เรื่องย่อ "ระบำไฟ"

ระบำไฟ

บทประพันธ์ : ม.มธุการี
บทโทรทัศน์ : สติมา
กำกับการแสดง : อาร์ท - จาริวัฒน์ อุปการไชยพัฒน์
ผลิต : บริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด
ผู้จัด : เมย์-ปทิดา กำเนิดพลอย
วันเวลาออกอากาศ : ทุกวันพุธ - พฤหัสบดี เวลา 9. 00 น. และ 19.50 น. ทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 8 ดิจิตอลทีวี (ดูช่อง 8 กดเลข 27)
ระยะเวลาออกอากาศ : เริ่มตอนแรก วันพุธที่ 14 กันยายน 2559

"เมื่อความรักคือการทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ได้ครอบครอง วนเวียนความรักที่ไม่รู้จักพอ ก่อให้เกิดความรักหลายเส้าที่ยากเกินแก้ไข"

เรื่องย่อ

สังคมเมืองหลวงหมุนไปเร็วจนเกินกว่าความประณีตของชีวิตจะตามทัน เวลาเหมือนจะมีไม่มากพอที่จะพินิจพิจารณาผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต การด่วนตัดสินใจแต่ภายนอกอาจเป็นความไม่ตั้งใจที่ถูกบีบคั้นมาจากสิ่งเร้ารอบตัว หรืออาจจะเป็นความตั้งใจ เพราะใครๆก็ให้ความสำคัญที่ราคาและเปลือกนอก มากกว่าคุณค่าที่ซ่อนอยู่ภายใน

พัดชา อาจเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่หลุดพ้นจากวังวนนั้น หรือแท้จริงแล้ว เธอก็ยิ่งกว่าใครๆ ที่สร้างเปลือกสวยงามปิดบังบาดแผลในใจที่กลัดหนองบ่มความเจ็บช้ำจนเกินเยียวยา.....

ปมเบื้องหลังในอดีต ผลักดันให้พัดชาก้าวไปข้างหน้าด้วยหัวใจแข็งแกร่ง แต่เป็นความแกร่งที่โหยหาความรักหล่อเลี้ยงชีวิต เด็กสาวกำพร้าที่แสวงหาไออุ่นของชีวิตครอบครัว แต่โชคชะตาพัดพาเด็กหญิงจากบ้านญาติที่ทำร้ายทุบตี เข้าสู่ชายคาบ้านหลังใหญ่ในสถานสงเคราะห์ ไม่ทันได้ซึมซับความรักและการแบ่งปันกับเพื่อนและครู พัดชาก็ได้รับอุปการะเป็นลูกบุญธรรมของสามีภรรยาชาวต่างชาติ ความหวังจะได้รับความรักและเริ่มต้นในครอบครัวใหม่ในประเทศญี่ปุ่นพังทลายลง เพราะได้พบกับความเย็นชาอย่างไม่คาดคิด
ท่ามกลางอากาศหนาวเย็นแห่งอาทิตย์อุทัย พัดชารอเวลาแห่งแสงอบอุ่นของชีวิตวันแล้ววันเล่า รอด้วยความหวังว่าหัวใจจะผลิบานด้วยความรักเหมือนคนอื่นบ้าง....พัดชาได้แต่เฝ้ามอง และเฝ้าฝันอยากให้เป็นดั่งใจ....

ประเทศญี่ปุ่น
ความรักของหนุ่มสาวที่ผลิบานพร้อมๆกับซากุระแรกของฤดูใบไม้ผลิ.... ตรีประดับและเทศราช เพื่อนสมัยเรียนหนังสือ ที่คบกันมานาน หากแต่ความรักแบบหนุ่มสาวนั้นต่างเก็บงำและรอวันเวลาให้ความรักเบ่งบานในช่วงโมงยามที่เหมาะสม

ตรีประดับ นักแปลนิยายและเรื่องสั้นภาษาญี่ปุ่น เคยมีผลงานตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ชื่อดังในกรุงเทพฯ ผลงานการแปลสำนวนภาษาญี่ปุ่นที่ยังคงความหมายสำคัญ ทำให้เจ้าของบทประพันธ์ชาวญี่ปุ่นประทับใจ ตรีประดับมาญี่ปุ่นเพื่อเรียนรู้ภาษาเพิ่มเติมและพบกับนักเขียนท่านเจ้าของบทประพันธ์ “ระบำแห่งความรัก” ที่ตรีประดับกำลังเริ่มแปล พร้อมๆกันนี้ตรีประดับยังมาเพื่อหาแรงบันดาลใจจากธรรมชาติและชื่นชมวิถีชีวิตที่เรียบง่ายงดงามของคนญี่ปุ่น

ในช่วงเวลาเดียวกัน เทศราชเพื่อนสนิทและตากล้องสารคดีซึ่งหลงรักตรีประดับมานานตั้งแต่สมัยเรียนได้ตามมาด้วย เทศราชอ้างว่ามาทำงานแต่จริงๆแล้วแอบดูแลตรีประดับอยู่ห่างๆ สมัยเป็นนักศึกษาเทศราชเป็นนักกีฬาเคนโด้ของมหาวิทยาลัย จึงได้มีโอกาสรู้จักคู่แข่งขันชาวญี่ปุ่นและต่อมากลายเป็นเพื่อนกัน เพื่อนชาวญี่ปุ่นยังชักชวนให้เทศราชไปซ้อมเคนโด้ด้วยกันที่สนามของเขา และให้คำแนะนำเรื่องสถานที่ท่องเที่ยว รวมทั้งสถานที่ถ่ายรูป เทศราชตั้งใจจะพาตรีประดับไปถ่ายรูปชุดยูกาตะด้วยกันสองคน แต่แล้วความพลิผันดั่งลมพัดก็มาพร้อมกับเรื่องไม่คาดคิด

พยส ทนายความหนุ่มหล่อชื่อดัง เพื่อนของทั้งคู่ตามมาญี่ปุ่นเพื่อเซอร์ไพรส์ตรีประดับ พยสชอบตรีประดับมานานแล้วเช่นกัน เขามีแต่ความสม่ำเสมอ มั่นคง เป็นสุภาพบุรุษและมีความจริงจังจริงใจต่อตรีประดับ ถึงแม้พยสจะรู้ว่า เทศราชหลงรักตรีประดับอยู่ แต่เรื่องความรักนั้น จังหวะเวลาและความเหมาะสมบางทีก็เดินทางมาถึงก่อน พรหมลิขิตอาจกำหนดไว้เช่นนั้น

พยสกับเทศราชได้ประลองฝีมือเคนโด้เพื่อย้อนรำลึกความหลัง เทศราชแพ้และเหมือนเป็นนัยว่า เกมแห่งความรักนั้นเขาก็จะพ่ายแพ้ด้วย นอกจากให้เทศราชพาไปเที่ยวและถ่ายรูปในชุดยูกาตะ พยสยังขอร้องให้เทศราชช่วยเซอร์ไพรส์เพื่อขอตรีประดับแต่งงาน เทศราชกล้ำกลืนความช้ำช่วยพาไปสถานที่โรแมนติก อาทิ พายเรือชมดอกไม้ ไหว้พระขอพรที่ศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงร่ำสาเกร้องเพลงเพี้ยนๆทั้งที่ใจเขาปวดร้าวถึงที่สุด เทศราชรับหน้าที่ถ่ายรูป pre-wedding ให้เพื่อนทั้งสอง โดยเขาไม่ได้ทำเพื่อพยสหากแต่เพื่อตรีประดับ ในวันกลับกรุงเทพฯเทศราชไม่กลับไปด้วย แต่ไปเมาให้เพื่อนญี่ปุ่นปลอบใจอยู่ที่ผับเล็กๆ

ระหว่างเที่ยวญี่ปุ่น ตรีประดับ พยสและเทศราช ได้มีโอกาสรู้จักพัดชา สาวน้อยคนไทยลูกบุญธรรมของหญิงเจ้าของร้านราเมนชาวญี่ปุ่นและพ่อบุญธรรมชาวต่างชาติ พัดชาผู้เฝ้ารอความหวังและความสุข แต่แล้วระบำชีวิตเต้นผิดจังหวะ ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป เช่นเดียวกับชะตาความรักของตรีประดับ เทศราชและพยสที่เปลี่ยนไปตั้งแต่รู้จักกับพัดชา

