โดดเดี่ยว และร้าวราน...
บนบัลลังก์แห่งอำนาจ
สิ้นสุดการรอคอยไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สำหรับซีรี่ส์ซอมบี้จากเกาหลีใต้ อย่าง Kingdom 2 ที่จนถึงตอนนี้ ผ่านไป 4-5 วันหลังจากออนแอร์บนเน็ทฟลิกซ์ กระแสก็ไม่พลิกไปจากความคาดหมายแต่อย่างใด และยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่า ทุก ๆ คนจะชื่นชอบยิ่งกว่าซีซั่นแรกเสียด้วยซ้ำ
ซึ่งนั่นก็ไม่เกินเลยความจริงแต่อย่างใด ในความยาวทั้งหมดเพียงแค่ 6 เอพิโสด ซีรี่ส์พาเรื่องราวของตัวเองเดินไปข้างหน้าอย่างกระชับฉับไว เรียกได้ว่า ไม่มีย้วยหรือยืดให้ได้เห็น ผลลัพธ์ที่เกิดก็คือความรู้สึกตื่นเต้นกับเรื่องราวที่พุ่งเร็วไม่แพ้จังหวะกระชากร่างไปข้างหน้าของบรรดาซอมบี้ผีดิบที่มีพัฒนาการอย่างน่าสะพรึง
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าซีรี่ส์จะเดินเรื่องเร็วเพียงใด หรือเล่นกับความตื่นเต้นระทึกใจแค่ไหน แต่อีกด้านหนึ่งซึ่งถือว่าทำได้ดีมาก ๆ คือพวกฉากที่เล่นกับความรู้สึก เศร้า ซึ้ง อะไรอย่างนี้ก็มีพลัง พอที่จะทำให้เรารู้สึกร่วมไปกับเรื่องราวและตัวละครได้ ขณะที่การแฟลชแบ็กซึ่งมีแทรกอยู่เป็นระยะ ก็นับเป็นอีกส่วนที่ทำได้ดีและมีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะมันช่วยให้เราเข้าใจสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น
กล่าวโดยภาพรวมแล้ว ก็คือ คุ้มค่ากับการรอคอย ถึงขนาดที่หลายคนบอกว่า อยากให้มีซีซั่น 3 ออกมาพรุ่งนี้เลย
แต่ไม่ว่าจะอย่างไร... ก่อนที่ซีซั่น 2 จะออกอากาศ “คิมอึนฮี” ซึ่งเป็นมือเขียนบทซีรี่ส์เรื่องนี้ได้ให้สัมภาษณ์ในงานแถลงข่าวเปิดตัวซีซั่น 2 เมื่อมีนักข่าวแอบถามถึงไฮไลต์ในภาค 2 ว่ามีอะไรพิเศษบ้าง... มือเขียนบทซีรี่ส์แนวสืบสวนสอบสวนระดับ Top Three ของประเทศ ก็แอบแง้มให้ฟังว่า ให้จับตาดูพระมเหสีในภาคนี้ให้ดี...
*** Spoil Alert ***
“มเหสี” คือตัวละครที่กล่าวได้สำคัญมาก ๆ สำหรับซีรี่ส์ภาคนี้ เธอคือลูกสาวของ “โจฮักจู” ขุนนางผู้ใหญ่โต ซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับองค์รัชทายาท “อีชาง” ... ความหวังอันสูงสุดของขุนนางโจฮักจู ก็คือ การที่ลูกสาวของตนเองจะให้กำเนิด “บุตรชาย” เพื่อที่ว่าบุตรชายจะได้สืบทอดพระราชอำนาจ แทนองค์รัชทายาทอีชางที่เป็นแค่ลูกของนางสนม และนั่นก็หมายถึง มหาอำมาตย์โจฮักจู จะได้อยู่ในอำนาจอย่างยืนยาวต่อไป
แต่คนคำนวณ มิสู้ฟ้าลิขิต ... และเหมือนสวรรค์นั้นมีตา หรือฟ้าดินไม่เป็นใจ ให้คนใจคดก้าวขึ้นมามีอำนาจ เพราะจนแล้วจนรอด พระมเหสีที่ยังสาวและสวย ก็ไม่สามารถให้กำเนิดราชบุตรได้สักที แรงกดดันที่พระมเหสีแบกรับไว้นั้น นับว่าหนักหนาอย่างยิ่ง
เธอแบกความหวังของผู้เป็นพ่อ โดยที่ไม่อาจตัดพ้อใด ๆ ได้ทั้งสิ้น ยิ่งในซีซั่นนี้ เราจะเห็นถึงความพยายามของเธอในการทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อบรรลุเป้าหมายที่พ่อได้วางเอาไว้ แน่นอนว่า เธอเองก็มีความอยากจะเป็นใหญ่ในวังหลวง แต่เมื่อคิดถึงความจริงบางด้าน ก็น่าสะท้านสะเทือนใจอยู่ไม่น้อย
ใช่หรือไม่ว่า ... สำหรับผู้หญิง การมีลูกสักคน มันควรจะเป็นเรื่องของความงดงามของชีวิตหรือเติมเต็มความหมายของชีวิตให้สมบูรณ์ และการได้เห็นทารกจากครรภ์ของตน ควรจะนำมาซึ่งความสุขและรอยยิ้ม แต่ทว่า ... การมีลูกในเรื่องนี้ กลับนำมาซึ่งบาปกรรมและความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เพราะมันกลายเป็นเรื่องของการที่ทำเพื่ออำนาจอะไรไม่รู้
และสิ่งที่น่าหดหู่ก็คือ หลังจากความพยายามอย่างถึงที่สุด หลังจากเดินมาจนสุดทางแล้ว แต่สุดท้าย เธอกลับโดน “หัก” โดยโจฮักจูผู้เป็นพ่อ โลกทั้งใบที่เธอเพียรสร้างมา เหมือนพลันล่มสลายลงไปต่อหน้า
ขณะที่ฝูงซอมบี้ดาหน้าเข้ารุกวังหลวงและไล่กัดผู้คนจนอลหม่าน เราไม่แน่ใจเท่าไหร่นักว่าคมเขี้ยวของเหล่าซอมบี้ได้กัดกินชีวิตขององค์มเหสีไปแล้วหรือยัง แต่ที่แน่ ๆ สายตาของเธอขณะตรึงตนเองอยู่บนบัลลังก์อย่างไม่ยอมลุกหนีไปไหน มันมีทั้งความเด็ดเดี่ยว และโดดเดี่ยวชวนร้าวรานผสมอยู่ในนั้น
เป็น “หุ่นเชิด” ที่สุดเด็ดเดี่ยว แต่ก็แสนโดดเดี่ยว และร้าวรานยิ่ง...
