‘จิราทิตย์ อ่องอารี’ เจ้าของสายการบินอายุน้อยสุดของไทย

สถิติคงต้องบันทึกไว้ว่าผู้ชายคนนี้คือเจ้าของสายการบินที่อายุน้อยที่สุดในประเทศไทย และอาจเป็นเจ้าของสายการบินที่อายุน้อยที่สุดในโลกด้วย จิราทิตย์ อ่องอารี หรือ‘คุณใหม่’ เพิ่งอายุครบ 30 ปีเมื่อกลางเดือนเมษายนที่ผ่านมา แต่อายุก็หาได้เป็นอุปสรรคต่อความตั้งใจจริง วันนี้เขาก้าวไปถึงฝั่งฝันด้วยการเป็นเจ้าของสายการบินแอร์ฟินิคซ์ สายการบินใหม่ล่าสุดของไทยที่ภาคภูมิใจได้ว่าเป็นสายการบินของคนไทย 100%

จากอดีตเด็กชายที่หลงใหลเครื่องบิน

จากเด็กชายที่หลงใหลในลีลาฉวัดเฉวียนของเครื่องบินบังคับในขณะเหินเวหา และฝันว่าสักวันหนึ่งเขาจะเป็นนักบินผู้ควบคุมการขับเคลื่อนของเจ้านกเหล็กที่ทะยานอยู่เหนือฟากฟ้าให้จงได้ หลังจากเรียนจบวิศวกรไฟฟ้าจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือและทำงานหาประสบการณ์อยู่พักหนึ่ง คุณใหม่จึงตัดสินใจเดินทางไปศึกษาด้านการบินที่ University of South Australia พร้อมทั้งเข้าอบรมเพิ่มเติมที่ British Aero Space และจบออกมาเป็นนักบินสมใจ

ชีวิตนักบินประจำสายการบินท้องถิ่นที่ออสเตรเลียยิ่งทำให้คุณใหม่หลงใหลและผูกพันกับเครื่องยนต์เหินเวหาและชีวิตบนท้องฟ้ามากยิ่งขึ้น เขาจึงเริ่มมองหาธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับการบิน โดยร่วมกับลูกพี่ลูกน้อง (จิรเดช อานุภาวธรรม) ก่อตั้งสถาบันฝึกนักบิน Yong Eagle และศูนย์ซ่อมเครื่องบิน Eagle Aviation ทั้งในประเทศไทยและที่ออสเตรเลีย ซึ่งถือว่าประสบความสำเร็จเป็นที่น่าพอใจ นอกจากนั้นเขายังแตกไลน์ไปทำธุรกิจเครื่องบินเช่าเหมาลำซึ่งให้บริการเช่าเครื่อง business jet แก่บรรดานักธุรกิจในประเทศไทยที่ต้องการความสะดวกสบายอีกด้วย

แต่คุณใหม่ก็ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้นเขาเริ่มวาดฝันที่ใหญ่ขึ้นด้วยการตั้งเป้าหมายว่าอยากจะมีสายการบินเป็นของตัวเอง !! หลายคนอาจมองว่าผู้ชายวัย20 กว่าๆในวันนั้นกำลังฝันลมๆแล้งๆ แต่วันนี้เขาได้พิสูจน์แล้วว่าไม่มีอะไรที่คนเราทำไม่ได้ หากมีความตั้งใจจริง

“ ผมชอบเครื่องบินมาตั้งแต่เด็กๆ จำได้ว่าคุณพ่อซื้อเครื่องบินบังคับให้ แล้วเวลาเห็นมันบินขึ้นไปสูงๆเนี่ยมันทั้งสนุกและมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่นั้นก็เลยฝันว่าอยากเป็นนักบิน
ผมว่าตัวเองโชคดีนะที่ได้ทำงานที่ตัวเองรัก ได้ทำอะไรหลายอย่างที่เกี่ยวกับการบิน ทั้งที่ความจริงครอบครัวผมไม่มีใครเป็นนักบินเลยนะ มีผมผ่าเหล่าอยู่คนเดียว (หัวเราะ) คือที่บ้านผมทำธุรกิจเรียลเอสเตท แต่คุณพ่อคุณแม่จะให้อิสระทางความคิด ไม่เคยบังคับว่าต้องเป็นนั่นเป็นนี่ หรือเรียนจบแล้วต้องเข้ามาช่วยดูแลธุรกิจ

