ตาก- หนุ่มใหญ่ อดีต “นักรบดำ” ขับ 3 ล้อเครื่อง รณรงค์ทั่วประเทศต้านโรคเอดส์ ทั่วประเทศ ถึงริมเมย ชายแดนไทย-พม่า
วันนี้ (31 ส.ค.51)นายนรรถพล ทองวัน หรือวันชัย อายุ 46 ปี พื้นเพเดิมอยู่บ้านเลขที่ 111 หมู่ 3 ตำบลดงขุย อ.ชนแดน จ.เพชรบูรณ์ ได้ขับขี่รถสามล้อแดงติดเครื่องยนต์ทะเบียน กพก.56 พช. ที่ตกแต่งด้วยธงชาติ-ธงเหลือง-และธงฟ้า พร้อมเขียนข้อความรอบรถ ว่าต่อต้านภัยเอดส์และให้ตรวจเลือด รวมทั้งการเปิดเพลง ได้เดินทางมาถึงชายแดนไทย-พม่า อ.แม่สอด จ.ตาก โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อรณรงค์ต่อต้านภัยเอดส์ ซึ่งได้มีการแจกถุงยางอนามัยและใบปลิว ที่ให้ความรู้และความเข้าใจ พิษภัยและอันาตรายของโรคเอดส์ ให้กับนักเรียนตามสถานศึกษาต่างๆรวมทั้งประชาชนทั่วไป
นายนรรถพล ได้ถือไมค์ประกาศให้คนไทยระมัดระวังโรคเอดส์ เพราะหากติดแล้วจะเป็นความร้ายแรงกับสังคมและมีชีวิตที่ทุกข์ทรมาน จึงควรป้องกันทุกรูปแบบ นอกจากนี้ยังแตกกายด้วยเสื้อผ้าที่มีข้อความว่า “ ไม่สูบบุหรี่-ไม่เสพยาเสพติด-และไม่สำล่อน” เป็นบุรุษไร้มลพิษ เดินทางรณรงค์ต่อต้าน และให้ความรู้ประชาชนเกี่ยวกับพิษภัยของโรคเอดส์ มาตั้งแต่ปี 2535-2551 กว่า 16 ปี ไปมาแล้วเกือบทั่วทุกจังหวัดของประเทศไทย ระยะทางการเดินทางไกลนับ 100,000 กิโลเมตร (ยกเว้น 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้)
นายนรรถพล ทองวันหรือวันชัย กล่าวว่า ตนเองอยู่คนเดียว ไม่มีครอบครัว(ไม่มีลูก-เมีย)ในปี 2527 ดั้งเดิมนั้นตนเองเป็นทหารเกณฑ์เมื่อปลดประจำการก็เข้ามาเป็นทหารพรานหรือที่เรียกว่านักรบสีดำ ในปี 2529 ต่อมาได้ลาออกและมาประกอบอาชีพขี่มอเตอร์ไซค์รับจ้าง การเข้ามาสู่การช่วยเหลือสังคมในการต่อต้านภัยเอดส์เนื่องจาก ในปี 2535 มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งติดเชื้อ HIV เป็นเอดส์และเสียชีวิต
ดังนั้นตนเองจึงตัดสินใจที่จะทำในสิ่งที่อยากทำ คือ การออกรณรงค์ต่อต้านสร้างความรู้ความเข้าใจและผลกระทบกับการติดเชื้อเอดส์ไปทั่วประเทศ ตั้งแต่ปี 2535 จนถึงปี 2551 วันนี้เป็นเวลากว่า 16 ปีแล้วที่จะทำงานช่วยเหลือสังคมแบบนี้ และ 16 ปีที่ผ่านมานั้น ตนเองได้เดินทางไปทั่วทุกจังหวัดแล้วและที่ชายแดนไทย-พม่า อ.แม่สอด จ.ตาก และจังหวัดแม่ฮ่องสอน เป็นจังหวัดสุดท้าย แต่ที่ยังไม่ได้เดินทางไปนั้นมีเพียง 3 จังหวัดชายแดนใต้เท่านั้น เพราะเกรงว่าจะอันตรายเนื่องจากคนร้ายไม่มีเป้าหมายไม่เลือกเหยื่อ ดังนั้น ตนเองจึงยังไม่ได้ไปเพราะไม่ปลอดภัย
นายนรรถพล กล่าวต่อว่า สำหรับงบประมาณที่ใช้ดำเนินการ มาจากผู้บริจาคและหน่วยงานด้านสาธารณสุขรวมทั้งผู้ที่เห็นว่าตนเองทำเพื่อสังคมจริงๆ โดยส่วนใหญ่เป็นค่าน้ำมันรถ และ เวลาไปที่ไหนก็จะขอนอนวัด กินข้าววัด ในช่วงแรกๆที่ออกรณรงค์ทำหน้าที่เพื่อช่วยสังคม ได้ถูกข้อกล่าวหาจากสังคมและประชาชนที่พบเห็นว่า ตนเองเป็นคนบ้า จึงให้แพทย์-พยาบาล ได้นำไปตรวจสภาพจิตมาแล้วบอกว่า สภาพจิตปกติ และมีความตั้งใจจริงที่จะรณรงค์ต้านภัยเอดส์ กระทรวงสาธารณสุขก็อนุญาตให้ออกรณรงค์ได้ และได้สนับสนุนเงินส่วนหนึ่งในการออกรณรงค์
