“มิค” แฉ “เบนซ์” ติดมือถือหนัก - ช้อปปิ้งจนบัตรเครดิตเตือนใกล้เต็มวงเงิน จนเกือบเป็นปัญหาครอบครัว “ปริม” ช่วยฟ้องสื่อพฤติกรรมแม่ “เบนซ์” ครวญกำลังปรับตัวอยู่
เกือบเป็นปัญหาครอบครัวแล้ว หลังจากที่ “เบนซ์ พรชิตา ณ สงขลา” ทำสามี “มิค บรมวุฒิ หิรัญยัษฐิติ” งอนหนัก เหตุติดมือถือมากเกินไปแถมยังฟ้องสื่ออีกดอกว่าเมียบ้าช็อป จนตอนนี้บัตรใกล้เต็มวงเงิน
มิค : “ที่สุด ทุกวันนี้หนักกว่าเดิม ให้ปริมคอนเฟิร์มเลย”
ปริม : “แม่เบนซ์เล่นแต่โทรศัพท์ไม่เคยฟังเลย เล่นโทรศัพท์ซื้อของ ช้อปปิ้ง”
เบนซ์ : “ไม่มีอะไรแก้ตัวเลย แก้ตัวไม่ได้เลยเพราะของมาส่งที่บ้านทุกวัน ตอนนี้พนักงานส่งของรู้จักกับแม่บ้านที่บ้านแล้ว รู้จักทุกคนในบ้าน เหมือนเป็นญาติกันแล้ว”
เผยเป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตในครอบครัว
มิค : “เวลาพูดอะไรนางไม่เคยฟังเลยไง เหมือนนางเป็นวิญญาณอยู่ในบ้าน ใครคุยอะไรด้วย ลูกจะตกหัวฟาดอยู่ข้างๆ ก็ไม่สน นางนั่งอยู่ที่โต๊ะลูก ลูกเปรมขึ้นไปยืนบนโต๊ะ ห่างจากนาง 1 ฟุต เราบอกเบนซ์ๆ ระวังๆๆ ลูกจะตก โครม! หัวปักพื้น ก็ยังอยู่ท่าเดิมว่ะ เราก็ตะโกนดัง เขาก็แบบเรียกทำไม ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร กลบเกลื่อน สไตล์โวยวายกลบเกลื่อน”
เบนซ์ : “เป็นคนทำอะไรสองอย่างไม่ได้เลย ต้องทำอย่างเดียว แล้วเวลาทำอันนี้อยู่ อย่างอื่นรอบตัวจะไม่รู้เรื่องเลย ฉะนั้นไม่ได้ ทำอะไรพร้อมกันไม่ได้เลย”
มิค : “ไม่ถึงขั้นกลายเป็นปัญหาครอบครัว”
เบนซ์ : “เรื่องนี้เถียงไม่ได้เลย เพราะทำทุกวัน เบาไม่ได้เลย คือเราเพิ่งย้ายบ้านใหม่กันมา เป็นบ้านที่อยู่ชั่วคราว มันเลยต้องซื้ออะไรเข้าบ้าน ก็เลยจะส่งทั้งวัน ทุกวัน ซื้อโน่นซื้อนี่ ทำเพื่อครอบครัว กระเป๋า รองเท้า เสื้อ กางเกงไม่มี”
โกรธจนฟ้องสื่อ เมียบ้าช็อปจนบัตรเกือบเต็มวงเงิน
มิค : “แล้วที่แปลกกว่า เมื่อคืนคุยกัน หนูซื้ออะไร ทำไมพี่ หนูไม่ได้ซื้ออะไรเยอะแยะเลย เหรอ บัตรเครดิตมันขึ้นเตือนว่าใกล้จะเต็มวงเงินแล้วนะ แล้วมิคก็บอกว่ารอแป๊บนึงเลื่อนไปดู เมื่อ 7 วันที่แล้วกูเพิ่งจ่ายบัตรไปจนเป็นศูนย์ ที่ผ่านมาอาทิตย์เดี่ยวนี่บัตรกูจะเต็มอีกแล้วเหรอ พอไปดูรายการ มีอาหารสด ให้คนนั้นคนนี้ ของนิดๆ หน่อยๆ ก็เตือนว่าซื้อเป็นชิ้นเป็นอันไปเลย จุกจิกเนี่ยมันหนักหนา”
เบนซ์ : “ถามว่าเขาโกรธไหม วันนั้นคือเขาโกรธ”
มิค : “โกรธจริงเพราะเขาดันมาโกรธเรา เขาชวนเราไปนั่งกินข้าว คุยกับเขา เขาไม่คุยด้วยเล่นแต่โทรศัพท์ ผมคุยเสร็จพูดทุกอย่างเสร็จจนผมบอกไป เขามาโกรธเราออกมาทำไมไม่บอก บอกแล้วใช่ไหมว่าทะเลาะกันห้ามออกจากบ้าน เดี๋ยวนะ…”
ปริม : “ก็บอกแล้วว่าจะออกไปข้างนอก….”
มิค : “งานดีปริม เห็นไหมเราไม่ได้บังคับเด็ก มันคือความจริงในบ้านไง ก็ปล่อยเขาไปแหละ แต่แค่บางทีเหมือนเราจะออกไปไหนแล้วเขาก็ไม่ฟัง ก็อย่ามามีปัญหากันทีหลังดีกว่า ถ้าเป็นความสุขเขาก็ทำไปเถอะ แต่ก็เร็วไปนะอาทิตย์นึง บัตรเต็มวงเงินแล้ว”
ครวญกำลังปรับตัวอยู่
เบนซ์ : “พยายามปรับอยู่ บอกลูกเวลาเรียกแม่ 2-3 ทีแล้วไม่หัน ให้สะกิดเลย เพราะบอกเลยหูดับจริง ไม่ได้ยินจริงๆ ไม่ใช่แค่กับพี่มิคนะ กับแม่พี่มิคก็เป็น”
มิค : “ตอนนี้หูรูดมิคจะพังแล้วด้วย ปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ นางนั่งเข้าห้องน้ำอยู่แล้วก็กดมือถือ ไอ้เราก็ยืนขมิบ ปวดท้อง แม่! พ่อปวดขี้”
ปริม : “แม่เบนซ์เอาแต่เล่นโทรศัพท์”
มิค : “ไอ้พ่อก็ยืนบิด เคาะประตู เขาตอบว่าแป๊บนึงพี่ ล่อไปครึ่งชั่วโมง”
เบนซ์ : “ก็มองเป็นเรื่องขำๆ ก็ปล่อยๆ ไป”
มิค : “เราอย่าวู่วาม เราปรับบ้างดิ อยากได้อะไรก็บอกมา แต่ต้องวางโทรศัทพ์บ้าง มิคเลวยังไงรู้ไหม นางกำลังจะออกจากบ้าน เห็นแล้วว่านางชาร์ตโทรศัพท์ไว้ ตั้งใจทิ้งโทรศัพท์ไว้เลย ไม่เตือน วันนั้นลูกมีความสุขมาก แม่อยู่กับหนู ไม่มีอีเครื่องนี้มาขวางทาง ก็เป็นสีสันแหละ นั่งขำนาง”