สำหรับพัดชา ตรีประดับเป็นเหมือนต้นแบบทั้งทางความคิด อาชีพการงาน เป็นตัวแทนของความใฝ่ฝันที่พัดชามองว่าตรีประดับเป็นผู้หญิงโชคดีที่มีทุกอย่างในชีวิต ทั้งหน้าที่การงานดี ฐานะมั่นคง มีคนรักที่เป็นสุภาพบุรุษ อบอุ่นและน่าหลงใหลอย่างพยส ตรีประดับเองคิดในมุมสวยงามเพราะพื้นฐานความดีในใจนั้นทำให้มองว่าพัดชาคือหญิงสาวที่มีคุณงามความดีอยู่ในตัวหลายอย่าง พัดชาเองก็ไม่เคยคิดจะแย่งชิงหรือเลียนแบบด้วยความริษยา หากก็อดไม่ได้ที่จะแอบฝันจะมีชีวิตอบอุ่นสวยงามอย่างตรีประดับ

ตลอดเวลาที่ญี่ปุ่น พัดชาซาบซึ้งในความรักระหว่างตรีประดับและพยส ขณะเดียวกันก็เหมือนจะรับรู้ได้ว่านอกจากพยสแล้ว ตรีประดับยังมีได้รับความรักและปรารถนาดีจากเพื่อนสนิทอย่างเทศราชที่ดูเหมือนจะมีใจให้แต่ไม่แม้แต่จะเอ่ยออกไป ยิ่งทำให้พัดชาชื่นชมในความรักที่ตรีประดับมี รู้สึกว่าตรีประดับโชคดีเมื่อเทียบกับสิ่งที่ตัวเองเผชิญ พัดชาจำต้องกล้ำกลืนซ่อนความขมขื่นไว้

ซากุระบานเพียงไม่นาน.....
อาจเหมือนชีวิตที่มีช่วงหวานชื่นเพียงวูบลมพัด.....

กรุงเทพฯ 2559
พยสและตรีประดับกลับจากญี่ปุ่น ต่างคนต่างสานฝันงานของตน และในที่สุดก็แต่งงานกัน เทศราชเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงจัดงานให้แล้วเขาก็หายไปจากชีวิตตรีประดับอย่างไร้วี่แวว ตรีประดับได้ข่าวเขาบ้างจากโปสการ์ดที่เขาส่งมาจากหลายที่ทั่วโลก พยสนึกขำ คิดว่าจนแล้วจนรอดเทศราชก็คงจะไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ผิดกับเขาและตรีประดับ ที่บัดนี้ชีวิตคู่ล่วงเข้าปีที่ 2 ทั้งคู่กลายเป็นคู่รักเซเลบริตี้เมืองไทยที่ใครๆก็จับตามองล่าสุด พยสคือทนายความหนุ่มผู้ประสบความสำเร็จทั้งชื่อเสียง เงินทอง เขามีสำนักกฎหมายของตัวเอง โดยมี พี่โต ลูกพี่ลูกน้องเป็นทั้งหุ้นส่วนและผู้ช่วย ขณะที่ตัวเขาก็เป็นที่ปรึกษาด้านกฎหมายให้กับบริษัทชั้นนำอีกหลายแห่ง ส่วนตรีประดับนั้นเป็นนักแปลหนังสือภาษาญี่ปุ่นคนดังของเมืองไทย มีงานแปลต่อเนื่องและต้องพิมพ์ซ้ำหลายเล่ม

หนึ่งปีหลังจากแต่งงานกับตรีประดับ พยสพบกับความเปลี่ยนแปลงที่คืบคลานเข้ามาเงียบเชียบ มันเป็นความห่างเหินที่เงียบงันเช่นเดียวกับนิสัยของตรีประดับ ซึ่งมักจะนิ่งเสมอเมื่อเผชิญปัญหาหรือมีช่วงทะเลาะ ชีวิตแต่งงานของตรีประดับกับพยสในสายตาคนภายนอกนั้น ทุกอย่างเป็นปกติ ราวกับคู่ชีวิตในฝัน ทั้งสองฝ่ายต่างมาถึงจุดสูงสุดของชีวิตการทำงาน ที่จะมีแต่การเติบโตและประสบความสำเร็จสูงขึ้นไปอีก เมื่องานช่วงชิงเวลาไปแทบทั้งหมด ชีวิตคู่จึงแทบไม่ได้กอดความรักแนบอก หากเป็นภาระของแต่ละฝ่ายที่ช่วงชิงความใกล้ชิดเอาใจใส่ไปสิ้น

พยสต้องการมีลูก แต่ตรีประดับก็ไม่ว่างพอจะมีเวลาสร้างโอกาสมีลูกได้ จังหวะนี้ตรีประดับยังไม่รู้ตัวว่าได้เปิดโอกาสให้ความห่างเหินมาสร้างรังขยายตัวอยู่บนเตียงระหว่างเธอและสามี ช่วงเวลาของงานที่รุมเร้า พยสยังหวังดีกับภรรยา อยากจะหาผู้ช่วยมาแบ่งเบางานของตรีประดับ แต่แล้วตรีประดับตัดสินใจเลือกเด็กสาวรุ่นน้องคนหนึ่งที่เคยถูกจริต ถูกใจกันมาเป็นผู้ช่วยในชีวิตของเธอ....พัดชา

ในช่วงที่พัดชาก้าวเข้ามา จังหวะนั้นเอง เทศราชก็กลับมาปรากฏตัวอยู่ในชีวิตตรีประดับอีกครั้ง เขาเป็นตากล้องสารคดีระดับรางวัล หนังสารคดีขนาดสั้นของเขาได้รางวัลระดับนานาชาติ เมื่อกลับมาทำงานที่สำนักพิมพ์ของพยางค์ อาของเขาอีกครั้ง จึงเป็นโอกาสที่เขาจะได้แวะเวียนไปเยี่ยมเพื่อนเก่า

เทศราชยินดีกับตรีประดับที่มีผู้ช่วยและคาดว่าจะแบ่งเบางานได้บ้าง เพราะพัดชาอ่านและแปลภาษาญี่ปุ่นได้ หนำซ้ำยังจัดการงานเอกสารได้ทุกอย่าง จะมีแอบขัดบ้างก็ตรงที่ตรีประดับให้พัดชาอยู่ในบ้านด้วยกัน ตรีประดับเห็นเป็นขำ ไม่ได้นึกไปในทางร้ายเหมือนเทศราช ขณะที่เทศราชมองหน้าพยสแล้วเหมือนกับเขามองเห็นเสือหลับที่กำลังจะมีเหยื่อมาปลุกให้มันตื่น

ตรีประดับประทับใจที่พัดชาเป็นเด็กขยัน ใฝ่ดีและเรียบร้อย ทำงานคล่องแคล่ว ที่สำคัญ ตรีประดับเปิดใจกว้างรับพัดชาเพราะรู้สึกว่ามีบางอย่างคล้ายกัน พัดชาลอบยิ้ม มันไม่ได้คล้ายกันเช่นนั้น หากมันต่างกันฟ้ากับเหว....พัดชาไม่ได้บอกตรีประดับตรงๆว่าทำไมไม่อยู่ญี่ปุ่นต่อแล้ว ทุกคนทราบเพียงว่า พัดชาคิดถึงบ้านเกิดจึงได้กลับมาตั้งใจจะใช้ชีวิตที่นี่ พัดชาเก็บงำเบื้องหลังชีวิตอันแสนเยียบเย็นที่ญี่ปุ่นไว้เป็นความลับ แม้กระทั่ง อรณา เพื่อนที่เคยเรียนมัธยมด้วยกันและบังเอิญมาพบกับอีกครั้งที่กรุงเทพฯ พัดชาก็ไม่บอกความลับนี้ให้รู้

