ญี่ปุ่นพัฒนากองทัพแมลงสาบไซบอร์ก หน่วยค้นหากู้ภัยอัจฉริยะ

รอยเตอร์ รายงาน (22 ก.ย.) บริษัทวิจัยญี่ปุ่นพัฒนาเทคโนโลยี ซึ่งนำไปสวมกับแมลงสาบตัวเป็นๆ ช่วยค้นหาผู้รอดชีวิตถูกทับอยู่ใต้เศษซากหิน และปูนจากแผ่นดินไหว

ต่อไปนี้ผู้เผชิญเหตุคนแรกที่ค้นหาผู้รอดชีวิต อาจเป็นฝูงแมลงสาบไซบอร์ก ซึ่งใช้แอปพลิเคชันที่มีศักยภาพของการพัฒนาล่าสุดโดยนักวิจัยชาวญี่ปุ่นที่ติดตั้ง "กระเป๋าเป้สะพายหลัง" อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์พลังงานแสงอาทิตย์และบนตัวแมลงสาบ ควบคุมการเคลื่อนไหวด้วยรีโมตคอนโทรล

เคนจิโร ฟุกุดะ และทีมงานของเขาที่ห้องปฏิบัติการ Thin-Film Device Laboratory ของบริษัทวิจัยยักษ์ใหญ่ของญี่ปุ่น Riken ได้พัฒนาฟิล์มเซลล์แสงอาทิตย์ที่ยืดหยุ่นได้ซึ่งมีความหนา 4 ไมครอน กว้างประมาณ 1/25 ของเส้นผมมนุษย์ และสามารถพอดีกับหน้าท้องของแมลงได้

แผ่นฟิล์มนี้ทำให้แมลงสาบเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระ ในขณะที่โซลาร์เซลล์สร้างพลังงานเพียงพอในการประมวลผลและส่งสัญญาณบอกทิศทางไปยังอวัยวะรับความรู้สึกที่ส่วนหลังของแมลงสาบ

งานนี้สร้างขึ้นจากการทดลองควบคุมแมลงก่อนหน้านี้ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีนันยางในสิงคโปร์ และวันหนึ่งอาจส่งผลให้แมลงไซบอร์กสามารถเข้าไปในพื้นที่อันตรายได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าหุ่นยนต์

"แบตเตอรี่ภายในหุ่นยนต์ขนาดเล็กหมดอย่างรวดเร็ว ดังนั้นเวลาในการสำรวจจึงสั้น" ฟุกุดะ กล่าว "ประโยชน์หลัก (ของแมลงไซบอร์ก) คือเมื่อแมลงเคลื่อนที่ได้โดยใช้พลังงานของตัวเอง ดังนั้นกระแสไฟฟ้าที่ต้องใช้จึงแทบไม่มีเลย"

ฟุกุดะ และทีมของเขาเลือกแมลงสาบมาดากัสการ์ เพราะมันตัวใหญ่พอที่จะบรรทุกอุปกรณ์และไม่มีปีกที่จะขวางชุดอิเล็กทรอนิกส์บนกระเป๋าเป้สะพายหลังและฟิล์มซึ่งติดกาวที่หลัง แมลงสามารถข้ามสิ่งกีดขวางเล็กๆ หรือพลิกตัวเองได้เวลาล้มหงาย

การวิจัยยังคงมีต่อไป โดยในการสาธิตเมื่อไม่นานนี้ นักวิจัยของ Riken ยูจิโร คาเคอิ ใช้คอมพิวเตอร์เฉพาะทางและสัญญาณบลูทูธไร้สายเพื่อบอกให้แมลงสาบไซบอร์กไปตามทิศทาง

ความท้าทายต่อไปคือการลดขนาดชุดอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อให้แมลงเคลื่อนที่ได้ง่ายขึ้น และเพื่อให้สามารถติดตั้งเซ็นเซอร์ รวมแม้กระทั่งเลนส์กล้องได้

คาเคอิ กล่าวว่า เขาสร้างกระเป๋าเป้สะพายหลังไซบอร์กด้วยชิ้นส่วนมูลค่า 5,000 เยน ที่ซื้อจากย่านอิเล็กทรอนิกส์ อาคิฮาบาระ ที่มีชื่อเสียงของโตเกียว

กระเป๋าเป้สะพายหลังและฟิล์มสามารถถอดออกได้ เพื่อให้แมลงสาบกลับมามีชีวิตตามธรรมชาติอีกครั้ง เหล่าแมลงสาบกู้ภัยจะโตเต็มที่ใน 4 เดือน และเป็นที่ทราบกันดีว่ามีชีวิตอยู่ได้ถึง 5 ปี ที่เลี้ยงในห้องปฏิบัติการ

ฟุกุดะยังเห็นโอกาสการใช้งานอย่างกว้างขวางสำหรับฟิล์มเซลล์แสงอาทิตย์ ซึ่งฟิลม์นี้สามารถพัฒนาต่อเป็นเสื้อผ้าหรือติดผิวหนังเพื่อใช้ในการตรวจสอบสัญญาณชีพ

ในวันที่มีแดดจ้า ร่มกันแดดที่คลุมด้วยวัสดุนี้ สามารถสร้างกระแสไฟฟ้าได้มากพอที่จะชาร์จโทรศัพท์มือถือได้ เขากล่าว