"รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน" ละครตลกสำหรับคนที่รู้จักญี่ปุ่น?

ขำก็ได้สาระก็มี...กูรูญี่ปุ่น "เกตุวดี" ขอจิกกัดขำๆ ละครไทยเรื่องราวญุี่ปุ่น "RISING SUN" ชี้ความผิดปกติที่คนญี่ปุ่นเห็นแล้วอาจจะรู้สึกขำ ทั้งชุดยูกาตะเอวสูง, ดาวกระดาษ, ดอกซากุระ, ตำแหน่งการนั่ง ฯ ลั่นเอาใจช่วยและชื่นชความกล้าของทีมงาน

เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ สำหรับละครไทยทางช่อง 3 เรื่อง "The RISING SUN" ทั้งในตอน "รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน" และ "รอยฝันตะวันเดือด" ผลงานจากบทประพันธ์ของ "ณารา" ด้วยการผลิตของ เมคเกอร์ กรุ๊ป โดยมี กฤษณ์ ศุกระมงคล รับหน้าที่กำกับการแสดง พร้อมดึงดาราดังอย่าง "มาริโอ้ เมาเร่อ - แต้ว ณฐพร" และ "ณเดชน์-ญาญ่า" มาประกบคู่กัน

อย่างไรก็ตาม แม้จะมีเสียงชื่นชมอย่างมากในความสนุกสนานของเรื่องราว รวมถึงหลายคนอาจจะจิกกัดหมอนยามที่เห็น 2 พระเอกออกมาเข้าฉากด้วยกัน แต่ด้วยความที่เนื้อหาของบทประพันธ์นั้นเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับคนญี่ปุ่น งานนี้เลยดูเหมือนว่าการยกกองไปถ่ายทำถึงแดนปลาดิบของทีมงานเพื่อบันทึกภาพบางส่วนเพื่อความสมจริงสมจังนั้นดูเหมือนจะไม่พอเสียแล้ว หลังพบว่าในละครมีอะไรที่ดูผิดปกติในความเป็นญี่ปุ่นอยู่หลายจุดทีเดียว

โดยเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็เป็นทางด้านหนึ่งในกูรูญี่ปุ่นอย่าง "เกตุวดี" เจ้าของหนังสือ "Japan Gossip เมาท์ญี่ปุ่นให้คุณยิ้ม" และคอลัมนิสต์เวบไซต์ www.marumura.com ที่ได้เขียนบอกล่าวให้ฟังถึงความผิดปกติที่ว่าในหัวข้อ "หักเหลี่ยม “รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน” ละครตลกสำหรับคนที่รู้จักญี่ปุ่นจริงๆ" ที่เวบไซต์ดังกล่าว

ทั้งนี้หนึ่งในคอลัมนิสต์เกี่ยวกับเรื่องราวญี่ปุ่นได้เขียนบอกเล่าว่า ข้อเขียนของตนนั้นไม่ได้ต้องการจะมานั่งโจมตีทีมงานแต่อย่างใด ในทางกลับกันตนกลับรู้สึกชื่นชมอีกด้วยที่ทีมงานกล้าที่จะนำเสนอในเรื่องที่ไม่คุ้นเคยออกมา ส่วนการจิกกัดในครั้งนี้ก็เพื่อต้องการจะบอกเล่าสาระ-ความรู้ในประเด็นยิบย่อยสำหรับคนที่ดูละครที่อาจจะไม่รู้หรืออาจจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่นหลังจากได้ชมละครเรื่องนี้นั่นเอง