การเข้ามาใกล้ชิดทำงานร่วมกันเช่นนี้ ทำให้พัดชาได้พับกับพยสอีกครั้ง เขายังดูสุขุมนุ่มลึกเช่นเดิม หนำซ้ำยังทวีความสง่างามภูมิฐาน ยิ่งกิริยาดูแลเอาใจใส่ตรีประดับไม่วอกแวกส่งสายตาให้ผู้หญิงอื่น ยิ่งทำให้พัดชาชื่นชมพยส จนอดคิดไม่ได้ว่า หากจะมีคนที่รักเธอสักคนเช่นพยสรักตรีประดับ..ก็คงจะเป็นความสุขที่เติมเต็มช่องว่างในใจพัดชาได้....พัดชาเก็บความโรแมนติกมาเพ้อฝันกับอรณา อรณาผู้ซึ่งไม่เห็นว่าความรักคือเรื่องจีรัง ยุแกมหยอกอย่างสนุกสนานว่าเรื่องแบบนี้ใครดีใครได้ อรณามิได้ระแคะระคายแม้แต่น้อยว่า ผู้ชายที่พัดชาคิดจะไขว่คว้าต้องการและมีรักแท้ให้เธอนั้น แท้จริงวนเวียนอยู่ไม่ไกลจากพี่ชายและพี่สะใภ้ของอรณา...พยสและตรีประดับ

บุพชา พี่สาวของพยสแอบกระซิบตรีประดับให้ระวังพัดชา เพราะเห็นท่าทางแล้วกลัวว่าพยสจะอดใจไม่อยู่ ตรีประดับหัวเราะเพราะมั่นใจในตัวพยสมาก ทั้งพยสเองก็ไม่เคยแลตามองพัดชาแม้แต่นิด บุพชาแอบด่าตรีประดับว่าโง่กับอรณา พยสไม่ใส่ใจพี่สาวและน้องสาว ตัวเขาเองแสดงให้ใครๆเห็นว่าเขาคือสามีผู้ซื่อสัตย์จนหญิงสาวหลายคนใฝ่ฝันและชื่นชม ยิ่งช่วงนี้พยสยิ่งทำตัวสูงส่งเมื่อเขาเห็นว่า เทศราชกลับมาป้วนเปี้ยนอยู่ในวงสังคมเมืองไทย หลังจากห่างหายไปจากชีวิตตรีประดับตั้งแต่เธอแต่งงานกับพยส

ข่าวเล่าลือว่าเทศราชใช้ชีวิตเละเทะอยู่ต่างประเทศ แท้จริงแล้วหลังจากช่วยให้พยสกับตรีประดับครองคู่กันได้ เขาก็ลอยชายไปมาจนถูกพ่อตัดเงิน เทศราชผู้เห็นทุกอย่างเป็นเรื่องเล่น เขาจึงเอาเรื่องเล่นๆเป็นเรื่องจริงจัง การไปเมาตามผับกับเพื่อนที่ญีปุ่นทำให้เขาได้มีโอกาสเปลี่ยนแปลงตัวเอง ได้รู้จักเพื่อนพ่อครัวและร้านอาหารชื่อดังต่างๆ เทศราชได้ฝึกทำอาหารญี่ปุ่น พร้อมๆกับถ่ายภาพสารคดีท่องเที่ยวเชิงอาหารไปด้วย ไม่นานนัก เขาก็มีผลงานหนังสารคดีระดับรางวัลและผลงานถ่ายภาพของเขาก็ทำให้เขาได้กลับมาทำงานที่ไทยอีกครั้ง

การได้กลับมาเจอเพื่อนเก่าแสนคุ้นเคยทำให้ตรีประดับอุ่นใจ เทศราชคนเดิมเรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากตรีประดับได้เสมอ พยสยิ่งเห็นยิ่งหึง แต่ความหึงของเขาคือการแสดงตัวอย่างสุขุม นุ่มนวล วางมาดทรงภูมิข่มเทศราช เทศราชเองเห็นแล้วยิ่งขำ ในการแสดงออกซึ่งความรักของพยสที่มีต่อตรีประดับนั้นเทศราชกลับเห็นช่องว่างบางอย่าง เป็นช่องว่างที่ผู้ชายเท่านั้นจะมองออก ไฟตัณหาของพยสนั้นยังไม่ดับลงและมันไม่ได้มีกับตรีประดับ

เทศราชมองสิ่งที่พัดชาทำ มองพยสที่ทำเหมือนหมางเมินไม่สนใจพัดชา เมื่อตรีประดับมาเล่าว่าจะจ้างพัดชาเป็นเลขาฯส่วนตัวและเข้านอกออกในบ้านได้ เทศราชจึงหาทางค้านแบบอ้อมๆ หัวใจเทศราชยอมรับความจริงกับตัวเองมานานแล้วว่าเขารักตรีประดับ จนบัดนี้แม้ตรีประดับแต่งงานกับพยส เขาก็ยังคงรักและอยากดูแลให้คนที่เขารักได้มีชีวิตอย่างมีความสุข เทศราชมองออกว่าพัดชาไม่ใช่เด็กสาวใสอย่างที่ใครๆเห็นแต่ภายนอก สายตาของพัดชายามเผลอนั้นมันมีประกายวิบวับประหลาดและสามารถจุดไฟในตัวผู้ชายได้ เพียงแต่เทศราชนั้นหัวใจรักของเขามั่นคงต่อตรีประดับไม่เปลี่ยนแปลง เมื่อเห็นระบำไฟกำลังลุกโชนใกล้ๆความรักของตรีประดับ เขาจึงพยายามจะหาทางสกัดกั้น....แต่มันกลับไม่เป็นผล

เทศราชค้านความตั้งใจของตรีประดับที่จะให้พัดชาเข้านอกออกในบ้านได้ไม่สำเร็จ เขาจึงคิดว่าควรเฝ้าระวังหลังให้ตรีประดับ ซึ่งทำให้พยสเกือบมีเรื่องกับเขาเนื่องจากกล่าวหาว่าเขาจะมาตีท้ายครัว ความหึงของพยสทวีความรุนแรงขึ้นเนื่องเพราะบัดนี้เขาเห็นแล้วว่า เทศราชพร้อมไปเสียทุกอย่าง หน้าที่การงานที่ก้าวหน้ามั่นคง ฐานะที่มั่งคั่งกว่าเขาไม่รู้กี่เท่า หนำซ้ำเทศราชยังเป็นคนเดียวที่ทำให้ตรีประดับยิ้มออกเสมอ ความหงุดหงิดของพยสยิ่งสั่นคลอนมากขึ้นเมื่อเขาเห็นแววตาชื่นชมของพัดชาที่มีต่อเขา พยสไม่เข้าใจความรู้สึกนี้ เขาไม่ควรจะตื่นเต้นกับสายตาของเด็กสาวอย่างพัดชา แต่มันก็อดไม่ได้ ผู้ชายวัยอย่างเขา ประสบความสำเร็จทุกด้าน หน้าที่ที่รัดตัวอาจจะทำให้ “การบ้าน” กับภรรยาน้อยลงไป แถมกว่าหนึ่งปีที่อยู่ด้วยกันนั้นแม้จะรู้ว่าต่างรักแต่ก็เต็มกลืนไปด้วยความเคยชิน แต่ความตื่นเต้นท้าทายแบบพัดชานี้เป็นของใหม่ เป็นไฟมอดที่กลับปะทุอยู่เงียบๆ

สำหรับพัดชา เธอไม่เคยคิดไปไกลกว่านั้น พัดชาเห็นตรีประดับเป็นต้นแบบอย่างไรก็อย่างนั้น เพียงแต่ระยะหลังความชื่นชมเริ่มจะครอบงำด้วยความอดรนทนไม่ได้เมื่อความรักหรือคนรักของตรีประดับอย่างพยสจะมีผู้หญิงคนอื่นเข้ามาเกาะแกะ พัดชารู้สึกเหมือนกับว่าต้องปกป้องความรักให้ตรีประดับ แต่ในความจริงแล้ว พัดชาไม่รู้ตัวว่า ตนนั้นได้ถลำไปสู่การอยากมีอยากเป็นและอยากได้ของรักของคนอื่นมาครอบครอง

เมื่อย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านร่วมชายคากับตรีประดับและพยส ชิงฉัตร หลานชายสุดเฮี้ยวของพยส มองเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนไหวของพัดชาที่มีต่อพยส ชิงฉัตรผู้แอบรักตรีประดับอาสะใภ้มาเนิ่นนาน เขาต้องการปกป้องความรักของตรีประดับและพยส ลูกล่อลูกชนประสาชายหนุ่มในที่สุดก็ปลุกไฟพัดชาขึ้นมาได้....

