ไทประคองแป๊ดออกมาจากหน่วยสืบสวน หนูเอมเดินอีกข้าง แป๊ดมีเลือดซึมที่ปากนิดหน่อยอต่สีหน้าเจ็บใจ “คอยดูนะข้าจะฟ้องมัน ดูสิซ้อมผู้ต้องหาได้ยังไง ไม่ใช่สิ ต้องบอกผู้ถูกต้องหาถึงจะถูก” “เหอะน่า เขาปล่อยตัวออกมาก็บุญแล้ว” “ก็ข้าไม่ได้ทำผิดอะไรนี่ ไอ้ฉัตร มึงลงมา” “รีบกลับบ้านเถอะนะ” หนูเอมบอก “นั่นสิ รีบๆ ไปเถอะผมมีงานต้องทำอีก” ไทเห็นด้วยรีบพาแป๊ดกลับบ้าน ฉัตรเดินออกมาในสภาพหน้าตาเยิน ปากแตก ฉัตรหันไปเรียกคู่หู “ไปเฮ้ย ไปทำงานต่อ” คู่หูเดินออกมาแล้วมองหน้าฉัตร “นี่พี่ซ้อมผู้ต้องหาอีกแล้วหรือ เฮ้อ ไม่กลัวถูกตั้งคณะกรรมการสอบสวนหรือไง” “กลัวก็ไม่ใช่ฉัตรสิวะ” รายละเอียด...
ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 4
เผยแพร่: โดย: MGR Online
กำลังโหลดความคิดเห็น
