คอลัมน์ "เรื่องเล่าสะใภ้ญี่ปุ่น" โดย "ซาระซัง"
สวัสดีค่ะเพื่อนผู้อ่านที่รักทุกท่าน เมื่อประมาณปี 2559 คงมีหลายคนทราบว่าเกิดกระแสฮิตผักชีสุดขีดในญี่ปุ่น หรือที่เรียกกันว่า “ผักชีบูม” (ญี่ปุ่นนี้พอฮิตอะไรกันขึ้นมาที ก็จะเอาคำว่า “บูม” ต่อท้าย) ทำให้เกิดเมนูใหม่ ๆ ที่เน้นผักชีเป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็นผักชีเทมปุระ สลัดผักชี น้ำสลัดผักชี สปาเก็ตตีผักชี ข้าวปั้นผักชี ลูกอมรสผักชี หรือที่ชวนแหวะที่สุดก็คงไม่พ้น...น้ำผักชี
ทีแรกก็คิดว่า “คิดได้ไงนี่!?” แต่เมื่อนึกถึงพฤติกรรมคนญี่ปุ่นเวลามีกระแสอะไรใหม่ขึ้นมาแต่ละคราว ก็ค่อยคลายความแปลกใจ คือขอให้มีการพูดถึงไอเท็มเด็ดอะไรสักอย่างที่ดีต่อสุขภาพและความงามในรายการโทรทัศน์ แล้วประโคมกระแสต่อกันอย่างเอิกเกริกในโลกออนไลน์ จากนั้นก็รับลูกกันอีกทอดโดยธุรกิจต่าง ๆ ที่นำเสนอสินค้าเอาใจกระแสเถอะ อย่างนี้ไม่แจ้งเกิดก็ให้มันรู้ไป
ในบทความที่เคยเขียนเรื่อง ความรักกับการขอพรของคนญี่ปุ่น ตอนรายการโทรทัศน์พูดถึงประสบการณ์ชาวญี่ปุ่นไปไหว้เทพแห่งความรักในไทยแล้วสมหวัง ที่สามีฉันพูดติดตลกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เที่ยวบินไปไทยเต็มหมดแน่เลย ก็คงมีที่มาจากนิสัย “มงคลตื่นข่าว” ของคนญี่ปุ่นนี้เองกระมัง
ได้ยินมาว่าเดิมทีคนญี่ปุ่นไม่คุ้นกับอาหารเอเชีย ถ้าพูดถึงอาหารเอเชียก็จะนึกถึงอาหารจีนกับแกงกะหรี่เป็นส่วนใหญ่ และที่ผ่านมาเมื่อพูดถึงผักชี คนญี่ปุ่นก็มักทำหน้ายี้เพราะไม่ชอบกลิ่นของมัน เมื่อก่อนจึงหาคนญี่ปุ่นที่กินผักชีเป็นไม่ค่อยจะมี ส่วนคนสมัยใหม่โตมากับความหลากหลายของวัฒนธรรมการกินมากขึ้น ก็เลยเริ่มจะกินผักชีเป็น
เมื่อก่อนเวลาฉันจะซื้อผักชีทีหนึ่ง ต้องไปย่านที่ขายวัตถุดิบของเอเชียถึงจะเจอ กำเล็ก ๆ 200 เยน ได้ข่าวว่าเดี๋ยวนี้ในซูเปอร์มาร์เก็ตทั่วไปก็มีขาย พูดถึงซื้อผักชีแล้ว นึกได้ว่าเคยซื้อโหระพาด้วย แต่สติกเกอร์แปะไว้ว่า “โหระเพรา” สงสัยคนขายคงสับสนระหว่างโหระพากับกะเพรา ไม่อย่างนั้นก็คงเป็นผักสายพันธุ์ใหม่ที่ฉันไม่รู้จักมาก่อน