พัดชาละอายตัวเองที่พ่ายแพ้ต่อไฟราคะ เธอพยายามจะหยุดชิงฉัตร เด็กมัธยมตัวแสบที่โตเกินวัย เฮี้ยวและระห่ำจนพัดชาแอบกังวลหากว่าชิงฉัตรจะโพนทะนาเรื่องที่เธอกับเขามีอะไรกัน พัดชาจึงสร้างเรื่องและสร้างสถานการณ์จนทำให้พยสจะส่งชิงฉัตรไปอยู่โรงเรียนประจำ ชิงฉัตรเจ็บใจพัดชาแต่เลือกที่จะหนีออกจากบ้านและทิ้งโน้ตข้อความอธิบายความจริงแก่ตรีประดับและพยส แต่แล้วกลายเป็นพัดชาที่มาเจอและทำลายกระดาษข้อความทิ้งไป พัดชาโล่งใจที่พยสไม่รู้ความลับระหว่างเธอกับชิงฉัตร

ระหว่างนั้น เทศราชยังคงปกป้องและดูแลตรีประดับเสมอ แต่เขาไม่เคยทำอะไรเกินหน้าที่ เทศราชอาศัยความสนิทสนมแต่เยาว์วัยหมั่นไปเยี่ยมเยียนแววและภูมิ แม่และพ่อของตรีประดับ ผิดกับพยสที่หายหน้าไปเพราะอ้างว่าติดว่าความให้ลูกความคนดังอย่างอดีตนางงามที่ผันตัวเป็นดารา...ชินานาง

เช่นเคย....ความเจนโลกและมีสังคมกว้างขวางทำให้เทศราชดูเหมือนจะเห็นสัมพันธ์บางอย่างระหว่างพยสกับชินานาง แน่นอน ตรีประดับไม่เคยรับรู้เรื่องแบบนี้และไม่คิดเชื่อด้วย พัดชาเตือนตรีประดับด้วยความหวังดีแต่เธอกลับเย็นใจ กลายเป็นพัดชาที่รู้สึกหึงหวงพยสแทนตรีประดับ พัดชาเริ่มรู้สึกรำคาญที่ตรีประดับดูจะเป็นแม่พระเกินไป มากเกินจนเหมือนเย็นชาไม่เอาใจใส่สามี

ความหึงหวงของพัดชานั้นได้ที่ บวกกับความรู้สึกอยากไขว่คว้าพยสมาเป็นของตน

และแล้วโอกาสนั้นก็มาถึง......เป็นโอกาสของการทดสอบความมั่นคงในใจพยส โอกาสก้าวสู่ความผูกพันของพัดชา และโอกาสให้ตรีประดับมองเห็นความจริงอีกชุดหนึ่งที่เธอไม่เคยตระหนัก.....

แม่ของตรีประดับป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล ตรีประดับต้องไปเฝ้าไข้หลายวัน พยสอยู่บ้านคนเดียว พัดชาก็อยู่ในมุมเงียบๆที่เฝ้ารอแสงแห่งความรักฉาบมาสู่หัวใจ ในที่สุดพยสก็พ่ายแพ้ต่อความใกล้ชิดที่พัดชาเป็นคนเสนอ สำหรับพยสไฟตัณหาลุกโชนขึ้นอีกครั้ง พยสไหลลงสู่ความมัวเมาราคะจนลืมความรักที่เพียรสร้างมากับตรีประดับ

เทศราชเองก็ลืมระวังหลังให้ตรีประดับ เขาสนิทกับภูมิจึงเพียรมาดูแลทุกข์สุขของพ่อแม่ตรีประดับราวกับลูกชายคนหนึ่ง พยางค์อาของเทศราชเห็นท่าทีของหลานชายคนโปรด แต่พยางค์ไม่เคยเตือนเรื่องเขาจะล้ำเส้นพยส เพราะพยางค์รู้ดีว่าเทศราชเป็นสุภาพบุรุษมากพอ

ในวันที่เทศราชมาส่งตรีประดับกลับมาพักที่บ้านหลังจากค้างที่โรงพยาบาลหลายวัน ตรีประดับก็ได้พบกับสัจธรรมของความไม่จีรังในความรัก.......ภาพพัดชานอนกอดกับพยสในห้องนอนที่เป็นของเธอกับเขา ภาพนั้นทำลายความมั่นคงทางใจของตรีประดับลงอย่างยับเยิน

พัดชาแม้จะรู้ดีในสิ่งที่ทำลงไป แต่ก็รู้สึกผิดต่อตรีประดับอยู่บ้าง ในฐานะที่ตรีประดับทำให้เธอมีงานหน้ามีตาและมีโอกาสได้มาพบพยส พัดชายอมรับผิดทั้งน้ำตา พยสพยายามขอโทษแต่ตรีประดับตกใจจนทนอยู่บ้านต่อไปไม่ได้

ตรีประดับกลับไปอยู่ที่บ้านสวนกับพ่อแม่ เธอให้เหตุผลว่า เธอมาอยู่เพื่อดูแลแม่จนกว่าจะหายดี สำหรับเทศราชเมื่อส่งตรีประดับที่บ้านแล้ว เขาไม่ได้รับโทรศัพท์หรือข้อความติดต่อจากตรีประดับอีกจนเขาใจหาย หลังจากนั้นไม่กี่วัน เทศราชบังเอิญไปเจอพยสกับพัดชาด้วยกัน ท่าทางของทั้งสองทำให้เทศราชหวั่นใจว่าไฟกำลังเผาเรือนใจคนที่เขารัก เทศราชสืบไปมาจนรู้เรื่องทั้งหมด และมาหาตรีประดับถึงบ้านสวน ในยามทุกข์ใจที่สุดที่บอกไม่ได้แม้พ่อแม่ตัวเอง เทศราชก็ยังทำให้ตรีประดับผ่อนคลายลงจากความเจ็บปวดนั้น ภูมิกับแววสังเกตได้ว่าตรีประดับดูสบายใจเมื่ออยู่กับเทศราช แต่แววผู้ซึ่งรักพยสมากก็ยังไม่วายเหม็นหน้าเทศราช

เทศราชแนะนำให้ตรีประดับตั้งหลักและให้อภัยพยส แม้เทศราชจะระแคะระคายรู้ว่าพยสไม่ใช่เพิ่งดีแตกกับเด็กพัดชา ก่อนหน้านี้ยังมีชินานาง ดาราคนสวยเมียคนล่าสุดของเสี่ยจิว ที่พยสว่าความเรื่องหย่าแบ่งมรดกกับสามีเก่าให้ เทศราชเลือกที่จะไม่เล่า เขาอยากให้ตรีประดับคนที่เขารักมีครอบครัวที่มั่นคงและมีความสุข เมื่อตรีประดับกลับไปหาพยสอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นครั้งที่โลกแห่งความรักของเธอถล่มทลายหมดสิ้น ความมั่นคงในชีวิตคู่พังครืน เสียงบุพชาที่กระหน่ำด่าว่าโง่ซ้ำเติมให้ตรีประดับย้อนมองอดีต พยสอาจไม่ซื่อสัตย์อย่างที่เธอคิดไว้ เพียงแต่เหตุผลที่ตรีประดับพยายามค้นหาคือทำไมพยสถึงดีแตกตอนนี้

เมื่อกลับถึงบ้าน พยสไม่ได้ตัดขาดกับพัดชาอย่างเด็ดขาด ตรงกันข้าม ดูเหมือนพยสจะกลายเป็นคนโลเลเพียงชั่วข้ามคืน พยสผู้อ่อนราวขี้ผึ้งเมื่อถูกเร้าด้วยกิเลส กิเลสนั้นมาเป็นรูปร่างเนื้อนวลของพัดชา พัดชาเองคิดว่าในที่สุดแล้วพยสคงจะรักเธอเหมือนที่รักตรีประดับ แม้จะเริ่มต้นด้วยการกามารมณ์แต่พัดชาก็รักพยส และความรักพัดชาไขว่คว้ามาตลอดชีวิตทำให้พัดชาอยากเป็นเจ้าของพยสในที่สุด.....

