สวัสดีครับผม Mr.Leon มาแล้วครับ หลังจากที่ผมย้ายมาอยู่เมืองไทย ผมคิดว่าชีวิตผมสนุกสนานดีครับ ผมมีเรื่องเล่า ที่ผมคิดมาตลอดว่ามีความเหมือนที่แตกต่างบางอย่างระหว่างคนไทยกับคนญี่ปุ่นที่ยังสงสัยว่าคนอื่นคิดเหมือนผมบ้างไหมครับ
ก่อนอื่นคนไทยตอนที่อยู่ในวงเหล้าหรือปาร์ตี้สังสรรค์กันนี่ จะค่อนข้างสนุกสนานและเป็นกันเองมากแถมยังเฮฮาเป็นที่หนึ่ง แต่พอทำงานทำไมสีหน้าท่าทางถึงน่ากลัว บางทีมีตะคอกอีกอ่ะครับ ยกตัวอย่าง ป้าบางคนทำความสะอาดในห้องน้ำ ป้าก็ถูพื้นแบบไม่ระวังลูกค้าเลย ถูกระหน่ำมากเหมือนจะมาเขี่ยขาผมที่ยืนทำธุระอยู่จนผมแทบไม่กล้าทำอะไร . (−_−;)พนักงานตามร้านบางร้านก็ชักสีหน้าหน้ากลัวทีเดียว รถมอเตอร์ไซต์ตามไหล่ทางที่ซิ่งรถแบบไม่เกรงใจคนเดินเท้า
สถานราชการบางแห่งหน้าเครียด เสียงพี่แกหน้ากลัวจริงๆ และล่าสุดผมโดยสารรถเมล์แดงเข้าซอย ผมเห็นคนนั่งก็นั่งกันเรียบร้อยดีอยู่แต่คนขับนั่งเล่นสมาร์ทโฟนไปด้วยขับไปด้วย กระเป๋าก็โทรศัพท์เสียงดังอยู่คนเดียว ขับๆ ไปสักพักบอกให้คนขับจอดรถ อย่างดังแล้วลงไปซื้อล็อตเตอรี่ข้างทาง เป็นต้น เรื่องพวกนี้ผมยังแปลกใจว่าคนอื่นๆ คิดเหมือนผมบ้างไหม

ส่วนที่ญี่ปุ่นช่วงเวลาที่ทำงานจะทำงานกันอย่างเต็มที่เลย มักจะถูกสอนให้คิดว่า ลูกค้าของเราคือพระเจ้า お客様は神様です บางครั้งคนทำงานเขาก็รู้สึกเครียดกับงานบ่อยๆ งานที่เขาบอกกันว่าเครียดมากๆ ไม่น่าเชื่อว่าอาชีพอาจารย์ก็ติดโผลกับเขาด้วย เครียดแล้วบางคนโรคจิตครับ แม้แต่ปัจจุบันก็มีข่าวว่าครูโรคจิตก่อเหตุมากมาย เมื่อก่อนผมเคยทำงานเกี่ยวกับการศึกษาได้เข้าไปพบปะกับอาจารย์ตามโรงเรียนอยู่บ้างเป็นครั้งคราว ส่วนใหญ่ช่วงเวลาทำงานครูอาจารย์จะงานยุ่งมาก ขยันมาก ต้องทำงานกันเช้ามาก ส่วนใหญ่ตีห้าก็ออกจากบ้านแล้วถึงที่ทำงานก่อน 7.00 น. ก็จะมาหาข่าวที่เกี่ยวกับการศึกษาตามหนังสือพิมพ์ต่างๆ และตัดแปะเพื่อนำมาแชร์ข้อมูลให้เพื่อนๆ ทราบ ครูที่ทำหน้าที่นี้บางทีเขาก็ไม่อยากทำนักเพราะต้องมาเตรียมข้อมูลเช้ามาก วันหยุดที่มีก็ไม่เคยใช้เลย ถ้ามีเพื่อนรุ่นพี่คนไหนต้องไปทำงานนอกสถานที่แต่ติดเวรตัดหนังสือพิมพ์ก็จะมาร้องขอให้เขาซึ่งอาวุโสน้อยกว่าช่วยทำให้ บางทีก็ไม่อยากทำแต่ก็ช่วยไม่ได้ ดังนั้นพวกอาจารย์ที่มีความเครียดมากๆ มักจะไปปล่อยตอนสังสรรค์เมื่อกินเหล้ากินสาเกหลังเลิกงาน บางเมาคนมากเมาหลับที่ร้านเลย มีแบบสำรวจว่าร้านสาเกไม่ค่อยอยากรับลูกค้าอาชีพอะไรมากที่สุด ผลสำรวจบอกว่าไม่ใช่ยากุซ่าแต่ไม่อยากรับครูอาจารย์มากที่สุด