ส่วนจะมีเรื่องอะไรที่ให้กูรูญี่ปุ่นคนนี้จิกกัดบ้าง? และการจิกกัดจะแสบๆ คันๆ เพียงไร? ติดตามกันได้เลย
...
หักเหลี่ยม “รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน” ละครตลกสำหรับคนที่รู้จักญี่ปุ่นจริงๆ
เรื่องโดย : เกตุวดี www.marumura.com
“รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน” ละครตลกสำหรับคนที่รู้จักญี่ปุ่นจริงๆ เพราะจะมีป้ายภาษาญี่ปุ่นแปลกๆ ไม่เข้ากับบริบทโผล่มาบ้าง มีภาษาไทยหลุดมาในฉากญี่ปุ่นบ้าง มีฤดูที่สลับไปมาบ้าง ซากุระปลอมบ้าง แต่เนื่องจากพระเอกนางเอกน่ารักม้ากกกก ป้าเกตุวดีก็ให้อภัยตลอดมา ดูแล้วเอ็นดู อยากลูบหัวมาริโอ้เบาๆ

แต่ยิ่งดู ดิฉันก็ยิ่งขำ เลยอยากเขียนเล่าให้คนอื่นขำด้วย แต่ไหนๆ จะเล่าแล้ว ดิฉันขอละเว้นประเด็นที่ชัดเจนมาก ขอเลี่ยงไปพูดถึงประเด็นโคตรยิบย่อย กองถ่ายละครไม่ต้องรู้ขนาดนั้นก็ได้ ปล่อยๆ มันไปเหอะ... ก็แล้วกันนะคะ

1. ชุดยูกาตะเอวสูงน่ารัก


จากภาพด้านบน จริงๆ ชุดนอนซาบรีน่าแนบเนื้อของคุณหนูไอโกะดูเป็นอะไรที่ไม่ญี่ปุ่นมากกว่า แต่เนื่องจากบทความนี้เป็นบทความโรคจิต เพ่งเล็งแต่จุดยิบย่อย เลยขอเปลี่ยนมาพุ่งเป้าจับผิดไปที่คุณพ่อไอโกะแทน พี่ดอมเล่นเป็นเจ้าพ่อโหด แต่พันโอบิเอวสูงมาก ทำให้ดูมุ้งมิ้งไปเลยในสายตาดิฉัน (โอบิ คือ ผ้าคาดเอว....แต่ดิฉันชอบเรียกว่าผ้ารัดพุง)


หรืออาจจะผิดที่มุมกล้อง? หรือพี่ดอมสูงเกินไป?

วิธีใส่ชุดยูกาตะของชายกับหญิงจะไม่เหมือนกันค่ะ ของชายจะผูกง่ายกว่า คนญี่ปุ่นบอกว่า ผู้ชายที่ใส่ชุดยูกาตะสวย จะเป็นผู้ชายที่อ้วน ลงพุงหน่อยๆ ใส่แล้วจะดูภูมิฐาน ตำแหน่งของโอบิ ก็ให้รัดตรงใต้พุงนี่แหละค่ะ เพราะฉะนั้น เวลาผูกโอบิ จะไม่ผูกที่เอว แต่ให้ผูกด้านล่างลงมานิดหน่อย ซึ่งตรงนี้ ต่างกับของผู้หญิง ที่ต้องพันบริเวณเอว ให้ขอบโอบิด้านบนสูงขึ้นมาเกือบใต้อก



2. ดาวกระดาษสื่อรัก
ฉากพระเอกแอบเอาดาวกระดาษให้นางเอก แหม่....ใครดูก็ต้องอมยิ้ม ช่างมุ้งมิ้งจริงๆ แต่ตั้งแต่อยู่ญี่ปุ่นมา ดิฉันยังไม่เคยเห็นคนญี่ปุ่นพับดาวกระดาษแบบที่เมืองไทยฮิตๆกันเลยค่ะ และเขาไม่มีธรรมเนียมพับดาวกระดาษใส่ขวดโหลด้วย....แต่นั่นก็ยังไม่ใช่ประเด็นหลักที่ดิฉันจะกล่าวถึงครั้งนี้