ตรีประดับตะลึงเมื่อเห็นพัดชาแสดงตัวเป็นเจ้าของบ้านและเจ้าของพยส เด็กสาวแสนซื่อคนที่เธอปลุกปั้นสอนงานคนเดิมหายไปไหน ตรงหน้าตรีประดับบัดนี้ พัดชาทำเหมือนว่าเธอก็เป็นเมียอีกคนหนึ่งของพยส กลายเป็นว่าเธอและพัดชาคือคู่แข่งขันเพื่อช่วงชิงผู้ชายคนเดียวกัน....แต่ตรีประดับไม่ใช่คนแบบนั้น เธอไม่แย่งของใคร ยิ่งตอนนี้ พยสกำลังจะเป็นพ่อของเด็กในท้องกับพัดชา

พยสกลายเป็นคนตัดสินใจไม่เด็ดขาด พัดชาทำเป็นว่าไม่อยากทำลายครอบครัวตรีประดับแต่เพราะมีข้ออ้างทั้งเรื่องลูก เรื่องความรักที่เธอมีให้พยส พยสเองรู้สึกผิดกับตรีประดับแต่ก็คิดจะรับผิดชอบลูกในท้องพัดชา ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นลูกของเขา ตรีประดับยอมรับเรื่องการมีเมียน้อยอยู่สองบ้านไม่ได้ ยื่นคำขาดขอหย่า แต่พยสไม่ยอมหย่าให้ พัดชาได้ยินที่พยสคุยกับตรีประดับว่า เขาเองเห็นพัดชาไม่ต่างจากกะหรี่อีตัวที่เขาเคยมั่วนอนด้วย คนที่เขารักและอยากอยู่ด้วยคือตรีประดับ

พัดชาหูชา ใจช้ำ ความรักกลายเป็นความเจ็บปวด เก็บความเคียดแค้นไว้ในใจ ที่ไม่เคยคิดจะแย่งชิง ตอนนี้พัดชายิ่งต้องการพยสมากขึ้น การได้ตัวพยสและมีลูกกับเขา พัดชาคิดว่าจะทำให้พยสรักเธอได้ แต่ยิ่งนานวันกลับตรงกันข้าม เพราะพัดชาแสดงความเป็นเจ้าของผิดกับตรีประดับ ทำให้พยสเริ่มรำคาญและกลับไปเสพสุขกับชินานางอีก หัวใจพัดชาแปลบลึก ถึงวันนี้เธอรักพยสและอยากให้เขาเป็นของเธอทั้งตัวและหัวใจ

ตรีประดับตั้งตัวไม่ถูกกับเรื่องที่เกิดขึ้น เทศราชเพื่อนสนิทคนเดิมของเธอเข้ามาอยู่เคียงข้างเสมอ เขาไม่เพียงแค่เอาใจช่วยตรีประดับ แต่ยังให้เธอหลบร้อนมาพักอยู่คอนโดเดียวกัน เทศราชพยายามปิดบังไม่ให้ภิรมณ์และภิรตี แม่กับพี่สาวเจ้ายศเจ้าอย่างของเขารับรู้ เขาเกรงว่าจะทำให้ตรีประดับไม่สะดวกใจ

ระหว่างได้อยู่ใต้ชายคาเดียวกัน เทศราชก็ทะนุถนอมดูแลตรีประดับเช่นเพื่อนที่แสนดี ตรีประดับมัวแต่จมน้ำตาจนแทบไม่สังเกตสายตาอ่อนโยนเปี่ยมด้วยความรักของเทศราช ซึ่งเขาเองก็พยายามปิดบังความรู้สึกนั้นไว้อย่างมิดชิด

ระหว่างนั้น เทศราชมุ่งหน้าทำงานถ่ายภาพประเด็นโสเภณีและการค้าบริการผิดกฎหมายในโรงแรมของเสี่ยจิว ภาพชุดดังกล่าวทำให้เสี่ยจิวถูกกลุ่มองค์กรพิทักษ์สตรีและตำรวจเข้าตรวจสอบ เสี่ยจิวให้ อนิล ลูกน้องพาพวกไปยำเทศราช ตรีประดับตกใจมากเพราะสับสนว่าอนิล ซึ่งเป็นน้องชายของพยสนั้น เป็นคนที่พยสส่งมาทำร้ายเทศราชหรือไม่ การบาดเจ็บของเทศราชทำให้ตรีประดับได้ใกล้ชิดกับเทศราช เขาสารภาพความรักที่เก็บมาหลายปีให้ตรีประดับรู้ ตรีประดับรู้สึกดีกับเทศราชแต่ก็กระดากใจที่จะรบกวนเขาและเหมือนกับว่าหลอกใช้ความรักของเขามาดูแลเธอ แต่เทศราชปฏิเสธไม่คิดอย่างนั้น เขาพร้อมจะรอ เพราะเขามีแต่เธอเพียงคนเดียว ตรีประดับสบายใจที่เทศราชไม่มีท่าทางจะเอาเปรียบเธอเลยสักนิด

พยสทนอยู่กับพัดชาไม่ได้ เพราะบัดนี้พัดชาเปิดเผยธาตุแท้อันร้ายกาจออกมาแล้ว เทศราชเองเมื่อได้อยู่ใกล้กับตรีประดับ เขาทำให้เธอกลับมามีชีวิตชีวาและสู้งานอีกครั้ง ตรีประดับค่อยเปลี่ยนแปลงตัวเอง จากคนเซื่องซึม นั่งครุ่นคิดอยู่กับที่ เทศราชกระตุ้นให้ตรีประดับได้ออกมาสูดอากาศและความท้าทายของโลก เขาดึงเธอจากคนนิ่มๆไปสู่ตรีประดับนักกีฬา ผู้ลุกขึ้นมาวิ่ง แต่ไม่ใช่เพื่อหนีปัญหา แต่ออกกำลังเพื่อเอาชนะใจตัวเอง เพื่อชนกับปัญหาและความทุกข์ที่เข้ามาด้วยกำลังกายและใจ ตรีประดับสดใสร่าเริงและแข็งแรงพอที่จะลุกขึ้นมา แต่งตัวสวยและติดต่อพยสเพื่อขอหย่า

กลายเป็นพยสที่เป็นฝ่ายหลีกหนีปัญหาและเหลวแหลกแอบคบกับชินางนาง พัดชาแอบรู้จึงคิดหาทางเล่นงานชินานาง โดยแอบไปบอกเสี่ยจิว เสี่ยจิวซ้อมชินานางและชินานางเองก็รู้ว่าที่ความแตกเพราะฝีมือของพัดชา การแก้แค้นของหญิงสองคนเพื่อแย่งพยสจึงเริ่มขึ้น ตรีประดับเห็นความเละเทะของพยสแล้วได้แต่ปลง อยากจะหย่าให้เด็ดขาด ขณะที่พัดชาเมื่อรักไม่ได้ ก็กลายเป็นพาล พัดชารังควานความสุขของตรีประดับเป็นระยะ หนำซ้ำยังส่งข่าวลงหนังสือพิมพ์บันเทิง ทำให้แม่กับพี่สาวของเทศราชรู้ว่าเทศราชพาตรีประดับมาอยู่คอนโดด้วยหลายเดือนแล้ว ภิรมณ์และภิรตีไล่ตรีประดับออกจากคอนโดเทศราช ตรีประดับเก็บของไปอยู่คอนโดที่เทศราชเพิ่งพาไปซื้อไว้ ซึ่งบังเอิญเป็นคอนโดเดียวกับสิงคาร ผู้กำกับคนดัง สิงคารได้ใกล้ชิดตรีประดับมากขึ้นจนเทศราชอดหวั่นใจไม่ได้ พยสเองก็เพียรสืบหาตรีประดับเพราะเขายังไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ เขาหึงตรีประดับจนกระทั่งหาเรื่องทั้งเทศราชและสิงคาร ตรีประดับได้โอกาสหาจังหวะหย่าได้สำเร็จ

เทศราชตามหาตัวชิงฉัตรจนเจอตามที่ตรีประดับขอร้อง เทศราชทำให้ชิงฉัตรกลับเนื้อกลับตัวได้สำเร็จ พาไปเลิกยาและแนะนำหนทางสู่ความก้าวหน้าในชีวิตหาเลี้ยงปากท้องได้ ตรีประดับฝากฝังให้เป็นดารากับสิงคาร สิงคารคิดจะฉวยโอกาสได้ใกล้ชิดกับตรีประดับจากเรื่องชิงฉัตร ชิงฉัตรปกป้องตรีประดับ และรู้เห็นว่าความย่อยยับของชีวิตคู่ของตรีประดับนั้นเพราะฝีมือพัดชา ชิงฉัตรจะหาเรื่องกับพัดชาแต่เทศราชห้ามไว้ ชิงฉัตรเห็นความดีของเทศราชที่ดูเหมือนจะดูแลพี่สะใภ้สุดที่รักของเขาได้มากกว่าพยสหลายขุม แต่แล้วด้วยฝีมือพัดชาที่ปั่นหัวพยส ทำให้เขาตามมาราวีและสร้างความแตกแยกให้ตรีประดับกับเทศราช สิงคารเองก็เข้ามาเสียบกลางทำให้เทศราชแทบจะคุมหัวใจตัวเองไม่อยู่

