“...การหัดใช้ความคิดให้เป็นระเบียบตรงตามแนวทาง หรือจุดหมายที่ได้ตั้งไว้นั้น เป็นความต้องการอยู่ในปัจจุบันนี้ ถ้าไม่ใช้ความคิด ผลงานเคยได้อย่างไรก็จะได้เพียงแค่นั้นเอง เป็นงานที่ล้าหลัง ตัวท่านเองก็จะเป็นคนล้าหลัง ประเทศชาติของท่านก็จะไม่ก้าวหน้าให้ทันสมัย และการใช้ความคิดดั่งว่านี้ จำเป็นต้องใช้สติควบคุม มิฉะนั้น ก็จะเป็นความคิดที่ฟุ้งซ่าน ซึ่งประเทศชาติไม่พึงปรารถนา...”
“...ท่านที่จะไปประกอบการงานให้เป็นประโยชน์แก่ตนและประเทศชาตินั้น ตัวท่านเองจะต้องเป็นผู้มีความสามารถ คือ ทำหน้าที่ใดก็ให้งานนั้นสำเร็จดังความมุ่งหมาย ท่านจะต้องเป็นผู้มีน้ำใจหนักแน่น ใช้ความพิจารณาด้วยเหตุผล ไม่ใช่ไร้สติสัมปชัญญะพลอยตามหมู่มาก ให้เขานำไปในวิถีทางใดๆ ท่านจะต้องเป็นตัวของท่านเอง ใช้วิทยาการที่ได้ร่ำเรียนมาเลือกปฏิบัติ แต่ที่เป็นคุณประโยชน์แก่ตนเอง และส่วนรวมคือประเทศชาติเสมอไป...”
“...ในการที่จะเอาหลักวิชาที่ได้เล่าเรียนไปใช้เพื่อประกอบกิจการงานต่อไปนั้น ควรจะคำนึงถึงสภาพความเป็นอยู่ของท้องที่ แลถึงผลสะท้อนอันอาจมีขึ้น โดยเฉพาะประการต่างๆ จะได้เป็นหลักประกันว่า กิจการงานที่จะทำขึ้นนั้น ได้พิจารณาศึกษาโดยรอบคอบในทุกๆด้านแล้ว ชอบด้วยหลักปฏิบัติที่เหมาะสมกับสภาพ และความต้องการของประเทศเรา...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 188 สิงหาคม 2559)
“...ท่านที่จะไปประกอบการงานให้เป็นประโยชน์แก่ตนและประเทศชาตินั้น ตัวท่านเองจะต้องเป็นผู้มีความสามารถ คือ ทำหน้าที่ใดก็ให้งานนั้นสำเร็จดังความมุ่งหมาย ท่านจะต้องเป็นผู้มีน้ำใจหนักแน่น ใช้ความพิจารณาด้วยเหตุผล ไม่ใช่ไร้สติสัมปชัญญะพลอยตามหมู่มาก ให้เขานำไปในวิถีทางใดๆ ท่านจะต้องเป็นตัวของท่านเอง ใช้วิทยาการที่ได้ร่ำเรียนมาเลือกปฏิบัติ แต่ที่เป็นคุณประโยชน์แก่ตนเอง และส่วนรวมคือประเทศชาติเสมอไป...”
“...ในการที่จะเอาหลักวิชาที่ได้เล่าเรียนไปใช้เพื่อประกอบกิจการงานต่อไปนั้น ควรจะคำนึงถึงสภาพความเป็นอยู่ของท้องที่ แลถึงผลสะท้อนอันอาจมีขึ้น โดยเฉพาะประการต่างๆ จะได้เป็นหลักประกันว่า กิจการงานที่จะทำขึ้นนั้น ได้พิจารณาศึกษาโดยรอบคอบในทุกๆด้านแล้ว ชอบด้วยหลักปฏิบัติที่เหมาะสมกับสภาพ และความต้องการของประเทศเรา...”
(จาก นิตยสารธรรมลีลา ฉบับที่ 188 สิงหาคม 2559)
