…ป้ายบอกทาง วัดญาณเวศกวัน ปะทะสายตา นึกว่าจะหลงทางซะแล้ว ขับรถมาไกลจากบ้านแถวรัชดาภิเษก เดินทางมาตามแผนที่ พุทธมณฑลสาย 4 สังเกตป้ายบอกทางเข้าวัดจากเส้นพุทธมณฑล1-3 เรื่อยมา แทบไม่ปรากฏชื่อวัดญาณเวศกวัน มีแต่ป้ายวัดอื่นๆที่เด่นตระหง่านบอกงานบุญแทบปักป้ายซ้อนทับกัน
ไม่เคยมาวัดญาณเวศกวัน มีแต่คำบอกกล่าวและคำแนะนำว่าลองมาทำบุญวัดนี้ดูบ้าง เป็นวัดของพระพรหมคุณาภรณ์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) เป็นพระนักปราชญ์ที่มีชื่อเสียง
...เลี้ยวรถจากถนนใหญ่ ลึกเข้าไปประมาณ 2 กม. สังเกตได้ว่าวัดนี้ต้นไม้ร่มรื่น และเย็นสบาย ตั้งแต่ทางเข้าวัดสองฟากฝั่งทาง มีต้นไม้ใหญ่เรียงราย คล้ายมีเครื่องปรับอากาศขนาดใหญ่บรรเทาความร้อนยามบ่ายได้ดี
ทำบุญที่ไหนครับ... ผมถามผู้ชายใส่แว่นคนหนึ่ง เขาชี้ไปที่ศาลาโล่งๆ คล้ายลานนั่งฟังธรรม บรรยากาศของศาลาดูโปร่ง ไม่มีประตู หน้าต่าง พื้นของศาลาเป็นพื้นหินอ่อนดูสะอาด และเย็นสบาย มีตู้แช่เล็กๆบรรจุน้ำดื่ม ถัดไปมีโหลกาแฟ และโอวัลตินไว้คอยบริการญาติโยม
ผมไม่ค่อยเข้าวัด แทบจำไม่ได้ว่ามาถวายสังฆทานครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ใส่บาตรครั้งล่าสุดวันไหน ชีวิตห่างไกลวัดเหลือเกิน จนไม่รู้ว่าเขาถวายของทำบุญกันอย่างไร
พระอาจารย์หนุ่มปรากฏกายขึ้น ท่านชี้ไปที่กระดาษเคลือบพลาสติกวางอยู่ใกล้พระพุทธรูป ให้ผมและญาติโยมที่เดินทางมาทำบุญหยิบและท่องคำถวายในกระดาษแผ่นนั้น
...ท่องดังๆ และพร้อมเพรียงกันหน่อย... พระอาจารย์หนุ่มบอกกล่าว และให้ความรู้ว่า การท่องคำถวาย คือ การใช้วาจา การยกของบุญมาประเคนพระ คือ การใช้กาย สรุปเป็นวิธีให้ผู้ทำบุญตระหนักว่า การทำบุญจะต้องประกอบด้วย กาย วาจา และใจ
ท่านกล่าวอีกว่า ...การทำบุญไม่ใช่เรื่องทำแล้วได้ขึ้นสวรรค์ แต่ทำแล้วจิตใจสบาย ทำให้คนเข้าใกล้ธรรมะมากขึ้น...
...ไปทะเลแล้วสบายใจ มาวัดแล้วไม่สุขใจ ควรไปทะเลดีกว่า...
…ธรรมะอยู่รอบๆตัวเรา อยู่ที่ตนเองจะเปิดรับและสัมผัสกับมันได้หรือไม่ เข้าใกล้ได้เร็วแค่ไหน...
...ของถวายพระถ้าเกินเวลาช่วงฉันเพล ไม่ควรนำปัจจัยพวกอาหารมาถวาย เช่น ปลากระป๋อง โจ๊กกล่อง หรือ ถังสังฆทานที่มีอาหารแห้งบรรจุอยู่ พระสงฆ์รับไม่ได้เพราะอาบัติ
...ทุกวันนี้ พระสงฆ์ในวัดไม่ได้ขาดปัจจัย 4 มีมากพอ แต่สิ่งที่โยมมาถวายจะนำไปแบ่งบันให้ผู้ยากไร้ ผู้ขาดแคลน อย่าง เช่นน้ำดื่ม ก็จะนำมาให้ญาติโยมได้ดื่มกันในขณะมาเยี่ยมวัด ใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าและสะท้อนกลับไปให้เกิดประโยชน์กับทุกคน
...ทำไมทุกข์ใจถึงเข้าวัด สุขใจบ้างไม่ได้เหรอถึงมาวัดได้ ...
ไม่รู้สิ...ผมว่าการเดินทางมาวัดครั้งนี้สำหรับผม ได้ข้อคิดและเหมือนจิตใจ ได้เครื่องปรับอากาศขนาดใหญ่ รู้สึกเย็นใจอย่างบอกไม่ถูก แม้อากาศยามบ่ายจะร้อนแทบละลาย แต่ใจกลับเย็นสบาย ได้หลักคิดบางอย่างที่กลับไปใช้ประโยชน์ในวิถีชีวิตประจำวันได้
ผมเชื่อว่า มีหลายคนเหมือนผมห่างไกลวัดมานาน บางคนจะเข้าวัดฟังธรรมก็ต้องทุกข์ก่อนถึงจะคิดถึงวัด บางคนอยากไปวัดแต่ได้แต่คิดและไม่ยอมทำ และบางคนไปวัดแค่วันเกิด ไปด้วยหวังจะสร้างบุญให้ขึ้นสวรรค์
วัดไม่ได้ห่างไปไหน ธรรมะไม่ได้ไกลเกินไป ผมว่าอยู่ที่ตัวเราจะเข้าใกล้ได้เช่นไร...ชีวิตคนเราควรหาเวลามาอาบธรรมะบ้าง ชีวิตจะได้สะอาด
ผมชอบคำนี้จัง... ธรรมะสวัสดีครับ ดูธรรมดาแต่น่ารัก...
วัฒนะชัย ยะนินทร
บรรณาธิการ M-lite