ตรีประดับเบื่อความวุ่นวาย เบื่อข่าวคาวและเบื่อที่พยสยังตามมารังควาน จึงไปหนีไปพักผ่อนเงียบๆ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้งานแปลหนังสือ พัดชาปล่อยข่าวไปทั่วว่าตรีประดับไปกับสิงคาร ทั้งที่ความจริง สิงคารและชินานางหิ้วกันไปกิ๊กกันที่ฮ่องกง เทศราชน้อยใจตรีประดับแต่ชิงฉัตรซึ่งสืบรู้ความจริงมาจึงมาบอกเทศราช แต่จังหวะนั้นพยสก็มาได้ยินด้วย

เทศราชมาตามหาตรีประดับแต่ได้พบว่าตรีประดับอยู่กับพยส เทศราชคิดว่าทั้งคู่มาปรับความเข้าใจกัน แต่ผิดถนัด ตรีประดับผู้ซึ่งเข็ดขยาดอย่างจริงจังบอกตัดขาดพยส แต่พยสซึ่งรู้ว่าเทศราชก็มาตามหาตรีประดับ เขาจึงใส่ไข่ว่าตัวเขาเองได้คืนดีกับตรีประดับแล้ว เทศราชหัวเสียคิดจะจากไป ตรีประดับเจอตัวเทศราชและถามถึงเพื่อนคนเดิมที่อยู่เป็นกำลังใจทั้งยามทุกข์และยามสุข เทศราชกับตรีประดับปรับความเข้าใจกันได้ เทศราชขอเป็นคนดูแลตรีประดับต่อจากนี้ไป พยสแทบกลืนน้ำตาเมื่อรู้ว่าที่สุดแล้วเทศราชก็ได้ตรีประดับไปครอง

ในที่สุดตรีประดับของก็ได้หย่าขาดจากพยส พัดชาสะใจที่ทำร้ายหัวใจตรีประดับได้ พยสเสียใจมาก จมอยู่กับเหล้า คร่ำครวญถึงแต่ตรีประดับ ยิ่งสร้างความเจ็บใจให้พัดชาจนคิดหาทางทำลายความสุขของตรีประดับอีก

ขณะเดียวกัน ความรักของตรีประดับและเทศราชไม่ได้หวานชื่นบนทางกุหลาบ แม่และพี่สาวของเทศราชคอยกระแนะกระแหนกีดขวางเพราะลมปากของพัดชาผู้ซึ่งทวีความเจ็บแค้นทนไม่ได้ที่เห็นตรีประดับมีความสุขและชีวิตเจริญก้าวหน้า

ชินานางได้กลับมาเล่นละครอีกครั้งโดยการผลักดันของสิงคาร ความลับของเธอกับสิงคาร ชินานางคิดว่าไม่มีใครรู้ และเธอก็กลับมามั่วกับพยสอีกครั้ง พัดชาปล่อยโอกาสนี้ไว้ไม่ได้อีกต่อไป ต่อสายตรงถึงเสี่ยจิว พยสและชินานางโดนเสี่ยจิวซ้อมจนน่วม เรื่องรู้ไปถึงตรีประดับและเทศราช พัดชาหลอกล่อหาทางจนตรีประดับมาเยี่ยมพยสได้ พยสพยายามจะปลุกปล้ำตรีประดับเพราะยังต้องการเธออยู่ แต่ตรีประดับไม่ยอม ความคาดหวังว่าจะทำลายความรักของตรีประดับกับเทศราชจึงไม่สำเร็จ ชินานางเอาคืนพัดชาจนทำให้พัดชาแท้งลูก เมื่อไม่มีลูก พยสโยนเงินให้พัดชาเพื่อตัดหล่อนออกไปจากชีวิต จากนั้นเขาคิดจะเดินหน้าทวงคืนตรีประดับจากเทศราช พยสโกหกเทศราชว่าเขากับตรีประดับกลับมามีอะไรกันอีกเมื่อครั้งที่ตรีประดับมาเยี่ยมเขา เทศราชอึ้งไป เพราะรู้ว่าตรีประดับเคยรักพยสมากและอาจจะยังรักอยู่

หลังจากแท้ง พัดชาก็ผันตัวเป็นดาราโดยการพยายามหาทางลัดกับสิงคาร พัดชาสร้างข่าวลงหนังสือพิมพ์มากมาย พยางค์เองก็ตกหลุมเชื่อข่าวของพัดชาอยู่พักหนึ่ง กระทั่งเชื่อตามพัดชาว่าเทศราชหลานชายเขาโดนตรีประดับสวมเขากลับไปมีอะไรกับพยสสามีเก่า ภิรมณ์และภิรตีด่าว่าตรีประดับแต่ตรีประดับไม่หวั่นไหวเพราะคนที่เธอมั่นใจคือเทศราช แต่เทศราชก็คลางแคลงใจเนื่องจากคำพูดและอะไรหลายๆอย่างที่พยสบอกนั้น ทำให้เขากับตรีประดับเข้าใจผิดกัน

พัดชาเมื่อฟื้นฟูตัวเองได้ ความสวยงามผุดผ่องดังเดิมและความแค้นความเจ็บปวดที่ยังสะสมอยู่ พัดชาจึงคิดใช้แผนเดิมที่ใช้กับพยสจนเลิกกับตรีประดับสำเร็จ พัดชาหาทางให้ตรีประดับได้เห็นภาพตัวเองกับเทศราช แต่เทศราชผู้เข้มแข็งในความรักที่มีต่อตรีประดับนั้นไม่ได้ตกหลุมบ่วงราคะไปกับพัดชา คลิปลับที่พัดชาส่งไปหาตรีประดับจึงมีเพียงครึ่งๆกลางๆ แต่ก็เป็นภาพที่ทำให้ตรีประดับเสียใจที่สุด เพราะไม่คิดว่าเธอจะเจอผู้ชายที่ไม่ซื่อสัตย์ซ้ำสอง เทศราชซึ่งไม่ได้มีอะไรกับพัดชาไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องอะไร แต่กว่าเทศราชจะรู้ตัวอีกที ตรีประดับก็เก็บข้าวของออกจากคอนโดไปแล้ว ไม่ใช่เพียงเพราะภิรมณ์และภีรติมาไล่ แต่เพราะตรีประดับคิดว่าเทศราชเชื่อว่าเธอกับพยสกลับไปมีอะไรกันอีกด้วย ตรีประดับคิดถ้วนถี่แล้ว ความเชื่อใจคือสิ่งสำคัญที่สุด เมื่อเทศราชไม่ได้อยู่ฟังเธออธิบายแต่ไปหาความจริงเอาจากพัดชา และหนำซ้ำคงเทศราชคงมีอะไรกับพัดชา เธอจะอยู่ให้เจ็บปวดอีกทำไม

พัดชาเข้ามาทวงสิทธิ์ อ้างตัวเป็นภรรยาเทศราช แต่เทศราชรู้ทันและตอกกลับพัดชาที่ใช้แผนตื้นๆมาหลอกจับตน ซึ่งไม่ได้ผล เพราะเขาไม่ได้ใจง่ายและอ่อนเป็นขี้ผึ้งพ่ายแพ้ต่อความสาวของพัดชา เทศราชเตือนให้พัดชารู้จักหัวใจตัวเองที่ตอนนี้ไถลลงอยู่ในวังวนของราคะ โมหะ และโทสะ มีแต่ความโกรธแค้นชิงชังและคิดแต่จะแย่งของรักของตรีประดับเพียงเพราะผูกใจเจ็บเรื่องชีวิตครอบครัวในอดีต พัดชาสะเทือนใจมากเพราะในความโกรธแค้นนั้น พัดชาก็รู้ตัวว่าที่พยายามแย่งชิงผู้ชายทุกคนของตรีประดับมานั้นเธอไม่เคยได้หัวใจของใครมาเลย มีแต่ตรีประดับที่ได้รับความรัก ส่วนพัดชาเหลือไว้เพียงแต่ขี้เถ้าของความแค้นและความไม่ใยดี ชีวิตมีแต่เต้นระบำอยู่ในความทุกข์