ครั้งหนึ่งผมเคยไปเที่ยวกับหัวหน้าและมีเพื่อนหัวหน้าที่เป็นครูใหญ่โรงเรียนร่วมทริปไปด้วย พวกเราสามคนไปออนเซ็นกัน ก็คุยกันไปมาเรื่องความเครียดและลำบากของอาชีพครู เขาเล่าว่า ทุกวันยุ่งมากๆ ความเครียดก็สูง เพื่อนเขาเป็นโค้ชคลับบาสเก็ตบอลของโรงเรียนด้วย ทุกวันทำงานปกติแล้วต้องไปซ้อมบาสเก็ตบอลให้นักเรียนในทีม ครูคนที่เป็นโค้ชนี้ท่าทางจะเครียดสะสมมากเกินไปตอนหลังมีข่าวว่าครูคนนี้ทำอนาจารนักเรียนหญิงในทีม แล้วก็ถูกให้ออกจากราชการในที่สุด
ที่ญี่ปุ่นมีข่าวทำนองนี้บ่อยๆ เช่น มีข่าวว่าครูใหญ่คนหนึ่งซื้อบริการทางเพศสาวฟิลิปปินส์เป็นหมื่นๆ คนแล้วก็ถ่ายรูปไว้ แม้แต่ครูอาจารย์ระดับมหาวิทยาลัยบางคนยังเคยมีข่าวว่าเอากระจกไปส่องกระโปรงสาวตามรถไฟ ซึ่งภาพลักษณ์ของครูอาจารย์ที่จริงแล้วไม่ควรจะเป็นแบบนี้จึงทำให้ข่าวที่ออกมาทำให้คนสนใจกันมากกว่าคนอาชีพอื่นๆ ที่ทำอนาจารในลักษณะเดียวกัน

ตอนที่ผมเรียนมัธยม มีครูคนหนึ่งหล่อหน้าตาดี แถมยังโสด น่าจะอายุสามสิบกว่าๆ เขาป๊อบปูล่ามาก ครูคนนี้สอนภาษาอังกฤษ สมมุติว่าชื่ออาจารย์ W แล้วกันครับในชั้นเรียนเขาสอนว่า "การที่เรารู้จักตัวเองอย่างดีเราก็จะรู้จักคนอื่นๆ และสังคมแวดล้อมด้วย และถ้าเราอยากเข้าถึงคนอื่นและสังคมรอบข้างเราจะต้องรู้จักตนเองให้ดีก่อน" นักเรียนที่ฟังทุกคน พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นคำคมที่ดีจังเลย .. วันหนึ่งในช่วงโฮมรูมตอนเช้าทุกคนอยากให้ครูหนุ่มคนนี้มาพูดให้ฟัง ครูพูดได้ดีมากๆ จนนักเรียนทุกคนลุกปรบมือดังสนั่นห้อง ผมเองยังประทับใจเขาเลย พอผมเรียนจบไปเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย มีเพื่อนคนหนึ่งข้อความมาถามผมว่า ผมรู้จักอาจารย์ W ไหม ผมก็ตกใจว่าทำไมเพื่อนผมที่มาจากจังหวัดอื่นรู้จักครูคนนี้ด้วยหรือ ขณะนั้นยังไม่มีไลน์มีแต่ข้อความทางโทรศัพท์ เพื่อนผมก็ข้อความกลับมาบอกว่า ลองดูทีวีตอนนี้สิ !!.... ตอนนั้นทีวีกำลังเสนอข่าวว่าครู W ที่พวกผมชื่นชมเป็นผู้ต้องหาโดนจับในคดีลักขโมยกางเกงในสาวและชุดนักเรียนสาว ไปสะสมมากกว่า 200 ตัว !! (´・_・`) ที่น่าตกใจคือเขาขโมยชุดนักเรียนจากล็อกเกอร์ แล้วตามไปแอบขโมยกางเกงในที่บ้านเด็กๆ สาว ... ข่าวนี้ทำผมช็อกอึ๊งไปเลย เพราะเคยจำได้ว่าตอนผมเรียนก็มีข่าวคนกระเป๋าหายไปจากล็อกเกอร์เหมือนกัน
...
