สำหรับคนที่ติดตามข่าวสารภาพยนตร์ คงพอจะผ่านหูผ่านตาหนังเรื่องนี้กันมาบ้าง โดยเฉพาะการโปรโมตที่เปรี้ยงปร้างสะท้านยุทธภพประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ ที่ว่า “มอนสเตอร์ ฮันท์” ก้าวขึ้นมาเป็นหนังทำเงินสูงสุดในบ้านเกิด แซงหน้า “ลอสต์ อิน ไทยแลนด์” (Lost in Thailand) ไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย ด้วยรายได้ที่เห็นเป็นตัวเลขเหนาะๆ ณ ตอนที่เป็นข่าวเมื่อออกฉายในสัปดาห์แรก คือ 3,400 ล้านบาท ก่อนจะปีนขึ้นไปแตะหนึ่งหมื่นกว่าล้านบาทในเวลาต่อมา ซึ่งหลังจากที่ได้ดู ยอมรับครับว่า ศักยภาพของหนัง เหมาะควรจริงๆ ที่จะทำเงินได้มหาศาลขนาดนั้น
รามัน ฮุย ผู้กำกับสายเลือดฮ่องกงที่ไปเติบโตกับวงการหนังในแคนาดา เขาคนนี้เคยมีผลงานมาแล้วในฐานะผู้กำกับร่วมในเรื่อง Shrek the Third เมื่อปี 2005 และถือเป็นนักทำแอนิเมชั่น (Animator) มากประสบการณ์คนหนึ่ง หลังจากลุยงานเมืองนอกมาเต็มที่ เขาเดินทางสู่จีนแผ่นดินใหญ่และทำหนังเรื่องแรก “มอนสเตอร์ ฮันท์” ที่ควรได้รับจารึกว่าเป็นการแจ้งเกิดในอุตสาหกรรมหนังเมืองจีนได้อย่างเต็มภาคภูมิ
ด้วยตัวเรื่องที่เรียง่าย ไม่ยุ่งยากมาก หากแต่ลงตัวในแทบทุกองค์ประกอบ ทั้งบทหนัง การแสดง มีอารมณ์ที่หลากหลาย ทั้งตลก แอ็กชั่น และที่สำคัญ พอจะเข้าสู่ดราม่า หนังก็ทำได้ชนิดที่แทบจะตีต่อมน้ำตาของเราเลยก็ว่าได้ ส่วนหนึ่งมาจากการปูพื้นเรื่องและตัวละครไว้ได้ดีก่อนแล้วไปตามไล่เก็บตอนหลัง อย่างเช่นปมที่เกี่ยวกับการถูกพ่อทิ้งของตัวละครเอก ขณะที่การออกแบบงานสร้าง โดยเฉพาะอย่งายิ่ง คาแรกเตอร์ของเหล่าสัตว์ประหลาด ไม่ว่าจะเป็นตัวหลักอย่าง “อสูรน้อย” ที่รูปลักษณ์หน้าตาคล้ายหัวไชเท้า หรือพวกตัวรองๆ ลงไป ถึงแม้จะเป็นอสูรร้าย แต่กลับผ่านการออกแบบมาได้น่ารักน่าชัง ขณะที่ในฝั่งของนักแสดงที่เป็นคนแสดง แต่ละตัวละครก็มีเสน่ห์และทำให้เรายิ้มไปกับพวกเขาได้
ในรูปลักษณ์ของความเป็นหนังแฟนตาซีแอ็กชั่นที่ผสมผสานทั้งแนวทางหนังชีวิต หนังจอมยุทธกำลังภายใน และหนังไล่ล่าสัตว์ประหลาดเข้าไว้ด้วยกันอย่างลงตัว มอนสเตอร์ ฮันท์ เล่าถึง “เทียนยิน” หนุ่มน้อยขาพิการที่เหมือนจะถูกอุปโลกน์ให้เป็นผู้ใหญ่บ้านในดินแดนชนบทห่างไกลแห่งหนึ่งมากกว่าจะได้เป็นโดยความสามารถ เพราะตามความจริง เขานั้นแทบปกครองอะไรลูกบ้านไม่ได้เลย แถมยังโดนลูกบ้านล้อเล่นราวกับเป็นเด็กกะโปโลเสียด้วยซ้ำ กระนั้นก็ตาม ขณะที่เขาใช้ชีวิตผู้ใหญ่บ้านไปวันๆ คือถ้าไม่เย็บเสื้อผ้าก็ทำอาหาร ถ้าไม่ทำอาหารก็ซักผ้า อยู่อย่างนั้น แต่แล้ววันหนึ่ง ก็ปรากฏบุคคลไม่คุ้นหน้าขึ้นในบ้านของเขา หนึ่งในนั้น เป็นหญิงสาวผู้มาพร้อมกับวิทยายุทธอันน่าตกตะลึง ส่วนอีกกลุ่มหนึ่งก็ทำราวกับว่าเป็นเทวดาเหาะเหินเดินอากาศได้ ทั้งสองกลุ่มมาพบกันและต่อสู้กันในบ้านของเทียนยิน โดยแต่ละฝ่ายก็มีความมุ่งหมายที่แตกต่าง ฝ่ายหนึ่งต้องการตัวอสูรเพื่อเอาไปขายแลกเงิน ส่วนอีกฝ่ายก็ต้องการจะปกป้องราชินีอสูรที่กำลังตั้งครรภ์ และในครรภ์นั้นก็คือรัชทยาทอสูรองค์ต่อไป