และแล้วพยางค์ก็รู้ความจริงเกี่ยวกับพัดชาจากชิงฉัตร ส่วนชินานางก็พยายามหาทางจัดการพัดชา แต่โดนพัดชาสวนกลับทำให้ชินานางกับเสี่ยจิวมีเรื่องกันจนชินานางพลั้งมือแทงเสี่ยจิวตาย พัดชาพยายามหนีจากมรสุมข่าว แต่ดูเหมือนไม่มีเธอไม่มีอ้อมแขนของใครสักคนกางรอเพื่อปกป้อง ยิ่งสร้างความเกลียดชังเจ็บแค้นตรีประดับที่ดูเหมือนจะปลอดภัยจากทุกสิ่ง

ขณะเดียวกัน เมื่อเทศราชรู้เรื่องจากพยางค์ และโดนชิงฉัตรต่อยจนคว่ำฐานบังอาจทำให้ตรีประดับเสียใจ ชิงฉัตรพิสูจน์ให้เห็นว่าแม้เขาจะเด็กแต่ก็รักและเชื่อใจตรีประดับเสมอ เทศราชจึงคิดได้ เขาไปกราบภูมิกับแววเพื่อขอโทษ แต่ตรีประดับยังคงใจแข็งและไม่ได้รอเขาอยู่ที่บ้านสวน เทศราชตามไปง้อถึงญี่ปุ่น

ก่อนไป เทศราชยังเจอกับพัดชาที่ตามราวีและตอกย้ำเขา เทศราชเปิดสมองพัดชา พูดให้เห็นว่าจุดอ่อนแอที่สุดของพัดชาที่คิดว่าตนเองไม่มีใครนั้น แท้จริงคือโอกาสที่จะได้กอดตัวเอง อยู่กับตัวเองและมีชีวิตใหม่ พัดชาพยายามยื้อเทศราชที่ก็ไม่มีตรีประดับอยู่ข้างๆเช่นกัน แต่เทศราชปฏิเสธ เขารู้มั่นคงพอที่จะตามหาหัวใจกลับคืนมา

เทศราชตามไปง้อตรีประดับที่ญี่ปุ่น เพราะรู้จากแววและภูมิที่เห็นใจ และแอบกระซิบบอกลูกเขยว่าว่าตรีประดับไปพบกับนักเขียนหนังสือที่เธอกำลังจะมีผลงานแปลเรื่องใหม่ ขณะเดียวกัน พัดชาก็กลับมาเซ็นรับทรัพย์สินส่วนหนึ่งของพ่อแม่บุญธรรมที่ยกให้ แม้จะเพียงก้อนเล็กๆ แต่ก็พอจะทำให้พัดชานั่งร้องไห้ทบทวนชีวิตตนเองอยู่ข้างหลุมศพ.....ความหลังต่างๆเหมือนจะถูกฝังลงตรงนั้น เพื่อที่จะให้โอกาสพัดชาได้เดินก้าวใหม่...

ข่าวเรื่องชินานางกับเสี่ยจิว กระเทือนมาถึงพยส เขากลายเป็นหนึ่งในชู้สุดมั่วของชินานาง สุดท้าย พยสนอนจมความตกต่ำ ชีวิตคู่ล้มเหลว งานการกระทบกระเทือนเพราะเขาปล่อยตัวเหลวแหลก หัวใจอ่อนยวบไม่มั่นคงเพราะเขาแพ้ต่อไฟราคะที่พัดชามาจุดไว้ พยสไม่ได้โทษตัวเอง เขาโทษตรีประดับที่ทำตัวเป็นเมียเย็นชืดลืมบำรุงรสรัก น่าประหลาด ตรีประดับเก็บข้อเสียนี้มาปรับปรุง ชีวิตคู่ของเธอกับเทศราชจึงเต็มไปด้วยชีวิตชีวา

ตรีประดับเข้าใจความรู้สึกของพัดชาที่มีต่อเธอ เข้าใจความผันแปรของชีวิตพัดชาที่โซซัดโซเซโหยหาความรัก เมื่อเจอพยส ผู้ชายที่มีคุณสมบัติดีเหมือนสามีในฝัน ในที่สุดก็ดีแตก ตรีประดับรู้ พัดชารักพยส เหมือนที่เธอเคยรัก แต่เมื่อสิ้นรักแล้ว อะไรต่างๆก็ผิดแผกไป สำหรับพัดชาสิ้นรักหมายถึงเริ่มต้นความแค้น พัดชาไม่คิดจะถูกพัดพาไปตามกระแส หล่อนต่างหากที่จะเป็นคนสร้างกระแสและพัดพาคนอื่นไปตามใจ หากแต่พัดชาไม่สามารถพัดหัวใจคนอย่างเทศราชได้ ถึงแม้ภายนอกจะดูเล่นๆ แต่หัวใจนั้นมั่นคงจริงจัง

สำหรับพยส.....หัวใจเขาเคยมั่นคง แต่มันก็เพียงชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น พยสพ่ายแพ้ต่อสิ่งเร้า และมันทำลายทุกอย่างในชีวิต สิ่งเร้านั้นอาจไม่ใช่แค่พัดชา แต่มันคือกิเลสในใจที่ไม่เคยชำระล้างให้หมดจด

สำหรับพัดชา.....เธอเดินทางมาจากความขมขื่น เพื่อจะแสวงหาความรักอันแสนอบอุ่นมั่นคง พัดชาคาดหวังความดีความงามแก่ชีวิต แต่เธอก็พ่ายแพ้แก่กิเลสราคะและความทะยานอยาก
ท้ายที่สุด.......ไฟที่สุมรุมเต้นระบำอยู่ในอก อาจนำพาความระยิบระยับชั่วครู่ชั่วยาม ต่อจากนั้นคือเถ้าถ่านของหัวใจที่ถูกระบำไฟมอดไหม้จนหมดสิ้น

สำหรับตรีประดับและเทศราช
เขาและเธอจับมือกันอย่างเข้าใจและเรียนรู้ประสบการณ์ผิดพลั้งในอดีตของแต่ละฝ่าย เธออาจจะเคยมองเขาแค่เปลือกนอกจนตัดสินใจผิดพลาด เขาเองก็เคยสนุกไปวันๆและไม่กล้าพอที่จะแสดงความรักแต่เนิ่นๆ.........
เมื่อเวลาผ่านไป เทศราชพิสูจน์ให้ตรีประดับเห็นถึงความรักที่เขามีต่อเธอมาเนิ่นนาน นานตั้งแต่เป็นนักเรียนมอปลายวิ่งไล่กันตามท้องร่องสวนบ้านตรีประดับ เทศราชนี่เองที่แอบส่งของขวัญ ดอกไม้ และสร้างเรื่องที่จุดรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้ตรีประดับเสมอ เทศราชทำให้ตรีประดับเห็นความมั่นคง เข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวที่แลกมาจากความผิดหวังในรักครั้งแรก ตรีประดับเองก็ได้เรียนรู้ว่า เธอก็แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่เคยมองคนที่เปลือกนอก เคยตัดสินใจผิดพลาด เคยเลือกผิด แต่ถึงวันนี้ ตรีประดับมั่นใจ เธอเลือกคนไม่ผิด คนที่ดูเหมือนเหยาะแหยะอย่างเทศราช แท้จริงแล้ว หัวใจเขามั่นคงยิ่งกว่าภูเขา หัวใจของเทศราชที่มอบให้เธอไว้เพียงผู้เดียว

ในสายลมฤดูใบไม้ผลิที่ปลุกดอกไม้ให้เบ่งบานขึ้น พาให้หัวใจเริงระบำไปพร้อมกับกลีบดอกไม้ที่เริงลมโปรยปราย ช่วงเวลาหลังจากนั้นสายลมพัดกลีบดอกไม้ร่วงพรูคล้ายพาน้ำตาของความทุกข์และขมขื่นให้เหือดหาย
......แด่ความรักที่ยังคงเริงระบำ....