ส่วนเรื่องการศึกษาที่ญี่ปุ่น ยังมีเรื่องน่าสนใจอีกมากมาย ถ้าเพื่อนๆ สนใจ เรื่องไหนนำเสนอมาได้นะครับ (´・ω・`)" นี่ละครับคนญี่ปุ่นทำงานกันเครียดจริงจัง และมีข่าวโรคจิตเยอะอยู่ สังคมทุกวันนี้มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นเยอะนะครับ อย่างไรก็ตามผมหวังว่าเพื่อนๆ ทุกคนจะมีความสุขและสุขภาพดี วันนี้สวัสดีครับ
ก่อนอื่นคนไทยตอนที่อยู่ในวงเหล้าหรือปาร์ตี้สังสรรค์กันนี่ จะค่อนข้างสนุกสนานและเป็นกันเองมากแถมยังเฮฮาเป็นที่หนึ่ง แต่พอทำงานทำไมสีหน้าท่าทางถึงน่ากลัว บางทีมีตะคอกอีกอ่ะครับ ยกตัวอย่าง ป้าบางคนทำความสะอาดในห้องน้ำ ป้าก็ถูพื้นแบบไม่ระวังลูกค้าเลย ถูกระหน่ำมากเหมือนจะมาเขี่ยขาผมที่ยืนทำธุระอยู่จนผมแทบไม่กล้าทำอะไร . (−_−;)พนักงานตามร้านบางร้านก็ชักสีหน้าหน้ากลัวทีเดียว รถมอเตอร์ไซต์ตามไหล่ทางที่ซิ่งรถแบบไม่เกรงใจคนเดินเท้า
สถานราชการบางแห่งหน้าเครียด เสียงพี่แกหน้ากลัวจริงๆ และล่าสุดผมโดยสารรถเมล์แดงเข้าซอย ผมเห็นคนนั่งก็นั่งกันเรียบร้อยดีอยู่แต่คนขับนั่งเล่นสมาร์ทโฟนไปด้วยขับไปด้วย กระเป๋าก็โทรศัพท์เสียงดังอยู่คนเดียว ขับๆ ไปสักพักบอกให้คนขับจอดรถ อย่างดังแล้วลงไปซื้อล็อตเตอรี่ข้างทาง เป็นต้น เรื่องพวกนี้ผมยังแปลกใจว่าคนอื่นๆ คิดเหมือนผมบ้างไหม
ส่วนที่ญี่ปุ่นช่วงเวลาที่ทำงานจะทำงานกันอย่างเต็มที่เลย มักจะถูกสอนให้คิดว่า ลูกค้าของเราคือพระเจ้า お客様は神様です บางครั้งคนทำงานเขาก็รู้สึกเครียดกับงานบ่อยๆ งานที่เขาบอกกันว่าเครียดมากๆ ไม่น่าเชื่อว่าอาชีพอาจารย์ก็ติดโผลกับเขาด้วย เครียดแล้วบางคนโรคจิตครับ แม้แต่ปัจจุบันก็มีข่าวว่าครูโรคจิตก่อเหตุมากมาย เมื่อก่อนผมเคยทำงานเกี่ยวกับการศึกษาได้เข้าไปพบปะกับอาจารย์ตามโรงเรียนอยู่บ้างเป็นครั้งคราว ส่วนใหญ่ช่วงเวลาทำงานครูอาจารย์จะงานยุ่งมาก ขยันมาก ต้องทำงานกันเช้ามาก ส่วนใหญ่ตีห้าก็ออกจากบ้านแล้วถึงที่ทำงานก่อน 7.00 น. ก็จะมาหาข่าวที่เกี่ยวกับการศึกษาตามหนังสือพิมพ์ต่างๆ และตัดแปะเพื่อนำมาแชร์ข้อมูลให้เพื่อนๆ ทราบ ครูที่ทำหน้าที่นี้บางทีเขาก็ไม่อยากทำนักเพราะต้องมาเตรียมข้อมูลเช้ามาก วันหยุดที่มีก็ไม่เคยใช้เลย ถ้ามีเพื่อนรุ่นพี่คนไหนต้องไปทำงานนอกสถานที่แต่ติดเวรตัดหนังสือพิมพ์ก็จะมาร้องขอให้เขาซึ่งอาวุโสน้อยกว่าช่วยทำให้ บางทีก็ไม่อยากทำแต่ก็ช่วยไม่ได้ ดังนั้นพวกอาจารย์ที่มีความเครียดมากๆ มักจะไปปล่อยตอนสังสรรค์เมื่อกินเหล้ากินสาเกหลังเลิกงาน บางเมาคนมากเมาหลับที่ร้านเลย มีแบบสำรวจว่าร้านสาเกไม่ค่อยอยากรับลูกค้าอาชีพอะไรมากที่สุด ผลสำรวจบอกว่าไม่ใช่ยากุซ่าแต่ไม่อยากรับครูอาจารย์มากที่สุด