ท่ามกลางเรื่องราวอันชวนอลหม่าน สิ่งที่เราจะพบได้ในงานชิ้นนี้ที่ต้องชมมากๆ ก็คือ การคุมบรรยากาศของเรื่องให้ดำเนินไปแบบไหลลื่น และรายละเอียดระหว่างทางก็นำพาความสนุกสนานได้พอๆ กับการเดินทางผจญภัยที่เต็มไปด้วยสีสันชีวิตชีวา ความเป็นแฟนตาซีนั้นอนุญาตให้หนังสามารถทำในสิ่งที่ประหลาดล้ำเหลือได้อย่างเต็มที่ และนั่นก็คือที่มาของความตลกที่เหนือการคาดหมาย ยอมรับครับว่าหนังกล้าเล่น และเล่นแล้วก็ดูดีและขำ เช่น ฉากที่อสูรมาลักพาตัวเทียนยินซึ่งนอนอยู่ข้างๆ หญิงสาวนักล่าอสูร หรือแม้แต่ฉากที่ให้พวกอสูรลุกขึ้นมาร้องรำทำเพลง และอื่นๆ อีกมากมาย ที่บอกให้รู้ถึงสัจจะแห่งความขบขันว่า การจะขำหรือไม่ขำ มันต้องเล่นแบบเหนือความคาดหมายของคนดู และงานชิ้นนี้ก็มีสิ่งที่เหนือความคาดหมายไปมาก แต่ทั้งหมดทั้งมวลล้วนนำไปสู่ความบันเทิงเริงใจในการรับชมทั้งสิ้น
ในส่วนประเด็น ก็นับเป็นว่าเป็นที่เข้าถึงและเข้าใจได้ ตามสไตล์ของหนังจีนแนวๆ นี้ ที่พอมีพวกนักล่าอสูรซึ่งจริงๆ ก็ไม่ต่างไปจากจอมยุทธพวกหนึ่ง และสิ่งที่คนพวกนี้ยึดถือก็มีอยู่ไม่กี่สิ่ง คุณธรรมน้ำมิตรและธรรมะอธรรม ความดีความเลว การจตัดสินคนที่ไม่ควรพึ่งเพียงการมองรูปลักษณ์ภายนอก คือก็เป็นประเด็นที่เข้าถึงและเข้าใจได้ไม่ยาก และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้ผมเชื่อได้ว่า มอนสเตอร์ ฮันท์ ถือเป็นหนังครอบครัวที่คิดว่าเด็กๆ ก็น่าจะที่เข้าใจและสนุกไปกับมันได้ หนังนั้นแบ่งออกเป็นสี่ช่วงหลักๆ เริ่มตั้งแต่การหนีเอาตัวรอดของราชินีอสูรและพวก, ช่วงที่อสูรน้อยอยู่ในท้องของเทียนยิน, ช่วงที่เทียนยินกับจอยุทธสาว “ฮั่วหลาน” ต้องเดินทางข้ามป่าข้ามเขาเพื่อเอาอสูรน้อยไปขายในเมือง และช่วงที่สี่ก็คือตอนที่อสูรน้อยถูกนำเข้าไปใน “ภัตตาคารสวรรค์” เพื่อเป็นอาหารมื้อโอชะของพวกผู้ดีมีเงิน เด็กๆ น่าจะเริ่มสนุกสนานจริงจังก็ช่วงที่อสูรน้อยเปิดตัว “วูปา” คือชื่อของ “ทายาทอสูร” ที่เทียนยินตั้งให้ และเจ้าอสูรที่รูปทรงเหมือนหัวไชเท้านี่ ก็ต้องบอกว่าเห็นหน้าตาและท่าทางของมันแล้ว ต้องอดยิ้มหรือหัวเราะไปด้วยไม่ได้ รามัน ฮุย นักทำแอนิเมเตอร์ ถือว่าได้ให้กำเนิดคาแร็กเตอร์สัตว์ประหลาดที่ดูมีชีวิตชีวาและน่ารัก และเชื่อว่า “วูปา” จะเป็นอีกหนึ่งคาแร็กเตอร์ที่คนดูจะจดจำได้ดี