ประเด็นคือ ผู้ชายญี่ปุ่นปกติเขาจะพับพวกหมวกซามูไร หรือนกกระเรียน (ไว้ให้เวลาเพื่อนป่วย) ถ้าจะพับดาว ดาวนั้นจะเป็นดาวกระจาย เอาไว้เขวี้ยงเฉาะหัวกัน เขาไม่มานั่งพับดาวมุ้งมิ้งแบบนี้ค่ะ แถมถ้าเลยชั้นประถม ก็ไม่มีใครนั่งเล่นพับกระดาษอะไรแบบนี้แล้วค่า ถ้าหนุ่มทำอย่างนี้ไปให้สาว สาวจะมองว่า อีตาผู้ชายคนนี้ประดิดประดอย ไม่แมนเอาซะเลย แล้วก็เซย์บาย ใครจะจีบสาวญี่ปุ่น โปรดอย่าเอาอย่างพ่อมาริโอ้นะคะ เดี๋ยวจะแห้วไม่รู้ตัว

3. ดอกซากุระแห้ง
ซากุระเป็นดอกไม้ที่บอบบางมาก ลมพัดทีกลีบดอกจะปลิวกระจัดกระจาย ใครที่ไม่เคยเห็นซากุระ จะนึกว่าดอกซากุระต้องสีชมพูสวยๆ เหมือนสีนมเย็นแน่เลย ค่ะ...แพ็คเกจจิ้งของดินสอสีตราซากุระกับอาหารปลาตราซากุระหลอกให้เราจินตนาการไปแบบนั้น ที่จริงแล้ว ดอกซากุระส่วนใหญ่จะมีสีชมพูจางมากจนเกือบเป็นสีขาวค่ะ (ยกเว้นซากุระกลีบซ้อนที่จะสีชมพูเข้มแบบทิชชู่ราคาถูกตามร้านอาหาร..อืม เปรียบเทียบได้อุบาทว์มาก แต่คงเห็นภาพกันนะคะ)



กลีบดอกซากุระจะบอบบางมากๆ ค่ะ (เหมือนหัวใจดิฉันเลย....) จำได้ว่า ตอนไปญี่ปุ่นใหม่ๆ เกตุวดีเคยเก็บดอกซากุระมาทับไว้ในหนังสือ ผ่านไป 1 เดือน เปิดมาดูอีกที นึกว่าซากแมลงตาย มันยุ่ยๆ สีน้ำตาลๆ ซากุระเป็นดอกไม้ที่เอามาทำดอกไม้แห้งแล้วไม่สวยเลยค่ะ


บล๊อกเกอร์คนนี้พยายามยวดยิ่งในการประคับประคองรักษาสภาพซากุระได้ดีมากค่ะ
http://otomekiki.blog81.fc2.com/blog-entry-496.html

เพราะฉะนั้น ดอกซากุระที่น้องมาริโอนำมาทับใส่หนังสือเก็บไว้ ไม่มีทางกลีบตั้งชูชันอย่างในภาพด้านบนแน่นอน แถมตามเรื่อง นางเอกเก็บๆ หนังสือบนโต๊ะพระเอก เผอิญลมพัดดอกซากุระและรูปถ่ายนางเอกเลยหล่น ถ้าดอกซากุระร่วงจริง มันคงร่วงแล้วสลายเป็นกลีบๆ และปลิวกระจายไปแล้วค่ะ น้ำหนักมันเบามาก ไม่น่าตกพื้นใกล้นางเอกขนาดนี้


แถมบอบบางเสียจนนางเอกไม่น่าจะหยิบขึ้นมาถือชิวๆ แบบนี้ได้

4. รู้ไหมว่าใครใหญ่
ภาพด้านล่างมีอะไรผิดเอ่ยยยย....



คำตอบคือ ที่นั่งค่ะ คนญี่ปุ่นจะมีการกำหนดตำแหน่งที่นั่งของคนค่ะ ที่นั่งซึ่งผู้อาวุโสหรือแขกหรือคนที่มีตำแหน่งทางสังคมสูงกว่าควรนั่ง เรียกว่า “Kamiza (上座)” และที่นั่งของคนที่ตำแหน่งต่ำกว่า เรียกว่า “Shimoza (下座)” ค่ะ