จำได้ว่าก่อนเกิดกระแสฮิตผักชี บางทีพวกบะหมี่เผ็ดของจีนหรือก๋วยเตี๋ยวต้มยำของไทยที่ขายในญี่ปุ่นจะโรยผักชีด้วย พนักงานเสิร์ฟมักเตือนลูกค้าเสมอว่ามีใส่ผักชีด้วยนะ รับประทานได้หรือเปล่า ลูกค้าจะมีหลายแบบ บางคนทำหน้าอี๋ บางคนก็ยิ้ม ๆ บอกว่าได้ บางคนก็บอกให้ใส่มาเยอะ ๆ เลย แต่ดูเหมือนสมัยนั้นผักชีจะยังถือเป็นของแพง ร้านที่ฉันเคยทำงานเลยบอกว่าอย่าใส่ผักชีเยอะ
ส่วนสมัยนี้หรือ ราเม็งบางร้านมีให้เลือกใส่ผักชีเพิ่มกันเสียด้วยซ้ำไป (ประมาณหนึ่งกำมือ) ซึ่งมันทำให้อร่อยขึ้นมากสำหรับพวกราเม็งเผ็ด และคนญี่ปุ่นที่สั่งผักชีเพิ่มก็มีไม่น้อยเลย แสดงว่ามีคนที่คุ้นกับผักชีมากขึ้น พอเลิกต่อต้านผักชีก็คงเริ่มรู้ว่าจริง ๆ แล้วผักชีอร่อยกว่าที่คิด ความนิยมผักชีนี้เลยเถิดไปจนกระทั่งถึงการจัด “เทศกาลผักชี” เลยทีเดียว
ช่วงกระแสฮิตผักชีกำลังมาแรง ฉันได้ยินชื่อร้าน “ผักชีเฮ้าส์” เป็นครั้งแรก ตอนนั้นนึกว่าเป็นร้านที่เกิดหลังกระแสนิยม แต่จริง ๆ เปิดมาก่อนหน้านั้น คือตั้งแต่ปลายปี 2550 แล้ว ด้วยความที่คุณซาทานิ เคียว เจ้าของร้านชอบผักชีมาก และอยากให้คนได้สัมผัสกับความอร่อยของผักชี จึงทำร้านอาหารฟิวชั่นผักชีขึ้น
บางเมนูเขาจะเอาผักชีไปเป็นส่วนผสม ไม่ว่าจะเป็นเส้นพาสต้าผักชี เต้าหู้ผักชี ข้าวเกรียบผักชี ทอดมันผสมผักชี ไอศกรีมผักชี บางเมนูก็เติมลงไปในอาหาร เช่น ส้มตำใส่ผักชี น้ำแกงใส่ผักชี (คล้ายน้ำแกงร้านข้าวมันไก่โรยผักชี) ต้มยำใส่ผักชี เป็นต้น ร้านนี้ขายดีมาก คนเต็มประจำ ได้ข่าวว่าต้องจองล่วงหน้ากันเป็นเดือน
แต่ที่ร้านนี้ขายดีดูเหมือนจะเป็นเพราะอัธยาศัยของเจ้าของร้าน รวมทั้งความคิดที่จะให้เป็นร้านของชุมชนและมีการทำกิจกรรมอื่น ๆ ต่อยอดจากการเป็นร้านอาหารด้วย แต่น่าเสียดายว่าร้านนี้เพิ่งปิดไปเมื่อต้นปี 2561 นี้เอง ไม่ใช่ว่าขายไม่ดี แต่เจ้าของร้านบอกว่าอยากเปลี่ยนไปทำอะไรใหม่ ๆ ดูบ้าง ฉันเองก็ยังไม่เคยไปร้านนี้มาก่อนเลย อยากทราบเหมือนกันว่าอาหารรสชาติอย่างไร ถ้าเพื่อนผู้อ่านท่านใดเคยไปรับประทานร้านนี้มาก่อน ช่วยเล่าให้ฟังบ้างนะคะ
คุณซาทานิ เจ้าของร้าน เป็นคนที่ถูกขนานนามว่าเป็นผู้จุดกระแสนิยมผักชีในญี่ปุ่น ทำให้คนญี่ปุ่นกินผักชีเป็น เดี๋ยวนี้เราจะเจอสูตรอาหารทำด้วยผักชีกันให้เห็นดาษดื่นในอินเทอร์เน็ต แถมยังมีสินค้าอาหารผักชีมากมาย อย่างเช่น มันฝรั่งทอดรสผักชี น้ำสลัดผักชี รวมทั้งบะหมี่และก๋วยเตี๋ยวกึ่งสำเร็จรูปรสใหม่ ๆ สารพัดชนิดที่มีผักชีปนอยู่ ไม่ว่าจะเป็นเฝอผักชี เฝอผักชีรสต้มยำ (ฟิวชั่นไทย-เวียดนาม?) บะหมี่ผักชี อีกทั้งยังมีเส้นผักชีแห้งวางขายด้วย ลักษณะคล้ายเส้นพาสต้า บางแบบก็คล้ายเส้นโซบะ
