ที่ญี่ปุ่นมีร้านเหล้า หรือที่เรียกว่า Izakaya มากมายหลากหลายสไตล์ แต่ในวันนี้จะพูดถึงร้านอาหารที่ขายสาเกขนาดเล็กๆ ที่เจ้าของอาจจะเป็นทั้งผู้ทำอาหาร เด็กเสิร์ฟ บัญชี และดูแลลูกค้าด้วยตนเอง ร้านแบบนี้จะตั้งอยู่ตามแหล่งชุมชนในพื้นที่นั้นๆ ลูกค้าก็เป็นคนในละแวกนั้นนั่นเอง หรือนานๆ อาจจะมีลูกค้าที่อยู่ต่างถิ่นแวะเวียนมาและถ้าอาหารอร่อยบรรยากาศดีก็อาจจะกลายเป็นลูกค้าประจำได้
ตามปกติแล้วที่ญี่ปุ่นจะให้ความสำคัญกับลูกค้ามาก จนมีคำเปรียบเปรยว่า ลูกค้าคือพระเจ้า เพราะร้านใหญ่ๆ จากบริษัทใหญ่ หรือร้านประเภทแฟรนไชส์ย่อมมีทุนสูง ต้องมีการจ้างพนักงาน และเอาใจลูกค้าเป็นอันดับหนึ่ง แต่ร้านอาหารเล็กๆ ดังที่กล่าวไปข้างต้นนั้นกลับต่างกัน เพราะร้านเช่นนี้ลูกค้าต้องการความเป็นกันเอง มีความลับคนญี่ปุ่นมาบอกว่าเข้าร้านพวกนี้ต้องทำอย่างไร และกินอาหารอย่างไรให้สนุกและอร่อย
ลูกค้าบางคนคิดว่าการที่ไปทานอาหารตามร้านแล้วเราเป็นคนจ่ายเงิน จึงอยากเอาแต่ใจอยากให้พนักงานมาบริการและตามใจตน แต่ร้านเล็กๆ ที่บอกนี้เป็นร้านที่เปิดเองไม่ได้มีกำไรมาก เป้าหมายของร้านลักษณะนี้ส่วนใหญ่เจ้าของจะเป็นพ่อครัวเองอยากให้ลูกค้าถูกปาก อยากให้ลูกค้ามาประจำ เพราะฉะนั้นไม่ควรหยิ่ง ถ้าทำเอาแต่ใจเกินไปไม่ดีเลย
หลักการเพื่อทานอาหารร้านเล็กๆ ให้อร่อยสนุกแบบคนญี่ปุ่น
1. ต้องสั่งสาเกทุกครั้ง แบบใดก็ได้ตามเมนูหลักของร้าน ร้านเหล้าประเภทร้านเล็กเจ้าของเปิดเองนี้ลูกค้ามักจะต้องสั่งน้ำหรือเครื่องดื่มต่างหาก ซึ่งร้านลักษณะนี้จะได้กำไรจากเหล้าและเครื่องดื่มนั่นเอง ถ้าเขาไม่มีกำไรเขาก็ต้องปิดร้านไป ร้านแฟรนไชส์ประเภทอาหารอิตาเลี่ยนบางร้านมีคนเข้าไปสั่งแค่น้ำแก้วเดียว แต่ร้านเล็กเช่นนี้สั่งแค่นี้เขาจะอยู่ไม่ได้ ถ้าไปควรชวนเพื่อนๆ ไปด้วยกันเป็นกลุ่ม
2. แม้ว่าจะทานอาหารอร่อยมากคุยได้อรรถรส แต่ถึงเวลาร้านจะปิดแล้วก็ควรออกตามเวลา เพราะร้านเล็กเขาอาจต้องมีเวลาไปเตรียมซื้อของ ไปตลาดปลาตอนเช้าๆ ดังนั้น เขาต้องปิดร้านตามเวลา แม้ว่าจะมีมิตรภาพที่ดีกับเจ้าของร้าน อยากคุยต่อแต่ก็ควรกลับตามเวลา
3. ไม่ควรเกะกะระรานลูกค้าโต๊ะอื่น เพราะบางคนดื่มเหล้าเข้าไปแล้วอาจเกิดอาการคุยเก่ง อยากชวนโต๊ะนั้นโต๊ะนี้คุย แต่อย่าดีกว่า เพราะร้านที่มีลูกค้าแบบไหนเยอะๆ ลูกค้าในร้านก็จะมีลักษณะใกล้กัน
4. ลูกค้าประจำ ถ้ามีลูกค้าที่เพิ่งเคยมาให้ที่เขา เพื่อให้ร้านมีลูกค้าเยอะขึ้น
5. ไม่เอาแต่ใจตนเอง อย่าคิดว่าต้องให้ทางร้านเขามาเอาใจเป็นพิเศษ
6. ทำตามสบายด้วย เกรงใจด้วย ทำตามสบายเปรียบเสมือนอยู่บ้านตนเอง แต่เกรงใจให้เหมือนเราไปบ้านเพื่อนบ้าน
7. ถ้าไม่มีเงินมากนัก อยากไปบ่อยๆ ก็สั่งแต่พอประมาณ ไม่อยู่นานเกินไปเพราะป้องกันการติดลมเนื่องจากงบประมาณจำกัด ก็ใช้เท่าที่มี
8. นั่งที่นั่งเดิมที่นั่งประจำ เพื่อให้เจ้าของจำได้ ถ้ามีคนนั่งก่อนแล้วให้ไปนั่งที่อื่นก่อนแล้วพออีกคนไปค่อยไปนั่งที่เดิม ถ้าไปวันเดิมๆ เวลาเดิมๆ ได้ให้ไป เช่นทุกวันศุกร์ หนึ่งทุ่ม แบบนี้บ่อยๆ จะทำให้ร้านค้ารอ
ใครมีโอกาสลองเข้าไปสัมผัสร้านสาเกประเภทนี้ดู เพราะส่วนใหญ่อาหารอร่อยมาก เนื่องจากเจ้าของทำเอง ย่อมต้องคัดสรรค์สิ่งที่ดีมาเพื่อให้ร้านอยู่รอดได้ และได้เห็นอีกบรรยากาศของคนญี่ปุ่นด้วย