สำหรับสายการบินแอร์ฟินิคซ์เนี่ยมันจุดประกายขึ้นจากการที่เมื่อ 4 ปีที่แล้วเราเปิดโรงเรียนสอนนักบินและศูนย์ซ่อมเครื่องบินที่ออสเตรเลีย ซึ่งการที่ต้องเดินทางบ่อยๆทำให้ได้เห็นการบริการของสายการบินท้องถิ่นในออสเตรเลียซึ่งบินระหว่างเมืองเล็กๆ เราก็รู้สึกว่า เอ..ไอเดียนี้ดีนะ ในเมืองไทยน่าจะมีแบบนี้บ้าง ทำไมคนต่างจังหวัดจะไปไหนก็ต้องมาขึ้นเครื่องที่กรุงเทพ ทั้งที่บางจังหวัดก็มีสนามบินของตัวเองอยู่แล้ว เราเลยคิดทำสายการบินแบบ Local Airline ขึ้นมาเพื่อเติมเต็มช่องว่างที่มันขาดหายอยู่ ” จิราทิตย์ กรรมการผู้จัดการ บริษัทแอร์ฟินิคซ์ จำกัด บอกเล่าถึงที่มาของสายการบินที่เขาก่อตั้งด้วยความทุ่มเท

ปั้น Local Airline แห่งแรกของไทย

นอกจากจะเป็นคนกล้าคิดและกล้าที่จะเดินไปตามความฝันแล้ว ผู้ชายคนนี้ยังมีไอคิวที่ไม่ธรรมดาทีเดียว เขาสามารถมองเห็นสิ่งที่คนอื่นไม่เห็นและหยิบมันขึ้นมาใช้เพื่อสร้างจุดขายที่แตกต่าง โดยไม่ต้องลงแรงฟาดฟันกับสายบินน้อยใหญ่ที่กำลังขับเคี่ยวกันในสมรภูมิการแข่งขันอันดุเดือด ด้วย ณ วันนี้ แอร์ฟินิคซ์ถือเป็นสายการบินแรกและสายการบินเดียวในประเทศไทยที่เป็น Local Airline หรือสายการบินท้องถิ่นที่บินระหว่างจังหวัดหัวเมืองต่างๆ เพิ่มความสะดวกสบายให้แก่ผู้โดยสารในต่างจังหวัดซึ่งสามารถเดินทางด้วยเครื่องบินไปยังจังหวัดอื่นได้โดยไม่จำเป็นต้องมาขึ้นเครื่องที่สนามบินดอนเมืองหรือสนามบินสุวรรณภูมิ

อีกทั้งคุณใหม่ยังกล้าที่จะก้าวออกจากกรอบเดิมๆ ด้วยการสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้แก่สายการบิน ด้วยเขามองว่าภาพลักษณ์ที่ดูอบอุ่นแต่แฝงไว้ด้วยความสง่างามและเคร่งขรึมซึ่งมักพบเห็นได้ในสายการบินทั่วไปนั้นไม่ใช่กฎเหล็กที่ทุกสายการบินต้องเดินตาม เขาจึงขอแหวกกรอบด้วยการเติมความสนุกสนานให้แก่สายการบินแห่งนี้

“ คือเรามีคอนเซ็ปต์ว่า ‘สายการบินท้องถิ่นสู่ท้องถิ่น’ ซึ่งเส้นทางการบินของแอร์ฟินิคซ์จะไม่เหมือนกับสายการบินใดในประเทศไทยเลย เราจะบินจากหัวเมืองสู่หัวเมือง โดยเส้นทางแรกที่จะเปิดคือ กรุงเทพฯ-โคราช ,โคราช-เชียงใหม่ ,เชียงใหม่-เชียงราย , เชียงราย-กรุงเทพฯ และที่กำลังจะเปิดตามมาอีกหลายเส้นทาง เช่น ระนอง-ภูเก็ต , ภูเก็ต-หาดใหญ่ , หาดใหญ่-กรุงเทพฯ , กรุงเทพฯ-เพชรบูรณ์ ซึ่งจะช่วยให้ผู้โดยสารที่อยู่ในต่างจังหวัดได้รับความสะดวกสบายขึ้น คนโคราชก็สามารถเดินทางด้วยเครื่องบินไปเชียงรายได้ แต่เราไม่ใช่ Low Cost Airline นะ แอร์ฟินิคซ์มีบริการเสิร์ฟอาหาร-เครื่องดื่ม ตั๋วทุกใบมีเลขที่นั่ง คือเรามีมาตรฐานเดียวกับการบินไทยแต่ค่าตั๋วจะถูกกว่า เพราะเราเป็นสายการบินน้องใหม่ที่เพิ่งเปิดให้บริการ

