หลายคนไม่ตระหนัก ไม่ใส่ใจถึงการแยกขยะก่อนทิ้งว่ามีความสำคัญมากอย่างไร แถมยังไปเข้าใจผิดๆ อีกว่าพนักงานเก็บขยะมักง่าย เพราะยกถังขยะจากที่บ้านไปเทกองรวมกันในรถเก็บขยะ
แต่ความเป็นจริงนั้น “พวกเขาต้องทำงานแข่งกับเวลา จึงเทรวมกันไว้ก่อน” อีกทั้งแต่ละบ้านส่วนมากก็ยังไม่ได้แยกขยะทิ้งอีกด้วย พวกเขาจึงเทถังขยะของเราเพื่อนำไปคัดแยกประเภทขยะอีกรอบบนรถ ไม่ใช่เอาไปเทรวมกัน
ยิ่งช่วงนี้ เป็นช่วงที่ลดการแพร่เชื้อโรคโควิด-19 ทำให้ขยะตามบ้านเรือนมีปริมาณมากขึ้น จากการ Work from Home หยุดเชื้อ เพื่อชาติ แต่คงหยุดไม่ได้ที่ต้องทิ้งขยะในแต่ละวัน แต่ถ้าเราร่วมกันทำตั้งแต่ต้นทางโดยการคัดแยกก่อนทิ้ง ย่อมจะทำให้การจัดการขยะโดยพนักงานเก็บขยะรวดเร็ว และเกิดประสิทธิภาพต่อการเอาไปรีไซเคิลมากขึ้นด้วย
และในยามยากลำบากเช่นตอนนี้ การนำขยะกลับมารีไซเคิล (Recycle) เพื่อใช้ประโยชน์ใหม่ ไม่ว่าเราจะทิ้งผ่านรถเก็บขยะของ กทม. ของเทศบาล ก็ถือว่าเรานั้นช่วยทำให้เจ้าหน้าที่ทำงานได้ง่ายและรวดเร็วขึ้น หรือจะนำไปขายให้กับซาเล้ง หรือรถรับซื้อของเก่าที่เราเห็นจนชินตาตั้งแต่เด็ก ก็สามารถสร้างรายได้เล็กๆ น้อยๆ ให้กับครอบครัวได้อีกทางหนึ่งด้วย
ส่วนใครที่ต้องการก้าวไปสู่วิถีชีวิตใหม่ที่ดีต่อสิ่งแวดล้อม New Normal ของพวกเราก็ควรจะมีส่วนร่วมในการเริ่มเปลี่ยนแปลงที่ตัวของเราเอง ใครที่ไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร ก็ให้เริ่มต้นง่ายๆ ด้วยการลดการสร้างขยะ เช่น การลดการใช้บรรจุภัณฑ์ (Reduce) อย่างผลิตภัณฑ์พลาสติกต่างๆ ที่ใช้แล้วทิ้ง (Single-use plastic) ไม่ว่าจะเป็นถุงพลาสติกก๊อบแก๊บ หลอดพลาสติก ซึ่งตอนนี้ห้างสรรพสินค้า-ร้านสะดวกซื้อเขาก็ไม่ใส่ให้เราฟรีๆ จนพวกเราเริ่มคุ้นชินกันแล้ว
ส่วนการนำวัสดุหรือสิ่งของกลับมาใช้ซ้ำ (Reuse) เป็นอีกหนึ่งทางเลือกสำคัญที่ทุกคนช่วยลดปริมาณขยะได้ทันที อย่างการเลือกใช้ หรือพกพาภาชนะต่างๆ ทดแทนการใช้ผลิตภัณฑ์ใหม่ เช่น กระบอกน้ำ แก้วน้ำ หรือแก้วกาแฟส่วนตัว การนำกล่องบรรจุอาหารไปใช้ซื้ออาหารสดตามตลาดหรือซูเปอร์มาร์เก็ต หรือการพกกล่องข้าวไปซื้ออาหารตามสั่งเลยก็ได้เพื่อช่วยลดการใช้กล่องโฟมหรือกล่องกระดาษ
หรือแม้แต่ถุงก๊อบแก๊บที่ยังใช้ได้ ลองหัดเป็นคนยุคใหม่ที่แคร์ต่อสิ่งแวดล้อม ง่ายๆ โดยการนำถุงมาใช้ซ้ำหลายๆ ครั้ง และฝึกปฏิเสธการรับถุงจากร้านค้า พกถุงใส่ของ แก้วน้ำส่วนตัวติดตัวอยู่เสมอ เป็นต้น พอทุกคนปฏิบัติตัวแบบวิถีชีวิตใหม่มากขึ้นเรื่อยๆ ย่อมเกิดผลกระทบที่ดีขึ้นต่อสิ่งแวดล้อมแน่นอนในอีกไม่ช้า
