ในหลวงพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ "พลโทยุทธนา" พ่อ "เชอรี่ เข็มอัปสร - ปูเป้ รามาวดี" เชอรี่สุดภูมิใจพ่อเป็นทหารที่ได้รับเหรียญกล้าหาญ เคยบังคับเฮลิคอปเตอร์ตก ทำให้ทุกคนปลอดภัย เปิดใจพ่อป่วยมะเร็งต่อมน้ำลาย รักษาที่เยอรมันจนหาย ก่อนเดือนพ.ย. ที่ผ่านมา จะกลับมาเป็นที่กระดูก รับพ่อคือผู้อยู่เบื้องหลังทุกความสำเร็จของตน ภูมิใจที่ถูกเลี้ยงมาแบบนี้
วันนี้ (14 มี.ค.) เวลา 16.00 น. พิธีรดน้ำศพ "พลโทยุทธนา สิริสุขะ" คุณพ่อของนางเอกสาว "เชอรี่ เข็มอัปสร สิริสุขะ" และ "ปูเป้ รามาวดี สิริสุขะ" ณ ศาลา 12 วัดพระศรีมหาธาตุบางเขน เป็นไปด้วยความโศกเศร้า โดยมีคนในแวดวงทหาร ตำรวจ รวมทั้งวงการมาร่วมแสดงความอาลัยเป็นจำนวนมาก อาทิ ยุวดี ไทยหิรัญ, พุดเดิ้ล ปาจรีย์ ณ นคร, ตุ๊ก ชนกวนันท์ รักชีพ ฯลฯ
ในเวลา 17.00 น. พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๑๐ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ พร้อมด้วยเครื่องเกียรติยศประกอบศพ นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณแก่ครอบครัวสิริสุขะเป็นล้นพ้น โดยพนักงานจากกระทรวงวัฒนธรรมทำการบรรจุศพ ซึ่งภายในงานสวดพระอภิธรรมมีหน่วยพยาบาลมาให้การตรวจคัดกรองวัดไข้เบื้องต้นให้กับผู้ที่มาร่วมงาน พร้อมทั้งแจกหน้ากากอนามัยสำหรับผู้ที่ไม่ได้สวมใส่ และมีเจลแอลกอฮอล์ให้ล้างมือฆ่าเชื้อโรค
สำหรับกำหนดการสวดพระอภิธรรมศพ เริ่มตั้งแต่วันเสาร์ที่ 14 - 19 มี.ค. และวันที่ 20 มี.ค. สวดเป็นคืนสุดท้าย พร้อมบรรจุศพ ณ ฌาปนสถานกองทัพอากาศ โดยทางครอบครัวจะเก็บศพไว้ 100 วันและรอพระราชทานเพลิงศพต่อไป
ด้าน "เชอรี่ เข็มอัปสร" ได้เปิดใจเล่าว่าพ่อเป็นคนที่กล้าหาญในฐานะทหารคนหนึ่ง "เมื่อประมาณ 3 ปีก่อนคุณพ่อถูกวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งที่ต่อมน้ำลายขนาดเล็กค่ะ คือตอนแรกคุณพ่อก็ปฏิเสธการรักษาแผนปัจจุบัน จนปีนึงหลังจากนั้นก็ตัดสินใจเดินทางไปรักษาที่เยอรมัน เชอรี่ก็ไปกับคุณพ่อด้วย ไปอยู่ที่นั่น 2 เดือนค่ะ ก็ตรวจรักษาอะไรทุกอย่างหายเรียบร้อยดีนะคะ แต่เมื่อช่วงปลายเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมาก็กลับมาอีก คราวนี้เป็นที่กระดูกค่ะ ก็ได้รับการรักษาตัวจนถึงท่านเสียชีวิตค่ะ"
"ความประทับใจที่มีต่อคุณพ่อ ก็คือช่วงที่เชอรี่กลับมาช่วงปลายเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว ก็อยู่ดูแลคุณพ่อทุกวันค่ะ มันก็เป็นช่วงที่เราได้ใกล้ชิดมาก เราตั้งใจเลยว่าจะอยู่กับคุณพ่อทุกวัน ดูแลท่านทุกวัน พอเราได้คุยกันเยอะๆ ก็จะมีเรื่องในอดีตเรื่องโน้นเรื่องนี้ และยิ่งพอตอนที่คุณพ่อป่วยและเริ่มคุยกันไม่ได้แล้วก็เป็นช่วงที่เราได้นึกย้อนว่าเมื่อตอนเด็กๆ คุณพ่อจะดุมาก เรื่องระเบียบวินัย ความรับผิดชอบอะไรต่างๆ เชอรี่ได้จากคุณพ่อทั้งนั้นเลย แต่ตอนเด็กๆ ก็จะรู้สึกว่าเรากับคุณพ่อจะทะเลาะกันบ่อย เราก็จะมีงอแงตามประสา แต่พอนึกย้อนแล้วเราได้ความรัก ความอบอุ่น ความเข้าใจจากทั้งคุณพ่อคุณแม่ ซึ่งคุณแม่ก็จะใจดีมาก คุณพ่อก็จะค่อนข้างดุมาก แต่พอยิ่งโตเรายิ่งรู้สึกว่าคุณพ่อเสียสละมากๆ อย่างหลายๆ คนที่เป็นพ่อแม่ที่เลี้ยงลูกก็จะกลัวไม่กล้าดุลูก เพราะกลัวเดี๋ยวลูกไม่รัก แต่คุณพ่อไม่เคยเป็นเลย ถ้าอะไรที่ไม่ถูกต้องคุณพ่อก็พร้อมที่จะฉะเต็มที่"
"พอนึกย้อนมันก็ทำให้เรารู้สึกว่าทุกๆ อย่างทุกๆ วันที่เรามีชีวิตแบบนี้ได้คือคุณพ่อเป็นผู้อยู่เบื้องหลังทุกความสำเร็จของเราหมดเลยค่ะ เรารู้สึกว่าเราภูมิใจที่เขาเลี้ยงเรามาแบบนี้และรู้สึกว่าภูมิใจในสิ่งที่คุณพ่อทำด้วย คุณพ่อเป็นนายทหารที่ได้รับเหรียญกล้าหาญ พอเราฟังวีรกรรมตอนเด็กๆ เราก็จะชอบแซวว่าฟังมาเป็นพันรอบแล้ว (หัวเราะ) แต่ก็คงมีน้อยคนที่เครื่องเฮลิคอปเตอร์ตกแล้วสามารถบังคับให้ทุกคนในเครื่องปลอดภัย รวมถึงตัวคุณพ่อเองก็ปลอดภัยด้วย คือทุกคนรวมถึงเพื่อนคุณพ่อก็จะยกย่องสรรเสริญวีรกรรมนี้ของคุณพ่อมากๆ และหลายๆ ที่ที่เป็นโรงเรียนการบินก็จะเชิญคุณพ่อไปบรรยายว่าทำไมถึงผ่านอะไรอย่างนั้นมาได้"
"แล้วคุณพ่อก็ต้องบินรับส่งผู้ป่วยทางเหนือตอนช่วงที่มีพคท. (พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย) ตอนนั้น คือคุณพ่อเป็นคนที่กล้าหาญมาก เราก็รู้สึกภูมิใจมากๆ เลย พอตอนหลังๆ ที่เราเลิกแซวเขาก็จะบอกว่าเราภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของคุณพ่อ ชื่อของพวกเราสามคนพี่น้องก็มาจากวีรกรรมครั้งนี้ของคุณพ่อด้วยค่ะ"