ตำแหน่ง Kamiza ถ้าดูง่ายๆ จะเป็นตำแหน่งที่ไกลจากประตูมากที่สุด หากด้านหลังมีฉากกั้นแบบญี่ปุ่น หรือภาพวาด ภาพสีน้ำแขวน ที่นั่ง Kamiza คือที่นั่งที่อยู่ตรงหน้าภาพนั้น จากภาพด้านบน Kamiza คือ ตำแหน่งที่ณเดชน์นั่งค่ะ ทว่า...จากบริบทของละคร มาริโอ้เป็นหัวหน้าบ้าน อายุและตำแหน่งก็สูงกว่าณเดชน์ เพราะฉะนั้น มาริโอ้ควรนั่งข้างณเดชน์

หากเราย้ายมาริโอ้ไปอีกฝั่ง แต้ว ซึ่งเป็นภรรยา ก็ต้องย้ายไปนั่งตามด้วย ซึ่งตรงนี้ก็ต้องระวัง เนื่องจากภรรยาสถานะด้อยกว่าสามี หรือต้องคอยวิ่งไปมาในครัวเพื่อหยิบโน่นหยิบนี่ นางจึงควรนั่งฝั่งที่ใกล้ประตูค่ะ เพราะฉะนั้น ถ้าจะเปลี่ยนฉากนี้ให้เป็นแบบญี่ปุ่นจริงๆ ก็ควรเป็นแบบภาพด้านล่างนี้!



ขออภัยในความสวยงามเกินไปของภาพตัดแปะนะคะ ... ดิฉันใช้ Photoshop ไม่เป็น ใช้โปรแกรม Paint โง่ๆ ทำแทน อยากเอาฉากสีทองหลังณเดชน์ออก ก็ทำไม่เป็นโปรดใช้จินตนาการกันก็แล้วกันนะคะ

5. ท่อนล่างผิด
หลายคนดูละครเรื่องนี้แล้วก็ปลื้มใบหน้าอันน่ารักของน้องแต้ว บางคนคอยสังเกตชุดน่ารักๆที่น้องแต้วใส่ แต่พอดูฉากนี้ ดิฉันไม่มองหน้า ไม่มองชุดน้องแต้วอีกต่อไป มันมีจุดประหลาดมากในสายตาดิฉันซ่อนอยู่ในภาพนี้ค่ะ



กล่าวคือ...น้องแต้วเดินเท้าเปล่าในบ้าน! เพื่อนๆอาจคิดว่า แล้วมันแปลกตรงไหน ตูก็ทำอยู่ เย็นเท้าดี เอิ่ม...คือ ปกติ คนญี่ปุ่นจะใส่สลิปเปอร์เดินในบ้านค่ะ ถ้าคุณเคยไปบ้านคนญี่ปุ่น คุณจะพบว่า อันดับแรกที่เขาจะทำให้คุณคือ หยิบสลิปเปอร์มาวางเตรียมไว้ให้ตรงประตูค่ะ แถมสลิปเปอร์ก็จะมีแยกเป็นของแขกกับของคนในบ้าน แยกเป็นสลิปเปอร์ฤดูร้อนซึ่งจะบางกว่า กับสลิปเปอร์ฤดูอื่นๆ ซึ่งจะหนากว่า

สาเหตุที่คนญี่ปุ่นใส่สลิปเปอร์นั้น เพราะ 1. เท้าจะได้ไม่เย็นเกินไป ไม่หนาวเท้า 2. ความเรียบร้อย แสดงถึงน้ำใจและความเอาใจใส่ของเจ้าบ้านค่ะ

6. ข้ามาเยือน...
ฉากนี้เป็นฉากที่ดิฉันงงสุดติ่งแล้วค่ะ ครอบครัวน้องญาญ่าชวนมาริโอ้และแต้วมาทานข้าวที่บ้านเพื่อแสดงความยินดีที่ทั้งคู่ได้แต่งงานกัน



สิ่งที่น่างงอันดับแรก...ปลายโอบิน้องญาญ่าที่ยาวผิดวิสัยญี่ปุ่นทั่วไปมาก หรือนี่คือแฟชั่นใหม่? ดิฉันไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ไม่เคยเห็นโอบิแบบนี้ตอนอยู่ญี่ปุ่น แต่นี่เป็นประเด็นที่ชัดเกินไป ดิฉันขอโรคจิตกว่านั้นนิดหนึ่งนะคะ

ดิฉันแปลกใจมากที่...

