เผยภาพน่าทึ่ง น่าเอ็นดู “ลูกพะยูนน้อยได้แม่ใหม่เป็นเต่าตนุ” ขณะกำลังว่ายเกาะอยู่บนหลังเต่าตนุ ที่อ่าวดงตาล อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี
เมื่อเร็วๆ นี้จากเพจเฟซบุ๊ค Sakanan Plathong โดยอาจารย์บอย ศักดิ์อนันต์ ปลาทอง แห่งภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ อาจารย์ธรณ์ ยกเป็นช็อตเด็ดในท้องทะเลไทยซึ่งสะท้อนถึงโลกโหดร้ายขึ้น แต่ยังดีที่มีปาฎิหาริย์ คลิกชมคลิป https://www.facebook.com/be.soon/videos/1333140120819595
อาจารย์ศักดิ์อนันต์ ปลาทอง โพสต์ว่า
พะยูนน้อยมีแม่ใหม่เป็นเต่าตนุ โชคดีที่มีเต่าตัวนี้รับดูแล
เต่าใหญ่ระดับป๋าขนาดเมตรกว่านี้ ถ้าไม่ช่ำชองพื้นที่ ไม่รู้ว่าที่ไหนปลอดภัย ไม่ปลอดภัย คงติดอวนตายไปนานแล้ว
เต่าที่นี่รู้เส้นทางว่าที่ไหนปลอดภัย อะไรกินได้ กินไม่ได้ หญ้าทะเลอยู่ตรงไหน เดี๋ยวพาไปกิน ปลอดภัยกว่าอยู่กับคน
ภารกิจลับ ณ อ่าวดงตาล
ด้าน ผศ.ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ ผู้เชี่ยวชาญด้านนิเวศทางทะเล และรองคณบดี คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้แชร์ภาพบนเพจส่วนตัว Thon Thamrongnawasawat กล่าวว่า "อาจารย์บอยโชว์ภาพลูกพะยูนกับเต่าตนุที่อ่าวดงตาล ลูกพะยูนว่ายเกาะอยู่บนหลังน่ารักมาก"
ธรรมชาติของลูกพะยูน เมื่ออยู่กับแม่ จะลอยตัวเหนือแม่เพราะภัยอันตรายจะมาจากด้านล่าง เช่น ฉลามจู่โจม ศัตรูทางธรรมชาติจากด้านบนไม่มี เพราะไม่มีนกกินพะยูน
การอยู่ด้านบนยังมีแม่คอยหนุนเวลาโผล่หายใจ เป็นพฤติกรรมของลูกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมในทะเลทั้งหลาย ตั้งแต่เริ่มเกิด
เมื่อเกิดพลัดหลงกับแม่ด้วยสาเหตุต่างๆ ลูกพะยูนจะหาสัตว์ใหญ่ที่ยอมรับตัวเองให้เข้าไปอยู่ด้วย
ปรกติยากมากครับ พะยูนตัวอื่นก็คงไม่เอาด้วย อีกทั้งภาพนี้มาจากอ่าวดงตาล สัตหีบ แม้มีรายงานเรื่องพะยูนเป็นระยะ แต่ไม่ได้มีมากขนาดนั้น
สัตว์ใหญ่ที่โผล่ขึ้นมาหายใจเป็นระยะ คงมีแต่เต่าตัวใหญ่ที่มีอยู่พอสมควร เนื่องจากพื้นที่สัตหีบมีเกาะคราม เกาะแห่งเต่าอันดับหนึ่งของไทย
ลูกพะยูนสับสนในชีวิต กลัวไปหมดทุกอย่าง เมื่อว่ายไปเจอเต่าตนุ จึงขออยู่ด้วย
แม่หนูหายไปไหนก็ไม่รู้ ขอหนูอยู่ด้วยคนได้ไหม ? ลูกพะยูนคงร้องขอเต่าด้วยเสียงสะอื้น
เต่าใหญ่คงไม่ว่าอะไร อยากอยู่ก็อยู่ไปนะหนูเอ๊ย จึงกลายเป็นภาพที่เด็ดขาดมาก การพึ่งพาของ 2 ชีวิต
เต่าตนุกินอาหารหลายอย่าง รวมถึงหญ้าทะเล จึงเป็นเรื่องปรกติที่เราพบเต่าอยู่ในแหล่งหญ้า
ในการสำรวจทางอากาศแทบทุกครั้ง เราพบเต่ามากกว่าพะยูน ลูกพะยูนจึงคอยพึ่งพิงเต่า อาศัยอยู่ในแหล่งหญ้าทะเลที่เป็นอาหารร่วมกัน
ปัญหาสำคัญคือเธอหย่านมหรือยัง กินแต่หญ้าอย่างเดียวจะรอดไหม จะเรียนรู้พฤติกรรมเพื่อดำรงชีวิตจากใคร
โลกนี้โหดร้าย แต่โลกนี้มีปาฏิหาริย์
แค่ลูกพะยูนมาอยู่เต่าได้ แค่นี้ก็เป็นที่สุดของปาฏิหาริย์ ผมยังไม่เคยเห็นที่ไหน
ในทะเลมีความตาย ในทะเลมีน้ำใจ อวยพรให้ลูกพะยูนอยู่รอดต่อไปให้นานที่สุด รอดจนเติบใหญ่ กลายเป็นเมาคลีแห่งท้องทะเล เป็นเครื่องเตือนใจเราว่า เมื่อไม่ยอมแพ้ ชีวิตย่อมมีหนทาง
แม่หาย กำพร้า หลงทางกลางทะเล ยังสู้ต่อไป ความหวังแม้ริบหรี่ยิ่งกว่า 1 ในล้าน ก็ยังคงว่ายน้ำ ไม่มีคำว่ายอมแพ้อยู่ในความคิดลูกพะยูน จวบจนเจอน้ำใจกลางทะเลอันเวิ้งว้าง
เป็นภาพเด็ดสุดในรอบหลายปีของทะเลไทยเลยครับ