ครั้งหนึ่งผมเคยไปเที่ยวกับหัวหน้าและมีเพื่อนหัวหน้าที่เป็นครูใหญ่โรงเรียนร่วมทริปไปด้วย พวกเราสามคนไปออนเซ็นกัน ก็คุยกันไปมาเรื่องความเครียดและลำบากของอาชีพครู เขาเล่าว่า ทุกวันยุ่งมากๆ ความเครียดก็สูง เพื่อนเขาเป็นโค้ชคลับบาสเก็ตบอลของโรงเรียนด้วย ทุกวันทำงานปกติแล้วต้องไปซ้อมบาสเก็ตบอลให้นักเรียนในทีม ครูคนที่เป็นโค้ชนี้ท่าทางจะเครียดสะสมมากเกินไปตอนหลังมีข่าวว่าครูคนนี้ทำอนาจารนักเรียนหญิงในทีม แล้วก็ถูกให้ออกจากราชการในที่สุด
ที่ญี่ปุ่นมีข่าวทำนองนี้บ่อยๆ เช่น มีข่าวว่าครูใหญ่คนหนึ่งซื้อบริการทางเพศสาวฟิลิปปินส์เป็นหมื่นๆ คนแล้วก็ถ่ายรูปไว้ แม้แต่ครูอาจารย์ระดับมหาวิทยาลัยบางคนยังเคยมีข่าวว่าเอากระจกไปส่องกระโปรงสาวตามรถไฟ ซึ่งภาพลักษณ์ของครูอาจารย์ที่จริงแล้วไม่ควรจะเป็นแบบนี้จึงทำให้ข่าวที่ออกมาทำให้คนสนใจกันมากกว่าคนอาชีพอื่นๆ ที่ทำอนาจารในลักษณะเดียวกัน
ตอนที่ผมเรียนมัธยม มีครูคนหนึ่งหล่อหน้าตาดี แถมยังโสด น่าจะอายุสามสิบกว่าๆ เขาป๊อบปูล่ามาก ครูคนนี้สอนภาษาอังกฤษ สมมุติว่าชื่ออาจารย์ W แล้วกันครับในชั้นเรียนเขาสอนว่า "การที่เรารู้จักตัวเองอย่างดีเราก็จะรู้จักคนอื่นๆ และสังคมแวดล้อมด้วย และถ้าเราอยากเข้าถึงคนอื่นและสังคมรอบข้างเราจะต้องรู้จักตนเองให้ดีก่อน" นักเรียนที่ฟังทุกคน พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นคำคมที่ดีจังเลย .. วันหนึ่งในช่วงโฮมรูมตอนเช้าทุกคนอยากให้ครูหนุ่มคนนี้มาพูดให้ฟัง ครูพูดได้ดีมากๆ จนนักเรียนทุกคนลุกปรบมือดังสนั่นห้อง ผมเองยังประทับใจเขาเลย พอผมเรียนจบไปเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย มีเพื่อนคนหนึ่งข้อความมาถามผมว่า ผมรู้จักอาจารย์ W ไหม ผมก็ตกใจว่าทำไมเพื่อนผมที่มาจากจังหวัดอื่นรู้จักครูคนนี้ด้วยหรือ ขณะนั้นยังไม่มีไลน์มีแต่ข้อความทางโทรศัพท์ เพื่อนผมก็ข้อความกลับมาบอกว่า ลองดูทีวีตอนนี้สิ !!.... ตอนนั้นทีวีกำลังเสนอข่าวว่าครู W ที่พวกผมชื่นชมเป็นผู้ต้องหาโดนจับในคดีลักขโมยกางเกงในสาวและชุดนักเรียนสาว ไปสะสมมากกว่า 200 ตัว !! (´・_・`) ที่น่าตกใจคือเขาขโมยชุดนักเรียนจากล็อกเกอร์ แล้วตามไปแอบขโมยกางเกงในที่บ้านเด็กๆ สาว ... ข่าวนี้ทำผมช็อกอึ๊งไปเลย เพราะเคยจำได้ว่าตอนผมเรียนก็มีข่าวคนกระเป๋าหายไปจากล็อกเกอร์เหมือนกัน
...
ส่วนเรื่องการศึกษาที่ญี่ปุ่น ยังมีเรื่องน่าสนใจอีกมากมาย ถ้าเพื่อนๆ สนใจ เรื่องไหนนำเสนอมาได้นะครับ (´・ω・`)" นี่ละครับคนญี่ปุ่นทำงานกันเครียดจริงจัง และมีข่าวโรคจิตเยอะอยู่ สังคมทุกวันนี้มีเรื่องแปลกๆ เกิดขึ้นเยอะนะครับ อย่างไรก็ตามผมหวังว่าเพื่อนๆ ทุกคนจะมีความสุขและสุขภาพดี วันนี้สวัสดีครับ