อาจเรียกได้ว่าญี่ปุ่นเป็นผู้ริเริ่มบุกเบิกผักชีรูปแบบใหม่ และสร้างสรรค์เมนูหลากประเภทออกมาได้มากกว่าการมีบทบาทเพียงใช้ “โรยหน้า” อย่างที่ใช้กันในหลายประเทศ สังเกตว่าคนญี่ปุ่นเวลาใช้ผักชีโรยหน้าอาหาร ส่วนใหญ่จะไม่สับผักชีแบบบ้านเรา แต่มักเด็ดเป็นใบ ๆ ออกมา ดูสวยงาม แต่ก็ดูแปลกตา และเด่นเป็นสง่าอยู่ในจานอาหาร
ด้วยความที่คนญี่ปุ่นเรียกผักนี้ว่า “พัก-ขุ-ชี” ทับศัพท์คำว่า “ผักชี” ในภาษาไทย จึงมีคนญี่ปุ่นจำนวนไม่น้อยที่คิดว่าผักชีเป็นผักสัญชาติไทย เมนูอาหารจากผักชีหลายอย่างในญี่ปุ่นจึงเป็นเมนูที่ดัดแปลงมาจากอาหารไทย ทั้งที่จริงแล้วผักชีเป็นที่นิยมใช้กันในอาหารหลากสัญชาติ ที่แน่ ๆ ก็ประเทศเพื่อนบ้านเราและเม็กซิโก
ถ้าเป็นในอเมริกา จะเจอผักชีวางขายในซูเปอร์มาร์เก็ตทั่วไปหลายแห่ง เหตุที่หาผักชีอเมริกาได้ง่ายไม่ใช่เพราะกระแสฮิตผักชีแบบญี่ปุ่น แต่น่าจะเป็นเพราะมีคนเม็กซิกันเยอะ และในอาหารเม็กซิกันก็มีการใช้ผักชีกันมาก กระทั่งคำว่าผักชีซึ่งที่อื่นเรียกกันว่า “coriander” ยังเรียกว่า “cilantro” ซึ่งเป็นภาษาสเปนตามที่คนเม็กซิกันใช้เลย
ผักชีในอเมริกานี้ขายทีนึงก็กำเบ้อเร่อเทิ่มตามสไตล์อเมริกันที่อะไรก็ต้องไซส์ใหญ่ บางทีฉันจะใช้แค่ใส่ก๋วยเตี๋ยวที่บ้านก็มักจะเหลือ เลยต้องโรยกันทีบานตะไท หรือเอาไปต้มนำ้แกงกับหมูสับแทนใบตำลึง ดู ๆ ไปแล้วก็เหมือนพลอยฮิตเมนูผักชีตามญี่ปุ่นชอบกล
ไม่รู้ว่าอีกหน่อยญี่ปุ่นจะมีกระแสฮิตอะไรใหม่ ๆ ออกมาอีกนะคะ ต้องคอยติดตามกันต่อไป แล้วพบกันใหม่สัปดาห์หน้า สวัสดีค่ะ.
"ซาระซัง" สาวไทยที่ถูกทักผิดว่าเป็นสาวญี่ปุ่นอยู่เป็นประจำ เรียนภาษาญี่ปุ่นตั้งแต่ชั้นประถม และได้พบรักกับหนุ่มแดนอาทิตย์อุทัย เป็น “สะใภ้ญี่ปุ่น” เธอเคยใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงโตเกียวนานกว่า 5 ปี ปัจจุบันติดตามสามีไปทำงาน ณ สหรัฐอเมริกา ติดตามคอลัมน์ “เรื่องเล่าสะใภ้ญี่ปุ่น” ที่ MGR Online ทุกวันอาทิตย์.