อีกอย่างที่เราแตกต่างจากสายการบินอื่นๆก็คือเรื่องของภาพลักษณ์ แอร์ฟินิคซ์จะมีคอนเซ็ปต์ในเรื่องความร่าเริงสนุกสนาน คือผมอยากให้ผู้โดยสารที่ใช้บริการของเราเดินออกจากเครื่องด้วยรอยยิ้ม มีเสียงหัวเราะ มีความสุขกับการเดินทาง ไม่ต้องจำเจกับรูปแบบเดิมๆ แบบว่า..พอเครื่องขึ้นปุ๊บแอร์โฮสเตทก็จะมาถามว่า coffee or tea รีบๆเสิร์ฟอาหาร รีบๆกิน รีบๆเก็บ แล้วก็นั่งนิ่งกันไปจนเครื่องลงหรือต่างคนต่างหลับ แต่เราจะมีลูกเล่น มี gimmick ต่างๆไว้เซอร์ไพรส์ผู้โดยสารชนิดที่แต่ละไฟล์ทจะไม่ซ้ำกันเลย เช่น บางไฟล์ทแอร์โฮสเตทอาจจะประกาศว่าท่านผู้โดยสารลองล้วงดูที่ใต้เบาะสิคะ ใครเจอโลโก้ของแอร์ฟินิคซ์มารับของรางวัลไปได้เลย แอร์ฯของเราก็จะต่างจากสายการบินอื่น จะดูร่าเริงสดใส มีความเป็นเอนเตอร์เทนเนอร์ ไม่ใช่นิ่งเป็นหุ่นยนต์ ” คุณใหม่อธิบายถึงคอนเซ็ปของแอร์ฟินิคซ์

ความสุขกับห้องทำงานบนท้องฟ้า

แรงผลักดันที่ทำให้ชายหนุ่มคนนี้เติบโตอย่างรวดเร็วบนเส้นทางธุรกิจการบินนั้นหาใช่เพียงแค่ความมุ่งมั่นและทุ่มเทเท่านั้น หากแต่มันคือ‘ความรัก’เต็มหัวใจที่เขามีให้กับเจ้านกเหล็ก แม้ตอนนี้จิราทิตย์จะอยู่ในฐานะเจ้าของสายการบินแห่งใหม่ แต่อย่าแปลกใจที่บางไฟล์ทคุณจะได้เห็นเขานั่งอยู่ในห้องเครื่องนักบินและทำหน้าที่กัปตันที่นำพาผู้โดยสารของสายการบินแอร์ฟินิคซ์ไปสู่จุดหมาย ณ สนามบินแห่งใดแห่งหนึ่ง เพราะไม่ว่าตำแหน่งหน้าที่ของเขาจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรแต่การขับเครื่องบินก็ยังเป็นสิ่งที่เขารัก

“ผมจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้บิน เวลาที่เครื่องเหินขึ้นไปบนฟ้าเนี่ย มองวิวไปเรื่อยๆ รู้สึกว่า อืม...มันมีความสุขมากเลย มันเหมือนกับห้องทำงานของเรามันอยู่สูงกว่าชาวบ้านเขาน่ะ โดยเฉพาะนะ ผมชอบมากเวลาขึ้นบินตอนเช้าเนี่ย เทคออฟขึ้นไประหว่างที่พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น แล้วปกติการบังคับเครื่องนี่นักบินก็จะเปิด autopilot เราก็นั่งจิบกาแฟ โอ้...โรแมนติกมาก แล้วอีกอย่างตอนเอาเครื่องลงเนี่ย..ถ้ามัน smooth ลงได้นิ่มนวล ผู้โดยสารชอบ เราก็ภูมิใจ มันเป็นความสุขที่อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ ” คุณใหม่บอกเล่าถึงความสุขที่เขาเลือกด้วยรอยยิ้มและแววตาเป็นประกาย

* * * * * * * * * * * *

เรื่อง - จินดาวรรณ สิ่งคงสิน

ภาพ - วารี น้อยใหญ่