1. ญาญ่าเป็นคุณหนูของบ้าน แต่นางต้องไปเข้าครัวทำอาหารเอง

2. โอเค นางอาจอยากโชว์ฝีมือ แต่ถ้านางจะทำจริงๆ นางควรทำเสร็จตั้งแต่ก่อนแขกมาแล้ว พอแขกมา ก็ยกไปเสิร์ฟตั้งโต๊ะทานได้ทันที หรือพวกน้ำแกง ทำหลังสุดตอนแขกมาแล้วก็ได้ แต่การเรียงผักดองใส่จานน้อยนี่...เธอควรทำเตรียมไว้เลยแต่แรกนะจ๊ะ ไม่ใช่มาทำทีหลัง

3. นางควรเปลี่ยนชุด ไม่ใช่ใส่ชุดกิโมโนสวยๆ มาทำอาหาร

4. ข้อต่อไปนี้น่าแปลกใจสุด แต้วไปในฐานะแขกแท้ๆ แต่กลับต้องไปช่วยงานในครัว โอเค แต้วเป็นนักศึกษาไทยน้ำใจงาม คงเสนอตัวช่วย อันนี้ไม่แปลก แต่คนที่แปลกคือญาญ่า หากเป็นคนญี่ปุ่น เขาต้องปฏิเสธไม่ให้แขกเข้ามาในครัวเป็นอันขาด พื้นที่ในครัว ถือเป็นพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของคนญี่ปุ่น เขาจะไม่ให้แขกมาเดิน มาช่วย หรือยุ่งวุ่นวายในครัวเป็นอันขาด แค่คุณจะเดินไปเปิดตู้เย็นเขาเพื่อหยิบน้ำมาเติมเอง เขายังไม่ยอมเลย เขาจะไม่ยอมให้แขกทำอะไรทั้งสิ้น คุณนั่งเฉยๆ กินกับดื่มก็พอแล้ว ดิฉันเลยสุดแสนที่จะงงว่า ทำไมน้องญาญ่า รวมถึงครอบครัวน้อง ถึงยอมให้แต้วเข้าไปเพ่นพ่านในครัวได้ขนาดนั้น

5. และที่ดิฉันเหวอยิ่งขึ้นไปอีกค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า น้องญาญ่าทำซุปมิโสะได้รสชาติแย่มาก แต่น้องแต้วก็ออกรับหน้าแทนว่า ดิฉันทำเองค่ะ ทำผิดสูตร ขอไปแก้มือนะคะ ... ช่างเป็นนางเอกละครไทยจริงๆ.... ว่าแล้ว นางก็ขอตัวแล้วเดินหายไปในห้องครัว ปล่อยให้คนอื่นทานข้าวต่อไป... เฮ้ย...เธอเป็นแขกนะเว้ย ทำไมต้องทำขนาดนั้น ต่อให้เป็นในประเทศไทย ฉากนี้ก็น่าพิศวงไหมคะ สองตระกูลก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นซักหน่อย



...เม้าท์มาเยอะมาก ดิฉันจะบอกว่า จับผิดคน วิจารณ์คน เป็นเรื่องง่ายมาก แต่คนที่ทำ ลงมือทำ เหนื่อยยากจริงๆ ดิฉันก็ยังเห็นใจและชื่นชมทีมงานละคร ที่คงจะทำงานกันอย่างหนักหน่วง ยิ่งถ่ายทำในต่างประเทศ แถมเป็นเรื่องเกี่ยวกับคนญี่ปุ่นอีก ก็คงยิ่งลำบาก เพราะรายละเอียดมันเยอะมาก เกตุวดีขอจิกกัดพองาม พอขำๆ เพียงเท่านี้ และจะยังตั้งหน้าตั้งตารอชม รอกรี๊ดนักแสดงต่อไปค่ะ (ติดตามอ่านบทความทั้งหมดได้ที่ http://www.marumura.com/talkative/?id=5780)