คาแรคเตอร์ตัวละคร

เทศราช รับบทโดย ออย-ธนา สุทธิกมล
ช่างภาพชื่อดัง ดูเหมือนคนหลักลอย ทำตัวไร้สาระ ขบขันกับเรื่องต่างๆ ชอบทำอะไรเป็นเล่นๆ แต่แท้จริงแล้วมีหัวใจเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว มั่นคง และซื่อสัตย์ พร้อมลุยและเผชิญหน้ากับปัญหา กระทั่งเป็นคนมีความตั้งใจสูง ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค ยกเว้นเพียงเรื่องเดียวที่เขายอมถอย คือเรื่องความรัก

ตรีประดับ รับบทโดย ก้อย-รัชวิน วงศ์วิริยะ
นักแปลนิยายและเรื่องสั้นภาษาญี่ปุ่น ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่กลับล้มเหลวเรื่องชีวิตครอบครัว เป็นคนดี อ่อนหวาน ละมุนละไม สุขุม ใจเย็นและใจกว้าง จนบางทีเหมือนคนไม่มีพิษมีภัย เหมือนไม่สู้คนเพราะเลือกที่จะไม่มีปัญหากับใคร

พยส รับบทโดย เปปเปอร์ - รัฐศาสตร์ กรสูต
ทนายความหนุ่ม อายุประมาณ 28-30 ปี ประสบความสำเร็จในชีวิตการงาน แต่ชีวิตครอบครัวดีแตก ไม่สามารถรักษาความซื่อสัตย์ต่อภรรยาไว้ได้ สมัยเป็นหนุ่มนักศึกษา เขาคือชายหนุ่มแสนขยัน สุขุม สง่างาม มีความเป็นสุภาพบุรุษ หลงรักตรีประดับแต่ก็มีความหวงและห่วงเพราะเห็นว่าตรีประดับสนิทกับเทศราชมาก พยสไม่ได้ช่วงชิงตรีประดับจากเทศราช

พัดชา รับบทโดย อ้อม-กานต์พิสชา เกตุมณี
เด็กสาว สวย นิ่ง ในสายตาผู้ชายเห็นว่าเป็นสาวที่มีแรงดึงดูดใจสูงภายใต้ท่าทางที่วางตัวเหมือนคนเรียบร้อยนั้น มีมุมใสๆ อ่อนโยนเหมือนเด็กสาวทั่วไป แต่เพราะมีปมลึกหลุมดำในใจ บางครั้งจึงดูน่าค้นหา

ชินานาง รับบทโดย เจนสุดา ปานโต
อดีตนางงาม ผันตัวเป็นดาราแต่เล่นได้ไม่กี่บทบาทเพราะฝีมือการแสดงอยู่ในระดับกวาดเทคเป็นร้อย แต่ชีวิตจริงเล่นละครเก่งกาจ ตลบตะแลงจนสามารถมีสามีติดต่อกันได้หลายคน หลายหน และหลายเวลา เป็นชู้กับพยส ตั้งแต่ตอนที่ชินานางจ้างพยสว่าความคดีหย่าและแบ่งสมบัติและลูกจากสามีเก่า

สิงคาร รับบทโดย บิ๊ก- ศรุต วิจิตรานนท์
ผู้กำกับละคร อดีตเป็นพระเอกสุดโด่งดัง ทำงานเก่งและมักชื่นชมคนเก่ง จึงอดไม่ได้ที่จะหลงใหลชื่นชมตรีประดับ แต่เพราะเป็นคนดังและมักได้อะไรมาโดยง่าย จึงมักแวะ “กิน” สิ่งที่มาปรนเปรอให้ตรงหน้าเสมอ ทั้งชินานางและพัดชาต่าง “เสนอตัว” ให้สิงคาร เพื่อแลกกับผลประโยชน์

ชิงฉัตร รับบทโดย ไมล์-ชยากร จำปาดิบ
หลานพยส วัยรุ่นสุดเฮี้ยว อายุ 17 ปี เรียนมัธยมปลายปีสุดท้าย แต่ไม่สนใจการเรียน ติดเพื่อนเพราะขาดคนให้คำแนะนำปรึกษา พ่อซึ่งเป็นพี่ชายของพยสแต่งงานใหม่ไปอยู่เมืองนอก แม่มีสามีใหม่ ใช้ชีวิตเกกมะเหรกเกเร
อรณา รับบทโดย ปุ๊กปิ๊ก-ฌอร์ลชัญ วรรณปกาสิต
น้องสาวพยส อายุห่างจากพยสมาก เป็นเพื่อนของพัดชา อายุ 22 ปี เด็กสาวสมัยใหม่ ที่ไม่อยู่ในกรอบประเพณีเรื่องรักนวลสงวนตัว เห็นเรื่องเซ็กส์เป็นเรื่องธรรมดาสามัญ ใช้เงินเก่งแต่ก็เพราะหาเงินเก่งเนื่องจากเป็นพริตตี้ ที่ต่อมาผันตัวเป็นนางแบบ เมื่อโตขึ้นเรียนรู้ชีวิตมากขึ้น จึงเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง ละเลิกจากนิสัยใจแตกไร้สาระ สุดท้ายเพิ่งรู้ว่าเพื่อนสนิทที่เคยเชียร์ให้แย่งชิงผู้ชายมาเป็นของตัวเอง แท้จริงคือพัดชาที่ต้องการแย่งพยสจากตรีประดับ

อนิล รับบทโดย ปรัชญ์ รุ่งศรีทองวัฒนา
น้องชายไม่เอาไหนของพยสเป็นลูกน้องเสี่ยจิวอีกทอด

ภิรตี รับบทโดย ตุ๊ก-ชนกวนันท์ รักชีพ
พี่สาวเทศราช สาวขึ้นคานที่เหมือนฮอร์โมนจะเปลี่ยนไปมาทุก 15 นาที ดีกับผู้ชายร้ายกับชะนีแม่ชีกับคนยาก ท่ามากเรื่องเยอะ พูดและทำก่อนคิดเสมอ บางทีจึงพลาดที่หลงเชื่อคำพูดของพัดชาแล้วมาเล่นงานตรีประดับจนทำให้เทศราชสะเทือนเดือดร้อนใจ

บุพชา รับบทโดย ษา-วรรณษา ทองวิเศษ
พี่สาวพยส ต่อหน้าดีกับตรีประดับเวลาต้องการเงิน ลับหลังด่า หาว่าโง่ เพราะเห็นว่าตรีประดับไม่รู้จักหึงหวงหรือดูแลพยสอย่างใกล้ชิดอาจทำให้ผู้ชายเหลวไหลเผลอใจไปหาคนอื่น บุพชามีปมพูดเรื่องนี้เพราะสามีตัวเองมีเมียน้อย บุพชาเหมือนหวังดีกับตรีประดับแต่ปากร้ายมาก

พยางค์ รับบทโดย ภูธฤทธิ์ พรหมบันดาล
อาของเทศราช คนทั่วไปมองว่าเป็นเกย์ แต่ที่จริงเป็นการสร้างภาพอย่างหนึ่ง เป็นผู้บริหารสำนักพิมพ์ เก่ง กว้างขวาง มีอิทธิพลสูง หูตาไวเพราะมีแหล่งข่าวมากมาย รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง ไม่ปะทะแต่หาวิธีรักษาผลประโยชน์อย่างยอดเยี่ยม มีไหวพริบ

ภูมิ รับบทโดย สมภพ เบญจาธิกุล
พ่อของตรีประดับ เศรษฐีเจ้าของที่ดิน เป็นชาวสวนเก่า แต่เกษียณตัวเองเพื่อพักผ่อนอยู่บ้าน มีงานอดิเรกเล็กๆน้อยๆคือซื้อขายที่ดิน แต่ดันมีลูกหนี้คนหนึ่งที่คดโกงและเบี้ยวหนี้ทำให้เขาต้องยึดที่ดินและเงินบางส่วนจากลูกหนี้คนนั้น ซึ่งก็คือพ่อของพัดชา โดยภูมิไม่รู้ว่าทำให้ครอบครัวของพัดชาต้องตกที่นั่งลำบาก

เสี่ยจิว รับบทโดย ปั๋ง-ปกาศิต โบสุวรรณ
นักธุรกิจทรงอิทธิพล มักมาก ไม่รู้จักพอ มีอาณาจักรธุรกิจขนาดใหญ่ ครอบคลุมทุกวงการ ใช้อำนาจเงินในทางที่ไม่ชอบ ไม่แคร์หน้าอินทร์หน้าพรหมใดๆทั้งสิ้น แต่เวลาหลงใครก็จะประเคนหัวปักหัวปำและต้องการความซื่อสัตย์ตอบแทน ดังนั้นเมื่อเอาคืนจึงต้องสมน้ำสมเนื้อ