเรียนเคลื่อนที่บนภูหมันขาว จ.เลย

เลย-16 ม.ค.ของทุกปี เนื่องในวันครูแห่งชาติ ทีมข่าวASTV ผู้จัดการ จะพา ไปสัมผัสชีวิตคุณครูสาวสองคน ที่มีจิตวิญญาณครูอย่างเต็มเปี่ยม มุ่งมั่นในการสอนและทำหน้าที่ทุกอย่างในโรงเรียนซึ่งอยู่พื้นที่ที่เรียกว่า ชายขอบจังหวัดเลย-เพชรบูรณ์ ในโรงเรียนห้องเรียนเคลื่อนที่บ้านหมันขาว จังหวัดเลย ซึ่งคุณครูทั้งสองหวังเป็นแบบอย่างที่ดีให้เด็กได้เรียนรู้การต่อสู้ชีวิตอย่างอดทน และเสียสละ ไม่หวาดหวั่นต่อความยากลำบาก ในการเป็นครูโรงเรียนที่ห่างไกลความเจริญ

เด็กไทยชนเผ่าลัวะและเผาถิ่น บนยอดเขาสูงกว่า 1,400 เมตร จากระดับน้ำทะเล อยู่ห่างจากตัวจังหวัดเลยกว่า 170 กิโลเมตร ในพื้นที่ชายขอบจังหวัดเลยและเพชรบูรณ์ เด็กเหล่านี้ต้องอาศัยห้องเรียนเคลื่อนที่บ้านหมันขาว โรงเรียนเย็นศิระบ้านหมากแข้ง ตำบลกกสะทอน อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย เป็นโรงเรียนเพื่อเข้าศึกษาตามระบบ ...

ซึ่งห้องเรียนเคลื่อนที่บ้านหมันขาวแห่งนี้ มีอาคารเรียนเดียว ไม่มีน้ำประปาและไฟฟ้า ต้องใช้น้ำซับจากภูเขา และแผงโซล่าเซลแทน โดยมีคุณครู 3 คน ดูแลเด็กนักเรียนราว 80 คน คือครูวีระพงษ์ พลเยี่ยม ครูศิริสุดา คณะศิริวงศ์ และครูเนตรชนก มะนู

แม้เป็นเพียงพนักงานราชการ แต่สำหรับคุณครูผู้หญิงทั้ง 2 คน ต่างตั้งใจเดินทางมาอยู่ที่นี่ อย่างมุ่งมั่นที่จะทำหน้าที่คุณครู เพื่อให้เด็กเหล่านี้ได้รับความรู้ มีโอกาสทางการศึกษาเช่นเดียวกับเด็กในพื้นที่อื่นๆ

หน้าที่คุณครูที่ห้องเรียนเคลื่อนที่บ้านหมันขาวแห่งนี้ ไม่เพียงต้องทำหน้าที่ถ่ายทอดวิชาความรู้ ด้วยจิตวิญญาณครูอย่างเต็มเปี่ยมเท่านั้น แต่ยังต้องทำหน้าที่ทุกอย่างในโรงเรียน ทั้งเป็นแม่ครัว ภารโรง และช่าง หวังเป็นแบบอย่างที่ดีให้เด็กได้เรียนรู้การต่อสู้ชีวิตอย่างอดทน ด้วยความเสียสละ ไม่หวาดหวั่นต่อความยากลำบาก ในการเป็นครูโรงเรียนที่ห่างไกลความเจริญ

นอกจากเด็กๆ ได้รับการสอนที่ไม่แตกต่างจากโรงเรียนทั่วไปแล้ว สิ่งที่คุณครูทั้งสอง ต้องการที่สุด คือการสนับสนุนของรัฐบาลที่เข้าถึงเด็กด้อยโอกาสให้ได้รับการดูแล ทั้งด้านอาคารสถานที่เรียน สื่อการเรียนการสอน ตลอดจนกำลังใจสำหรับคุณครูในถิ่นธุรกันดาร

คุณครูทั้งสอง เชื่อมั่นว่าทุกคนที่มีจิตวิญญาณของความเป็นครู ต่างต้องการสร้างเด็กและเยาวชนของชาติให้มีคุณภาพที่ดีทั้งกายและใจ และต่างต้องการเห็นเด็กได้รับโอกาสที่ดีอย่างเท่าเทียม

ความหวังสูงสุดของคนเป็นครูทั้งสองในเวลานี้ จึงอยากเห็นการพัฒนาของโรงเรียนเล็กๆ ในทุกด้าน ซึ่งเชื่อว่าหากทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องให้ความสำคัญร่วมกันสนับสนุน และพัฒนาคุณภาพทั้งสื่อการสอนเพื่อเด็ก งบประมาณเพื่อการศึกษา และสุขอนามัยของเด็กอย่างแท้จริง รวมทั้งตัวคุณครูที่พร้อมเสียสละ...ศักยภาพภาพของเด็กในทุกพื้นที่ จะไม่แตกต่างกันอีกต่อไป