มีสิ่งที่ผมรู้สึกชอบมากๆ ในหนังเรื่องนี้ คือความชาญฉลาดในการสื่อความที่ล้ำลึก ผ่านสถานการณ์ที่รื่นรมย์ ผมชอบเพลงที่อสูรใหญ่สองตัวซึ่งถูก “ลูกัง” จับตัวไป เพลงนั้นมันเปรียบได้เสมือนหัวใจหลักของเรื่องที่จะเล่าถัดจากนี้ แต่เพราะมันเป็นเพลง คนจึงไม่รู้สึกว่าหนักเครียดหรือถูกยัดเยียดความคิดอันว่าด้วยสัจจะแห่งชีวิตและความตาย กระทั่งความหมายแห่งการดำรงอยู่ในชั่วระยะเวลาชีวิตหนึ่ง การปลดปลงและปล่อยวางอย่างเข้าใจ ขณะเดียวกัน พูดถึงที่สุดแล้วนะครับ นี่คือหนังที่ล้อเล่นกับวัฒนธรรมการกินอันประหลาดเหลือของคนจีนได้แบบแสบๆ คันๆ เพราะเอาเข้าจริง การตามล่าหาอสูรอะไรทั้งหลายแหล่ ก็ดูจะไม่ได้เป็นไปเพื่อเหตุผลอะไรอื่น นอกจากการจับมาต้มยำทำแกงและรับประทาน ด้วยความเชื่อว่ามันจะเสริมพลังนู่นนี่ให้แก่ร่างกาย เราก็คงได้ยินได้ฟังข่าวกันบ่อยๆ ใช่ไหมครับเกี่ยวกับการแสวงหาของอยู่ของกินของคนจีนที่เที่ยวไปกินนู่นกินนี่ เพราะคิดว่ามันจะเป็น “ยาอายุวัฒนะ” บ้าง หรือกระทั่งเพิ่มพลังทางเพศบ้าง อะไรทำนองนั้น
ผมชอบคาแร็กเตอร์ทุกตัวในเรื่อง ไม่ว่าจะสัตว์ประหลาดหรือคนแสดง หนังมีดาราดังๆ มาปรากฏตัวหลายคน ไล่ตั้งแต่ “ไป๋ไป่เหอ” ในบทฮั่วหลานหญิงสาวนักล่าอสูร, “เจิ้งจื้อเหว่ย” จากเรื่อง Infernal Affairs, “เจียงหวู่” จากเรื่องเดชนางพญาผมขาวเวอร์ชั่น 2011 ที่มีเจ็ท ลี นำแสดง, “อู๋วจิ๋นหยู” จากหนังที่ดังมากๆ อย่างนางสาวกำไก่ (Golden Chicken) และที่เซอร์ไพรส์สุดๆ ก็คือ “ทังเหว่ย” ดาราสาวผู้เคยอื้อฉาวจากเรื่อง Lust, Caution ที่มาในบทบาทเพี้ยนๆ เป็นคล้ายๆ นายหน้าแม่ค้าคนกลางผู้รับซื้ออสูรเพื่อส่งต่อไปยังภัตตาคารสวรรค์ของพวกผู้รากมากดี ขณะที่ตัวพระเอกอย่าง “จิงป้อหลั่น” ผู้รับบทผู้ใหญ่บ้านวัยหนุ่ม ก็เคยได้รับรางวัลนักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยมมาแล้วจากเรื่อง Hot Summer Days เมื่อสี่ห้าปีก่อน ทุกคนแสดงบทบาทได้ไม่มีข้อเสียหาย
ภาพรวมรวบยอด “มอนสเตอร์ ฮันท์” เป็นหนังกึ่งแอนิเมชั่นจากคนที่รักและคลุกคลีอยู่กับแอนิเมชั่นตัวจริงเสียงจริง ผลลัพธ์ที่ออกมา จึงไม่อะไรให้น่าผิดหวัง สัปดาห์นี้มีหนังแอนิเมชั่นอีกเรื่องเข้าฉาย คือ อินไซด์ เอาต์ (Inside Out) ของดิสนี่ย์ พิกซาร์ ที่เชื่อได้ว่าน่าจะเป็นที่เพ่งเล็งของคนดูผู้ชมอยู่แล้ว เพราะชื่อชั้นการันตีได้แน่นอน แต่ถึงกระนั้น ผมไม่อยากให้คุณละเลยแอนิเมชั่นเรื่องมอนสเตอร์ ฮันท์ ซึ่งเป็นฝีมือของคนเอเชียเรื่องนี้ที่ถ้าจะแนะนำกันแบบไม่ต้องสงวนปากแต่สงวนคำแบบสั้นๆ ก็คงจะบอกได้เพียงว่า “มันสนุกมาก”
ติดตามรับชมช่อง “Super บันเทิง” ได้ที่ Super บันเทิง live
ข่าวบันเทิง, ถูกต้อง, รวดเร็วฉับไว ทั้งไทย และเทศ http://www.superent.co.th
ติดตามความเคลื่อนไหวอินสตาแกรมดาราทั้งไทยและเทศตลอด 24 ชั่วโมงได้ที่ ซูเปอร์สตาแกรม