แต่ความเป็นจริงนั้น “พวกเขาต้องทำงานแข่งกับเวลา จึงเทรวมกันไว้ก่อน” อีกทั้งแต่ละบ้านส่วนมากก็ยังไม่ได้แยกขยะทิ้งอีกด้วย พวกเขาจึงเทถังขยะของเราเพื่อนำไปคัดแยกประเภทขยะอีกรอบบนรถ ไม่ใช่เอาไปเทรวมกัน
ต่อจากนั้น พวกเขาจะคัดแยกขยะแต่ละประเภทกระจายไปตามโรงงานรับซื้อของเก่า หรือโรงงานจัดการขยะรีไซเคิล เพราะขยะประเภทต่างๆ ไม่ใช่ขยะทั้งหมดที่จะเอาไปรีไซเคิลได้ (ชมลิงก์ แยกขยะไปทำไม)
ยิ่งช่วงนี้ เป็นช่วงที่ลดการแพร่เชื้อโรคโควิด-19 ทำให้ขยะตามบ้านเรือนมีปริมาณมากขึ้น จากการ Work from Home หยุดเชื้อ เพื่อชาติ แต่คงหยุดไม่ได้ที่ต้องทิ้งขยะในแต่ละวัน แต่ถ้าเราร่วมกันทำตั้งแต่ต้นทางโดยการคัดแยกก่อนทิ้ง ย่อมจะทำให้การจัดการขยะโดยพนักงานเก็บขยะรวดเร็ว และเกิดประสิทธิภาพต่อการเอาไปรีไซเคิลมากขึ้นด้วย
และในยามยากลำบากเช่นตอนนี้ การนำขยะกลับมารีไซเคิล (Recycle) เพื่อใช้ประโยชน์ใหม่ ไม่ว่าเราจะทิ้งผ่านรถเก็บขยะของ กทม. ของเทศบาล ก็ถือว่าเรานั้นช่วยทำให้เจ้าหน้าที่ทำงานได้ง่ายและรวดเร็วขึ้น หรือจะนำไปขายให้กับซาเล้ง หรือรถรับซื้อของเก่าที่เราเห็นจนชินตาตั้งแต่เด็ก ก็สามารถสร้างรายได้เล็กๆ น้อยๆ ให้กับครอบครัวได้อีกทางหนึ่งด้วย
ส่วนใครที่ต้องการก้าวไปสู่วิถีชีวิตใหม่ที่ดีต่อสิ่งแวดล้อม New Normal ของพวกเราก็ควรจะมีส่วนร่วมในการเริ่มเปลี่ยนแปลงที่ตัวของเราเอง ใครที่ไม่รู้ว่าจะเริ่มอย่างไร ก็ให้เริ่มต้นง่ายๆ ด้วยการลดการสร้างขยะ เช่น การลดการใช้บรรจุภัณฑ์ (Reduce) อย่างผลิตภัณฑ์พลาสติกต่างๆ ที่ใช้แล้วทิ้ง (Single-use plastic) ไม่ว่าจะเป็นถุงพลาสติกก๊อบแก๊บ หลอดพลาสติก ซึ่งตอนนี้ห้างสรรพสินค้า-ร้านสะดวกซื้อเขาก็ไม่ใส่ให้เราฟรีๆ จนพวกเราเริ่มคุ้นชินกันแล้ว
ส่วนการนำวัสดุหรือสิ่งของกลับมาใช้ซ้ำ (Reuse) เป็นอีกหนึ่งทางเลือกสำคัญที่ทุกคนช่วยลดปริมาณขยะได้ทันที อย่างการเลือกใช้ หรือพกพาภาชนะต่างๆ ทดแทนการใช้ผลิตภัณฑ์ใหม่ เช่น กระบอกน้ำ แก้วน้ำ หรือแก้วกาแฟส่วนตัว การนำกล่องบรรจุอาหารไปใช้ซื้ออาหารสดตามตลาดหรือซูเปอร์มาร์เก็ต หรือการพกกล่องข้าวไปซื้ออาหารตามสั่งเลยก็ได้เพื่อช่วยลดการใช้กล่องโฟมหรือกล่องกระดาษ
หรือแม้แต่ถุงก๊อบแก๊บที่ยังใช้ได้ ลองหัดเป็นคนยุคใหม่ที่แคร์ต่อสิ่งแวดล้อม ง่ายๆ โดยการนำถุงมาใช้ซ้ำหลายๆ ครั้ง และฝึกปฏิเสธการรับถุงจากร้านค้า พกถุงใส่ของ แก้วน้ำส่วนตัวติดตัวอยู่เสมอ เป็นต้น พอทุกคนปฏิบัติตัวแบบวิถีชีวิตใหม่มากขึ้นเรื่อยๆ ย่อมเกิดผลกระทบที่ดีขึ้นต่อสิ่งแวดล้อมแน่นอนในอีกไม่ช้า
